zabawy integracyjne.doc

(26 KB) Pobierz
To jest krokodyl

To jest krokodyl

 

Animator bierze jakiś przedmiot i mówi „Mam na imię... np.: Monika, a to tutaj to krokodyl” i podaje go następnej osobie. Osoba, do której się zwrócił, bierze od niego ten przedmiot i mówi „Nazywam się... np.: Tomek, to jest krokodyl, dostałem go od Moniki. Następne osoby,  biorąc przedmiot muszą powtórzyć imiona wszystkich poprzednich osób. Jeżeli graczy jest zbyt wielu, to możemy wymienić imiona tylko pięciu lub dziesięciu graczy przed nami.

 

 

Imię i nastrój

Każdy z uczestników wypowiada swoje imię w określony, podany wcześniej przez prowadzącego sposób, np.: bardzo wesoło, bardzo smutno, z wściekłością, z rezygnacją,  nieśmiało, krzycząc, pytając, itp. Zmiana sposobu mówienia następuje po wypowiedzeniu się wszystkich uczestników zabawy.

Rzucanie imion

Rzucamy w kręgu jakimś przedmiotem (piłka, kostka) i mówimy swoje imię i imię odbiorcy np. „Kasia do Ani”, „Ania do Basi”. Można się umówić, że to czym rzucamy, to „granat”, ”bomba”, ”bakcyl” i dlatego należy go podawać jak najszybciej, i niezmiernie uważnie tak by go nie  upuścić na podłogę i nikogo nie uderzyć. Gdy jednak upadnie, można głośno krzyczeć „Bum”, lub wykonać padnij.

Chciałbym...

Siedzimy w kręgu, jedno miejsce jest wolne.  Osoba, która ma po lewej stronie puste miejsce mówi: "Chciałbym, aby koło mnie usiadła osoba, która tak jak ja lubi np. lody".  Wszyscy, którzy lubią lody starają się zająć puste miejsce.  Kto pierwszy ten lepszy.  Powstaje znowu puste miejsce itd.  Zamiast "...tak jak ja lubi..."  można mówić "...tak jak ja jest...(np. internautą)",  "...tak jak ja ma...(np. rodzeństwo)"

Tunel

Ta zabawa wymaga dużo wolnej przestrzeni.  Ustawiamy się w dwójkami tworząc tunel z rąk (tak jak w polonezie).  Jedna wolna osoba biegnie od końca tunelu do początku. W czasie przejścia przez tunel musi wybrać jedną osobę i dalej biegnie z nią, stając na początku tunelu jako pierwsza para.  Natomiast osoba, która straciła parę biegnie na koniec i znów przemierza tunel w poszukiwaniu kolejnego partnera itd.  Aby zabawa była bardziej dynamiczna można zwiększyć ilość wolnych osób na początku.

1. Zabawa integracyjna „Miejsce obok mnie jest puste zapraszam tu…”
Dzieci siedzą w kole, ciasno obok siebie. Tylko w jednym miejscu krąg jest przerwany. Dziecko, które ma wolne miejsce obok siebie, zaczyna zabawę mówiąc: Po mojej prawej stronie jest wolne miejsce, zapraszam na nie...(wymienia imię zaproszonego dziecka). Osoba zaproszona siada obok osoby zapraszającej. Następnie zaprasza dziecko, które teraz ma wolne miejsce obok siebie.

Po chwili zabawy, zmienia się jej formę, dziecko, które ma wolne miejsce obok siebie mówi:  Po mojej prawej stronie jest wolne miejsce, zapraszam na nie...( wymienia imię zaproszonego dziecka) by przyszedł tu jak żabka..., ptaszek…, piesek...itd.

2. Zabawa „Chodzi Lisek koło drogi”.
Dzieci siedzą na podłodze w siadzie skrzyżnym z zamkniętymi oczami i rękami schowanymi za plecami, jedna osoba bierze maskotkę i podczas mówienia przez dzieci wierszyka chodzi na zewnątrz koła, gdy dzieci kończą wierszyk podrzuca jakiejś osobie zabawkę, której zadaniem jest złapanie „liska”, zanim usiądzie na jej miejscu, jeśli jej się to nie uda teraz ona jest „liskiem”.

3. Zabawa „Piłka – stop”.
Dzieci siedzą w kręgu jedna osoba stoi do nich tyłem. Na jej sygnał, osoby siedzące w kółku podają sobie kolejno piłkę. Kiedy ta osoba powie stop, dziecko, które w tym momencie trzyma zabawkę w ręku odpada. Zabawa trwa do momentu wyłonienia zwycięzcy.

 

   Zabawa - "Witam wszystkich, którzy..."
Prowadzący zabawę podaje różne komendy, np.: Witam wszystkich, którzy...
- ... mają na sobie spodnie jeansowe
- ... lubią jeździć na rowerze
- ... mają na sobie coś w kolorze różowym, itp.,
osoby, których dotyczy się to zdanie, występują o krok do przodu i np. machają ręką, a następnie wracają z powrotem na swoje miejsce.

*   Dzieci siedzą w kręgu. Jedno z nich wybiera sobie w myślach daną osobę, którą stara się opisać, robi to w ten sposób, iż wymienia jej charakterystyczne cechy wyglądu, np. "Osoba, o której myśle ma brązowe włosy, ciemne oczy, spodnie jeansowe itd. Zadaniem grupy jest odgadnąć o kim mowa, komu pierwszemu się to uda i powie imię szukanej osoby, kontynuuje zabawę opisując kolejną osobę.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin