interpunkcja.doc

(63 KB) Pobierz

. kropka

Stosować:

·         Na końcu zdania oznajmującego:

o        Pójdę do lasu – marzył Jaś.

o        Pójdę do lasu! – marzył Jaś.

·         Przy cyfrach porządkowych zapisanych cyframi arabskimi

o        7. Festiwal ale: VII Festiwal

·         Kropkujemy, jeśli są same cyfry arabskie:

o        02.03.2011 ale: 7 VI 2011

·         Skróty, jeśli ostatnia litera nie jest ostatnią literą wyrazu:

o        Godz.

o        Nie ma dr.; pod kierunkiem dr. /dra

·         Liczby rzymskie, które wprowadzają wyliczenia:

o        X. …..; XI. ……

·         Jeśli zdanie kończy się na skrót kropkowany stawia się 2 kropki (ale nie budować takich zdań – niepoprawne stylistycznie!!!)

·         Podanie godziny bez określenia „godz.” To kropka po liczbie:

o        Spotkamy się o 12. z nim ale: spotkamy się o godz. 12 z nim

·         Numeracja stron:

o        s. 7

 

Nie stosować:

·         w tytułach jednozdaniowych:

o        bajka o kocie i złotej myszce

·         w skrótach, jeśli skrót kończy się na ostatnią literę wyrazu

o        mgr, dr. Ale patrz zastosowanie kropki

·         jeśli w zdaniu określającym godzinę występuje określenie godz.

o        Spotkamy się o godz. 12 z nim.

·         Jeśli w dacie występują cyfry mieszane

o        02 V 2019

 

„ , przecinek

Stosować:

·         Jeżeli „jak” wprowadza czasownik:

o        Widziałem, jak szedł

·         Jeżeli „jak” wprowadza wyliczenie:

o        W szufladzie znajdują się różne szpargały, jak piórko, kwiatki, wiosna, sosna

·         Przy wyliczeniach jednorodnych:

o        Mirek poszedł, zobaczył wiewiórkę, kupił orzeszki, rzucił.

·         Jeżeli występuje zdanie wtrącone (przed i po wtrąceniu):

o        Widziałem, stojąc pod oknem, jak tańczy z miotłą.

·         Przed spójnikami:

o        że; lub; albo; ale; więc; czyli; iż; zatem; toteż; dlatego

·         oddziela zdanie od imiesłowowego równoważnika zdania:

o        jedząc, grałrozbudowane imiesłowowe równoważniki również

ü       Jeżeli przed imiesłowem występuje „że” to przecinek przesuwa się przed spójnik:

§         Widziałam, że chodząc po lesie, zrywa chronione kwiaty.

·         spójniki paralelne: (przecinek przed drugim)

o        zarówno…, jak; nie tylko…, lecz; jeśli…, to; im…, tym; tym bardziej…, że;       o tyle…, o ile; chociaż…, to jednak; tak…, jak;

·         przy wtrąceniach, zwłaszcza wołaczowych i po wykrzykniku:

o        pani Jolu, proszę podać mi kawę

o        ruszmyż, przyjacielu jeżozwierzu, nasze ogony…

·         przed dopowiedzeniami:

o        Do sali wszedł nowy uczeń, mały i przestraszony.

·         Przed i po wyrazach nazywającymi postawę mówiącego wobec opisywanego zjawiska:

o        Rzeczywiście; istotnie; niestety; prawdopodobnie; oczywiście; na pewno; bez wątpienia

ü       Przyjdę, prawdopodobnie, dopiero jutro

·         wyrażenia zapowiadające typu:

o        innymi słowy; inaczej mówiąc; a mianowicie;

·         przytoczenie myśli bez użycia cudzysłowu:

o        oczami duszy, myślał człowiek, widzę wieżę ale: oczami duszy – myślał człowiek – widzę wieżę.

·         Po wyliczeniach

o        Po 1, będę…; po 2, będę (zamiast przecinka może być kropka jeśli chcemy wyeksponować kolejność; lub myślnik)

 

Nie stosować:

·         między niejednorodnymi określeniami (np. 2 różne części mowy lub zdania):

o        spotkajmy się jutro koło pomnika

       okol. czasu      okol. miejsca

o        kup różowe musujące wino

       przymiotnik    imiesłów

·         zasadniczo przed spójnikami:

o        i; oraz; lub; czy; ani; ni; tudzież; bądź

ü       ale: jeżeli pojawi się minimum 2 razy i wprowadza tę samą strukturę to przed drugim i kolejnym przecinek

§         Zeszłam do sklepu(a) i zobaczyłam batonik(a), i kupiłam go(a), i zjadłam(a) = (a) i (a), i (a), i (a) ale: zeszłam do sklepu(a) i zobaczyłam (a) batonik (b) i lizaka (b) i kupiłam  go(a) i zjadłam go(a), i było mi głupio(a) = (a) i (a)(b) i (b) i (a) i (a), i (a)

ü       Kiedy spójnik poprzedza zdanie wtrącone zamknięte przecinkiem

§         Myślę, że masz dużo racji, i dlatego nie będę z tobą dyskutował

·         Między związkami składniowymi:

o        Podmiot + orzeczenie; podmiot + przydawka; podmiot + dopełnienie; orzeczenie + okolicznik

·         Mechanicznie przed „że”:

o        Nie przychodził, chyba że musiał – jeśli „że” jest poprzedzone przysłówkiem lub partykułą: chyba że; mimo że; tylko że; zwłaszcza że; właściwie że – przecinek jest przed całością

·         Jeżeli „jak” wprowadza proste porównanie

o        Była piękna jak wiosna

·         Jeżeli „jak” wprowadza rozbudowane porównanie, ale dalej chodzi o przymiotnik:

o        Była piękna jak zachwycająca swą różnorodnością sosna       

 

„ ; ” średnik

Stosować:

·         Oddzielania członów równorzędnych pod względem logicznym i składniowym (analogiczne struktury logiczne: wtrącenia, formy składniowe)

o        Ryby-najeżki kłuły trąby mamutów; żółwie obijały się o ich nogi; żaby zaś ogłuszał swym rechotem

·         Po zdaniu głównym, do którego chce się dorzucić jakieś krótkie dopowiedzenie (dopowiedzenie może funkcjonować jako odrębna konstrukcja)

·         W wyliczeniu, kiedy wyliczenie jest częścią rozbudowaną lub zawiera czasownik:

do tej kategorii należą:

o        ………;

o        ……….;

o        ………. (.)

ü       ale: jeśli wyliczenie jest krótkie i bez czasownika to stosuje się przecinek

·          w krótkich wyliczeniach ciągłych, niemyślnikowanych, jeśli wcześniej występuje przecinek, bo inaczej jest nieczytelne

 

„ : ” dwukropek

Stosować:

·         Wprowadzając cytat cudzy lub własny

·         Przed wyliczeniem myślnikowanym albo musi być 3 lub więcej elementów

·         W formie:

o        J. Kowalski: „tytuł (tytuł wtedy nie kursywą)

·         Wydzielenie części zdania zawierającej skutek, uzasadnienie, wyjaśnienie, sprostowanie lub uściślenie tego o czym była mowa w pierwszej części zdania przed dwukropkiem:

o        Michał był człowiekiem tolerancyjnym: pozwalał żonie na skoki w bok.

·         Wymiennie z przecinkiem po zapowiedziach w postaci wyrażeń:

o        Jednym słowem; innymi słowy; inaczej mówiąc; a mianowicie.

·         Wyniki sportowe:

o        Wynik meczu 4:2

 

„-” myślnik

w interpunkcji myślnik jest większy i z dwóch stron otoczony spacją; w ortografii łącznik jest mniejszy i bez spacji.

Stosować:

·         Sygnalizuje dialog na początku wiersza

·         Po wtrąceniach w tekstach dialogowych:

o        Wtrącenia odautorskie:

ü       „Ja wiem – powiedział miś – gdzie jest miodek”

o        Wtrącenia komentujące w cytacie:

ü       „Autorytet – jak pisze Markiewicz – jest ważny w realizmie”

·         Referowanie, parafraza:

o        „Wiedza – jak wynika z badań Koksa – jest potęgą”

·         Cytat myśli:

o        Oczami duszy – myślał architekt – widzę wieżę”

·         Przy wyliczeniach jeśli są 3 lub wecuj wyliczeń od nowego wiersza

·         Definiowanie i wyjaśnianie:

o        Reklama – to krótki tekst….

o        Reklama – krótki tekst

·         Przy wprowadzeniach uogólnień:

o        Wstań późno, wypij kawkę, zjedz śniadanko, olej studia – oto czego Ci trzeba.

·         Jeśli w pierwszej części zdania jest wyliczenie elementów lub czynności a następnie chcemy wprowadzić człon syntetyzujący, myślnikowi towarzysz wyraz/y uogólniające:

o        Anna nosiła w torebce zapomniany widelec, przewód do mp3, skasowany bilet, gaz łzawiący – była to istna skarbnica darów wszelakich.

·         Jeżeli w tekście jest za dużo myślników i to już razi w oczy to wtrącenie wrzucić w nawias – zasada niepisana

·         Jeś...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin