Kwiat Paproci
Dawno, dawno temu, u stóp Babiej Góry, była sobie nieduża wieś. Żył tam Kacperek z matką i dwoma starszymi braćmi. Mieli skromna chatę i małe gospodarstwo, w którym wszyscy zgodnie pracowali. Starsi bracia Kacperka wykonywali najcięższe prace w polu, a Kacperek pomagał matce w domu i w obejściu. Pewnej wiosny do chaty Kacperka zastukała biedna staruszka. Wszyscy znali ją we wsi i w sąsiednich osadach. Wędrowała ona od domu do domu i wszędzie opowiadała, co też widziała w dalekim świecie. Nazywano ją babką. Zapraszano do stołu i chętnie słuchano jej opowieści. Także matka Kacperka ugościła babkę tym, czym mogła. Kiedy byli już po kolacji, babka siadła przy ciepłym kominie, a Kacper przycupnął u jej kolan.
O Królewnie zaklętej w żabkę
Dawno, dawno temu, w dalekim kraju pewien stary król miał trzech synów. Wszystkich kochał jednakowo i nie wiedział, któremu pozostawić królestwo. A czuł, że zbliża się czas wyboru następcy. Pewnego dnia wezwał królewiczów do siebie i powiedział:
-synowie moi mili, jestem już bardzo stary, a moje królestwo potrzebuje młodego władcy. Weźcie swoje łuki, idźcie na wieżę zamkową i wypuście strzały w różnych kierunkach. Tam, gdzie upadną, czekają wasze przyszłe żony. Królestwo od dam temu, który przyprowadzi najpiękniejszą i najgospodarniejszą pannę.
Szewczyk Dratewka
Dawno, dawno temu wędrował po świecie młody szewc Dratewka. Chodził od wsi i za skromne miedziaki łatał ludziom buty najlepiej jak umiał. Pewnego dnia szedł przez las i zobaczył zniszczone mrowisko. Biedne mrówki biegały dookoła i nie mogły sobie poradzić sobie z nieszczęściem. „Pewnie niedźwiedź tu grasował”, pomyślał szewczyk.
Złota Studzienka
Dawno, dawno temu, w chatce za wsią mieszkała uboga wdowa z córeczką Marysią. Miały małe gospodarstwo i krówkę Łaciatą, która dawała im codziennie skopek słodkiego mleka. Pracowały ciężko, aż do pewnej jesieni, gdy wdowa zachorowała i nie miała sił, żeby wyjść w pole. Marysia postanowiła udać się do bogatej sąsiadki i prosić o pomoc.
O Dwunastu Miesiącach
Dawno, dawno temu, w chacie na skraju wsi, mieszkała bogata wdowa z córka i pasierbicą. Ludzie we wsi lubili pasierbicę, bo była pracowita i uśmiechała się do wszystkich. Nazywali ją Kasią. Córki zaś nie lubili, bo ciągle dokuczała innym, zawsze niedomyta potargana, siedziałaby tylko przy stole i jadła wszystko, co jej pod rękę wpadnie. Nazywano ją córeczką, bo i wdowa tak do niej czule przemawiała.
Siostra Siedmiu Kruków
Dawno, dawno temu pewna kobieta miała siedmiu synów i najmłodszą córkę, której na imię było jaga. Bracia byli weseli i rozbrykani jak Żrebięta, nie w głowie im było zajmować się gospodarstwem.
Szklana Góra
Dawno, dawno temu, w pewnym niewielkim majątku, stał piękny dwór modrzewiowy. Otaczały go urodzajne pola uprawne i bogate lasy, ale w całej okolicy Szynol przede wszystkim z najpiękniejszego drzewa. Była nim stara lipa, rosnąca na środku dziedzińca
muza502