Kształt czasu, JB(1).doc

(30 KB) Pobierz

Kształt czasu. Kryzys pojęcia stylu i teoria Kublera [w:] J. Białostocki, Sztuka i myśl humanistyczna, studia z dziejów sztuki i myśli o sztuce, PIW, Warszawa 1966

 

Kubler – proponuje ustalenie praw rządzących wizualna formą wszytkich rzeczy wykonanych przez ludzi i w ten sposób prubuje połączyć teren badań historii sztuki i historii kultury materialnej

·         Historia i ogólna historyczna teoria wszystkich rzeczy wytworzonych przez człowieka

·         Wszytkie materiały kształtowane przez ludzką rękę wedle kierunku nadawanego przez związane z sobą idee w rozwoju czasowym; z tych wszystkich rzeczy wyłania się kształt w czasie

·         Każda rzecz stworzona przez człowieka jest wynikiem problemu, jako jego celowe rozwiązanie

·         Połaczenie w rubryce form wizualnych idei i przedmiotu

·         Związane ze sobą rozwiązania tworzą ciągi formalne które mogą być otwarte i zamknięte, ale ciągi zamknięte – w odpowiednich warunkach – mogą być znów otwarte

·         Eliminuje wszelką myśl o cyklicznej regularności dziania się według schematu „koniecznych” serii stylistycznych zgodnie z biologiczną metaforą etapów archaicznego, klasycznego i barokowego

·         Metoda raczej analityczna i dzieląca niż syntetyczna

STOSUNEK DO DZIEŁA SZTUKI KUBLERA – działo sztuki jako celowe rozwiązanie problemu! – JB tego nie popiera i ma rację, bo jak dzieło sztuki które jest zobrazowaniem idei może być tylko rozwiązaniem problemu.

 

IKONOLOGIA wg Kublera – wynajdowanie tekstów do obrazów i odwrotnie

 

Kubler:

·         Samo – sygnał -> odnosi się do formy dzieła

·         Sygnał wtórny -> do treści związanych z tematem

 

Ikonologia wg Kublera bada głównie indywidualne, jednostkowe dzieła sztuki; stara się odnaleźć jedyne, unikalne znaczenie, wyrażone przez unikalną, jedyną w swoim rodzaju formę w dziele stanowiącym przedmiot analizy.

 

Historia rzeczy wg Kublera bada ciągi, problemy, pierwsze obiekty i repliki; pojedyncze dzieło jest mało interesujące – oni kochają łancuchy, ciągi i ogólne prawa rządzące ich stosunkami, powtarzaniem, zachowywaniem lub pomijaniem.

 

Związki – mit bądź idea jak była wyrażona przez sztukę w różnych momentach – ciągi rozwiązań (wg Kublera)

 

Kubler – formy strukturalne można poznawać niezależnie od znaczenia – Janek mówi że to jest złe; JB rzecze iż: ikonologowie związali sztukę z całym swiatem historii kultury, a historia rzeczy łączy sztukę z całym światem rzeczy

Kubler zbudował swój system by zwrócić uwage na niektóre z morfologicznych zagadnień trwania w seriach i ciągach

Kubler: „na dłuższą metę koncepcja ciągu może służyć jako rusztowanie, które później wygodniej będzie – być może – odrzucić, gdy da ono już dojście do niewidzialnych pierwotnie części budynku historii”. Jako narzędzie hermeneutyczne Kubler się przydaje – wg JB

 

Kubler – pierwsze obiekty; cięgi; repliki – ważne pojęcia odnośnie tego pana!

Zgłoś jeśli naruszono regulamin