Religia islamska i świat starożytny Arabów.docx

(12 KB) Pobierz

Religia islamską i świat starożytnych Arabów.

Otóż Arabowie wywodzą się od ludów pochodzenia semickiego, które
pierwotnie zamieszkiwały Półwysep Arabski. Ludność ta zakładała osady
przede wszystkim na terenach nadmorskich na linii tam przebiegających
szlaków handlowych. Zresztą wybrzeża półwyspu były, prócz oaz, jedynym
obszarem Arabii, na których można było uprawiać ziemie. Pozostałe tereny
zajmowała pustynia. Prócz trudniących się rolnictwem, rzemiosłem i
handlem mieszkańców oaz i wybrzeży, na Półwyspie Arabskim licznie
występowali tzw. Beduini - plemiona Arabskie prowadzące w głębi lądu
koczowniczy tryb życia i zajmujących się przede wszystkim hodowlą
wielbłądów, kóz oraz koni. Zmuszeni byli do ciągłych migracji w
poszukiwaniu pastwisk. Pierwotnie plemiona te czciły wielu bogów, głównie
uosabiających siły przyrody. Elementem, który nie jako łączył wierzenia
plemion Arabskich był znajdujący się w świątyni Kaaby w Mekce Czarny
Kamień. Wierzono, że został on zesłany z nieba, być może jest to jakiś
rodzaj meteorytu.

Swoistą rewolucją religijną dla Arabów była działalność urodzonego w 570
r. p.n.e. Mahometa. Młodość spędził na pustyni, biorąc udział w wielu
karawanach kupieckich. Zetknął się dzięki temu ze starosemickimi
wierzeniami, judaizmem oraz nade wszystko chrześcijaństwem, co odcisnęło
na poglądach Mahometa trwałe piętno. Jedna z legend głosi, iż podczas
jednej z takich podróży Mahomet spotkał chrześcijańskiego mnicha.
Eremita, gdy tylko go ujrzał, powiedział mu, że jest wysłannikiem Boga,
prorokiem zapowiadanym w Biblii.

Odtąd Mahomet sam podjął się życia eremity, spędzając całe dnie na
modlitwie i medytacji w grocie, nieopodal Mekki, gdzie miał mu się
podobno objawić archanioł Gabriel i przekazać zasady nowej wiary. Mahomet
zaczął ją propagować, a nazwana została islamem, co oznacza pełne
poddanie się woli Bożej.

Islam jest religią monoteistyczną, wyrosłą na fundamencie judaizmu i
chrześcijaństwa. Jedyny Bóg muzułmanów ma na imię Allach. Mahomet jest
uznawany za proroka, podobnie jak w chrześcijaństwie Noe, Mojżesz i Jezus
Chrystus. Świętą Księgą islamu jest Koran - spisany po śmierci Mahometa i
zredagowany ostatecznie w 650 r. n.e. Innym istotnym zbiorem pism
islamskich jest Sunna - opis życia i zbiór myśli Mahometa. Muzułmanie
dzielą się na dwa podstawowe odłamy, szyitów - uznających wyłącznie Koran
oraz sunnitów, prócz Koranu uwzględniających także Sunnę. W islamie nie
ma wyszczególnionej hierarchii kapłańskiej. Następcą proroka Mahometa
jest Kalif, w którego rękach spoczywa władza duchowa i świecka.
Muzułmanie są zobowiązani do wypełniania tzw. Pięciu Filarów Islamu:
wyznania wiary, modlitwy, zachowania postu i abstynencji. Każdy
muzułmanin powinien, chociaż raz w życiu odbyć pielgrzymkę do Mekki.

Islamską gminą wiernych kieruje Imam, a świątynią muzułmańską nazywa się
meczet, czyli dom modlitwy. Islam wyznaje teorię świętej wojny, czyli
dzieli świat na muzułmanów i niewiernych, nakazuje też prowadzenia
dżihadu (świętej wojny) dopóty, dopóki niewierni nie przyjmą Allacha.

W Mekce Mahomet nie znalazł poparcia dla swoich nauk. Istniały
uzasadnione obawy, iż religia monoteistyczna przyniesie kres pielgrzymką
do Czarnego Kamienia, z którego miasto czerpało niemałe zyski. W 622 roku
wraz z garstką swoich uczniów prorok uciekł do Medyny. Ucieczka ta
nazwana przez muzułmanów hidżrą, zapoczątkowała erę muzułmańską.

W Medynie nauki Mahometa znalazły rzeszę zwolenników. Przez kilka lat
teorie proroka krzepły w tym mieście, by w roku 630 na czele wiernych
sobie zwolenników Mahomet mógł zaatakować i zdobyć Mekkę, która odtąd
stała się świętym miastem islamu.

W bardzo krótkim czasie religia ta opanowała cały półwysep Arabski. Islam
stał się spoiwem, które połączyło dotąd rozproszone plemiona arabskie i
stworzyło z nich jedno państwo wyznaniowe.

Po śmierci Mahometa w 632 r. jego następcy zaczęli ekspansję terytorialno
- wyznaniową na sąsiednie kraje. Nowi wyznawcy brali ochoczo udział w
walkach, gdyż śmierć na polu świętej wojny miała gwarantować
muzułmaninowi raj - miejsce realizacji wszystkich ziemskich pragnień.

Muzułmanie kolejno zajmowali Mezopotamię, Persję, a w 60-tych latach VII
w. dotarli nawet do Indii i Chin. Ekspansja w kierunku zachodnim
postępowała przez Syrię, Egipt, całe północne wybrzeże Afryki, zaś, na
początku wieku VIII wojownicy Allacha przeszli Gibraltar i zajęli niemal
całą Hiszpanię, po czym przekroczyli linię Pirenejów, wkraczając tym
samym na tereny państwa Franków. Dopiero w 732 roku ich ekspansja w
Europie została zatrzymana przez wojska frankońskie, pod dowództwem
Karola Młota. Z Hiszpanii jednak wyparto Arabów ostatecznie dopiero w
1492 roku, kiedy to wojska Ferdynanda Aragońskiego zdobyły Arabską
twierdze Grenadę.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin