Fakty i Mity 2006-35.pdf

TAJNE SŁUŻBY WATYKANU

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 35 (339) 7 WRZEŚNIA 2006 r. Cena 2,80 zł (w tym 7% VAT)

Str. 7

KOMENTARZ

NACZELNEGO

przemawia do mojej

wyobraźni stwierdzenie,

że w człowieku od czasu

do czasu wzbiera żółć. Nieważne

– w wątrobie, mózgu czy innej czę-

ści ciała. Po prostu chce się rzygać,

wyć albo bić. Wszystko ma swoje

granice wytrzymałości – cierpli-

wość też. Z różnych względów,

zwłaszcza zdrowotnych, lepiej jest

wybuchnąć żółcią, niż wzmagać jej

ciśnienie. Uznałem, że 1 września

jest idealną okazją do wybuchu.

W „FiM” co tydzień opisujemy

polskie piekiełko i użalamy się nad

bezczelnością i głupotą elit, naiw-

nością wyborców, klerykalizmem,

złodziejstwem, chamstwem. Ale

zachowania nienormalne, debilne

wielokrotnie komentujemy, choćby

w „Faktach” (str. 2) – z przymruże-

niem oka, na wesoło, bo inaczej

człowiek najzwyczajniej by zgłupiał

albo umarł na serce. W końcu przy-

chodzi czas, aby nazwać rzeczy po

imieniu. Zauważyłem bowiem, że

wielu z nas do głupoty zaczyna się

przyzwyczajać, macha na nią ręką

lub z niej żartuje. Co najbardziej

przerażające – przestajemy do-

strzegać rzeczy jawnie złe albo

uznajemy w duchu, że tak już musi

być. Albo że nie jest tak źle, bo za-

wsze może być jeszcze gorzej.

A przecież nie chodzi tu o nieudany

skok Małysza czy degrengoladę pił-

karskiej reprezentacji Polski. Z tym

można żyć. Tu mecz rozgrywa się

o nas, o naszą ojczyznę, dorobek

przodków, często o ich walkę i prze-

laną krew. Wreszcie chodzi o przy-

szłość, o nasze dzieci i wnuki, aby

nie były niewolnikami – fizycznymi

i umysłowymi. I jeszcze chodzi

o zwykły ludzki wstyd. Bo ja się

wstydzę za Polskę. A Wy nie?

We wszystkich normalnych

krajach władza ustawodawcza,

wykonawcza i sądownicza mają

jeden wspólny, podstawowy cel:

dobro państwa i obywateli. Kon-

struując każdą nową ustawę i po-

dejmując decyzję, bierze się pod

uwagę kryterium jej przydatności

dla kraju, korzyści doraźne lub dłu-

gofalowe. Wyborcy rozliczają za-

rządców państwa z konkretnych

dóbr, które ci wypracowali lub nie.

Tylko w Polsce jest inaczej. U nas

mimo ciągłego braku chleba wciąż

bardziej liczą się igrzyska. Najważ-

niejsze są katolickie wartości oraz

interes polityczny. Co ciekawe

– PiS, który te dwa chore kryteria

podniósł do rangi polskiej racji sta-

nu, cieszy się niesłabnącym popar-

ciem ok. 25 procent wyborców.

Gdyby to ode mnie zależało, po-

dzieliłbym Polskę na dwa kraje, bo

w końcu jak długo można się szar-

pać z kulą u nogi... Te nieszczęsne

25 procent klęcznikowej populacji,

najbardziej podatnej na wpływy

klerykalnych oszołomów, jeszcze

długo będzie hamować wszelki

postęp. Tak więc – spełniając ich

marzenia o „państwie Bożym”

– lekką ręką oddałbym pokoleniu

klanu Giertychów i ojca Rydzyka

Podkarpacie oraz Małopolskę. Na-

wet nie byłoby w związku z tym

wielu przeprowadzek. Zwolennicy

postępu, humanizmu, równoupraw-

nienia i w ogóle zdrowego rozsądku

mieliby swoją Polskę, a wszyscy in-

ni – ci na południowym-wschodzie

– też mieliby swoją, powiedzmy

Wolskę. Przez pierwsze 10 lat po

secesji można by się było przenosić

w tę i nazad, bo każdy przecież mo-

że się pomylić. I mówię to bez żad-

nej ironii czy złości na Polaków ka-

tolików, bo wiem doskonale, jak

trudno wyzwolić się z więzów zaci-

skanych przez zawodowych dema-

gogów, zrezygnować z uprzywilejo-

wanej pozycji członka katolickiej

większości, dostrzec u siebie po-

trzebę zmiany, otworzyć się na inne

argumenty, a w końcu – przebudo-

wać własną mentalność. U zahuka-

nych, okłamywanych Polaków na-

leży rozbudzić świadomość. Może

w tym celu trzeba ich na jakiś czas

oddzielić od macierzy. W swoim

własnym kraju, z ukochaną władzą

na stołkach, każdy wreszcie miałby

to, czego od życia (lub wieczności)

oczekuje. Idę o zakład, że co naj-

mniej połowa obywateli bratniej

Wolski w ciągu tych 10 lat próby

miałaby serdecznie dosyć rządów

Kaczych i Giertyszych i przeszłaby

na naszą stronę. Podobny manewr

zrobiła w 1993 roku Czechosłowa-

cja i nie słyszałem nigdy, żeby jakiś

Czech się skarżył. Ale wróćmy do

polskich, smutnych realiów.

Może Wy wiecie – bo ja nie

mam pojęcia – do czego potrzebna

jest Polsce i Polakom cała ta zady-

ma z lustracją, procesami, teczka-

mi, zwolnieniami z pracy agentów

sprzed 30, 40 lat – począwszy od

wicepremier Zyty, a skończywszy

na pomocniku szewca, bo i on ma

być wywalony z roboty, jeśli kiedyś

rozmawiał z SB. Po jaką cholerę

w ogóle istnieje taki IPN ze szta-

bem 100 prokuratorów, sędziami,

historykami, doradcami, rzecznika-

mi, innymi „specjalistami” i całym

wielkim budżetem w wysokości

119 mln zł rocznie oraz wielkim ma-

jątkiem? Po co głupie lub naiwne

polskie władze wysłały nasze bied-

ne wojsko do Iraku, Afganistanu,

Afryki, a teraz także do Libanu

i wszędzie tam, gdzie łatwo

o śmierć, zniszczenie i finansowe

straty? Sam Irak kosztował nas do

tej pory ponad 800 milionów zł,

utratę zaufania państw Unii i 23

śmiertelne ofiary. Komu poza dwo-

ma złośliwymi Kaczorami i ich ban-

dą mają służyć tak wielkie koszty?!

Jakie korzyści z tych cyrków będzie

miał polski obywatel? Owszem,

może np. zginąć jak mieszkaniec

Nowego Jorku lub Londynu – w za-

machu terrorystycznym. Czy tak

trudno jest tym nieszczęsnym 25

procentom zrozumieć, że wszystko

to są tematy zastępcze i że po to

tylko wywołuje się takie akcje

i sztuczne problemy, żeby ukryć

swoją nieudolność w sprawnym

rządzeniu krajem, w podejmowaniu

rozumnych decyzji? Łatwo jest za

pieniądze podatników powołać no-

we biuro, urząd lub agencję i chwa-

lić się później do woli: bierzemy się

za zdrajców, nie będą nami rządzili!

Oczywiście, za wyjątkiem księży

agentów, bo ci – choć donosili tak-

że na świeckich działaczy opozycji

– podlegają osądom biskupów, nie

państwa. Jak można popierać wła-

dzę, która na okrągło robi sobie

kampanię wyborczą kosztem 15

proc. polskich dzieci, które na co

dzień nie dojadają, i ich rodziców,

żyjących poniżej minimum socjal-

nego? Czy to nie woła o pomstę do

Strasburga?! Czy to nie jest prze-

jaw ludobójstwa?! Bo jak inaczej

nazwać wywalanie miliardów zło-

tych na nikomu niepotrzebne idio-

tyzmy, podczas gdy miliony roda-

ków głoduje i cierpi biedę!? W do-

datku Polska jest najbardziej zadłu-

żonym krajem na świecie w przeli-

czeniu na jednego obywatela! Ow-

szem, także w innych krajach wła-

dza próbuje różnymi sposobami ra-

tować swoje notowania, ale nigdy

w tak bezczelny sposób i z takim

powodzeniem jak nad Wisłą.

Dokończenie na str. 2 1

N ie znam się na tym, ale

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 35 (339) 1– 7 IX 2006r.

FAKTY

Dokończenie ze str. 1

Głupota jest u nas tak powszechna, że doszło już do te-

go, iż Polacy przestają dostrzegać skutki schizofrenicznego

postępowania rządzących, a niemałą w tym zasługę mają

media – spolegliwe wobec decydentów i dbające wyłącznie

o własne korzyści. Dawne hasło z lat stanu wojennego „te-

lewizja kłamie” jest najbardziej aktualne właśnie dzisiaj! Za-

uważmy, jaki system i kryterium wartości kreuje czwarta

władza IV RP, jakie są jej dyżurne tematy. Kiedy to ostatnio

słyszeliśmy lub czytaliśmy o takich problemach, jak pomoc

dla najuboższych, dożywianie głodnych dzieci, samobójstwa

na tle ekonomicznym, wpływ stanu dróg i kolein na liczbę

wypadków drogowych itp.? Od miesięcy nie natknąłem się

na taką informację czy materiał na podobny temat. Media

nieczęsto interesują się też zwalczaniem bezrobocia, załama-

niem strategicznego rynku wschodniego, katastrofalnym za-

dłużeniem państwa, szukaniem szans dla polskiej gospodar-

ki i kierunków jej rozwoju, walorami poszczególnych regio-

nów; nie zajmują się postępującą klerykalizacją, wzrostem

nastrojów nacjonalistycznych itp. Czyż nie są to najważniej-

sze sprawy dla przyszłości Polski i Polaków?! A może to ja je-

stem głupi? Może ważniejsza jest historia, międlenie po raz

tysięczny ofiar Katynia, zburzona Warszawa, przegrane po-

wstania, kolejne pomniki i muzea, a w wiadomościach tele-

wizyjnych – lustracja, teczki, agenci, przepychanki w koali-

cji, pielgrzymki, a na okrasę – wypadki drogowe, morder-

stwa, wojna na Bliskim Wschodzie i plotki z życia gwiazd.

Najnowszy trend to takie koniunkturalne miksy, np. komen-

tarz ukochanego kardynała Dziwisza do występu Kubicy.

Za pomocą tematów zastępczych władza chce rządzić

i wygrywać kolejne wybory, licząc na 25 procent ułomnych

wyborców, dyspozycyjne media i – zawsze skory do kola-

borowania przeciwko naro-

dowi – Kościół rzymski.

Po to, aby zyskać ta-

nie poparcie, wy-

myśla się i roz-

dmuchuje takie

„skandale” jak

rzekoma współ-

praca z SB Zbi-

gniewa Herber-

ta i kolejnych

osób ze świeczni-

ka. Zauważyliście,

że każdy nowy

„agent” wypływa

średnio co dwa ty-

godnie, tak aby

szoł trwał nieprze-

rwanie? Ktoś nad

tym wszystkim czu-

wa i umiejętnie

podkręca napięcie.

Zdarzył się też

Grass, więc nuże je-

chać na Grassie! Nikt nie

zastanawia się, jakim idiotyzmem jest szarganie starszego

człowieka, w dodatku tak zasłużonego dla Polski za to, co

zrobił ponad 60 lat temu. Co on w wieku 17 lat, mieszkając

w Niemczech, wiedział o zbrodniach Waffen-SS? Dokładnie

tyle, co dziadek Tuska o Jacku Kurskim. Ale takie zadymy

są potrzebne. Po co? A choćby po to, żeby niepostrzeżenie,

w ciągu jednego tylko tygodnia oddać Watykanowi biblio-

tekę Ministerstwa Rolnictwa o wartości ok. 100 mln zł

i resztki gminnej ziemi w Krakowie (24 mln zł). A jeśli już je-

steśmy przy Krakowie – pra... a może raczej dawnym pol-

skim mieście – dziś niemal w połowie należącym do pań-

stwa Watykan. Tak, tak – zwłaszcza krakowska starówka

– począwszy od katedry na Wawelu, a skończywszy na po-

żydowskich kamieniczkach już prawie w całości należy do

kleru. Jednocześnie Kraków, który mógłby być lśniącą per-

łą architektury i kultury europejskiej, jest biedny i niedoin-

westowany. Po prostu brzydki! Trzeba nie mieć za grosz po-

czucia estetyki, żeby nie dostrzegać na ulicach tej naszej

„dumy narodowej” – brudu, smrodu, spadających tynków

i niepomalowanych ścian kilkusetletnich zabytków, stano-

wiących resztkę majątku miasta. A przecież zabytki te są

wizytówką dawnej, dumnej Polski; powinny teraz przycią-

gać turystów, a więc zarabiać krocie, tak jak w Pradze,

Wiedniu, Rzymie... Podobne, godne pożałowania obrazki

jak w Krakowie, Warszawie czy Łodzi oglądałem tylko

w Albanii. Nawet w Rumunii, na Ukrainie czy Białorusi

tzw. dobra narodowe wyglądają o niebo lepiej niż u nas.

A wystarczyłyby tylko dwie albo trzy decyzje, by dawna

polska stolica przebiła inne, podobne europejskie miasta:

konfiskata majątków kościelnych, zlicytowanie ich i prze-

znaczenie uzyskanych środków na remont wszystkich

zabytkowych budynków Krakowa. No i może jeszcze

wprowadzenie kary 5 tysięcy złotych dla grafficiarzy ma-

lujących po krakowskich murach. Tymczasem rozkradzio-

ny przez kler Kraków jest smutnym pomnikiem watykań-

skiego panowania w Polsce.

Zresztą – pamiętajmy – to, co dzieje się w polskim Sej-

mie czy komisji majątkowej rządu i episkopatu, która odda-

ła Watykanowi m.in. Kraków – to tylko najbardziej spekta-

kularne złodziejstwa. Każdego tygodnia polskie państwo

przekazuje Kościołowi kilkadziesiąt milionów – na poziomie

ministerstw, powiatów, sejmików, gmin, rad osiedlowych;

z tytułu ulg celnych, podatkowych itd., itp. Wszystkich

przejawów kościelnego rozbioru Polski już nawet „FiM” nie

są w stanie wymienić i opisać, bo skala zjawiska nas prze-

rosła. Dochodzi do przypadków skrajnej bezczelności w zło-

dziejskim rozdawnictwie dóbr narodowych i pieniędzy z po-

datków nas wszystkich. Oto np. marszałek Struzik przeka-

zuje 20 milionów złotych na Świątynię Opatrzności pryma-

sa Glempa, a zaraz potem jego rodzony brat zostaje pro-

boszczem tej świątyni! W każdym normalnym państwie

marszałek Struzik byłby po takim numerze skończony jako

polityk i urzędnik, o ile nie musiałby się tłumaczyć w pro-

kuraturze. W Polsce to już prawie nikogo nie dziwi.

Jednym z największych problemów dzisiejszej Polski jest

załamanie prawidłowego war-

tościowania problemów

i zjawisk. A winien temu

jest przede wszystkim

Kościół papieski,

który realne warto-

ści ludzkie zastąpił

w świadomości

Polaków warto-

ściami „duchowy-

mi”, wirtualnymi,

pseudoproblema-

mi wymyślonymi

przez papieży i bi-

skupów, takimi jak

antykoncepcja,

rozwody, badania

nad embrionami

itp. To też są te-

maty zastęp-

cze do pozy-

skiwania (ła-

two)wier-

nych. A wła-

dzy w to graj!

Bo jej ulubioną rozrywką jest manipulowanie zdezoriento-

wanym, ogłupionym obywatelem. Prawdziwe, realne spra-

wy przestały być ważne. Od miesięcy na przykład „FiM”

próbują w różnych ministerstwach i urzędach doprosić się

o dane – ile dokładnie ziemi jest w posiadaniu Kościoła

rzymskokatolickiego oraz ile i jakie dobra otrzymał Kościół

po 1989 roku. I co nam odpowiadają? Że nikt w Polsce nie

prowadzi takich ewidencji! No bo po co? Przecież ten ma-

jątek nie należy do braci Kaczyńskich czy Rydzyka, tylko do

polskiego narodu, czyli... do nikogo. Można go więc bezkar-

nie rozpieprzyć, a już najlepiej dać na tacę, bo nikt się wte-

dy nie doczepi. Za to poparcie z ambony w wyborach – mu-

rowane! Zgłupiały nawet prokuratury, skoro każą policji

ścigać bezdomnego „dziada”, który odreagował swoją bie-

dę wiązanką dla braci Kaczyńskich.

Chyba nie muszę nikogo przepraszać za to, że w końcu

puściły mi nerwy. „Czasami człowiek musi, inaczej się udu-

si”. W całym tym polskim bagnie lśni jednak – przynajmniej

dla mnie – iskierka nadziei na normalną przyszłość ojczyzny.

Bo Polacy, niestety, muszą sięgnąć dna, żeby się od niego

odbić. Otóż właśnie osiągnęliśmy DNO. To, czy się od niego

odbijemy, czy udusimy się w cuchnącym mule, zależy od

nas. Zwłaszcza od Ciebie, Polaku.

POLSKA Skandal! Po raz pierwszy od 1988 roku polski premier

w swoją pierwszą podróż nie pojechał do Watykanu! Skutki tej

bezczelności Jarosława Kaczyńskiego mogą być niewyobrażalne.

Grozi nam utrata opatrzności Jana Pawła II i przyjaźni Benedyk-

ta XVI. Zapamiętajmy dobrze ten niski ukłon premiera w stro-

nę żydowskich komunistów z Brukseli!

Rozpętała się burza wokół publikacji „Życia Warszawy” na temat

prowadzenia rozmów Jacka Kuronia z SB w połowie lat 80. Ku-

roń miał negocjować w imieniu opozycji, co potwierdza Wałęsa.

„Prawdziwa Solidarność” – w osobach Andrzeja Gwiazdy i Anny

Walentynowicz – orzekła, że Kuroń działał na szkodę opozycji,

natomiast koledzy Kuronia, m.in. Andrzej Celiński i Adam Mich-

nik, uznali robienie afery z tych negocjacji za skandal i absurd.

Skoro Jaruzelski i Kiszczak są mordercami, to ci, którzy z nimi

gadali i utworzyli okrągły stół – są zdrajcami. Wniosek? Zamiast

gadać, trzeba było strzelać do robotników i powiesić Wałęsę!

Z LPR odchodzi coraz więcej działaczy. Na przykład w Toruniu,

Bydgoszczy, Włocławku i Grudziądzu oraz w sejmikach kujow-

sko-pomorskim, śląskim i zachodniopomorskim rozwiązały się

Kluby Radnych LPR. W Lublinie z listy PiS zamierza kandydo-

wać związany z Radiem Maryja radny Ligi Mieczysław Ryba.

Romek już się pogodził z naturalną śmiercią swojej drużyny. Lepiej

być wierzchowcem w stajni Kaczorów, niż iść pod nóż wyborców.

PiS chce taniego państwa i walczy z bezrobociem. Skutek? Do

pilnowania podatników zamierza zatrudnić dodatkowo 16 tysię-

cy nowych urzędników skarbowych, a szefów terenowych skar-

bówek powoływać z klucza partyjnego bez żadnego konkursu.

Bo PiS chce też państwa fachowego i apolitycznego.

Awantura za awanturą w (nie)rządzie. Lepper grozi opuszcze-

niem koalicji, jeżeli były niesubordynowany Andrzeja, a dziś po-

seł PiS Wojciech Mojzesowicz nie zostanie odwołany ze stano-

wiska przewodniczącego Sejmowej Komisji Rolnictwa. Według

nas – prawdziwym powodem wojny jest układ list bloku koali-

cyjnego w wyborach samorządowych.

Chłop żywemu nie przepuści, a co dopiero taki chłop jak Lepper!

Koalicja rządowa przepchnęła zmiany w ordynacji wyborczej do

samorządów. Dzięki manipulacji – wyborcy Samoobrony i LPR

faktycznie poprą PiS.

I dobrze, bo Giertycha i Jarosława K. różni niewiele, coś około pół

metra.

Roman Giertych przygotowuje wielką lustrację szkolnych lektur.

Uważa, że za mało jest wśród nich dzieł narodowo-katolickich.

No, to już wkrótce do podstawówki ma szansę trafić „Mein Kampf”.

W rankingu państw trucicieli Bałtyku Polska od sierpnia tego

roku zajmuje pierwsze miejsce. To od nas pochodzi ponad 37

procent trucizn znajdowanych w morzu, naszym morzu...

Choć w ten sposób możemy odpłacić naszym wrogom – za rozbiory,

wrzesień ’39, rozstrzeliwania, zsyłki, Katyń, potop szwedzki...

Grozi nam zamknięcie rosyjskiego rynku dla mleka i serów. Po-

wodem są masowo fałszowane dokumenty eksportowe. Polska

jest jedynym krajem UE, który nie potrafi zrobić porządku z pod-

rabiaczami kwitów.

Może by księża jakiś apel na ten temat z ambon wygłosili...

Zimą może zabraknąć gazu, bowiem PiS-owskie władze PGNiG

zapomniały podpisać aneksów do umów z Gazpromem. Leży tak-

że sprawa krajowego wydobycia.

Ani zimą, ani wiosną nie ma żadnych wyborów, to po co ludziom gaz?

„Rzeczpospolita” i Radio Zet po raz kolejny odkryły... artykuł

z „FiM”. Tym razem o tym, że groby polskich żołnierzy w Niem-

czech są zaniedbane. Materiał został niemal przepisany z nasze-

go pisma („FiM” 31/2004)! Tym razem „autorom” zajęło to po-

nad dwa lata.

Oczekujemy postępu, bo niektóre sprawy mogą się dezaktualizować!

Nowa policja polityczna, czyli Centralne Biuro Antykorupcyjne,

podpisała umowę o współpracy z amerykańską CIA. Ma to słu-

żyć zwalczaniu łapówkarstwa wśród polskich elit politycznych.

No bo gdyby CIA coś przypadkiem podsłuchała na temat Pęczaka...

MAŁOPOLSKA Na niecałe trzy miesiące przed wyborami roz-

padła się wielka koalicja PiS, LPR, spadkobierców z AWS oraz

PO w sejmiku małopolskim. Ta ostania została wykolegowana,

gdyż nie godziła się na mnożenie stanowisk w samorządowej ad-

ministracji.

To bardzo niewyrozumiałe ze strony PO. Przecież każdy z koalicjan-

tów ma żonę, brata, teściową, kolegę z podwórka, a ten też ma...

CZĘSTOCHOWA Na Jasnej Górze urzędujący jeszcze prymas

Józef Glemp odczytał kolejne śluby narodowe. 150 tysięcy piel-

grzymów zobowiązało się nie pić, uprawiać seks tylko po boże-

mu oraz żyć w zgodzie i pokoju.

Podczas ostatniego ślubowania w 1956 roku „na wałach” zebrało się

podobno milion ludzi. Przy takiej malejącej frekwencji – w 2056

roku kolejny prymas sam weźmie ślub z Matką Boską.

TORUŃ Prokuratura uznała, że lżenie i poniżanie mniejszości

żydowskiej na falach Radia Maryja nie jest łamaniem prawa.

I słusznie, bo jest to obecnie rozgłośnia rządowa, a rząd jest prawy

i sprawiedliwy.

JONASZ

Nr 35 (339) 1– 7 IX 2006r.

GORĄCY TEMAT

Szeregowi księża

otrzymali wreszcie

regulamin, określający

co powinni uczynić,

jeśli romansowali

kiedyś lub choćby

tylko flirtowali z SB.

Instrukcja nie zawiera

żadnych wskazówek

dla kościelnej

generalicji, toteż

biskupi muszą zdać

się na wyczucie...

Pro memoria-ł

– powinni wybrać książęta Kościo-

ła. Zrezygnować ze stanowiska,

ogłosić wielomiesięczny post czy

skorzystać ze wskazanej w memo-

riale furtki: „Wcześniej powinni się

zastanowić, czy takie postępowanie

(obrona przed oskarżeniem o ko-

laborację – dop. red.) przyniesie do-

bre skutki. Czasem o wiele cenniej-

sze jest milczące przyjęcie niespra-

wiedliwych zarzutów” ?

Ku wielkiemu zaskoczeniu wier-

nych i duchowieństwa, ordynariusz

diecezji zamojsko-lubaczowskiej zo-

stał odwołany ze stanowiska. La-

koniczny w tej sprawie komunikat

przeczekać w luksusie 10 lat, braku-

jących mu do kościelnej emerytury?

Spośród krążących na Lubelsz-

czyźnie interpretacji przyczyn nagłej

dymisji hierarchy, najbardziej intry-

gująca wydała nam się taka oto:

– W Instytucie Pamięci Narodo-

wej trwa wyścig dwóch komisji lu-

stracyjnych zajmujących się agentu-

rą bezpieki na Katolickim Uniwer-

sytecie Lubelskim.

Jedną powołał w styczniu 2005 ro-

ku arcybiskup Życiński i końca jej

pracy nie widać, a ta druga – związa-

na z „Solidarnością” – zaczęła wiosną

2006 roku i lada miesiąc skończy, bo

jej członkowie są strasznie zawzięci.

jeszcze nie mógł wiedzieć o plano-

wanej nominacji, no i chcieli coś

na tym ugrać. Z jakim skutkiem?

Trudno powiedzieć. W każdym ra-

zie nasz naczelnik, pułkownik

Edward H. , wydał wówczas polece-

nie Jerzemu B. , kierownikowi sek-

cji zajmującej się KUL-em, żeby każ-

de istotne posunięcie konsultował

z Warszawą – twierdzi były oficer lu-

belskiej SB. A jeden z jego szefów

dodaje: – Mogę wam ujawnić jedy-

nie tyle, że faktycznie gadał ze Śru-

twą człowiek z centrali.

Załóżmy przez chwilę, że w przy-

padku biskupa Śrutwy wystąpiło

1. Mając w perspektywie wyjazd

do Włoch na studia licencjackie

i doktoranckie na Papieskim Uni-

wersytecie Gregoriańskim, ks. Cisło

coś tam SB podpisał na zamian za

paszport.

2. Data rzekomej rejestracji (29

marca 1975 r.) i zrozumiałe u mło-

dego kapłana ciśnienie związane

z przygotowaniami do wymarzone-

go wyjazdu pozwalały na zwątpie-

nie w jego hart ducha.

3. Ktoś choćby średnio inteli-

gentny (a w latach 70. nie przyjmo-

wano do bezpieki osób bez wyższe-

go wykształcenia) nadał duchowne-

mu – tajnemu współpracownikowi

Kardynałowie, arcybiskupi i bi-

skupi zatwierdzili 25 sierpnia 2006 r.

na Jasnej Górze kilkunastostronico-

wy „Memoriał Episkopatu Polski

w sprawie współpracy niektórych du-

chownych z organami bezpieczeń-

stwa w Polsce w latach 1944–1989”,

zawierający sugestie, jak zaintereso-

wani powinni teraz odreagować.

Zauważmy, że niewinnie brzmią-

cym mianem „niektórych duchow-

nych” hierarchowie określają bry-

gadę liczącą sobie – według stanu

na 1 stycznia 1983 r. – 3934 taj-

nych współpracowników rekru-

tujących się spośród duchowień-

stwa diecezjalnego oraz 625 za-

konników, czyli prawie jedną pią-

tą kościelnego wojska (por. „Kur-

tyna w dół” – „FiM” 23/2006).

Ale nie spierajmy się o seman-

tyczne drobiazgi, gdyż bardziej nas

dzisiaj interesuje wspomniana in-

strukcja, definiująca, że każda for-

ma współpracy księdza z bezpieką

była grzechem, z którego koniecz-

nie trzeba się wyspowiadać przeło-

żonemu, czyli biskupowi: „Chodzi tu

zwłaszcza o współpracę świadomą.

Jednak nie jest wolny od odpowie-

dzialności za swoje czyny także ten,

którego współdziałanie było tylko po-

zorne ” , bo nawet ci „pozoranci”

– czytamy w memoriale – „byli wy-

korzystywani do różnych działań, do

jakich potrzebowały ich organy bez-

pieczeństwa, czy to na zasadzie sta-

łej lub okazyjnej pensji, czy też w for-

mie np. prezentów rzeczowych, wy-

jazdów za granicę, pomocy w osią-

ganiu stanowisk, wsparcia dla ko-

goś z rodziny itp.” (podkr. red.).

Ot, typowe sytuacje, w których

doskonale czuło się wielu kościel-

nych generałów. Pogawędki przy ko-

niaczku z oficerami Służby Bezpie-

czeństwa, delikatesy w paczkach żyw-

nościowych, gdy wszystko było na

kartki, VIP-owski salonik na lotni-

sku Okęcie, okazjonalne prezenty...

No i tu pojawia się problem: kto wy-

spowiada biskupów (por. „Lista

Zaleskiego” – „FiM” 24/2006) i któ-

rą z form pokuty – proponowanych

w memoriale „zwykłym” księżom

Nuncjatury Apostolskiej, odczytany

6 sierpnia we wszystkich kościołach,

mówił jedynie tyle, że „Ojciec Świę-

ty Benedykt XVI przyjął rezygna-

cję księdza biskupa Jana Śrutwy

(fot. z prawej) z obowiązków paste-

rza diecezji zamojsko-lubaczowskiej,

złożoną zgodnie z kanonem 401 pa-

ragraf 2 Kodeksu prawa kanonicz-

nego ( „Usilnie prosi się biskupa die-

cezjalnego, który z powodu choroby

lub innej poważnej przyczyny nie mo-

że w sposób właściwy wypełniać swo-

jego urzędu, by przedłożył rezygna-

cję z urzędu” – dop. red.)”.

I nic więcej, poza informacją,

że na miejsce bp. Śrutwy papież wy-

znaczył prałata Wacława Depę , do-

Dochodzą już od nich sygnały,

że wyłowili kilka tropów prowadzą-

cych do bardzo dzisiaj wpływowych

kapłanów, a sam biskup Jan miał

podobno jakieś nieciekawe kontak-

ty, gdy był jeszcze profesorem KUL-

-u – mówi nam jeden z pracowni-

ków naukowych uczelni.

Zerknęliśmy do oficjalnej biogra-

fii bp. Śrutwy: „Pracownik naukowy

KUL od 1972 r. W 1981 r. objął kie-

rownictwo katedry historii Kościoła

w starożytności. W latach 1980–1981

kierował Instytutem Historii Kościo-

ła, a w latach 1981–1983 pełnił funk-

cję prodziekana Wydziału Teologii.

W 1983 r. wybrany na prorektora KUL-

-u ds. młodzieży. W sierpniu 1984 r.

„współdziałanie pozorne”, o któ-

rym mowa w memoriale. Ale czy

mogło być przyczyną jego hono-

rowej dymisji?

On sam twierdzi, że absolutnie

nie: – Specjalista kardiolog wykrył

podczas badań ślad małego zawału

serca, który przeszedłem niezauwa-

żalnie kilka lat temu. O rezygnacji

z urzędu myślałem od dawna, ale ten

wynik przesądził, że podjąłem osta-

teczną decyzję. Już w październiku

2005 r. sygnalizowałem ją na piśmie

nuncjuszowi, a w grudniu zwróci-

łem się z tym do papieża. Jestem

zmęczony i to jedyna przyczyna mo-

jego odejścia – zapewnił podczas kon-

ferencji prasowej, informując przy

okazji, że zamienia pałac biskupi

w historycznym Zamościu na dom

księży emerytów w Biłgoraju...

Bp Mieczysław Cisło (fot.

z lewej) jest tzw. biskupem pomoc-

niczym w archidiecezji lubelskiej,

czyli najbliższym współpracownikiem

arcybiskupa Józefa Życińskiego.

I dziwi nas niezmiernie, że me-

tropolita – o którego wpływach

w mieście krążą legendy – nie re-

aguje na podłe plotki o biskupie

Mieczysławie. No bo żeby pozwo-

lić na wypisywanie różnych bzdur

na stronie internetowej lokalnej

gazety?! Żeby wredne oskarżenia

tkwiły tam tygodniami?! Tego po-

jąć nie możemy. I dlatego staje-

my murem za biskupem Cisłą, bo

choć ci z bezpieki z obawy przed

telewizją nabrali wody w usta, je-

steśmy całkowicie przekonani, że

nieprawdą jest, jakoby:

udającemu się do Włoch – pseudo-

nim Rzymianin. Że niby odnale-

ziono w IPN-ie jakąś teczkę? Lu-

dzie, opamiętajcie się – numer 12535

może być równie dobrze rachun-

kiem za kolację funkcjonariuszy

– takie wówczas były ceny.

4. W styczniu 1987 r. „Rzymia-

nin” przekazywał informacje o przy-

gotowaniach do wizyty JPII w Lu-

blinie. Przecież papież przyjechał

dopiero w czerwcu! A poza tym

– gdyby chodziło o ks. Cisłę (po po-

wrocie ze studiów był wtedy wice-

rektorem seminarium duchownego),

to – podchodząc do sprawy konse-

kwentnie – powinien mieć wówczas

pseudonim Lublinianin.

5. Notatka służbowa z 1992 r.

płk. Konstantego Miodowicza , ów-

czesnego dyrektora Zarządu Kontr-

wywiadu Urzędu Ochrony Państwa,

opisywała, że KGB przechowuje ja-

kieś przykre dla księdza biskupa kwi-

ty z okresu jego młodości. Założy-

my się o każde pieniądze (o wiele

większe niż te, którymi – zdaniem

oszczerców – „Rzymianina” wyna-

gradzano), że w szpiegowskim fa-

chu Rosjanie są ciut bystrzejsi od

pana Kostka.

A na koniec mamy argument nie

do odparcia: gdyby ten czy ów bi-

skup, będąc jeszcze zwykłym księ-

dzem, miał jakieś kontakty z bez-

pieką, to przecież w archiwach ku-

rialnych znajdują się ich na ten te-

mat sprawozdania składane prze-

łożonym. A skoro nikt tych papie-

rów nie pokazuje, to chyba sprawa

jest oczywista...

HELENA PIETRZAK

tychczasowego rektora Wyższego

Seminarium Duchownego w Rado-

miu. Ani żadnej imprezy z udzia-

łem Hani Suchockiej , abp. Ko-

walczyka i setki notabli, ani słowa

podziękowania za wieloletnią pra-

cę duszpasterską, bilansu chwaleb-

nych podbojów ordynariusza dla

Watykanu itp.

Ta przedziwna sytuacja stała się

dla plotkarzy okazją do szukania pod-

tekstów papieskiej decyzji. Wszak

65-letni biskup Śrutwa zdawał się być

okazem zdrowia. Roboty miał tyle

co kot napłakał. No i który Polak

uwierzy, że facetowi nie chciało się

Jan Paweł II mianował go biskupem

pomocniczym w Lublinie. Zrezygno-

wał wówczas ze wszystkich funkcji ad-

ministracyjnych KUL-u, zachowując

jedynie etat kierownika katedry hi-

storii Kościoła w starożytności”.

W 1983 r. Służba Bezpieczeń-

stwa wykazywała w swoich reje-

strach 34 tajnych współpracowni-

ków, będących wykładowcami KUL-

-u. Czyżby zaplątał się w to również

ks. prof. Śrutwa?

– Wczesną wiosną 1984 r. De-

partament IV podjął z nim jakieś

rozmowy. Mieli już cynk z Watyka-

nu, że zostanie biskupem. On sam

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 35 (339) 1– 7 IX 2006r.

Spieprzać, dziady!

robić? – kombinował kler. Jak to co!

Zaangażować parafian z Prawa

i Sprawiedliwości!

W maju 2006 r. w Ministerstwie

Finansów powstał projekt zmian

w podatku dochodowym od osób

prawnych. Otóż Kaczy rząd chce zli-

kwidować prawo odliczania od docho-

du darowizn przekazywanych na ce-

le społeczne! Taki będzie efekt, gdyż

(według projektu) firma od przeka-

zanej darowizny będzie musiała za-

płacić kolejny podatek (oprócz płaco-

nego już podatku VAT).

To rozwiązanie dotyczy wyłącz-

nie pomocy przekazywanej organi-

zacjom świeckim. Darowizny prze-

kazywane kościelnym instytucjom

charytatywno-opiekuńczym bę-

dzie można nadal w całości od-

liczać od dochodu.

Tłumacząc to na polski: je-

śli firma X przekaże pienią-

dze jakiemuś Owsiakowi, to

zapłaci od darowizny poda-

tek i VAT, a jeśli Caritaso-

wi, to nic.

Plan zakłada, że no-

we regulacje wprowa-

dzi się bardzo szybko.

Rząd udawał na-

wet, że przeprowa-

dził w tej sprawie

konsultacje spo-

łeczne... Polegały

one na zapytaniu Konferen-

cji Episkopatu Polski, jak się podoba-

ją zmiany. Innych nie pytano.

ANNA KARWOWSKA

JAROSŁAW RUDZKI

Prowincjałki

Przez trzy dni 82-letnia staruszka leżała pod

drzwiami swego mieszkania w jednym

z wrocławskich bloków. Wycieńczona, we własnych odchodach. Nie mogła

się ruszyć, bo upadła i złamała bark. Trzy doby krzyczała i wzywała pomo-

cy. Sąsiedzi nie reagowali. Na szczęście zjawili się strażnicy miejscy i po-

mogli. „No, w końcu dzisiaj się wyśpimy” – usłyszeli funkcjonariusze od

grupki lokatorów przypatrujących się interwencji.

Prawicowe władze chcą raz na

zawsze udupić wszystkie świec-

kie charytatywne organizacje po-

zarządowe, a pomoc ubogim od-

dać w monopol Kościołowi. Temu

służy projekt ustawy, do którego

dotarła redakcja „Faktów i Mitów”.

Po 1989 r. powstały tysiące stowa-

rzyszeń oraz fundacji. Spora część

z nich zajęła się niesieniem pomocy

bezdomnym, ubogim, chorym czy nie-

pełnosprawnym. Jednak w ich codzien-

nej pracy przeszkadzają ciągle zmie-

niające się przepisy. Jednym z nich

było wprowadzenie regulacji, dzięki

której firmy muszą płacić podatek

VAT od darowizn. Czegoś takiego nie

ma na całym świecie! To z te-

go właśnie powodu

padła pie-

karnia

Waldema-

ra Gronow-

skiego , który

rozdawał pie-

czywo bieda-

kom. A jednak

społecznikom

udawało się jakoś

zachęcić wielki, jak

i mały biznes do spo-

łecznego solidaryzmu.

Jedynym niezado-

wolonym z takiego ob-

rotu sprawy był kler ka-

tolicki.

– Jak to możliwe, aby co roku co

najmniej 267 mln zł z tytułu darowizn,

w ramach CIT, na cele społeczne, nie

trafiało do naszej kiesy, tylko do te-

go diabła Owsiaka ?! – biskupi rwali

włosy z głowy. Bezczelni podatnicy

wolą dać takiej np. Polskiej Akcji Hu-

manitarnej czy innemu Towarzystwu

Przyjaciół Dzieci, a nie Caritasowi!

Świeckie organizacje wciąż jed-

nak otrzymują więcej niż księża. Dla-

czego? Gdyż publikują swoje nie-

zwykle szczegółowe sprawozdania fi-

nansowe (w odróżnieniu

od Krk). Co tu

SĄSIEDZI

W szpitalnej celi aresztu w Bydgoszczy

21-letni mężczyzna zabił 60-letniego współ-

aresztanta, odsiadującego krótki wyrok za jazdę po pijaku na rowerze. 21-la-

tek zadał 60-latkowi kilka silnych ciosów w głowę metalową rurką, którą ode-

rwał od stojaka do kroplówek, za to, że ten nie chciał grać z nim w karty.

W Lubawie wywalili lekarza z pracy w przy-

chodni, bo przyjmował pacjentów, będąc

w stanie upojenia alkoholowego – miał 2,5 promila. Następnego dnia tego

samego lekarza wywalili z pracy w pogotowiu – za to samo, tyle że już za

3 promile.

Arkadiusz L. z Siemianowic został aresz-

towany za gwałt. Natychmiast przyznał się

policji także do kradzieży kilku samochodów. Panu Arkowi zależało bowiem

na prestiżu i statusie społecznym. W więziennej hierarchii gwałciciele sto-

ją na niskim szczeblu, daleko w tyle za złodziejami.

W Szczecinie banda złożona z dwóch ośmio-

latków, trzech sześciolatków i trzylatka pod-

paliła samochód w podziemnym garażu. Auto spaliło się doszczętnie. Do-

datkowy efekt działań łobuziaków to kilka spalonych piwnic, zakopcona ele-

wacja budynku, spalone okna w trzech mieszkaniach i trzy wysiedlone ro-

dziny.

Opracowała AH

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Stop wariatom w polityce.

(Waldemar Pawlak)

a polska lewica ciągle jest w rozsypce

– jak nie organizacyjnej, to ideowej, bez wizji, któ-

ra mogłaby porwać znaczącą część społeczeństwa.

Pod pojęciem „lewica” – inaczej niż znaczna część

mediów – rozumiem nie tylko to, co związane z daw-

nym PZPR, ale raczej wszystkie te partie i środowiska,

które walczą o sprawiedliwość społeczną, prawa eko-

nomiczne, wolność dla jednostek

oraz równouprawnienie wszyst-

kich grup społecznych, a co za

tym idzie – konsekwentny roz-

dział Kościoła od państwa. War-

to o tym stale przypominać, bo

mediom głównego nurtu udało

się wypracować mylną zbitkę pojęciową

utożsamiającą lewicowców z dawnymi

funkcjonariuszami PZPR. Tymczasem

nie wszystko, co w PZPR, było lewi-

cowe, a poza partiami postpezetpe-

erowskimi (SLD i SdPl) istnieje cała ma-

sa środowisk lewicowych, które

z nieboszczką PZPR nie mają nic

wspólnego.

Niestety, partie zdecydowanie

lewicowe, takie jak zaprzyjaźnio-

na z „Faktami i Mitami” RACJA

Polskiej Lewicy, Polska Partia So-

cjalistyczna czy Nowa Lewica, są

w ciężkiej sytuacji ze względu na

brak środków finansowych i trudno-

ści z przedostaniem się do mediów głównego nurtu,

zwłaszcza telewizji. Cieszą się one niewielkim popar-

ciem społecznym nie dlatego, że ich programy odstają

od oczekiwań wyborców, ale z tej przyczyny, iż nie są

szerzej znane. I to jest wielki problem tych partii,

szczególnie w przededniu wyborów.

Z kolei partie dobrze znane w mediach i dysponu-

jące większą gotówką, takie jak Socjaldemokracja Mar-

ka Borowskiego czy Sojusz Lewicy Demokratycznej,

ciągle wypadają nieprzekonująco i nie potrafią odzy-

skać zaufania wyborców. Nie wierzę, że pomoże w tym

wspólny start z Partią Demokratyczną, jedną z najbar-

dziej antypracowniczych partii na polskiej scenie poli-

tycznej. Natomiast Samoobrona, uważana przez wielu

za lewicową, skompromitowała

się pomocą udzieloną Kaczyń-

skim (bez wsparcia Samoobro-

ny nie byłoby rządów Marcin-

kiewicza i Kaczyńskiego) i in-

teresami robionymi z Rydzykiem

i Glempem .

Mimo że wśród polskiej lewicy trwa

nieustanny ferment intelektualny

(o tym więcej za tydzień), prospołecz-

nie i wolnościowo zorientowany wy-

borca ciągle przeżywa dylemat. Nie

wie, na kogo oddać swój głos, aby

go nie zmarnować, często zresz-

tą nie jest pewien, czy warto

w ogóle wziąć udział w wybo-

rach. Lewicowy wyborca czu-

je się jak wędrowiec zagubio-

ny na pustyni – nie wie do-

kąd pójść, aby zaspokoić swo-

je pragnienie mądrych i pro-

społecznych rządów w kraju.

Jedno jest jednak pewne – na wybory pójść trzeba, bo

tylko wielka nieobecność potencjalnych głosujących

umożliwiła sukces sił klerykalnych w ostatnich wybo-

rach parlamentarnych. Nie możemy ponownie popeł-

nić tego błędu i pozostać w domach, gdy przykościel-

ne babki będą głosować na ludzi od Giertychów i Ka-

czyńskich.

Stałem się samozwańczym ramieniem rektora uniwersytetu. Broniłem wyższe-

go porządku, choć bez jego upoważnienia. Czynnie wypraszałem studentów,

kopniakami łamałem ich tablice, pałałem świętym gniewem. Byłem autorem

odezwy w sprawie ludzi długowłosych na KUL. Uważałem, że na egzaminach

wstępnych należy ich traktować sceptycznie. Uniwersytet nie jest obowiązko-

wy – niech więc długowłosy kandydat poszuka sobie miejsca gdzie indziej.

(Artur Zawisza)

RZECZY POSPOLITE

W hojności i bogactwie rzuconych obietnic ten rząd nie ma sobie równych.

Gdyby obietnice te stały się ciałem, powinniśmy wszyscy być młodzi, zdrowi

i bogaci.

Na pustyni

(Ewa Kopacz, posłanka)

Symbolem tej bezczelności stała się postać wicepremiera tego rządu, krymina-

listy, który pobił człowieka, golił mu głowę, został skazany przez sąd za na-

pad, polewanie innego człowieka wodą, obnażanie go publiczne i został po-

wołany na wicepremiera tego rządu (...). Taki rząd, który przestępcę tego ty-

pu powołał na stanowisko wicepremiera, stracił moralną zdolność do tego,

ażeby odpowiadać za losy mojego kraju. To zdanie, które będę wypowiadał

przy okazji każdego przemówienia sejmowego, jak obiecałem. (Jan Rokita)

Tylko dwa razy byłem (w rodzinnym domu służbowym samolotem, patrz str.

5 – dop. red.). A nawet gdybym raz w miesiącu miał lecieć, to co? Za tyle

godzin pracy, to co? Nie należy mi się?

(Andrzej Lepper)

Panie ministrze, ma pan takiego pecha, że nawet nie pomoże panu guma Or-

bit, która – jak wiadomo – obniża poziom pH (...). Kiedyś, gdy radiowej Trój-

ki dało się jeszcze słuchać, emitowano tam piosenkę Jana Kaczmarka: nie

wszystko, co żyje, jest zaraz żyjątkiem, nie wszystko, co wyje, jest zaraz wyjąt-

kiem. Song ten kończy się przestrogą: nie jest reformatorem ten, kto chodzi

w reformach. Proszę to mieć na uwadze, panie ministrze.

(poseł Krzysztof Szyga do ministra zdrowia Zbigniewa Religi)

Nie zapominajmy, że ci, którzy służyli Służbom Bezpieczeństwa, to też są chrze-

ścijanie.

(kard. Stanisław Dziwisz)

Wybrała OH

ADAM CIOCH

POKER

POSTĘP W LECZNICTWIE

PRESTIŻ

MŁODE WILKI

W ybory samorządowe już za kilka tygodni,

Nr 35 (339) 1– 7 IX 2006r.

NA KLĘCZKACH

MANNA Z UNII

w 1979 r., został pocięty na żyletki,

czy też uratowany. Według tamtej-

szego Muzeum Przyrody i Techniki,

zniszczono tylko kabinę samochodu,

zaś podwozie przetrwało u jednego

z rolników koło Szczecinka. Z ko-

lei biznesmen z Kielc upiera się, że

autentyczny jest jego pojazd i oskar-

ża muzeum o zarabianie na papa-

mobilu. MPiT rzeczywiście dostało

już 30 tys. zł dotacji z Ministerstwa

Kultury i Dziedzictwa Narodowego

na rekonstrukcję autka, które ma się

stać jeszcze jedną „świętą pamiąt-

ką” po JPII. Proponujemy nie kru-

szyć kopii – przydadzą się obydwa

„święte” pojazdy.

BIERZCIE I JEDZCIE...

Gdy w referendum w sprawie

wejścia do Unii ważyły się losy Pol-

ski, z wielu ambon w Katolandzie

grzmiały głosy potępienia dla „eu-

ropejskiego żydostwa”. Teraz ko-

ściółkowi rozpychają się łokciami

w kolejce po miliony euro. I to

z jaką skutecznością! Już możemy

pogratulować klerowi wyszarpnię-

tych 8 mld zł! (o tyle mniej dosta-

ną inne polskie podmioty). To pra-

wie taka sama kwota, jaką otrzy-

mało polskie rolnictwo! Jednym ze

zwycięzców wyścigu po unijne pie-

niądze jest ks. Jan Kazieczko , pro-

boszcz bazyliki św. Jakuba w Szcze-

cinie. Księżulo za zagraniczną kasę

podwyższył wieżę kościelną do 120

metrów... Po to zapewne, żeby Bóg

lepiej słyszał jego dalsze prośby

o dotacje. Innych – jeszcze sceptycz-

nych – księży ks. Jan poucza: „Pie-

niądze są i czekają, trzeba tylko po

nie sięgać, a nie narzekać!”. Są? Cze-

kają? Na kogo? Na samotne matki

bez prawa do zasiłku? Refundowa-

nie leków dla nieuleczalnie chorych?

Nie! Na podwyższanie wież kościel-

nych – tak!

Dowodem na to są liczne fotogra-

fie wesolutkiego Majewskiego sprzed

1987 r. i tego samego, ale już smu-

tasa, po 1987. Dwója z matematy-

ki tak rozregulowała intelekt nasze-

go bohatera, że zaczął on z opóź-

nieniem karierę satyryka i ponad

3 tysiące dowcipów nie ujrzało świa-

tła dziennego. Roman z niezrozu-

miałych powodów uważa, że „sta-

rzy” maturzyści nie mają prawa do

żadnej łaski.

dostępne jedynie w kręgu znajomych

ich pomysłodawcy, jednak w związ-

ku z ogromnym zainteresowaniem

dystrybucję opasek podjęto za po-

średnictwem serwisu Opaska.pl. Ca-

ły zysk ze sprzedaży oryginalnych

(są już podróbki) pomarańczowych

opasek z napisem „Spieprzaj, dzia-

du!” ma być przekazany na konto

fundacji zajmującej się opieką pa-

liatywną nieuleczalnie chorych dzie-

ci. Do tej pory na konta warszaw-

skich fundacji przelano kilkanaście

tysięcy zł.

Bezdomny żebrak skradł z ta-

bernakulum kościoła w Tarnobrze-

gu trzy naczynia liturgiczne wypeł-

nione komunikantami. Zdumionym

policjantom, którzy go ujęli, oświad-

czył, że przestępstwa dokonał

z głodu. Rzeczywiście, po przeli-

czeniu okazało się, że złodziej zjadł

370 opłatków. Zbędne pojemniki

wyrzucił w krzaki. Policzmy: jeden

opłatek to dwie kalorie, a więc

inkryminowany wciął niezły obiad

– coś na kształt grochówki oraz

schaboszczaka z ziemniakami i ka-

pustką. Niestety, znając bezdusz-

ność prawa, obawiamy się, że bę-

dzie to najdroższy posiłek w jego

życiu.

SYRENKA TOPLESS

TACA NA PARKINGU

ALE SIĘ Z-DZIWISZ

MarS

W Kołobrzegu z kościelną tacą

księża czekają już nie tylko na wier-

nych w kościele, ale także na par-

kingu na kierowców. Przy jednej

z głównych ulic miasta – Portowej

– kierowcy mogą zostawiać swoje sa-

mochody na parkingu przed para-

fią św. Marcina. Choć należący do

niej plac przypomina raczej klepi-

sko niż miejsce do parkowania, za

postawienie na nim samochodu trze-

ba zapłacić. Księża wpadli przy

tym na pomysł, jak oszukać fiskusa

i – zamiast kupić kasę fiskalną i pro-

wadzić zwykłą działalność gospodar-

czą – wystawili przed wjazdem tacę.

A kierowcy dają co łaska... Kow

Kiedyś tzw. gospodarska wizyta

I sekretarza Komitetu Centralnego

PZPR była wystarczającym pretek-

stem do burzenia ruder i malowa-

nia trawy na zielono. Myli się jed-

nak ten, kto sądzi, że czasy te ode-

szły do lamusa. W Piotrkowie Try-

bunalskim, gdzie pod koniec wrze-

śnia mają się odbyć dziękczynne mo-

dły do Matki Bożej Trybunalskiej

(patronka władzy, a szczególnie na-

szych parlamentarzystów) – z udzia-

łem kardynała Stanisława Dziwi-

sza – tak jak w czasach Gierka od-

malowuje się elewacje kamieniczek

na Starówce. Choć na podwórkach

syf i malaria, odpicowane frontony

mają wyglądać schludnie i czysto.

W centrum miasta wylewa się też

nowy asfalt, zasłania płotami brud

i bałagan. Nie dziwota, miastem

wciąż rządzi prezydent z lewicowym

rodowodem, któremu trudno ode-

rwać się od przeszłości. BS

ZAMACH NA PAPIEŻA

Kto zabije Benedykta XVI

w Stambule? To wbrew pozorom nie

gardłowy problem tureckich służb

specjalnych (przed wizytą Papy, któ-

ra odbędzie się 28 listopada), lecz

tytuł bijącej wszelkie rekordy popu-

larności sensacyjnej powieści autor-

stwa specjalisty od kryminałów Yuce-

la Kaya , która właśnie weszła na

księgarski rynek. Treść: zamachu do-

konuje włoski dziennikarz zamiesza-

ny w międzynarodowy spisek, na cze-

le którego stoi kardynał z Opus Dei

chcący zająć papieski tron.

Kilka lat przed tragedią WTC

pisarz Tom Clancy przewidział ów

lotniczy zamach w powieści „De-

kret” – nikt wówczas tej fikcji nie

traktował poważnie... MarS

PEDOFIL Z CARITASU

Caritas archidiecezji wrocław-

skiej zorganizował w Łebie kolonie.

Kierownictwo powierzono 32-letnie-

mu Przemysławowi M. – niedo-

szłemu księdzu (zrezygnował ze stu-

diów w seminarium duchownym),

wieloletniemu wolontariuszowi.

Dzieci wróciły już do domów, kie-

rownik od 27 sierpnia zatrzymał

się w Lęborku, w policyjnym aresz-

cie, podejrzany o molestowanie sek-

sualne dwóch wychowanków. Na ra-

zie tylu, bo „sprawa ma charakter

rozwojowy” – jak to określają

w gdańskiej Komendzie Wojewódz-

kiej Policji. Według wstępnych usta-

leń śledztwa, kierownik kolonii za-

bawiał się członkami dzieci, wsuwa-

jąc im w czasie snu rękę pod koł-

drę. Odwiedzał je w trakcie kąpie-

li, wybrańcom kazał zdejmować

majtki itp. Wychowawczyni, która

zgłosiła sprawę policji, alarmowała

wcześniej telefonicznie dyrektora

Caritasu we Wrocławiu, księdza dy-

rektora Tomasza Burghardta , ale

nie zareagował. Coś w tym jest, bo

jak pedofil, pewnie ma powołanie.

Szkoda takiego...

Pomnik Syrenki kojarzy nam się

z Warszawą tak samo dobrze jak

Krupówki z Zakopanem. Każdy też,

kto choć raz odwiedził stolicę, wie

doskonale, że Syrenka ma biust,

i do tego nagi...

Ten motyw postanowił wykorzy-

stać Rafał Olbiński – twórca pla-

katu reklamującego wybory Miss

World 2006, które odbędą się wła-

śnie w polskiej stolicy. Na plakacie

miała być siedząca na huśtawce pół

kobieta, pół ryba z odsłoniętą jedną

piersią. Na takie porno natychmiast

zareagowało biuro promocji miasta,

którego dyrektor Tadeusz Deszkie-

wicz podjął decyzję, że Syrenkę ubrać

trzeba, gdyż w przeciwnym razie bę-

dzie odbierana „zbytnio w kontek-

ście erotycznym”... Autor dodał więc

Syrence szarfę, która miała przysło-

nić cycek (patrz fot.). Mimo to na

oficjalnej polskiej stronie Miss World

2006 (www.mw.2006.pl) pojawiła się

Syrenka w bluzce, która skutecznie

zasłania biust. Cóż, ultrapoprawna

katolicka władza czuwa... OH

SKÓRY PROBOSZCZA

Na terenie kościoła w Białej Raw-

skiej od kilku miesięcy działa niele-

galny zakład pogrzebowy prowadzo-

ny przez kościelnego, z poręczenia

miejscowego wszechwładnego pro-

boszcza Józefa Jeromina . Wieleb-

ny delikatnie daje do zrozumienia ro-

dzinom załatwiającym formalności

pogrzebowe, by korzystały z usług tyl-

ko jego firmy. Tej lokalnej wersji „han-

dlu skórami” nikt nie śmie się sprze-

ciwić, nawet urzędnicy starostwa

w Rawie Mazowieckiej, którzy dosko-

nale wiedzą, że firma wielebnego dzia-

ła bez pozwolenia. Najgorzej na tym

wszystkim wychodzi drugi zakład po-

grzebowy w Białej Rawskiej, które-

mu chyba przyjdzie zwinąć interes, bo

proboszcz konkurencji nie znosi, szcze-

gólnie jeśli idzie o kasę. RP

BXVI WRACA

DO DOMU

LATAJĄCY...

MINISTER

Papież Benedykt XVI jak na

akuratnego Niemca przystało za kil-

ka dni (9 września) wpadnie wresz-

cie do rodzinnej Bawarii, by dopil-

nować swojego domu (wybudował

go przed laty), a przy okazji od-

wiedzić brata. Pięciodniowe odwie-

dziny ojczyzny obfitować będą tak-

że w inne spotkania, ale nie słysze-

liśmy jakoś o gigantycznych przy-

gotowaniach Niemców do tej wizy-

ty. Na bizantyjskie, wiernopoddań-

cze hołdy BXVI liczyć może tylko

w Polsce.

Wicepremier, minister rolnictwa

i szef partii, czyli jeden Wódz

w trzech osobach, odkrył swoją no-

wą pasję. Kocha latać. A jeszcze bar-

dziej kocha wykwintnie zjeść w cza-

sie podniebnej podróży. Nie za swo-

je – dodajmy. Najczęstszy kierunek

lotów ministra to Darłowo – wszak

Lepper to domator. W samym lip-

cu przeleciał się tak i najadł trzy ra-

zy, za co podatnicy zapłacą 17 ty-

sięcy złotych. Pan wicepremier

dziennikarzom oświadczył: „Nie la-

tałem tam prywatnie, tylko służbo-

wo (...). A to, że przy okazji odwie-

dziłem rodzinę, to źle? Co, nie mia-

łem dzieciaków zobaczyć? Pewnie,

że można taniej tam dojechać. (...)

najtaniej jest rowerem”.

A jak zdrowo, panie ministrze,

jak zdrowo...

NA POCHYŁEGO

ROMKA...

ZAMIAST

OPORNIKÓW

Świetny satyryk Szymon Majew-

ski domaga się od Romana Gier-

tycha 1,5 mln zł odszkodowania za

brak amnestii maturalnej dla star-

szych roczników. To jest jawna dys-

kryminacja! – uważają pełnomocni-

cy Majewskiego, senator Robert

Smoktunowicz z PO i poseł Ryszard

Kalisz z SLD. Oblana w 1987 ma-

tura doprowadziła Szymusia do za-

łamania i utraty dobrego humoru.

Za tzw. komuny modne było no-

szenie w klapie małych oporników

na znak sprzeciwu wobec władzy.

Obecnie królują pomarańczowe si-

likonowe opaski „Spieprzaj, dzia-

du!”. To nie tylko manifestacja bra-

ku sympatii dla autora słynnego

już cytatu, ale również akcja chary-

tatywna na rzecz warszawskich

hospicjów. Początkowo opaski były

OD PRZYBYTKU...

Prokuratura w Starachowicach

ma twardy orzech do zgryzienia: mu-

si rozstrzygnąć, czy słynny biały star

660, którym podróżował po Polsce

JPII podczas pierwszej pielgrzymki

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: