Rośnij z Didasko.pdf

(666 KB) Pobierz
program_wych_przed_nowy_na_nowo:rosnij z didasko1.qxd.qxd
Ryta Folejewska
Rośnij z DIDASKO
Program wychowania przedszkolnego
(dla dzieci od 3 do 5 roku życia)
Didasko
Warszawa 2009
1
611284174.072.png 611284174.083.png 611284174.094.png 611284174.105.png 611284174.001.png 611284174.012.png 611284174.023.png 611284174.025.png 611284174.026.png 611284174.027.png 611284174.028.png 611284174.029.png 611284174.030.png 611284174.031.png 611284174.032.png 611284174.033.png 611284174.034.png 611284174.035.png 611284174.036.png 611284174.037.png 611284174.038.png 611284174.039.png 611284174.040.png
Program wychowania przedszkolnego
Rośnij z DIDASKO
Autor programu
Ryta Folejewska
Opracowanie redakcyjne
Krystyna Wojtasińska
Anna Konopko
© Copyright by DIDASKO
Warszawa 2009
ISBN 978-83-89957-60-3
Didasko s.j.
ul. Terespolska 19
03-813 Warszawa
www.didasko.com.pl
2
611284174.041.png 611284174.042.png 611284174.043.png 611284174.044.png 611284174.045.png 611284174.046.png 611284174.047.png 611284174.048.png 611284174.049.png 611284174.050.png 611284174.051.png 611284174.052.png 611284174.053.png 611284174.054.png 611284174.055.png 611284174.056.png 611284174.057.png 611284174.058.png 611284174.059.png 611284174.060.png 611284174.061.png 611284174.062.png 611284174.063.png
Spis treści
I. Wstęp 5
II. Główne cele wychowania 10
III. Szczegółowe cele wychowania 10
IV. Treści programowe 14
V. Zakończenie 36
1. Krótko o metodach 36
2. Krótko o zabawie 37
3. Wprowadzenie dziecka w świat wartości 38
4. Diagnoza przedszkolna 39
5. Refleksja metodyczna 40
3
611284174.064.png 611284174.065.png 611284174.066.png 611284174.067.png 611284174.068.png 611284174.069.png 611284174.070.png 611284174.071.png 611284174.073.png 611284174.074.png 611284174.075.png 611284174.076.png 611284174.077.png 611284174.078.png 611284174.079.png 611284174.080.png 611284174.081.png 611284174.082.png 611284174.084.png 611284174.085.png 611284174.086.png 611284174.087.png 611284174.088.png
Ryta Folejewska absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego – filia
w Białymstoku (kierunek: pedagogika przedszkolna). Długoletni
praktyk: nauczyciel przedszkolny, dyrektor, doradca metodyczny
wychowania przedszkolnego WOM w Suwałkach. Rzeczoznawca pomocy
dydaktycznych i książek pomocniczych w zakresie wychowania przed-
szkolnego z ramienia MEN.
4
611284174.089.png 611284174.090.png 611284174.091.png 611284174.092.png 611284174.093.png 611284174.095.png 611284174.096.png 611284174.097.png 611284174.098.png 611284174.099.png 611284174.100.png 611284174.101.png 611284174.102.png 611284174.103.png 611284174.104.png 611284174.106.png 611284174.107.png 611284174.108.png 611284174.109.png 611284174.110.png 611284174.111.png 611284174.112.png 611284174.113.png
I. WSTĘP
Nowe koncepcje wychowania przedszkolnego, promujące szeroko
pojęty rozwój, traktują człowieka całościowo, tzn. jako ciało, duszę
i rozum. Człowiek to całość, w którym współistnieją trzy obszary:
sfera emocjonalna (dusza, podświadomość),
sfera intelektualna (rozum).
Dziecko powinno się rozwijać w strukturze, w której ma określone
miejsce (rodzina, grupa przedszkolna). Musi mieć ponadto zapewnioną
dobrą opiekę i serdeczną atmosferę. Z tego wynikają następujące zasady
zachowania i działania:
wspieranie tkwiących w każdym dziecku zdolności poprzez rozwijanie
ciekawości świata i wyobraźni,
respektowanie zapotrzebowania dziecka na wartościowanie (uznanie,
akceptacja – chwalenie tego, co robi),
przywiązywanie takiej samej wagi do uczenia się, jak i do rozwoju
osobowości,
obdarzanie dziecka zaufaniem, akceptacją i pozostawienie swobody jego
indywidualnemu rozwojowi (ale umiejętnie, z wielką troską o dziecko).
Żeby przybliżyć pojęcie zaufania, zacytuję Carla R. Rogersa – jed-
nego z przedstawicieli psychologii humanistycznej, będącej podstawą
pedagogiki humanistycznej.
Jeżeli nie ufam człowiekowi, wówczas nie mogę powstrzymać się
od wypychania go informacjami według mojego własnego wyboru,
z obawy, aby nie poszedł złą drogą. Gdy natomiast ufam w zdolność jed-
nostki do rozwinięcia swojego własnego potencjału, wówczas mogę
zaoferować wiele możliwości i pozwolić mu na określenie jego własnej
drogi nauki i jego własnego kierunku. 1
Zatem kierowanie i prowadzenie „za rękę”, nieuzasadnione
ograniczenia lub ich brak, niejasne granice możliwości dzieci nie stwarza-
ją korzystnych warunków do samodzielnego wzrastania.
1 M. Thanhoffer, R. Reicher, R. Rabenstein: Nauczanie kreatywne , cz. 1: Podstawy i metody nauczania
ca³oœciowego . Lublin 1997, s. 65.
5
sfera ruchowa (ciało),
nawiązanie kontaktu z dzieckiem jako jednością umysłu, psychiki
i ciała,
611284174.114.png 611284174.115.png 611284174.002.png 611284174.003.png 611284174.004.png 611284174.005.png 611284174.006.png 611284174.007.png 611284174.008.png 611284174.009.png 611284174.010.png 611284174.011.png 611284174.013.png 611284174.014.png 611284174.015.png 611284174.016.png 611284174.017.png 611284174.018.png 611284174.019.png 611284174.020.png 611284174.021.png 611284174.022.png 611284174.024.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin