Antropologia.doc

22

ZAGADNIENIA OGÓLNE 

ANTROPOLOGIA – nauka o człowieku.

ANTROPOS – człowiek, LOGOS – nauka

TROPHE – w górę patrzę, z góry patrzy. Określenie człowieka jako istoty wyprostowanej wśród tych ssaków,jak człowiek, ludzie patrzą w górę.

Człowiek jako osoba rozumna  ARYSTOTELES w cały obszar biosfery. Człowiek jest wytwórcą kultury a także uczestniczy – jest jej częścią. Człowiek jest istotą kulturową (człowiek jest podmiotem i przedmiotem kultury)

ANTROPOLOGIA – nie ma definicji:

-rowijała się w wieku XIX, 

-wiążę się z badaniem kultur egzotycznych o odmiennym stylu życia od tego, które jest znane badaczowi kultury,

-próbuje odpowiedzieć na pytanie dlaczego występują różnice kulturowe,

-zajmuje się badaniem ludzi nie jednostka, (człowiekiem, historia, ludźmi jako społeczeństwo tym zajmuje się socjologia),

-jest nauką młodą, naukowy charakter dzięki badaniom kultur TAJLORA . Zainteresowało to badaczy, że ludy odkryć geograficznych to ludzie rozumiejący i ich odmienność spowodowała zainteresowanie. Na początku to zainteresowanie było niezdrowe  Pierwszy punkt zaczepienia badań społecznych była egzotyczność,

-powstała w czasach kiedy człowiek wyobrażał sobie, że inni są prymitywni więc trzeba im zanieść kulturę i ich ucywilizować,

-bada odmiennościkulturowe na przestrzeni wieku.

-atropologia to przedmiot teoretyczny akademicki,

-antropologia nie gwarantuje zrozumienie innej kultury, a religijność nie gwarantuje, że zbadamy dobrze dana religie.

LEVI – STRAUSS  ANTROPOLOGIA: ETNOGRAFIA, ETNOLOGIA – etnos – naród, lud; logos – nauka - ludoznstwo,

ANTROPOLOGIA WŁAŚCIWA  widzi w życiu społecznym system którego wszystkie aspekty są ze sobą ściśle zespolone. Zjawiska o socjologiczne jest wcześniejsze dla człowieka.

JOSEF GREENBERG – antropologia jest najrozleglejszą z naukowych dyscyplin których przedmiotem jest rodzaj ludzki, zainteresowanie całym obszarem geograficznym, zainteresowanie tak odległymi dziedzinami jak: język, struktury społeczne, ekspresja. Antropologia jest przedmiotem dyscypliny naukowej, której podmiotem jest człowiek w aspektach społecznym, kulturowym. Antropologia to przedmiot antropologii gdyż jest cechą specyficznie ludzką.

ANTROPOLOG

-zajmuje się człowiekiem w znaczeniu kulturowym, filozoficznym, socjologicznym.

-jego zadanie to poznać zrozumieć, przedstawić, zlikwidować bariery, wyjaśnić pojęcia, zrozumieć człowieka. Postawa teoretyczna, że jest istotą kulturową, koordynowanie wszystkich prac związanych z analizą różnych zjawisk by odpowiedzieć na pytanie kim jest człowiek? – to jest dla psychologii, biologii, filozofii. Człowiek jest kimś więcej niż historia, biologia jest bytem kulturowym, który łączy te rzeczy,

-antropolog ma za zadanie zbadać jakie mechanizmy decydują o orzasze ludzkim. Szukanie wspólnego mianownika, który opowie na pytanie kim jest człowiek,

-antropolog powinien znać różne kultury,

-antropolodzy  zajmowali się na początku kulturą przedpiśmienną. Miała ona pokazać ewolucje kultury oraz poznać mechanizmy stałe i wspólne w kulturze oraz określić sposób oddziaływania na siebie kultur. W antropologii nie ma spójnego języka i ściśle określonej terminologii gdyż to nauka młoda,

-przedmiotem antropologów jest m.in. religia, sztuka ludowa, święta, rytmy życia.

PYTANIE ANTROPOLOGÓW ; dlaczego człowiek mówi językami różnymi i jest rożna kultura? Na początku 19 wieku twierdzono, że człowiek jest w wstanie wszystko zbadać, ocenić, dzisiaj z większą rezerwą o tym mówimy.

PYTANIE ; czy jest możliwość aby człowiek żyjący w jakieś kulturze zrozumiał inną kulturę?

Zadania antropologa: rozpoznanie kultury, sposobu widzenia kultury, stworzenie mapy kultury ludu.

Antropologia trudno zbadać problem do końca a wszystko opiera się na religii. Inne religie nie musza mieć założenia aby wszyscy poznali ich religie są tacy, którzy chcą aby wszyscy poznali ich religie.

POSTAWA ODWROTNOŚCI – że inne kultury maja prawo istnienia a inne nie – należy wyzbyć się wartościowania religii. Każda kultura uważa się za najlepszą- należy zrezygnować z wartościowania kultur aby jakaś nie stała się najwartościowszą.

Zadanie antropologii – analizowanie kultur, cywilizacji te co są i te co były.

CHRZEŚCIJAŃSTWO WCZESNE – była znana z badań wiemy, że we wczesnym kościele połowa nabożeństwa była realizowana razem ze wszystkimi ludźmi a druga cześć z tymi, którzy mieli chrzest  oni poznawali misterium metalogiczne. Idea chrześcijaństwa wprowadzanie w inicjacje wynikało to z prześladowań.

Antropolog może prowadzić badania. B. Dyoniziak stwierdza, że badanie kultur niepiśmiennych są konieczne by poznać kultury.

CYWILIZACJA – postęp wiążący się z wprowadzeniem technologii przemieniający system kulturowy, gdzie społeczeństwo się zmienia.  Cywilizacja jest wyrazem postępu także kultury np.; to co w innych krajach jest typowe u nas takie zachowania dziwią i są obce.

Postęp, który wiąże się z wprowadzeniem nowoczesnych technologii, powodują, że społeczeństwa w którym postęp cywilizacyjny następuje zmieniają się pod wpływem akomodacji.

Charakter spojrzenia antropologii na człowieka jako istotę kulturowa wynika z powiązania 3 przyczyn ze sobą:

-człowieka jest istota historyczną – historia jest jednym z elementów, która pomaga zrozumieć człowieka jako istotę kulturową to powoduje, że antropologia nie zajmuje się zagadnieniem ale czerpie z dorobku przedmiotu.

-Dlaczego łączymy antropologie z człowiekiem? Antropolog wczas jest zainteresowany tym jak funkcjonują wspólnoty niepiśmienne a jednocześnie antropolog ma być znawcą zoologii, że są gatunki na wymarciu i ma zrobić wszystko aby wytrwały a jeśli nie jest w stanie tego zapewnić to chociaż powinien zostawić jak najwięcej materiałów, opisywać te kultury.

-Badania kultur pierwotnych, niepiśmiennych (ważne) dla zrozumienia człowieka ma wartość , że niepiśmienne społeczeństwa gwarantują jednooczność kultury im bardziej prymitywna prosta kultura wtedy jeden przedstawiciel kultury jest wstanie nam przedstawić kulturę.

PODDYSCYPLINY ANTROPOLOGII

3 terminy antropologii

-Etnolog

-Etnograf

-Ludoznawstwo

PODDYSCYPLINY ANTROPOLOGII WEDŁUG STRAUSS

-Etnologia,

-etnografia,

-antropologia kulturowa

PODDYSCYPLINY ANTROPOLOGII WEDŁUG RICHARDS

-Antropologia fizyczna

-Antropologia społeczna

-Etnologia i archeologia historyczna

PODDYSCYPLINY ANTROPOLOGII WEDŁUG MUSZYŃSKIEGO Antropologie podzielić na etnologię i etnografie.

Etnografia - zajmuje się opisem (jakiejś) kultury
Etnologia – dokonuje opisu kultury inaczej studia teoretyczno-wyjaśniające

PODDYSCYPLINY ANTROPOLOGII WEDŁUG E. NOWICKIEJ

-Antropologia społeczności pierwotnych(niepiśmiennych) nauka o społeczeństwach przedpiśmiennymi nie posiadających struktury klasowej, najczęściej znajdującej się w głębokiej izolacji. Do niedawna zachowujących wysoki stopień izolacji od innych zbiorowości. Dyscyplina ta bywała czasem nazywana etnologią, antropologią kulturową lub etnografią. Nieraz nazywa się etnologia, nieraz etnografia.

-Antropologia społeczeństw chłopskich – nazywa się inaczej antropologia kultury  ludowej. Chłopstwo stanowi część większych , strukturalnie rozwiniętych, złożonych społeczeństw, a jego kultura była przedmiotem zainteresowania folklorystów,  badaczy  obyczajów,  materialnych  form  życia ludzkiego i tak zwanej sztuki naiwnej. W stosunku do tej poddyscypliny antropologii bywa czasem używane określenie „etnografia". Termin ten zawiera jednak też zupełnie inne treści. W takim ujęciu etnologia to nauka o wszelkich aspektach kultur, etnografia zaś ogranicza się tylko do jednego, materialnego, ich aspektu. To podejście nie jest jednak zgodne z odczuciami przeważającej część antropologów  i   nie   będzie  dalej   rozwijane.   We  współczesnej antropologii dominuje pogląd o niemożliwości rozdzielenia aspekt materialnego, społeczno-behawioralnego i ideowo-wartościującego zjawisk kulturowych, które leżało u podstaw dawniejszych klasyfikacji zjawisk kulturowych.  W zakres antropologii społeczności chłopskich wchodzą badania   nad   ludową   literaturą,  obrzędowością,  sztukami plastycznymi, muzyką, wzorami współżycia, kontrolą społeczną i strukturą wzajemnych zależności w warstwie chłopskich społeczeństw cywilizowanych. Badacze kultury mówią, że ma ta antropologia do siebie to, że zachowuje pewne zjawiska, struktury społeczne, obyczaje, religijność, pobożność, mentalność. Badacz zajmuje się kulturą folkloru, bada materialne formy życia, formy kultury – kultury naiwnej. Aspekty obyczajów wiejskich piśmiennych. Etnograf bada to co jest zapisane.

-Antropologia społeczności miejskich –  badanie cech pewnych zjawisk i funkcjonowania, badanie rożnych grup etnicznych, które znalazły się na granicy życia miejskiego są to grupy etniczne, które próbują adoptować się do kultur miejskich. Ostatnio  coraz  wyższe  miejsce  wśród  działów  antropologii zaczynają  zajmować  badania   nad  kulturą  małych  zbiorowości mniejszości etnicznych, grup żyjących w obrębie złożonych gospodarczo  i  strukturalnie  społeczeństw,  w  tym   również  społeczeństw przemysłowych. Przedmiot badań antropologii zbiorowości miejskich zazębia się z przedmiotem zainteresowań socjologii. Jednakże sposoby stawiania problemów, metody i techniki stosowane w badaniach nad tymi zbiorowościami znacznie się różnią w obu  tych  dziedzinach.  Jedną z  osobliwości  podejścia  antropologicznego jest pewien rodzaj wnikliwości wynikający z trak­towania lokalnych zbiorowości miejskich jako społeczności obcych kulturowo i dążenie do opisania ich w ich własnych kategoriach –i niejako od wewnątrz. Metody i techniki antropologiczne nie dają możliwości zbadania niektórych aspektów życia tych zbiorowości, zwłaszcza w wymiarze historycznym.

Stosunki lokalnych zbiorowości miejskich z szerszym środowiskiem są jednak istotne dla zrozumienia ich kultury, a ten aspekt często bywa przez antropologów pomijany.

W praktyce antropologowie środowisk miejskich skupiają się na badaniu określonych zbiorowości, zbiorowości najuboższych,  żyjących   w  slumsach   wielkich   metropolii,   a  także enklaw etnicznych i religijnych, małych grup sąsiedzkich w najniższych warstwach społecznych. Antropologia w ten sposób przyczynia się do  poznania   i  zrozumienia  złożoności   i  rozmaitości kulturowej w obrębie naszego europejsko-amerykańskiego kręgu kulturowego. Antropologowie tej orientacji zajmują się na przykład problemami adaptacji mniejszościowych grup etnicznych do życia w wielkim mieście, powstawaniem i funkcjonowaniem tak zwanej kultury nędzy (polskim czytelnikom znane są na przykład prace Oskara Lewis. Etnicznie zróżnicowane met­ropolie stają się laboratorium, w którym bada się różnorodność kulturową człowieka.

Dla rozwoju tego kierunku antropologii szczególnie ważne były lata 60, kiedy to w USA i w Europie Zachodniej narodził się nowy ruch etnicznego odrodzenia; wiele problemów związanych ze zróżnicowaniem kulturowym nabrało wówczas w świadomości społecznej ogromnego znaczenia.

-Antropologia historyczna – kultura antropologii historycznej to obszar badan historyków dla antropologa ciekawy obszar, który bada daną kulturę, fakty, antropologie społeczeństwa, są to badania cywilizacji przedhistorycznych i historycznych. Antropologia historyczna początek miała we Francji jest to badanie pewnych sposobów myślenia społecznego i kultur, aby badać związki międzykulturowe należy próbować odpowiedzieć na pytanie kim jest człowiek.

Interesującym działem antropologii kulturowej, który rozwinął się we Francji i zaowocował stałą serią niezwykle cennych badań, jest antropologia historyczna. Jej istota polega na zastosowaniu podejścia znamiennego dla antropologii do materiału, z którego korzysta historyk. Wzór nauki o społeczeństwie egzotycznym, przedpiśmiennym i o prostej strukturze zostaje tu zastosowany do badania dawnych społeczeństw o skomplikowanej strukturze spo­łecznej i zaawansowanej organizacji politycznej. Analizujemy systemy wartości, modele rodziny, kategorie moralne czy wzory estetyczne (na przykład odbiór i porządkowanie kolorów) w dawnych okresach rozwoju cywilizacji europejskiej. Powstają prace dotyczące europejskiego kręgu kulturowego i pozaeuropejskich społeczeństw cywilizowanych, takich jak cywilizacja starożytnych Chin. To połączenie materiałów historycznych z problematyką i metodami antropologii dało w efekcie wartościowy kierunek badań. W obrębie antropologii wraz z gromadzeniem się wiedzy o różnych działach kultury rośnie liczba podziałów wewnętrznych związanych z badaną sferą kultury. Tak na przykład powstała antropologia religioznawcza, studia nad mitologią, nad literaturą ustną, językoznawstwo ludów pierwotnych, antropologii polityczna, gospodarcza.

Przedmioty naukowe to:

-historia

-Archeologia jako dziedzina nauki zajmuje się wykopaliskami, prowadzenie prac wykopaliskowych. Antropolog korzysta z pracy archeologa korzysta z owoców ich pracy  by zrozumieć dana kulturę. Prace nad cywilizacjami, które należą do prahistorycznych. Antropolog to badacz okresów przedhistorycznych.

-Lingwistyka  -  2 DZIAŁY: lingwistykę języków posiadających pismo i lingwistykę języków niepisanych W dziejach lingwistyki istniały dwa, często odrębne nurty, które różniły się metodami badań w zależności od typu posiadanych dokumentów: ustnych lub pisanych. Wspólnym obszarem zainteresowań antropologii i lingwistyki są języki społeczeństw przedpiśmiennych.

-Religioznawstwo  - jest dziedziną której przedmiot wiąże się z przedmiotem antropologii. Problematyka religii od zarania istnienia antropologii była ważnym jej działem. Jednak religioznawstwo rozwijało się również niezależnie od antropologii, zajmując się teorią religii i tak zwanymi wielkimi religiami monoteistycznymi Religioznawstwo antropologiczne bada systemy mitologii, rytuał! i wierzenia społeczeństw charakteryzujących się tradycją ustną, antropologia ma za zadanie przedstawić system wierzeń danych społeczności, przez system analogii i porównania próbuje stworzyć całość i odpowiedzieć jak człowiek żył w co wierzył.

-Antropologia fizyczna – wywodzi się z filozofii, rozwija się na gruncie refleksji, abstrakcji. Będziemy opierać się o abstrakcje. Antropologia fizyczna nauka o fizycznym zróżnicowaniu człowieka w przestrzeni oraz biologicznym zróżnicowaniu gatunku homosapiens. Antropologia kultury interesuje nas zróżnicowanie człowieka. Aantropologia fizyczna idzie w ciekawych kierunkach(szympans, goryle) badają, że moją one zdolność posługiwania się językiem migowym.

ANTROPOLOGIA KULTUROWA  JAKO PRZEDMIOT

Antropologia kulturowa i jej działy Wszystkie dziedziny stanowiące rdzeń antropologii kulturowej mają pewną wspólną właściwość. Jest nią poszukiwanie cech typowo ludzkich, czyli tych, które wiążą się z kulturową istotą człowieka. Dotyczy to także antropologii fizycznej, która szuka cech biologicznych specyficznych dla gatunku Homo sapiens, zwłaszcza mających   związek  z   powstaniem   i   rozwojem   kultury   ludzkiej, antropologię kulturową interesują odrębności człowieka wynikające z faktu posiadania przezeń kultury. Poszukiwanie cech specyficznej ludzkich to nić łącząca pozornie tak odległe nauki, jak nauka religii i nauka o rozwoju fizycznej  budowy człowieka, nauka materialnych   przejawach   najwcześniejszych   okresów   kultury nauka o językach pierwotnych. W odniesieniu do wyróżnionych tu - do pewnego stopnia sztucznie - poddyscyplin (a ściślej pól zainteresowań) antropologii czasem bywają używane takie pojęcia, jak etnologia" czy etnografia. Będę jednak unikała tego rodzaju skojarzeń, by uniknąć zagmatwanej i dla tej książki nieistotnej dyskusji terminologicznej. Pominięta tu zatem zostanie kwestia niezwykle chaotycznego rozwoju terminologii stosowanej do określania dziedzin wiedzy o społeczeństwach pierwotnych, wiejskich,ludowych. W dziejach antropologii bałagan był tak ogromny a sposób używania poszczególnych pojęć tak dowolny, że stosow­na wydaje się rezygnacja z bliższych informacji na ten temat. Co więcej wydaje się, że do owej tak zmiennej terminologii znakomita większość antropologów po prostu nie przywiązuje większej wagi. W zasadzie antropologię można podzielić na antropologię akademicka, która stawia sobie głównie cele poznawcze, i antropologię stosowaną, zainteresowaną celami praktycznymi. Wyniki badań antropologicznych, podobnie jak i innych nauk społecznych, mogą mieć istotne znaczenie praktyczne. Mogą być Przydatne dla polityków społecznych, pracowników instytucji zarządzających, a także dla reformatorów społecznych i legislatorów. W związku z zapotrzebowaniem na konkretną wiedzę antropologiczną w praktyce społecznej powstała odrębna poddyscyplina antropologii, zwana antropologią stosowaną. Badania zaliczane do poddyscypliny są często wynikiem bardzo wyraźnie rysujących dążeń badacza, jego systemu wartości.

Antropologia społeczna -W tradycji naukowej i w wielu podziałach antropologii kulturo­wej wyróżnia się antropologię społeczną i kulturową. Na przykład Edward E. Evans-Pritchard po wyodrębnieniu antropologii fizycznej dokonuje podziału antropologii na etnologię i archeologię  oraz antropologię społeczną. Tak zwaną antropologię społeczną traktuję tu jako jeden z działów antropologii kulturowej, gdyż jej przedmiotem podstawowym są te zjawiska kulturowe, które wiążą się ze strukturą i organizacją społeczną. Antropologia kulturowa jest bowiem pojęciem ;szerszym, antropologia społeczna zaś staje się jednym z bardzo istotnych jej działów, może nawet najbardziej istotnym. Kiedy badamy kierunki rozwoju antropologii, jej kształtowanie się w różnych krajach, obserwujemy, że problematyka społecznej organizacji zbiorowości pozaeuropejskich, plemiennych i przedpiśmiennych, silne zainteresowanie wzbudziła w Wielkiej Brytanii. W Stanach Zjednoczonych stosowano od początku istnienia tej dziedziny termin „antropologia kulturowa" na zmianę z terminem „etnologia", co było wyrazem zainteresowania raczej wytworami kulturowymi niż organizacją społeczną. Ciągle istnieje pewna odmienność orientacji badawczych antropologów brytyjskich, dla których  problemy struktury społecznej  i  organizacji  politycznej pozostają centralnym tematem badań, i antropologów amerykańskich  częściej  skupiających  się  na   badaniu  wytworów  kulturowych . Często takie same przedmioty, na przykład mitologię, religię czy zasady własności, bada się po prostu z różnych punktów widzę nią. Jest to więc jedynie przez tradycję ukształtowana odmienność zainteresowań, która nie może stanowić podstawy wydziela nią się osobnych dyscyplin. Bariery między nauką rozwijaną w po szczególnych krajach mają tendencję do zmniejszania się; sądzę, że różnice między antropologią społeczną i kulturową nie mają głębszego znaczenia metodologicznego i poznawczego. Kultura i życie społeczne to dwa prawie całkowicie nierozróżnialne aspekty człowieczeństwa. Życie człowieka, w przeciwieństwie do innych gatunków prowadzących społeczny  tryb życia, jest, bowiem zarazem społeczne i kulturowe. Wprawdzie w obrębie rodziny Hominidae życie społeczne jest historycznie wcześniejsze od kultury, ale dopiero pojawienie się kultury pozwoliło wyróżnić je przedstawiciela jako człowieka. Kultura zatem, a nie życie społeczne, ma znaczenie definicyjne przy określaniu gatunku, a nawę rodzaju ludzkiego. Oczywiście życie społeczne człowieka jest ściśli związane z kulturą, gdyż opiera się na normach przekazywanych nie na drodze biologicznej, ale w sposób społeczny. Takie normy regulują stosunki między jednostkami i grupami, organizują nie hierarchię społeczną, zakres funkcji, są efektem socjalizacji, określanej czasem mianem enkulturacji, czyli wpajania kultury.  Proces wchodzenia w życie społeczne jest u człowieka procesem wchodzenia w kulturę. Uczenie się funkcjonowania w społeczeń­stwie jest równocześnie uczeniem się kultury. Socjologię i ant­ropologię można sensownie rozróżnić w płaszczyźnie przedmiotowej tylko o tyle, o ile aspekt społeczny życia ludzkiego można od­różnić od jego aspektu kulturowego. Niektórzy badacze, tak jak Siegfried F. traktują to, co kulturowe to, co społeczne  jako dwa wymiary opisu tej samej rzeczywistości.

KULTURA – POJĘCIA I JEJ DEFINICJE. JEDNOSTKI ELEMENTARNE W BADANIU KULTURY

Kultura – wywodzi się od łac. Słowo COLERE - uprawa, uprawianie roli,  cultus agri - kultura uprawy) całokształt działań człowieka, ludzkości. Dorobek we wszystkich sferach istnienia: materialnej, duchowej. W definicji kultury mogą pojawiać się takie pojęcia jak: przekazywanie, wytwór, duchowość. Mówiąc o kulturze myślimy o wszystkim. Całokształt dorobku ludzkiego.

Kultura w dzisiejszym pojęciu wśród antropologów nie może być rozumiana w znaczeniu wartościującym ale jest to zespół wielu zjawisk, których wzajemne powiązania(relacje), ukierunkowania i oddziaływania mogą być opisywane i analizowane ale nigdy nie wartościowane.

Kultura oddziałuje na człowieka a on na nią. Kulturą zajmuje się dziedzina KULTUROZNAWSTWO.

Po raz pierwszy w 1688 roku zastosował słowo kultura Stephan Pufendorf w dziele „O rzeczach naturalnych i pochodzeniu”.

Różne formy kultury zauważamy w różnych dziedzinach nauk: filozofia kultury, historia kultury, antropologia kultury, socjologia kultury, memetyka (mem – gen)

Wartościujące i nie wartościujące rozumienie kultury

neutralne, nie oceniające pojęcie kultury. Wprowadzało opisowy punkt widzenia do badania rozmaitości kultur. Wartościujące pojęcie  kultury, dominujące w wieku XIX, zawierało ocenę poszczególnych zbiorowości ludzkich, klasyfikowało je jako wyższe lub niższe lepsze lub gorsze, bardziej lub mniej cywilizowane czy kulturalne. Kultura była pojmowana jako zjawisko kumulujące się i narastające w toku dziejów,  stopniowalne. W znaczeniu nie  wartościującym, kultura to zespół wielu zjawisk, których wzajemne powiązania, uwarunkowania i oddziaływa­nia mogą być opisywane i analizowane, lecz nigdy nie wartoś­ciowane.

Również w języku potocznym coraz bardziej zadomawia pojęcie ściśle opisowe. Otóż obok wartościującego przymiotnika „kulturalny", pojawia się forma przymiot­nikowa „kulturowy", pochodząca od opisowego pojęcia kultury. W słowach „kulturalny" i „niekulturalny" zawiera się pochwała lub nagana, a zarazem pewna informacja o tym, co jest podstawą tego rodzaju oceny. Wartościujące pojęcie kultury jest dla antropologii zdecydowanie  za wąskie i odrzucają  je i pozostawiają je życiu potocznemu.

Rozumienie kultury może być atrybutywne i dystrybutywne.

-Atrybutywne - cecha stała ludzkości, atrybut życia ludzkiego jest stalą cecha życia ludzi, człowieka. Człowiek jest z natury istotą kulturową (wy stępuj e w korelacji powodującej obopólny związek jego z kulturą). Kultura Przynależy do naszego gatunku. Człowiek — kultura, człowiek istota kulturalna. Kultura jest w liczbie pojedynczej

Dystrybutywne (dwuetapowe)- to rozumienie kultury jako zbioru cech i zjawisk występujących w określonej zbiorowości. Człowiek w kulturze w pewnej relacji, kultur może być tez kilka. Cechą kultury jest dwustronność, kultura jest dystrybuowana do jednostki a zarazem jednostka dystrybuuje kulturę dalej. Jest w liczbie mnogiej.

KULTURA

-Występuje w liczbie pojedynczej, człowiek ma cechę stalą, kultura w tym znaczeniu jest atrybutem człowieka

Kultura ściśle związana z człowiekiem w 2 zwrotnych relacjach -człowiek jest twórca kultury -człowiek ukształtowany przez kulturę jest nosicielem ale także odbiorca kultury. Można powiedzieć za Leo Simmonsem że człowiek tworzy kulturę, jest jej nosiciele, i odbiorcą, a także manipuluje kulturą jako pewnym narzędzie, w życiu zbiorowym.

-Kultura jest zjawiskiem ponad jednostkowym (społecznym), człowiek istotą społeczną, prowadzi społeczny tryb życia, wpływ społeczny na jednostkę. W tym kontekście związana z życiem człowieka w społeczeństwie. Społeczeństwo narzuca definicję czym jest kultura, tworzy wzorce i modele kulturowe, oddziałuje na system zachowań (pozytyw...