Świetlice środowiskowe- społeczność korekcyjna.odt

Świetlice środowiskowe -SPOŁECZNOŚĆ KOREKCYJNA 

A. Partnerstwo jest efektywne w pracy z „dziećmi ulicy” ponieważ:

1. nie mają one nic do stracenia oprócz swobody i nie oddadzą jej,
2. można je doraźnie kupić lub zastraszyć, ale nie można ich trwale zmienić wbrew ich woli,
3. nie uznają autorytetów i zasad, kierują się raczej uczuciami i pragmatyką życiową,
4. respektują realia i zasady, do których doszły same,
5. zmieniają istotnie swoje funkcjonowanie, tylko wtedy gdy identyfikują się z miejscem, grupą lub opiekunem.
6. są nieufne ponieważ wielokrotnie zawiodły się na intencjach, deklaracjach i odpowiedzialności dorosłych,
7. są mistrzami destrukcji i sabotowania arbitralnych i autorytarnych decyzji dorosłych,

8.     są pozbawione realnego oparcia dorosłych i muszą szybko stać się samodzielne i odpowiedzialne,

9. partnerstwo w relacji z tymi dziećmi neutralizuje przymus i umożliwia ich zaangażowanie się w zmianę,
10. partnerstwo umożliwia własną autonomię, bez naruszania autonomii innych.

B. Zasady społeczności korekcyjnej:

1. członkami społeczności korekcyjnej są wszyscy wychowankowie, wychowawcy i pracownicy obsługi,
2. celem społeczności korekcyjnej jest wzajemna pomoc oraz wspieranie rozwoju i terapii jej członków,
3. udział w społeczności może być wyłącznie dobrowolny i wymaga uznania jej zasad,
4. warunkiem dobrego funkcjonowania społeczności jest pełna otwartość, szczerość i odpowiedzialność jej członków,
5. społeczność podejmuje wszystkie decyzje dotyczące wspólnego życia oraz rozwoju i terapii jej członków,
6. wszystkie decyzje dotyczące wspólnych spraw i terapii społeczność podejmuje większością głosów,
7. każdy członek społeczności ma prawo wypowiadać się swobodnie na temat wspólnych spraw,
8. każdy członek społeczności ma prawo zwołać zebranie grupy i postawić na nim do rozstrzygnięcia każdy problem,
9. społeczność sama ustala wszystkie zasady i reguły, które w niej obowiązują,
10. zasady te obowiązują wszystkich jej członków, zarówno wychowanków, wychowawców jak i personel obsługi,
11. społeczność może ustalić podstawowe zasady, które zawsze obowiązują i nie mogą być odwołane,
12. społeczność okresowo omawia i ocenia funkcjonowanie wszystkich swoich członków,
13. społeczność może określać etapy terapii lub resocjalizacji oraz oceniać ich przebieg,
14. społeczność może formułować i zatwierdzać zadania realizowane przez wychowanka w poszczególnych etapach,
15. społeczność decyduje kiedy proces terapii czy resocjalizacji może być zakończony,
16. społeczność może okresowo zawiesić swoje zasady i uprawnienia.

C. Warunki budowania społeczności korekcyjnej:

1. Bezwzględnym warunkiem korekcyjnego funkcjonowania społeczności jest całkowita dobrowolność uczestniczenia w niej zarówno wychowanków jak i kadry.

2. Społeczność korekcyjną trzeba budować powoli, kolejno wprowadzając jej zasady oraz stopniowo poszerzając samodzielność i odpowiedzialność grupy,

3. Pełne partnerstwo i współodpowiedzialność możliwe są wtedy, gdy większość wychowanków identyfikuje się z celami i zasadami społeczności korekcyjnej oraz rozwiązała już wiele swoich problemów i przestała radzić sobie w życiu poprzez destrukcję, przemoc, uzależnienia itp.

4. Bezwzględnym warunkiem funkcjonowania społeczności korekcyjnej jest wyeliminowanie przemocy i drugiego życia oraz wzajemne zaufanie i poczucie bezpieczeństwa członków społeczności.

5. Warunkiem pracy wychowawczej lub terapeutycznej poprzez społeczność korekcyjną jest gotowość kadry na otwarte, autentyczne, partnerskie relacje z wychowankami. Relacje partnerskie w społeczności wykluczają możliwość funkcjonowania w roli (rodzica, wychowawcy, opiekuna, terapeuty itp.)
6. W formule społeczności korekcyjnej, możliwość konstruktywnego wpływu wychowawczego czy terapeutycznego kadry na podopiecznych opiera się wyłącznie na ich większym doświadczeniu życiowym, realnych kompetencjach zawodowych, zaangażowaniu, życzliwości, tolerancji oraz budowanym na tym naturalnym autorytecie.