Ryszard Wagner.doc

(45 KB) Pobierz
Ryszard Wagner - kompozytor neoromantyzmu

Ryszard Wagner - kompozytor neoromantyzmu

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

1.  Zapoznanie uczniów z życiem i twórczością Ryszarda Wagnera.

2.  Wskazanie najwybitniejszych dzieł Ryszarda Wagnera, uwzględniając gatunki muzyczne uprawiane przez kompozytora.

3.  Wyjaśnienie roli Ryszarda Wagnera w kształtowaniu się kultury muzycznej.

4.  Wyjaśnienie estetycznej koncepcji dzieła sztuki w ujęciu Ryszarda Wagnera.

5.  Wskazanie nowej obsady wykonawczej stosowanej przez Ryszarda Wagnera.

b) Umiejętności

Uczeń potrafi:

1.  Omówić życie i twórczość Ryszarda Wagnera

2.  Przedstawić najważniejsze gatunki uprawiane przez kompozytora.

3.  Wyjaśnić rolę Ryszarda Wagnera w kształtowaniu się kultury muzycznej.

4.  Wyjaśnić estetyczną koncepcję dzieła sztuki w ujęciu kompozytora.

5.  Omówić zastosowanie przez Ryszarda Wagnera nowej obsady muzycznej.

6.  Wskazać tytuł słuchanego utworu.

  

2. Metoda pracy

Metoda opisu z elementami pogadanki. Praca z podręcznikiem. Percepcja muzyczna.

  

3. Środki dydaktyczne

1.   Wacław Panek, Świat muzyki.

2.  Stanowisko do odtwarzania płyt.

3.  Nagranie utworów Ryszarda Wagnera:
- wybrane fragmenty opery Tristan i Izolda
- wybrane fragmenty opery Złoto Renu.

4.  Karta pracy ucznia.

  

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

1.  Sprawdzenie obecności.

2.  Powtórzenie wiadomości poprzez odpytanie z trzech ostatnich lekcji jednej osoby.

3.  Wspólne zaśpiewanie przy akompaniamencie pianina lub gitary ostatnio poznanej piosenki

4.  Podanie tematu do zeszytu.

(10 min)

b) Faza realizacyjna

Metodą opisu, zapoznanie uczniów z życiem Ryszarda Wagnera. Wskazanie pozycji kompozytora w kontekście historii muzyki oraz wpływu Ryszarda Wagnera na kompozytorów późniejszych epok. Przedstawienie roli Wagnera w kształtowaniu się kultury muzycznej.

Zapisanie notatki:

·       Notatka:

Ryszard Wagner urodził się 22 maja 1813 roku w Lipsku, zmarł 13 lutego 1883 r. w Wenecji. Niemiecki kompozytor okresu romantyzmu. Początkowo myślał o karierze literackiej, pilnie studiując - zwłaszcza dzieła dawnej literatury niemieckiej, zawierające wątki mityczne i legendarne. Pierwsze dzieła muzyczne nie zyskały większego uznania (opery Boginki, Zakaz miłości wg Miarki za miarkę Szekspira). Od roku 1836 był dyrektorem teatru w Królewcu, a po jego bankructwie w roku 1837, został dyrektorem teatru w Rydze. Liczne długi zmusiły go do ucieczki za granicę przed wierzycielami - od roku 1839 przebywał w Paryżu, gdzie cierpiał nędzę. Zbliżył się tam do najwybitniejszych kompozytorów swoich czasów: G. Meyerbeera, Berlioza, a zwłaszcza Liszta, z którym się zaprzyjaźnił. Ukończył wówczas operę według własnego libretta Latający Holender, którą wystawiono w Dreźnie wraz z inną operą - Rienzi; obydwie przyniosły Wagnerowi spory sukces i w 1843 roku mianowano go dyrygentem opery królewskiej w Dreźnie.

3. Metodą pracy z książką, uczniowie wskazują gatunki muzyczne, które uprawiał kompozytor. Zapisują notatkę:

Twórczość:

Dramaty muzyczne i opery:

·       Wesele

·       Boginki

·       Zakaz Miłości

·       Latający Holender

·       Tannhäuser

·       Lohengrin

·       Tristan i Izolda

·       Śpiewacy Norymberscy

·       Tetralogia Pierścień Nibelunga

o       Złoto Renu

o       Walkiria

o      Zygrfyd

o      Zmierzch Bogów

Wagner napisał również Symfonia C-dur, muzykę fortepianową, pieśni, wyciągi fortepianowe, uwertury, utwory na chór i orkiestrę.

4. Słuchamy i percepujemy wybrane fragmenty opery Złoto Renu. Wskazanie cech brzmieniowych charakterystycznych dla utworu. Omówienie stylistyki twórczości Wagnera oraz podstawowych elementów neoromantyzmu w postawie kompozytora i jego twórczości.

·       Notatka:

- Wagner jest uznawany za najwybitniejszego przedstawiciela niemieckiego neoromantyzmu.

- Jego dzieła realizują koncepcję syntetycznego dzieła sztuki, w którym w całość sceniczną stapiają się: muzyka, tekst, pomysły scenograficzne, stworzone przez jednego artystę.

- Ze źródeł literackich wprowadził Wagner do swoich utworów sposób traktowania motywów (Leitmotive), przekształcanych w taki sposób, by stanowiły zasadnicze oparcie dla materiału melodycznego i rytmicznego całej opery.

- Pracując nad poszerzeniem możliwości brzmieniowych orkiestry, wprowadzał do obsady rzadko stosowane instrumenty (tzw. tuby wagnerowskie).

- Z mistrzostwem posługiwał się zarówno polifonią, jak i homofonią; zmierzał do wyciągnięcia ostatecznych konsekwencji z systemu dur-moll, rozbudowywał chromatykę, stosując niespotykane współbrzmienia i połączenia akordowe (słynny "akord tristanowski" pojawiający się w Tristanie i Izoldzie).

- Inspiracji tematycznych szukał w dawnej literaturze niemieckiej, w mitach germańskich i celtyckich, eksponując zarówno rolę wybitnej jednostki (Holender tułacz) uwikłanej w sprzeczności losu i konieczności historycznych, jak i witalne możliwości tkwiące w zbiorowości (Śpiewacy norymberscy).

- Istotną rolę w wagnerowskiej koncepcji ludzkiego losu pełni element tragiczny, pojmowany zgodnie z poglądami Nietzschego: jako zmaganie się podłości i wzniosłości, słabości i siły, wybitności i prostactwa. Na poglądy filozoficzne Wagnera oddziaływali także J.-J. Rousseau, J. G. Herder, A. Comte, L. Feuerbach, A. Schopenhauer (zwłaszcza w pojmowaniu śmierci).

(30 min)

c) Faza podsumowująca

Słuchanie fragmentów opery Tristan i Izolda.

(5 min)

  

5. Bibliografia

1.  Wacław Panek, Świat muzyki.

2.  Janusz Ekiert, Bliżej muzyki. Encyklopedia.

  

6. Załączniki

a) Karta pracy ucznia

Najważniejsze zagadnienia związane z życiem i twórczością Ryszarda Wagnera.

b) Zadanie domowe

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin