4'1991.pdf

Lubuskie Muzeum

Wojskowe w Drzonowie

Cały parter pałacu, obejmujący sześć

sal, otrzymał artystyczny wystrój, a eks-

ponaty znalazły swe miejsce w szklanych

gablotach. Ekspozycja wewnętrzna zosta-

ła podzielona na sale: heraldyki, broni

starej XVI-XVIII w., broni II wojny świa-

towej, malarstwa i rzeźby batalistycznej

oraz uzbrojenia Wojska Polskiego po

1945. Natomiast ekspozycja plenerowa

obejmuje: pojazdy gąsienicowe, pojazdy

pancerne pływające, artylerię polową,

ciężką i przeciwlotniczą, a także samolo-

ty i śmigłowce.

Szybki rozwój ilościowy ekspozycji

zmusił do rozpoczęcia bardzo trudnego

przedsięwzięcia — budowy dużego pawi-

Gdy przed trzynastu laty, 1 stycznia

1978, przy Muzeum Ziemi Lubuskiej dr

Włodzimierz Kwaśniewicz rozpoczynał

organizować oddział tego muzeum pod.

nazwą Muzeum Braterstwa Broni w Drzo-

nowie tylko nieliczna grupa ludzi wie-

rzyła w powodzenie tego przedsięwzię-

cia. Trudno było się temu dziwić, bo-

wiem muzeum zostało zlokalizowane w

całkowicie zdewastowanym pałacu zbu-

dowanym na początku XIX w., odległym

od Zielonej Góry o 15 km. Działalność tej

całkowicie nowej tematycznie placówki

kulturalnej rozpoczynał zaledwie 3-oso-

bowy zespół. Początkowo skierowana ona

była wyłącznie w dwóch kierunkach: na

odbudowę i przystosowanie do celów

ekspozycyjnych pałacu oraz na groma-

dzenie pierwszych eksponatów.

dominował w ekspozycji udostępnianej

zwiedzającym. Należy tu dodać, że je-

szcze przed uroczystym otwarciem w

1985 muzeum otrzymało śmigłowiec Mil

Mi-4A oraz wiele elementów uzbrojenia i

wyposażenia lotniczego, jak kilka działek

samolotowych, śmigieł, spadochronów, a

także dwa piękne modele samolotów

Ił-2m3 i Tu-2.

Ten najtrudniejszy okres trwał do 1985,

tj. do momentu oficjalnego otwarcia mu-

zeum. Nastąpiło ono w ramach uroczy-

stości wręczenia aktu erekcyjnego — już

samodzielnej placówce kulturalnej — Lu-

buskiemu Muzeum Wojskowemu. Mo-

ment usamodzielnienia i otwarcia mu-

zeum nie był jednak początkiem działal-

ności ekspozycyjnej, gdyż już trzy lata

wcześniej została zorganizowana pierw-

Samolot Iliuszyn Ił-28 — bombowiec odrzutowy używany

przed zakończeniem służby w 1978 jako samolot holujący ce-

lonu. Zamiar ten został zrealizowany w

drugiej połowie lat osiemdziesiątych.

Pozwoliło to na umieszczenie w zamknię-

tym pawilonie trzech samolotów krytych

płótnem, dwóch wyrzutni rakiet „Katiu-

sza", kilku pojazdów wojskowych oraz

lekkiego uzbrojenia.

Od chwili otwarcia, muzeum bardzo

szybko wzbogacało się o kolejne ekspo-

naty lotnicze, jak: śmigłowiec SM-1, proto-

typ śmigłowca Mi-2M, prototyp samo-

lotu TS-11 Iskra 200 Art, samoloty Ił-14,

Li-2 Lim-6bis, SBLim-2, Su-7U, Jak-23,

prototyp samolotu TS-11 Iskra 200BR,

samoloty Jak-11 i Ił-10. W ten sposób mu-

Samolot myśliwski Jakowlew Jak-23 — pierwszy myśliwski

samolot odrzutowy stosowany w polskich pułkach lotniczych

sza wstępna ekspozycja w pierwszych

wyremontowanych salach pałacu. Udo-

stępniono wtedy zwiedzającym — obok

wielu eksponatów z dziedziny umundu-

rowania, ręcznego uzbrojenia, artylerii i

pojazdów bojowych — pokazane w ple-

nerze siedem samolotów i jeden śmigło-

wiec. Były to samoloty: Jak-12A, Jak-18,

TS-8 Bies, Ił-28, Lim-2, MiG-17 PF i

MiG-21 F-13 oraz śmigłowiec SM-2.

Od tego momentu można było zaobser-

wować, że dział lotnictwa w tym mu-

zeum zajmie poczesne miejsce i będzie

Pasażersko-transportowy samolot Lisunow Li-2, licencyjny

DC-3, budowany w Związku Radzieckim

zeum w Drzonowie stało się — po specjali-

stycznym Muzeum Lotnictwa Polskiego

w Krakowie — drugim co do wielkości

zbiorem lotniczym w kraju.

Niezależnie od eksponowanych 22 sa-

molotów i śmigłowców muzeum ma w

swoich zbiorach: wyrzutnię rakietową na

pojeździe bojowym, samochodową stację

radarowa, kolekcję lotniczych działek i

karabinów maszynowych, silniki i śmigła

lotnicze, fotele wyrzucane, umundurowa-

nie i wyposażenie załóg, kolekcję artyle-

rii przeciwlotniczej oraz modele samolo-

tów. Do tak bogatego zbioru w 1990 dołą-

czyły liczne eksponaty uzbrojenia okrę-

tów marynarki wojennej, jak działa okrę-

towe, armaty przeciwlotnicze oraz wy-

rzutnie bomb głębinowych. Na początku

1991 zbiory muzeum przekroczyły liczbę

3000 eksponatów, co w połączeniu z bo-

gatą biblioteką i archiwaliami stanowi li-

czący się zbiór historyczny.

Szczególnie godny podkreślenia jest

fakt, że zwiedzający muzeum mają możli-

wość nabycia wielu publikacji i pamią-

tek, których autorami są pracownicy mu-

zeum. Są to katalogi: zbiorów stałych,

ekspozycji lotniczej, ekspozycji broni sta-

rej, wystaw organizowanych okresowo,

— guzików wojskowych, medali, orderów

i odznaczeń, malarstwa batalistycznego, a

także pocztówki barwne samolotów i in-

nych eksponatów muzeum, proporce i na-

lepki samoprzylepne z rycinami ekspono-

wanych samolotów oraz inne znaczki pa-

miątkowe. Muzeum współpracuje rów-

nież z wieloma muzeami europejskimi i

amerykańskimi.

Samolot szturmowy Lim-6 bis, odmiana samolotu MiG-I7F

Polska licencyjna wersja samolotu MiG-15 bis oznaczona jako Lim-2

Samolot myśliwski MiG-17PF przystosowany do lotów w każdych warunkach atmosferycz-

nych

Śmigłowiec desantowy Mil Mi-4A

Naddźwiękowy odrzutowy samolot myśliwski MiG-21F-I3 — jedna z pierwszych wersji samolotu tego typu

Szkolny samolot odrzutowy SB Lim-2

Szkolna wersja samolotu odrzutowego MiG-21U

Po 13 latach istnienia muzeum zajęło

poczesne miejsce wśród placówek kultu-

ralnych województwa, a o słuszności po-

wołania go do życia świadczy największa

frekwencja zwiedzających pośród wszyst-

kich muzeów regionu. Tak dynamiczny

rozwój nie byłby możliwy, gdyby nie za-

angażowanie kadry muzeum, jak również

bardzo przychylne stanowisko władz wo-

jewódzkich, Szefostwa Techniki Lotniczej

MON, Dowództwa Wojsk Lotniczych

oraz cywilnych instytucji lotniczych —

Instytutu Lotnictwa i aeroklubów regio-

nalnych, wspierających muzeum przez

cały okres jego istnienia.

Informacja dla zainteresowanych zwie-

dzaniem muzeum: Lubuskie Muzeum

Wojskowe w Drzonowie jest otwarte co-

dziennie z wyjątkiem poniedziałków (zi-

mą również wtorków) od godz. 10.00 do

16.00. Dojazd z Zielonej Góry autobusem

PKS w godzinach rannych i południo-

wych. Dojazd samochodami lub autokara-

mi — szosą w kierunku Krosna Odrzań-

skiego do miejscowości Leśników i dalej

w kierunku na Drzonów.

Marian Krzyżan

Wykaz samolotów i śmigłowców eksponowanych w Lubuskim

Muzeum Wojskowym

Lp.

Typ

Rok prod.

Nr fabr.

Rejestracja

(nr takt.)

3069

ex SP-XXH

ex SP-BRN

SP-LAS

1809

635

—

314

307

2307

1318

112

1105

1005

905

Ił-10

Ił-14

Ił-28

Jak-11

Jak-12A

Jak-18

Jak-23

Li-2P

Lim-2

Lim-6 bis

Mi-2M

Mi-4A

MiG-17PF

MiG-21F-13

MiG-21 U

SBLim-2

SM-1 (SSM-1)

SM-2

SU-7U

TS-11 Iskra

200 Art

TS-8 Bies

TS-11 Iskra

200 BR

1961

1955

1959

1952

1951

1945

1956

1964

1975

1963

1959

1961

1965

1954

1956

1961

1970

14803069

56538

12640

6131

807

18423209

1801809

1J0635

ZD 01-04

03141

742307

661318

1A10012

Sl 01105

S2 01005

2905

1970

1958

2H0530

1E0310

0530

0310

1972

1H0823

0823

Naddźwiękowy samolot szkolno-bojowy Su-7U

Prototyp samolotu odrzutowego TS-11 Iskra 200 Art, przysto-

sowanego do zadań rozpoznania i korygowania ogniem artyle-

rii. Unikatowy eksponat w muzealnictwie lotniczym

Prototyp samolotu odrzutowego TS-11 Iskra 200BR, przy-

stosowanego do jednoosobowego treningu operacyjnego i za-

dań taktycznych. Jedyny zachowany egzemplarz w muzeal-

nictwie lotniczym

Żegnajcie Limy!

W marcu br. na lotnisku 7 Pułku Lotnictwa

Specjalnego Polskiej Marynarki Wojennej w

Siemirowicach uroczyście pożegnano ostatnie

— będące na wyposażeniu jednostki — trzy sa-

moloty SBLim-2A i jeden SBLim-2M. Tym sa-

mym' zakończył w Polsce służbę samolot

SBLim-2.

Przypomnijmy — koncepcja stworzenia wersji

SBLim-2A powstała w połowie lat sześćdziesią-

tych, kiedy to dla dwumiejscowych SBLimów

znaleziono kolejne zastosowania: prowadzenie

rozpoznania wzrokowego i fotograficznego, ko-

rygowanie ognia artylerii, rozrzucanie dipoli

zakłócających oraz bezpośrednie wsparcie

wojsk lądowych. Drugi członek załogi stał się

nawigatorem. Dla niego specjalnie przystoso-

wano tylną kabinę: usunięto drążek sterowy i

dźwignie sterowania silnikiem, zablokowano

orczyk, a na lewej burcie założono pulpit stero-

wania aparatami fotograficznymi.

Na odchylanej części osłony przedniej kabi-

ny założono peryskop do obserwacji tylnej

półsfery; do osprzętu samolotu dodano trans-

ponder swój-obcy SRO-2. Na wyposażeniu zna-

lazły się również aparaty fotograficzne dwóch

typów: AFA-39 — umieszczony wewnątrz poje-

mnika pod środkową częścią kadłuba oraz

AFA-BAF/21 S — umieszczony na lawecie w

miejscu działka N-37 D.

Uzbrojenie artyleryjskie tych samolotów

składało się z dwóch działek NR-23, było więc

ono silniejsze niż w zwykłych szkolno-bojo-

wych Limach, które miały jedno działko 23 mm

lub karabin maszynowy 12,7 mm.

Po uroczystej ceremonii pożegnania samoloty

odleciały na jedno z lotnisk wojskowych w głę-

bi kraju, gdzie prawdopodobnie zostaną pocię-

te na złom. Zastąpią je, na jakiś czas, przystoso-

wane do nowych zadań samoloty TS-11 Iskra

bis DF. W tym celu w drugiej kabinie przygo-

towanej dla nawigatora zostanie wymontowany

drążek sterowy i dźwignia sterowania silni-

kiem, a w przednią część kadłuba będzie wbu-

dowana stacja radiolokacyjna do obserwacji,

ziemi i wody.

Samoloty SBLim-lA o nr. fabr. 1A06010, 1A07032,

1A07009 przygotowywane do swojego ostatniego lotu

Samolot SBLim-2A z bliska. Na stateczniku pionowym widoczne jest godło 2 eskadry 7 Pułku Lotnictwa Specjalnego Mary-

narki Wojennej

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: