ZESTAWY_PYTAN_PSA_I_KPA_(1).doc

Zestaw nr 1

1.     Współuczestnictwo formalne i materialne

2.     Odrzucenie a oddalenie skargi przez sądy administracyjne

3.     Sprawa sądowo - administracyjna

1. Współuczestnictwo: 1).materialne - wielość stron w post. adm. – z wielością stron w jednej sprawie będziemy mieli do czynienia w tych przypadkach, gdy w postępowaniu rozstrzygana jest sprawa adm. tożsama pod względem przedmiotowym, której rozstrzygnięcie ukształtuje sytuację wielu podmiotów. Strony występujące w danej sprawie mogą mieć interesy prawne zgodne (np. wniosek wspólników spółki cywilnej o koncesję) bądź interesy sprzeczne (np. dwie osoby nie powiązane ze sobą więzami prawnymi wystąpiły o ten sam rodzaj koncesji). Kryterium decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wielością stron w jednej sprawie, będzie kryterium wpływu ukształtowania sytuacji prawnej jednego podmiotu na sytuację prawną innego podmiotu. Postępowanie prowadzone w jednej sprawie adm. kończy się zawsze wydaniem jednej decyzji. Tożsamość przedmiotu postępowania adm. prowadzonego z udziałem stron o spornych interesach ma ten skutek, że obowiązki tych stron należy ustalić w jednej sprawie, każde bowiem rozstrzygnięcie organu administracji wpływa na sytuację prawną tych stron równocześnie, a wniesienie odwołania przez jedną stronę czyni decyzję organu I instancji rozstrzygnięciem nieostatecznym również dla drugiej lub innych stron. Postępowanie adm. toczy się w tej samej sprawie, gdy istnieje tożsamość podmiotów, przedmiotu i treści stosunku adm. W razie wielości stron w jednej sprawie adm. art.62 kpa nie ma zastosowania. Reguluje on bowiem połączenie do rozpoznania w jednym postępowaniu kilku odrębnych spraw adm. W takich przypadkach mamy do czynienia z jedną sprawą adm., w której jedynie występuje wielość stron 2). formalne – jest to wielość spraw adm. formalnie łącznie prowadzonych w jednym postępowaniu. Istotą współuczestnictwa formalnego jest połączenie do prowadzenia w jednym postępowaniu adm. odrębnych spraw, które łączy tylko tożsamość zewnętrzna, czyli że są to pod względem materialnoprawnym sprawy adm. jednego rodzaju. Dopuszczalność rozpatrzenia kilku spraw adm.: a) identycznego stanu faktycznego – przez którą należy rozumieć istnienie w rzeczywistości w różnych sprawach takiego samego stanu faktycznego (np. własności wielu odrębnych nieruchomości wywłaszczanych na cele budowy autostrady); b) identycznej podstawy prawnej – gdy podstawą powstania danych stosunków materialnoprawnych jest taka sama norma prawna; c) właściwość jednego organu adm. publicznej – w tym przypadku chodzi o właściwość zarówno rzeczową jak i miejscową. Postępowanie, w którym łącznie rozpatrywanych jest kilka spraw adm., kończy się wydaniem w każdej sprawie odrębnych decyzji. Zaskarżenie decyzji wydanej w określonej sprawie nie powoduje skutku prawnego zaskarżenia innych decyzji, pomimo, że sprawy te były łącznie prowadzone. 

2. Sąd odrzuca skargę na dec.(postanowienie), jeżeli wniesiono ja po upływie terminu do jej wniesienia, chyba ze sąd termin przywróci jeżeli sprawa nie należy do właściwości sadu adm. gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie wymogów formalnych, * jeżeli skarga jest w toku lub już została prawomocnie osadzona, *jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej a skarżący nie ma zdolności procesowej, * gdy jest ona niedopuszczalna z innych przyczyn. Skarga jest niedopuszczalna jeżeli złożył ja podmiot, który nie ma uprawnień do jej złożenia; nie wyczerpał środków odwoławczych, chociaż miał taki obowiązek, nie uiścił wpisu. Sad odrzuca skargę postanowieniem wydanym na posiedzeniu niejawnym. Oddalenie skargi następuje wówczas, jeżeli  sąd skargi  nie uwzględnił. Dotyczy to sytuacji, gdy skarga była bezzasadna.

3. Sprawa sądowo-administracyjna.: Sądy adm. sprawują kontrolę działalności adm. publicznej i stosują środki określone w ustawie. Dla określenia sprawy s-a należy uwzględnić rozwiązanie prawne przyjęte  w art. 3,4,5 i art. 58 ustawy prawo o post. przed sądami adm. Kontrola działalności adm. publicznej przez sądy adm. obejmuje orzekanie w sprawie skarg na: 1) decyzje adm.; 2) postanowienia 3) postanowienia wydane w post. egz. i zabezp., na które służy zażalenie; 4) inne akty lub czynności z zakresu adm. publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków 5) akty prawa miejscowego organów j. s. t. i terenowych organów adm. rządowej; 6) akty organów j. s. t. i ich związków, 7) akty nadzoru nad działalnością organów j.s.t; 8) bezczynność organów. Sądy adm. orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę. Sądy adm. rozstrzygają spory o właściwość między organami j. s. t. i między SKO, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami j. s. t. a organami adm. rządo­wej. Sądy adm. nie są właś­ciwe w sprawach: 1) wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej między organami adm. publicznej; 2) wynikających z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi; 3) odmowy mianowania na stanowiska lub powołania do pełnienia funkcji w organach adm. publicznej, chyba że ten obowiązek wynika z przepisów prawa; 4) wiz wydawanych przez konsulów. Odrzucenie skargi następuje, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu adm. Elementem konst. sprawy s-a jest kontrolo­wanie przez sąd adm. działalności adm. publicznej. Element ten różni sprawę s-a od sprawy adm. Cechą właściwą dla sprawy adm. jest jej merytoryczne rozstrzygnięcie. Istota środków sprowadza się, z zastrzeżeniem wyjątków, wyłącznie do zniesienia działania lub bezczynności niezgodnej z prawem, a nie do merytorycz­nego rozstrzygnięcia w tym zakresie. Określając przedmiot postępowania s-a, należy wprowa­dzić rozgraniczenie w zakresie post. przed woj. sądami adm. i postępowania przed NSA. Przed­miotem postępowania s-a przed woj. sądami ad­m. jest sprawa s-a, a zatem rozpoznanie i roz­strzygnięcie skargi na działanie lub bezczynność organu wykonującego adm. publiczną. W tym zakresie występuje tożsamość przedmiotu post. przed woj. sądami adm. i NSA, a jedynym elementem różniącym jest to, że NSA dokonuje tej kontroli pośrednio przez rozpoznanie i rozstrzygnięcie skargi kasacyjnej Przedmiotem post. przed NSA jest ponadto rozpoznawanie i rozstrzyganie sporów o właściwość oraz innych spraw przekazanych na mocy odrębnych ustaw. NSA jest właściwy do prowadzenia postępowania pomocniczego, post. w spra­wach uchwał mających na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowa­nie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów i podejmo­wanie uchwał zawierających rozstrzygnięcie zagadnień prawnych budzących po­ważne wątpliwości w konkretnej sprawie s-a.

Zestaw nr 2

1.     Prawo pomocy

2.     Postępowanie rozpoznawcze w postępowaniu adm. i s-a.  

3.     Postanowienia, rodzaje postanowień 

1. Prawo pomocy- może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem post. lub w toku post. Prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Zakres prawa pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Ustanowienie np. adwokata, stanowi uprawnienie strony do udzielenia pełnomocnictwa wyznaczonemu adwokatowi, bez ponoszenia przez nią wynagrodzenia i wydatków ad­wokata. Zakres przyznania prawa pomocy - może być przyznane: w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie  od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych  i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata... Częściowe zwolnienie od opłat lub wydatków może polegać na zwolnieniu od określonej ich części pieniężnej. Przesłanki przyznania p. społecznej. Osobie fizycznej przy­znanie prawa p. p. następuje: *w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania *w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Osobie prawnej może być przyznane: *w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania; *w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Tryb udzielenia p. p. może być przyznane stronie na jej wniosek. Wniosek powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dane o stanie majątkowym i dochodach, jeżeli wniosek składa os. fizyczna, dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie o niezatrudnieniu. Wniosek składa się na urzędowym formularzu, wg. ustalonego wzoru. Jeżeli oświadczenie budzi wątpliwości, strona jest zobowiązana złożyć w określonym terminie, dodatkowe oświadczenie. Wniosek nie spełniający określonych wymogów pozostawia się bez rozpoznania. Rozpoznanie wniosku należy do woj. sądu adm., w którym sprawa ma się toczyć. Czynności w zakresie post. o przyznanie prawa pomocy mogą wyko­nywać refer. sądowi, wydając zarządzenia oraz post. Od wydanego zarządzenia o pozo­stawieniu wniosku bez rozpoznania o przyznaniu lub odmowie przyznania p. p. służy sprzeciw w ter­minie 7 dni od dnia doręczenia zarządzenia lub post. Sprzeciw wniesiony przez adwokata wymaga uzasadnienia. Jeżeli nie wniesiono sprzeciwu albo wniesiony sprzeciw został prawomocnie odrzucony, zarządzenie i postanowienie ma skutki prawomocnego orzeczenia sądowego. Cofnięcie prawa pomocy może być cofnięte w całości lub  w części, jeżeli okoliczności, na podstawie których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć. O cofnięciu orzeka właściwy woj. sąd adm. na posiedzeniu niejawnym. Wygaśnięcie p. p. Przyznanie p. p. wygasa ze śmiercią strony, która  je uzyskała.

2. Postępowanie rozpoznawcze - jest podstawowym stadium postępowania s-a. W stadium tym sąd rozpoznaje sprawę sądowoadm. Sąd może zarządzić połączenie kilku oddzielnych spraw toczących się przed nim w celu łącznego rozpoznania lub także rozstrzygnięcia, jeżeli mogły być objęte jedną skargą lub jeżeli pozostają one ze sobą w związku. Granice postępowania rozpoznawczego- wyznacza zakres działania lub bezczynności organu adm. publicznej. W zakresie skarg na decyzje granice postępowania wyznacza rozstrzygnięcie sprawy indywidualnej decyzją. Sąd bowiem bada zgodność decyzji z prawem. Niedopuszczalne będzie podejmowanie czynności rozpoznawczych przez sąd jeżeli uprawnienia lub obowiązki nie zostały przez organ adm. publicznej w pełnym zakresie autorytatywnie skonkretyzowane. Termin uzupełnienia co do rozstrzygnięcia 14 dni od doręczenia lub ogłoszenia decyzji. Nie można ze skutkiem prawnym wnieść środka zaskarżenia zarówno w drodze adm...