M-W40_93.pdf

Mąż Waleczny

UCZESTNIK BOŻEGO SYNOSTWA

W DUCHU MESJASZA JEZUSA

Nr. 40 (93) wiosna/lato 2008

Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was.

(Jakuba 4:7) Przeciwstawcie mu się, mocni w wierze, wiedząc, że te same

cierpienia są udziałem braci waszych w świecie. (1.Piotra 5:9)

S TRASZLIWA W ALKA

Życie jest walką straszliwą,

Wiary, co wiedzie do nieba.

Bezwzględną, lecz i sprawiedliwą,

Gdyż w niebie ‘mięczaków’ nie trzeba.

Miny – pułapki zdradliwe,

Szatan odpala z oddali,

Zabija dusze lękliwe,

Budząc śmiertelny paraliż.

Waleczność w życiu codziennym,

Pośród pułapek szatańskich,

Jest Boskim żądaniem niezmiennym

Wobec pątników dróg Pańskich.

Nasz Mesjasz zachęca do boju,

Z miłością swych braci osłania,

Wspomaga trud walki i znoju,

Wspiera szlachetne działania.

Przetrwasz, gdy duszę masz mężną,

Jej szatan złamać nie zdoła,

Mesjańskie zastępy zwyciężą,

W zmaganiach świętego Kościoła.

(W 24 rocznicę zapieczętowania, 27-04-2008 J.M.)

W IARA RZETELNIE ZWERYFIKOWANA

Paweł apostoł napisał do Tymoteusza : Nie wstydź się więc świadectwa o Panu

naszym, ani mnie, więźnia jego, ale cierp wespół ze mną dla ewangelii, wsparty

mocą Boga, który nas wybawił i powołał powołaniem świętym, nie na podstawie

uczynków naszych, lecz według postanowienia swojego i łaski, danej nam w

Chrystusie Jezusie przed dawnymi wiekami, a teraz objawionej przez przyjście

Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa, który śmierć zniszczył, a żywot i

nieśmiertelność na jaśnię wywiódł przez ewangelię, dla której jestem ustanowiony

zwiastunem i apostołem, i nauczycielem; z tego też powodu znoszę te cierpienia,

ale nie wstydzę się, gdyż wiem, komu zawierzyłem , i pewien jestem tego, że On

mocen jest zachować to, co mi powierzono, do owego dnia. (2.Tym.1:8-12)

Bez ludzkiego zasobu świadomości, wiedzy i objawień, żadnej wiary nie ma.

Ale jak mają wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć w

tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszeć, jeśli nie ma tego, który zwiastuje?

(Rzymian 10:14) Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo

Chrystusowe (Rzymian 10:17).

Wiara pochodzi ze słuchania (świadectwa Chrystusowego świadka) oraz z

doznań osobistych. Apostoł Paweł osobiście doświadczył i jednego, i drugiego.

Zbawienie jest udziałem tych Chrześcijan, którzy usłyszeli i – bezwarunkowo

identyfikując się z Synem Bożym – doznali przemiany w ‘innego człowieka’.

I stało się w czasie drogi, że gdy się zbliżał do Damaszku, olśniła go nagle

światłość z nieba, a gdy padł na ziemię, usłyszał głos mówiący do niego: Saulu,

Saulu, czemu mnie prześladujesz? I rzekł: Kto jesteś, Panie? A On: Ja jestem

Jezus, którego ty prześladujesz; ale powstań i idź do miasta, tam ci powiedzą, co

masz czynić. A mężowie, którzy z nim byli w drodze, stanęli oniemiali, głos

bowiem słyszeli, ale nikogo nie widzieli. I podniósł się Saul z ziemi, lecz gdy

otworzył oczy swoje, nic nie widział; wiodąc go tedy za rękę, zaprowadzili go do

Damaszku. I przez trzy dni nie widział i nie jadł, i nie pił. A był w Damaszku

pewien uczeń, imieniem Ananiasz. I rzekł Pan do niego w widzeniu: Ananiaszu!

On zaś rzekł: Otom ja, Panie. Pan zaś do niego: Wstań i idź na ulicę Prostą, i

zapytaj w domu Judy o Saula z Tarsu; oto właśnie się modli. I ujrzał w widzeniu

męża, imieniem Ananiasz, jak wszedł, i ręce na niego włożył, aby

przejrzał. Ananiasz zaś odpowiedział: Panie, słyszałem od wielu o tym mężu, ile

złego wyrządził świętym twoim w Jerozolimie; ma także upoważnienie od

arcykapłanów, aby tutaj uwięzić wszystkich, którzy wzywają imienia twego. Lecz

Pan rzekł do niego: Idź, albowiem mąż ten jest moim narzędziem wybranym, aby

zaniósł imię moje przed pogan i królów, i synów Izraela; Ja sam bowiem pokażę

mu, ile musi wycierpieć dla imienia mego. I poszedł Ananiasz, i wszedł do domu,

włożył na niego ręce i rzekł: Bracie Saulu, Pan Jezus, który ci się ukazał w

drodze, jaką szedłeś, posłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem

Świętym (Dzieje Apostolskie 9:3-17).

1. K ONFRONTACJA TEORII I PRAKTYKI WIARY

Wiara Pawła została doskonale zweryfikowana. [ Weryfikacja: sprawdzenie,

potwierdzenie prawdziwości, autentyczności czegoś ]. Paweł najpierw posiadł

znaczną wiedzę biblijną, w szkole Gamaliela, później własnym zmysłem słuchu,

słyszał głos Jezusa, zaś słowa Mesjasza zostały zweryfikowane w konfrontacji z

objawieniem i działaniem Ananiasza. Równoczesne, zgodne z Torą objawienia

duchowe, docierające do świadomych, odległych osób, (Pawła i Ananiasza)

stanowią wyrazisty rodzaj społecznej weryfikacji ich Boskiego źródła .

„Twardy” autentyzm wiary, na jaki stać tylko człowieka świadomego,

wypływa z konfrontacji „miękkich” objawień mistycznych z faktami zmysłowo

(„namacalnie”) uwierzytelnionymi. Dwaj cieśle: Noe (Hebr.11:7) i Jezus (Marka

6:3), łączyli te dwa aspekty życia i - wydając wyrok na grzeszny świat -

uratowali garstkę wybranych ku uświęceniu społeczeństw ziemi dla nieba.

Logicznie spójną konfrontację ⇔ teorii (objawień i wyobrażeń) z praktyką

(autentyzmu i trudu życia), w dalszym ciągu będziemy nazywać weryfikacją.

Ludzkie wyobrażenia (‘idee’) ⇔ Autentyzm ludzkiego życia (‘uczynki’)

Etyka (teoria moralności)

Moralność praktycznie stosowana

Odprawianie pobożności,

(Organizacja misteriów i ceremonii)

Prawdziwa pobożność stosowana

(Przykład porządnego życia osobistego)

Dogmaty wiary (rozumowe)

Spontaniczne uczynki wiary

Domniemania imaginacyjne

(„boskie” proroctwa fałszywe)

Fakty namacalne zmysłowo

(Boskie proroctwa wypełnione)

Współczesna sytuacja kryzysowa instytucji Kościoła rynkowego wynika z

ignorancji administracyjnie zhierarchizowanej struktury wobec prawej kolumny

powyższej tabeli. Polityczne ambicje hedonistycznej hierarchii, bez duchowego

fundamentu szczerości, wzorowego życia rodzinnego całego kleru i troski o byt,

prowadzą do społecznego upadku autorytetu kościelnych instytucji (Obj. 19:2).

Rynkowe instytucje usług religijnych nie mają nic wspólnego z uświęceniem

Chrystusowym, lecz stanowią wyraz moralnej ignorancji (Mat.13:44) i powoli

prowadzą do moralnego uwiądu całego społeczeństwa.

Przebiegłość - ludzka to sprawa;

Kler się modleniem zabawia,

chytrość - celebrą zakrywa,

gdy swą „pobożność” odprawia;

Przezzawodowemodlenia,

mękko się język odzywa:

jednakichsłów dwa znaczenia,

nam - mimo woli - odkrywa.

Gdyż Boża myśl sprawiedliwa,

ludzkie chytrości odsłania:

że kler Mu posłuchu odmawia ,

w czas modłów swych odmawiania .

W polityce społecznej państwa rozsądek nakazuje pielęgnowanie tylko

instytucji strzegących moralnych zasad ewangelicznych. Dlatego w

strukturze instytucji kościelnych tak bardzo ważna jest chrystianizacja

kadry, gdyż wywiera ona wpływ na moralny poziom całego społeczeństwa.

Stąd wynika perspektywicznie wielka rola kościołów ewangelikalnych,

które zasadniczo grupują ludzi nawróconych. Jednak kościoły te, pod

wieloma względami, stopniowo ulegają etatystycznej biurokratyzacji i

dziedzictwu tradycyjnej struktury oraz dogmatyki instytucji moralnie

skompromitowanych. Tego należy się stanowczo wystrzegać. Kościół

Chrystusa nie może działać ignorując zasady wiary i życia Założyciela.

Należy pamiętać, że inaugurację Kościoła stanowiło przeżycie mistyczne

(zielonoświątkowe) ok. 120 Żydów, wywołane zstąpieniem Ducha Świętego

Boga na zgromadzonych monoteistów, wiernych uczniów Mesjasza.

Współczesny porządek moralny ludzkości został zainspirowany nauką i

praktyką życia Mesjasza Jezusa oraz Jego Kościoła w pierwszych wiekach

nowej ery. Dzięki dokonaniom garstki Żydów, cudownie i dogłębnie

przemienionych w apostołów Mesjasza Jezusa, doznała przemiany także cała

ludzkość. Lokalne Zbory mesjańskie były przede wszystkim samorządami

moralnymi ( jedno serce) . Wspólnota gospodarcza (wszystko mieli wspólne)

miała – jak się okazało (Judy 1:12) – znaczenie drugorzędne.

A u tych wszystkich wierzących było jedno serce i jedna dusza i nikt z nich nie

nazywał swoim tego, co posiadał… (Dzieje Apostolskie 4:32).

Jednak począwszy od IV wieku jedno serce zatraciło się w polityce Rzymu.

II Wojna Światowa była świadectwem odrzucenia wszelkich praw Boskich i

ludzkich. Odbudowę Europy rozpoczęto od gospodarki. Dzisiejsza Zjednoczona

Europa powstała na powojennej bazie gospodarczej wspólnoty węgla i stali

(1951) państw założycielskich (Belgii, Francji, Holandii, Luksemburga,

Republiki Federalnej Niemiec i Włoch). Teraz trwa walka o jedno serce wiary.

Walka nie o dogmat, lecz o serce. Kościół Mesjasza nie może stać na uboczu.

Na Bożej prawicy Król Jezus zasiada,

Boskim ramieniem Ten, co święte w Nim duchowe męstwo.

Boża prawica sprawiedliwie wśród narodów włada,

w szlachetnym boju Jezus odnosi zwycięstwo.

Jakoż stać biernie miałbym z boku,

w duchowym nie uczestnicząc boju,

gdy Jezus, co przyniósł miecz - a nie pokój,

wciąż walczy, będąc wszak Księciem Pokoju ?

Jeśli brat albo siostra nie mają się w co przyodziać i brakuje im

powszedniego chleba, a ktoś z was powiedziałby im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie

się i nasyćcie, a nie dalibyście im tego, czego ciało potrzebuje, cóż to

pomoże? Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie (Jakuba

2:15-17).

Dalsza część niniejszego opracowania zostanie poświęcona zagadnieniu

praktycznej weryfikacji religijnej dogmatyki i uczynków w Kościele Mesjasza,

narzuconym na pospolitość ludzkiej moralnej ignorancji i bezduszności.

Idźcie i nauczcie się, co to znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary. Nie

przyszedłem bowiem wzywać sprawiedliwych, lecz grzeszników (Mat.9:13).

2. N IEPRZEKRACZALNE OGRANICZENIA ANTROPOLOGICZNE

Najogólniej rozumiane ludzkie wyobrażenia są przejawem kreatywności,

jakiej Bóg udzielił człowiekowi w dziedzinie abstrakcji ponadzmysłowej. Są

one ogólnie niezależne od cielesnych doznań zmysłowych, a zatem możemy je

w szczególności traktować jako cząstkowe odwzorowania w naszych mózgach

podobieństw, jakby impulsów, ‘sennych cieni’, naszej rutynowej rzeczywistości

egzystencjalnej. A jednak w swym subiektywnym zróżnicowaniu niekiedy

ponad rutynową pospolitość wykraczają i tę rzeczywistość przewyższają,

tworząc nowe jakości rozwijającej się kultury. Nawet w ciągu dnia pojawiają się

u człowieka pozazmysłowe impulsy pospolite a także twórcze. A to nagle

przypomni się jakaś melodyjka, a to mignie obraz z przeszłości, a to znowu

chora wyobraźnia podsunie przekonanie o zdradzie ukochanej osoby, a to

pojawi się w myślach wynalazek techniczny lub rozwiązanie zadania

matematycznego, a to zarysuje się dramatyczny szkic scenariusza filmowego

albo powieści science fiction. Bardzo lubimy „bujać w obłokach imaginacji”.

Uzewnętrznieniem naszych zróżnicowanych wyobrażeń pozazmysłowych

(imaginacji i objawień) są owoce ogólnie pojmowanej twórczości, zwłaszcza

artystycznej. Z praktyki życia wiemy, iż wyobrażenia i skłonności indywidualne

są wewnątrzgatunkowo (a nawet środowiskowo) dość znacznie zróżnicowane.

Bywają etyczne, lecz także i zbrodnicze.

X(t)

DZIENNY

X d

δ (X )

X n

δ (X )

roz_rect.doc

NOCNY

p(X)

Rysunek 1. Impulsy (dzienny i nocny) ludzkich doznań . P(x) – matematyczna

funkcja gęstości prawdopodobieństwa świadomości doznań X w czasie t .

Powszechnie namacalne fakty egzystencjalne, (zdarzenia) powtarzalne i

emocjonalnie bardzo podobnie odczuwane („owczy pęd”) oraz rejestrowane w

gatunkowym obszarze podmiotów (nas, tłumu stworzeń programowalnych ,

obdarzonych pamięcią i – niestety – ograniczoną zdolnością analizy), dość

często traktujemy bezkrytycznie jako naturalne, moralnie obojętne, fakty

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: