Wszyscy stają w kręgu. Grę rozpoczyna osoba, wskazując dowolnego uczestnika poprzez wyciągnięcie w jego kierunku ułożonej „w pistolet” dłoni. Osoba wskazana kuca, natomiast osoby stojące po lewej i prawej stronie wskazanego harcerza muszą jak najszybciej się „zestrzelić” – wykonać gest „pistoletu” i powiedzieć „pif-paf”. Ten kto przegra, odpada z gry.
rekwizyty: duży koc
Jedna osoba kuca i przykrywa się kocem. Pozostali mówią: „Zdejmij z siebie coś ciepłego”. Uczestnik zabawy, zdejmuje kolejne części swojej garderoby, do momentu, aż wpadnie na pomysł, że chodziło o zdjęcie koca.
Osoba prowadząca pyta harcerza „Powiedz, kogo kochasz?”, zaznaczając jednocześnie, że i tak znamy tę osobę, więc musi się przyznać. Uczestnik gry oczywiście boi się przyznać o kogo chodzi, a wystarczyłoby powiedzieć: „kogo kochasz”
Śpiewając poszczególne fragmenty piosenki wykonujemy odpowiednie ruchy. Całą piosenkę można powtarzać kilka razy (szybciej, wolniej, głośniej, ciszej...)
- mama dała – uderzamy 2 razy rękoma o kolana
- mi pieniądze – klaszczemy dwa razy
- żebym kupił ryby – machamy rękoma zakładając jedną dłoń na drugą
- a ja zamiast ryby, ryby – uderzamy pięścią o pięść 2 razy na przemian
- niosę wieloryby – uderzamy 2 razy prawą pięścią w lewy łokieć i 2 razy lewą pięścią w prawy łokieć
- co robi – uderzamy 2 razy rękoma o kolana
- ryba - klaszczemy dwa razy
- ogonem kiwa - machamy rękoma zakładając jedną dłoń na drugą
- bo, bo - uderzamy pięścią o pięść 2 razy na przemian
- bo to przecież ryba, ryba - uderzamy 2 razy prawą pięścią w lewy łokieć i 2 razy lewą pięścią w prawy łokieć
rekwizyty: ławka
Osoba wchodzi do sali i widzi inną osobę stojącą na ławce, podniesioną wysoko przez dwóch chłopców. Teraz osobie wprowadzonej zawiązujemy oczy i stawiamy ją na ławce. Nie podnosimy jej tek wysoko, a efekt uzyskujemy poprzez kołysanie ławką i kucanie osób trzymających ławkę. Gdy osoba będzie przekonana, że jest bardzo wysoko, wówczas każemy jej zeskoczyć z ławki, która znajduje się nisko nas podłogą.
Siadamy w kręgu i mocno trzymamy się swoich sąsiadów. Wybieramy jedną osobę, która będzie dentystą i będzie wyrywał zęby, czyli osoby z kręgu. Osoba, która zostanie wyrwana z kręgu staje się dentystą i dalej wyrywa zęby.
Ustawiamy się w kręgu. Swoje dłonie przykładamy do dłoni sąsiadów, po czym śpiewamy tekst, wykonując przy tym odpowiednie ruchy:
- na zielonej łące – uderzamy małymi palcami
- raz, dwa, trzy – uderzamy kciukami
- pasły się zające – uderzamy serdecznymi palcami
- raz, dwa, trzy – uderzamy wskazującymi palcami
- dzień dobry, dzień dobry – kiwamy środkowymi palcami
Dobieramy się w pary. Jedna osoba wydaje polecenia, a inni mają je wykonać. Przykładowe polecenia: „dłoń do dłoni”, „noga do nogi”... gdy prowadzący powie: „ludzie do ludzi” – zmieniają się pary.
Wszyscy stają w kręgu, trzymając się za ręce. W środku kręgu stawiamy krzesło. Wszyscy ciągną się za ręce, tak, by jakaś osoba dotknęła krzesła. Kto dotknął krzesła – odpada z gry.
Jedna osoba według własnego szyfru (najczęściej na tę samą literę alfabetu) wybiera rzeczy, które chce zabrać na bezludną wyspę. Uczestnicy pytają, czy mogą zabrać daną rzecz, a dana osoba odpowiada „tak” lub „nie”. Celem gry jest odgadnięcie klucza, jakim kierowała się osoba wybierająca rzeczy.
Uczestnicy zabawy robią dwa kółka – w jednym stają dziewczynki, a w drugim chłopcy. Śpiewają piosenkę: „Zróbmy kółka dwa, będzie zabawa, będziemy bawić się wesoło do białego dnia. Chodźże ze mną, całusa ci dam, raz, dwa, trzy.” W czasie śpiewania wewnętrzne kółko porusza się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a zewnętrzne w kierunku przeciwnym. Na słowo „trzy” kręgi obracają się do siebie i chłopiec daje całusa dziewczynie, która stoi naprzeciw niego.
Stajemy w kole, parami, jedna osoba, za drugą. Osoby w tyły to baby, z przodu – wozy. Na komendę prowadzącego: „baba na wóz” osoby w tyłu wskakują na barana osobom z przodu. Na okrzyk: „Baba z wozu” zeskakują i biegną 1 kółko wokół kręgu, po czym wskakują na barana. Kto ostatni wskoczy – ten odpada. Wygrywa para, która dotrwa do końca.
Uczestnicy kładą się na plecach w ten sposób, że głowę kładziemy na brzuchu osoby poprzedniej. Pierwsza osoba mówi: „ha” , druga „ha ha”, trzecia: „ha ha ha” itd.
rekwizyty: sztućce, kostka do gry, wafelek (baton, czekolada)
Wszyscy siedzą w kręgu i rzucają kolejno kostką. Jeśli ktoś wyrzuci 6, robi 1 okrążenie wokół kręgu, w którym na środku leży widelec, nóż i zapakowany wafelek. Za pomocą noża i widelca, musi go rozpakować, zanim kolejna osoba wyrzuci 6, gdyż wówczas następuje zmiana. Gra kończy się w momencie, w którym ktoś zje ostatni kawałek wafelka.
W celu utrudnienie i uatrakcyjnienia gry można osobie, która wyrzuci 6 kazać przed wzięciem noża i widelca do ręki ubrać się w czapkę, szalik i rękawiczki.
Wybieramy kilku ochotników i wyprowadzamy z sali. Pozostali stają w kręgu. Prowadzący zawiesza sobie na szyi gwizdek w taki sposób, by schować sznurek pod kołnierzykiem, a sam gwizdek wisiał na plecach. Wybrani ochotnicy muszą odgadnąć, gdzie jest gwizdek. Osoby ustawione w kręgu wydają dźwięki gwizdka, a prowadzący ciągle się przemieszcza, utrudniając w ten sposób zlokalizowanie gwizdka.
„Misie dwa”
Uczestnicy tworzą dwa koła, zewnętrzne i wewnętrzne, tak aby każdy miał kogoś naprzeciwko siebie. Śpiewamy, wykonując jednocześnie ruchy:
- misie dwa, misie dwa, misie dwa – uderzenie o uda, a potem o ręce osoby przeciwnej – powtarzamy trzy razy
- misie szare, misie bure obydwa – obrót wokół własnej osi
- i kochają się te misie, przytulają sobie pysie – przytulenie osoby stojącej naprzeciw
- misie szare, misie bure obydwa – „wiatraczek”
- sialala, sialala, sialala – przytulenie osoby stojącej naprzeciw
- i kochają się te misie, przytulają sobie pysie – przytulanie osoby stojącej naprzeciw
- misie szare, misie bure obydwa – obrót wokół własnej osi.
„Dumanie”
Wszyscy uczestnicy stają w kręgu, jedna osoba za drugą. Śpiewamy, wykonując jednocześnie ruchy:
- noga naprzód, noga w tył, dum, dum, dum – stawiamy prawą nogę w przód, a potem w tył
- ruszaj ciałem w przód i w tył, dum, dum, dum – ruszamy ciałem w przód i w tył
- za oknami słońce świeci, dum, dum, dum – kołyszemy rękami w górze
- kołyszemy się jak dzieci, dum, dum ,dum – kołyszemy całym ciałem.
Na słowa „dum dum dum” – podskakujemy.
Zabawę powtarzamy wielokrotnie, za każdym razem zacieśniając szeregi.
„Piter – Paweł”
Siadamy w kręgu, po turecku. Wszyscy odliczają po kolei, a pierwsze dwie osoby to: Piter i Paweł. Najpierw uderzamy o kolana, a następnie klaszczemy. Jedna osoba pstryka prawą ręką i mówi swój numer, następnie pstryka lewą mówiąc numer wywoływany. Osoba, której numer został wywołany robi czynności analogiczne jak poprzednia. Kto się pomyli lub zapomni numer, odpada z gry.
„Pizza-Hut”
Śpiewamy i wykonujemy ruchy:
- a pizza hut, a pizza hut – zataczamy rękami kółka w powietrzu
- a chicken, chicken, chicken pizza hut – udajemy kurczaka
- a pizza hut, a pizza hut– zataczamy rękami kółka w powietrzu
- a chicken, chicken, chicken pizza hut– udajemy kurczaka
- mc donald, mc donald – zataczamy w powietrzu znaczek mcdonalds’a
po czym śpiewamy drugą zwrotkę:
- a ford escort – pokazujemy, jakbyśmy prowadzili auto
- a mini, mini, mini ford escort – pokazujemy jaki samochód jest mały
- syrena, syrena – rozkładamy ręce
„Rozplątywanie węzła”
Wszyscy stoją w kręgu i zamykają oczy. Na sygnał wszyscy wyciągają ręce i idą do przodu. Łapią się za ręce tak, aby dana osoba nie trzymała dwiema rękami tej samej osoby. Gdy wszyscy będą już się trzymać – wówczas otwieramy oczy. Dana osoba puszcza węzeł jedną ręką. Grupa musi teraz tak sobą „manewrować”, aby się rozplątać.
„Dziesięciu murzynków”
Wszyscy stają w kręgu. Prowadzący pokazuje ruchy, które wszyscy powtarzają, śpiewając jednocześnie tekst.
- 10 murzynków – pokazujemy obie dłonie
- w spodenkach na szelkach – każdy pokazuje jak zakłada spodnie na szelkach
- dziś taką piosenkę zaśpiewa wam – pokazujemy śpiew
- o elena, a buzi, buzi, buzi – palcami przejeżdżamy po ustach
- o elena, o eli, o ala – pokazujemy śpiew
Aby uatrakcyjnić pląs można wprowadzać różne tempa, tonacje itp.
„Pingwinek”
Wszyscy stoją w kręgu, jedna osoba wchodzi w środek i śpiewa, a razem z nim reszta grupy.
Miała baba pingwina, pingwina bęc
Wsadziła go do młyna, do młyna bęc
O mój miły pingwinie, pingwinie
Jakże tam ci w tym młynie, hej.
„Shark”
Wszyscy śpiewają i powtarzają ruchy za prowadzącym:
- Baby shark, baby shark – pokazujemy dłonią płynącego rekina
- Sister shark, sister shark – udajemy rekiny obiema dłońmi
- Mather shark, mather shark – udajemy rekina całym przedramieniem
- Father shark, father shark – udajemy rekina całymi rękami
- Grandfather shark – udajemy rekina poprzez złapanie się prawą dłonią za lewy łokieć, a lewą za prawy
- Shark atack! – atakujemy osobę stojącą obok nas
„Słoń ma trąbę”
Śpiewamy i pokazujemy:
- Słoń ma trąbę – prawa noga do przodu
- A my nie - prawa noga do tyłu
- I tym od słonia – lewa noga w lewo
- różnimy się – lewa noga w prawo
„Banany”
Śpiewamy tekst piosenki, jednocześnie tańcząc (w kółko, ruszając biodrami)
Płyną łodzie z bananami w siną dal
A każdy ładowacz śpiewa tak
Podaj, podaj, podaj mi proszę bananów kosz
Ładibu daj daj, ładibu daj.
Można pląs ten wykonywać na 2 głosy. Pierwsza grupa zaczyna od słów „płyną łodzie...”, a druga od „podaj, podaj...”
„Kaczorek”
Wszyscy siedzą w kręgu i podając sobie kaczorka mówią, gdzie najchętniej by go pocałowali. Oczywiście dana część ciała nie może się powtórzyć. Później każdy całuje osobę z prawej strony w to miejsce, w które chciał pocałować kaczorka.
...
daga1229