1. Określ pojęcie spedycji:
Spedycja - każda działalność gospodarcza polegająca na organizowaniu przewozu ładunków na zlecenie osoby prawnej lub fizycznej i na wykonaniu niezbędnej grupy czynności dodatkowych, wynikających ze specyfiki zlecenia.
2. Sklasyfikuj tabor samochodowy w zakresie przewozów towarowych
W taborach podkreśla się jego cechy techniczno – eksploatacyjne. Klasyfikację zaczyna się od podziału tych środków pracy na:
- tabor silnikowy: samochody ciężarowe, ciągniki samochodowe
- tabor bezsilnikowy: przyczepy, naczepy
W praktyce podział taboru samochodowego dzieli się wg grup ładowności:
- tabor dostawczy: ładowność do 1,9 tony
- tabor niskotonażowy: ładowność 2 – 4 tony
- tabor średniotonażowy: ładowność 4 – 12 ton
- tabor wysokotonażowy: ładwność powyżej 12 ton
3. Wskaż przepisy prawne w zakresie gotowości środka transportowego do przewozów.
1. Klasyfikacja środków transportu:
Transport daleki:
- kolejowy
- kolejowo – drogowy
- liniowy
- lotniczy
- wodny śródlądowy
- morski
- mieszany (multimodalny, intermodalny, zapleczowy)
- specjalny (gąsiennicowy, poduszkowy, kroczący)
Transport bliski:
- dźwigowy
- wózkowy
- przenośnikowy
2. Sklasyfikuj tabor samochodowy w zakresie przewozów pasażerskich:
Pojazdy do przewozu osób obejmują, swoimi ramami klasyfikacji samochody osobowe i autobusy. Samochody osobowe są czynnikami produkcji trans. samoch. tylko, kiedy ich dysponent przeznaczył je do zarobkowej działalności przewozu osób (np.: TAXI).
Autobus – pojazd silnikowy, do przewozu grupy osób.
Klasyfikacja autobusów z punktu widzenia potrzeb przewozów pasażerskich, czyli z punktu widzenia cech eksploatacyjnych:
- autobusy do przewozów miejskich (proporcjonalny podział na miejsca siedzące i stojące)
- do przewozów międzymiastowych (przewiduje się wyłącznie miejsca siedzące o zwykłym standardzie wygody)
- do przewozów turystycznych (obok miejsc siedzących o wysokim lub podwyższonym standardzie wygody, przewiduje się część przeznaczoną do obsługi potrzeb konsumpcyjnych i fizjologicznych)
Z punktu widzenia możliwości obsługi potrzeb przewozowych, autobusy można podzielić na:
- mikrobusy – do 12 pasażerów
- minibusy – do 20 osób
- autobusy średnie – do 50 osób
- autobusy duże – ponad 50 osób
· standardowe (100 – 110 miejsc)
· przegubowe (135 – 150 miejsc)
3. Zasady opracowania planów remontowych środków transportu:
1. Określ pojęcie transportu:
Transport - przemieszczanie ludzi, ładunków (przedmiot transportu) w przestrzeni przy wykorzystaniu odpowiednich środków (środków transportu). Transport to, obok łączności, dział gospodarki, które zwiększają użyteczność dóbr poprzez ich przemieszczanie w przestrzeni. Określenie transport używane jest również odnośnie przesyłu informacji i energii, choć nie jest w pełnym znaczeniu transportem.
2. Określ wymagania eksploatacyjne dotyczące środków transportu samochodowego:
odpowiednie ogumienie, olej , płyny hamulcowe, sprawny układ kierowniczy...
3. Wskaż warunki eksploatacyjne środków transportu:
1. Określ pojęcie środka transportu:
Środki transportu to maszyny transportowe lub istoty żywe, dzięki którym możliwe jest przemieszczanie ludzi lub ładunków.
2. Określ wymagania techniczne dotyczące środków transportu kolejowego:
3. Wskaż zakres przeglądów technicznych pojazdów samochodowych:
W skład przeglądu technicznego pojazdu wchodzi sprawdzenie układu kierowniczego, układu hamulcowego, układu wydechowego, zawieszenie, amortyzatory, instalacja elektryczna, sprawność silnika...
1. Określ pojęcie usługi transportowej:
Usługa transportowa (logistyczna) to usługa mająca na celu transformację czasowo – przestrzenną dóbr rzeczowych.
2. Wskaż zakres obsługi technicznej dla środków transportu samochodowego i kolejowego
3. Wskaż wyposażenie pojazdów samochodowych:
Układy przeciwpoślizgowe (ABS, ASR), układy wspomagające działanie kierownicy podczas jazdy po łuku drogi (ESP), układy wspomagające proces hamowania (BAS), wspomaganie układów kierowniczych (np. hydrauliczne), ergonomiczne fotele, regulacja wysokości kąta siedziska, klimatyzacja, regulacja położenia kierownicy, pasy bezpieczeństwa, poduszki powietrzne, zagłówki, układ stabilizacji toru jazdy.
1. Określ rolę transportu:
rola gospodarcza (przewozy towarów) , społeczna (przewóz osób)
2. Scharakteryzuj przewóz w transporcie śródlądowym:
Barka jest to rodzaj statku o płaskim dnie, służącego do transportu ładunków w żegludze śródlądowej. Barki w żegludze śródlądowej dzielą się na górno-i dolnopokładowe. Mogą być przestosowane do pchania, holowania lub posiadać własny napęd. Barki pozbawione własnego napędu i poruszają się pchane przez niewielkie jednostki zwane pchaczami (niewielki statek o silniku o niewspółmiernie dużej mocy w stosunku do rozmiarów samej jednostki, którego zadaniem jest np. dopychanie większych statków do nabrzeża lub pchanie barek). Nośność typowej barki wynosi 1300 – 1500 t. Można formować zestawy złożone z kilku barek aby uzyskać bardzo wysoką ładowność, wahającą się od kilku do kilkunastu tysięcy ton.
W transporcie śródlądowym wykorzystuje się również kontenerowce, mogące zabrać na swój pokład ładunek 470 TEU.
Do najszybszych obecnie środków przewozowych można zaliczyć katamarany oraz wodoloty i poduszkowce.
W transporcie pasażerskim wykorzystywane również są promy, posiadające własny napęd lub są poruszane z brzegu za pomocą liny.
3. Rodzaje materiałów eksploatacyjnych w różnych środkach transportu:
1. Określ podstawowe formy transportu:
lądowy(kolejowy,drogowy), wodny, powietrzny, przesyłowy
2. Dobierz ładunki dla transportu śródlądowego:
piasek i żwir (około 60% wszystkich przewozów tego typu),
węgiel kamienny (około 15% wszystkich przewozów tego typu),
metale i wyroby z metali,
rudy,
nawozy sztuczne,
kamienie drogowe.
3. Wskaż wymagania dopuszczające środki transportu samochodowego do ruchu:
1. Wskaż wady różnych rodzajów transportu:
Transport samochodowy:
· uzależniony od pogody
· przyczynia się do zanieczyszczenia środowiska (m.in. efekt cieplarniany)
· bardzo duży współczynnik wypadków
· dłuższy czas transportu w porównaniu z samolotem
· mała pojemność
· czasami wysokie koszty utrzymania pojazdu
· jego funkcjonowanie jest uzależnione od pogody
· na niewielkie odległości drogi
· średnia ładowność
· ryzyko ataków terrorystycznych
· wielkie ryzyko kradzieży
· budowa linii kolejowych jest bardzo kosztowna
· możliwość zniszczenia towaru w wypadku nagłych zatrzymań, wstrząsów
· powolny
· podczas katastrof tankowców dochodzi do zanieczyszczenie wód
· obsługuje tylko obszary nadmorskie
· konieczność przeładunków
· ryzyko zniszczenia ładunków podatnych na wilgoć
· konieczność budowy kosztownych portów
· trudności w budowie rurociągów, spowodowane niekorzystną rzeźbą terenu i wysoki kosztami
· można przesyłać tylko i wyłącznie jeden rodzaj surowca przez jeden rurociąg
· konieczność budowy kosztownych kanałów
2. Scharakteryzuj transport wodny:
Transport morski obsługuje największą część ogólnych obrotów międzynarodowej wymiany towarowej. Proporcje udziału transportu morskiego w przewozach znacznie różnicują się w zależności od obszaru geograficznego, rodzaju ładunku, stopnia uzależnienia wymiany od drogi morskiej i stopnia rozwoju konkurencyjnych gałęzi transportu.
Żegluga morska ma najkorzystniejsza strefę zastosowania w przewozach na duże odległości. Wynika to ze światowego zasięgu obsługiwanych szlaków przewozowych, znacznej dostępności do poszczególnych kontynentów (porty morskie), przystosowania do przewozu prawie wszystkich rodzajów ładunków oraz silnej degresji jednostkowych kosztów przemieszczania przy przewozach na duże odległości.
Wyróżniamy dwa podstawowe człony transportu morskiego:
· żegluga morska – handlowe wykorzystanie żeglugi morskiej (statków) przez poszczególne firmy armatorskie,
· porty morskie
Porty morskie to odpowiednio zorganizowane pod względem technicznym i obsługowym miejsca, mające na celu bezpieczną obsługę statku i ładunku (cumowanie, załadunek, rozładunek). Porty rodzaju morskiego są złożonymi węzłami transportu, gdzie stykają się szlaki drogi morskiej za szlakami dróg komunikacji lądowych.
„Autostrada morska” obejmuje infrastrukturę i organizację przynajmniej w dwóch portach w dwóch różnych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Organizacja obsługi autostrady morskiej powinna obejmować elektroniczne systemy zarządzania logistyką, systemy bezpieczeństwa, uproszczone procedury administracyjne i celne oraz infrastrukturę portową.
Transport wodny śródlądowy odbywa się na jeziorach, rzekach i kanałach. Najistotniejsze cechy, różniące żeglugę śródlądową od pozostałych gałęzi transportu są związane z: małą dostępnością, dużą zgodność układu dróg z ciągami ładunkowymi, wysoki współczynnik wydłużenia, małą szybkość techniczną, sezonowość, dużą ładowność, dużą przestrzenność środka transportu, wysoki stopień bezpieczeństwa przewozu. Najważniejsze cztery drogi wodne Europy to: droga wodną Renu, droga wodną wschód – zachód, droga wodna północ – południe, droga wodna wschód – zachód, biegnąca przez kraje naddunajskie. Żegluga śródlądowa odbywa się ogólnie w warunkach znacznie bardziej komfortowych niż żegluga morska, co stawia środkom transportu wodnego śródlądowego znacznie mniejsze wymagania, przez co umożliwia również bardziej uniwersalne ich wykorzystanie. Żegluga ta charakteryzuje się stosowaniem statków wodnych o mniejszej autonomiczności, używaniem jednostek pływających o mniejszych parametrach niż na morzu.
3. Omów zasady przeprowadzania przeglądów codziennych:
1. Wskaż zalety różnych rodzajów transportu:
· można się nim dostać wszędzie tam, gdzie nie ma dostępu kolej, statek…
· szybsze i łatwiejsze życie
· korzystny w przewozie osób na małe odległości
· coraz tańsze ceny samochodów
· łatwiej dostępne (w porównaniu np. z samolotem)
Transport lotniczy
· uważany za najbezpieczniejszy rodzaj transportu
· szybki czas przelotu
· w niewielkim stopniu wpływa na środowisko
· coraz niższe ceny biletów
· im większa odległość tym tańszy przejazd
· bardzo duża ładowność
· między kolejami nie dochodzi do powstawania korków, tak jak w przypadku samochodów
· dobrze rozwinięte linie kolejowe, które w porównaniu do dróg stanowią bardzo małą powierzchnię
· doskonały środek transportu dla zatłoczonych miast stanowią tzw. metra
· mały wpływ mają warunki pogodowe
Transport morski
o tani
o daleki zasięg
o bardzo duża ładowność
o transportowany może być każdy rodzaj towaru
o małe zagrożenie
Transport rurociągowy
o bardzo tani
o warunki pogodowe nie mają wpływu na jego funkcjonowanie (bądź w bardzo małym)
o szybki
o ekonomiczny
o najkorzystniejszy
Transport śródlądowy
o duża ładowność
o niewielki wpływ na środowisko
o czasami stanowi atrakcję turystyczną (jeśli jest przeznaczony dla ludzi)
2. Scharakteryzuj transport śródlądowy:
Transport wodny śródlądowy, podobnie jak lądowy, wykorzystywany był przez człowieka od zamierzchłych czasów, ulegając – wraz z rozwojem techniki – różnym przemianom.
Najistotniejsze cechy, różniące żeglugę śródlądową od pozostałych gałęzi transportu są związane z:
- odległością przestrzenną:
małą dostępność, dużą zgodność układu dróg z ciągami ładunkowymi, wysoki współczynnik wydłużenia,
- czasem transportu:
małą szybkość techniczną, sezonowość,
- przedmiotem przewozu:
dużą ładowność, masowość, dużą przestrzenność środka transportu, wysoki stopień bezpieczeństwa przewozu. Żegluga śródlądowa odbywa się ogólnie w warunkach znacznie bardziej komfortowych niż żegluga morska, co stawia środkom transportu wodnego śródlądowego znacznie mniejsze wymagania, przez co umożliwia również bardziej uniwersalne ich wykorzystanie. Jedynym poważnym mankamentem jest możliwość uprawiania tej żeglugi na mniejszą skalę, jeśli chodzi o jednorazową ilość transportowanych osób lub ładunków. Specyfiką tej żeglugi jest również występowanie różnorodnych przeszkód – mielizny, mosty, śluzy itp. Żegluga ta charakteryzuje się stosowaniem statków wodnych o mniejszej autonomiczności, używaniem jednostek pływających o mniejszych parametrach niż na morzu (długość, głębokość, wyporność, moc, ładowność itp.), możliwością wykorzystywania zestawów jednostek pływających – zarówno pchanych, jak i ciągniętych. Towary, które najczęściej są przewożone w żegludze śródlądowej to:
...
eres68