PATOFIZJOLOGIA

PATOMECHANIZM CHOROBY WIBRACYJNEJ I JEJ PODZIAŁ

• choroba wibracyjna – jest to zespół zaburzeń w układzie naczyniowym, nerwowym i kostno – stawowym powstających w następstwie drgań mechanicznych

• podział

    1. postać naczyniowa i naczyniowo – nerwowa  (drgania > 100 Hz)

a) okres zwiastunów ® mrowienia, drętwienia i nocne bóle palców rąk

b) okres wczesny ® napadowe blednięcie palców rąk (objaw Reynaud), drętwienie, ból, upośledzenie   czynności nerwowej

c) okres zaawansowany ® silniejszy objaw Reynaud, skóra dłoni zasiniona, blada, chłodna, osłabiona  siła mięśniowa, zaburzenia czuciowe, ból, niedokrwienie kończyn górnych

    2. postać kostna i kostno–stawowa  (drgania < 100 Hz)

– zmiany zwyrodnieniowe ® (torbiele, ogniska osteoporozy)

– ból spoczynkowy, ograniczenie ruchomości czynnej i biernej

– zesztywnienie stawów  łokciowych, nadgarstkowych, barkowych, obojczykowo – mostkowych

    3. zespół wibracyjny  (spowodowany ogólnym działaniem wibracji):

• zespół ruchomo – nerwicowy

• zwyrodnienia chrząstek, zwapnienie kręgów

• polineuropatia czuciowa

• hipoglikemia

• spadek poziomu wit.C

• patomechanizm

a) teoria neurogenna Þ drgania Þ wytworzenie ognisk przewlekłego pobudzenia w rdzeniu  kręgowym

     i ośrodkach wyżej położonych Þ zaburzenia neurowegetatywne i naczyniowe

UKŁAD NACZYNIOWY

drgania Þ działanie szkodliwe na elementy kurczliwe naczyń włosowatych

+ zimno                                           ß

+ wilgoć                                       skurcz

UKŁAD KOSTNO – STAWOWY

drgania Þ zaburzenia przemiany mineralnej w kościach + zmiana aktywności fosfatazy zasadowej

                                                                      ß

                                          tk. kostna traci zdolności wiązania Ca++

TERMOREGULACJA I JEJ MECHANIZMY

• ośrodek termoregulacji ® podwzgórze

• ośrodki regulujące utratę ciepła:

–  okolica nadwzrokowa i przedwzrokowa między spoidłem przednim i skrzyżowaniem nerwów wzrokowych

• ośrodki regulujące wytwarzanie i zatrzymywanie ciepła:

–  tylna część okolicy bocznej podwzgórza

• mechanizmy termoregulacyjne:

–  reakcje układu nerwowego

–  reakcje układu trawienia

–  reakcje układu hormonalnego

TERMOREGULACJA

wrażenia termiczne   Þ   termoreceptory obwodowe   Þ   podwzgórze lub kora mózgowa

    (zmiana temp.)                                                                                      ß                                    ß

                                                                                        reakcje niezależne             reakcje dowolne

           od woli              

   transport

       transport

do tkanek i narządów             przez układ nerwowy                                          na drodze humoralnej (np. TRF)

                                                  współczulny                                                                      ß

                                                                                                                do tkanek i narządów

OZIĘBIENIE POWODUJE:

–  aktywne wydzielanie tyreotropiny

–  aktywne wydzielanie hormonów gruczołu tarczowego

–  wydzielanie A

–  wydzielanie NA

–  ­przemiany materii

–  ­czynności moczowej

–  łaknienie

–  dreszcze

–  zwężenie naczyń krwionośnych skóry

–  zwolnienie oddechu

–  ¯pojemności minutowej serca

–  przemieszczenie krwi do naczyń wewnętrznych

PRZEGRZANIE POWODUJE:

–  rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry

–  przemieszczenie krwi z narządów wewnętrznych na powierzchnię

–  ­ objętości krwi

–  ­ pojemności minutowej serca

–  przyspieszenie oddechu

–  pocenie

–  parowanie

–  konwekcja

–  upośledzenie łaknienia

–  apatia

–  inercja

–  ¯ sekrecji tyreostymuliny

–  ¯ sekrecji hormonów gruczołu tarczowego

–  zwolnienie do minimum przemiany materii

PATOMECHANIZM GORĄCZKI I JEJ RODZAJE

RODZAJE GORĄCZKI:

·   gorączka stała lub ciągła (febris continua) ® temperatura utrzymuje się stale na odpowiednim poziomie, z wahaniami dobowymi ok. 1°C

·   gorączka stała wzrastająca (febris continua ascendens) ® temperatura po osiągnięciu pewnej wysokości z małymi wahaniami dobowymi wzrasta

·   gorączka stała opadająca (febris continua descendens) ® temperatura po osiągnięciu odpowiedniej wysokości z małymi wahaniami dobowymi maleje

·   gorączka prawie stała (febris subcontinua) ® dobowe wahania temperatury są większe niż w gorączce ciągłej

·   gorączka zwalniająca (febris remittens) ® dobowe wahania temperatury przekraczają 1°C, temperatura jednak nie obniża się do prawidłowej wysokości

·...