Scenariusz warsztatu 

Tytuł:                  „ Asertywność”

Cel konkretny:

                           -    rozpoznawanie i umiejętność oceny sytuacji, które zmuszają

     do dokonywania wyborów

-         odnalezienie sposobów na poradzenie sobie w sytuacji wymagającej odmówienia, tak by uniknąć urażenia drugiego i odtrącenia
                             

Cele szczegółowe:

                          -     integracja grupy

-         lepsze poznanie uczestników warsztatu

-         wzbogacenie się o nowe możliwości postępowania w sytuacjach wymagających odmówienia

-         prezentacja swoich pomysłów

-         spojrzenie na „problem” z innej strony

-         rozwijanie kreatywności

-         uświadomienie sobie swoich praw

-         wyrabianie umiejętności asertywnych

-         wyrabianie empatii

Tworzywo:

* Czas trwania:   45 minut      

* Miejsce:   sala lekcyjna

* Uczestnicy:    …..                   

* Materiały i narzędzia: długopisy i  kartki A4.

                                                      Przebieg ćwiczeń

Ćw 1

Wprowadzenie:

Uczestnicy siedzą w kręgu na krzesłach.

Prowadzący: „Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Każdy ma prawa, które mu przysługują, a na które nie musi zasłużyć, ani zapracować.”

Polecenie:

Prowadzący: „Teraz pomyślcie jakie człowiek ma prawa, jakie prawa mu przysługują.”

Działanie:

Prowadzący rozdaje każdemu z uczestników po jednej kartce A4 i długopis

Polecenie:

Prowadzący: „Proszę dokończyć zdanie zaczynające się od słów: mam prawo do..”

Wykonanie:

Uczestnicy piszą prawa

Polecenie:

Prowadzący: „Po napisaniu proszę odłożyć kartki na bok, nie będą nam potrzebne, są dla Was. Kiedyś możecie zajrzeć w nie i przypomnieć sobie jakie prawa przysługują człowiekowi.”

Wykonanie:

Po napisaniu uczestnicy odkładają kartki na bok

Mój komentarz autorski:

Ćwiczenie ma na celu zastanowienie się nad własnymi prawami, uświadomienie sobie, że człowiek ma prawa niezależnie czy na nie zasługuje czy zapracuje na nie.

Ćw 2

Wprowadzenie:

Prowadzący: „Na pewno każdy z Was był w sytuacji, która wymagała odmowy, w której zmuszeni byliście powiedzieć „nie”. Nie  każdy to potrafi, nie każdemu łatwo to przychodzi. Może dlatego, że po prostu nie umieją odmawiać, a może dlatego, że się boją odtrącenia czy zranienia drugiej osoby.”

Polecenie:

Prowadzący: „Zastanówcie się w jakich okolicznościach ciężko Wam odmówić, kiedy macie z tym problem. Jeśli takich sytuacji nie ma w Waszym życiu, jeśli potraficie powiedzieć „nie”, to pomyślcie w jakich warunkach inni mieliby z tym problem.”

Działanie:

Prowadzący rozdaje każdemu z uczestników po jednej kartce A4

Polecenie:

Prowadzący: „Proszę wymienić  sytuacje w których macie trudności z odmową, a jeżeli takich nie ma, to proszę wypisać jakie mogą być owe sytuacje w których ludzie mogliby mieć z tym problem.”

Wykonanie:

Uczestnicy notują okoliczności w których mają kłopot z powiedzeniem „nie”, lub w których inni mogliby go mieć

Polecenie:

Prowadzący: „Po zakończeniu pracy proszę wymienić się kartkami tak, aby każdy z Was miał przed sobą czyjąś prace, aby nikt nie pozostał ze swoim dziełem.”

Mój komentarz autorski:

Ćwiczenie ma na celu zastanowienie się nad istnieniem sytuacji wymagających odmówienia, w których człowiek ma problem z odmową.

Ćw 3

Wprowadzenie:

Prowadzący: „Każdy człowiek w jakiś sposób radzi sobie w trudnych dlań sytuacjach, posiada pewne sposoby radzenia sobie.”

Polecenie:

Prowadzący: „Przeczytajcie uważnie  kartki które leżą przed Wami z zapisanymi przez innego uczestnika warsztatu sytuacjami i zastanówcie się nad metodami radzenia sobie w owych sytuacjach. Pomyślcie jak można byłoby odmówić nie raniąc przy tym drugiego i unikając odtrącenia. Jeżeli będzie Wam ciężko znaleźć sposób do wszystkich sytuacji, to przynajmniej do trzech proszę wymyślić. Jeśli ktoś ma dużo pomysłów , to proszę się nie bać i śmiało pisać.”

Wykonanie:

Uczestnicy zastanawiają się nas sposobami i zapisują je

Polecenie:

Prowadzący: „Jeśli ktoś skończył proszę odłożyć długopis, będę wiedziała kto zakończył, a komu dać jeszcze czas do namysłu.”

Mój komentarz autorski:

Ćwiczenie ma na celu rozwinięcie twórczego myślenia. W ćwiczeniu tym członkowie grupy myślą nad sposobami mówienia „nie”  tak by nie urazić i nie być odtrąconym. Metody dopasowują do sytuacji jakie wymyślił inny uczestnik, co umożliwia lepsze wykonanie ćwiczenia, wydaje się bardziej przychylne, łatwiejsze. Bowiem trudno byłoby rozwiązać swój „problem”, odnaleźć sposób poradzenia sobie w sytuacji odmowy.

Ćw 4

Polecenie:

Prowadzący: „Teraz chciałabym, aby każdy z Was po kolei podzielił się swoimi pomysłami.”

Wykonanie:

Uczestnicy kolejno przedstawiają swoje pomysły

Mój komentarz autorski:

Uczestnicy mają okazję  zaprezentowania swych dzieł, spojrzenia z innej strony na swój „problem” oraz skorzystania z proponowanych rozwiązań.

Ćw 5

Polecenie:

Prowadzący: „ Powiedzcie czy łatwo było znaleźć Wam owe sposoby, wczuć się w czyjąś sytuację i zaradzić jakoś. Przypomnijcie sobie jakie były wymieniane metody radzenia sobie i za zastanówcie się która z nich jest najlepsza, najskuteczniejsza. Czy macie trudności z powiedzeniem „nie”, jeśli tak , to z czego one wynikają...

Wykonanie:

Rozpoczyna się dyskusja na wcześniej postawione pytania

Mój komentarz autorski:

Poprzez to ćwiczenie uczestnicy mogą podzielić się swymi odczuciami, przekonaniami, zapatrywaniem na owy problem; poznają poglądy innych. Mogą zastanowić się i uświadomić dlaczego mają trudność z odmową. 

1