emocje.konspekt.doc

Ośrodki emocji w mózgu:

korę zakrętu obręczy – napięcie i złość

wzgórze– odpowiada za przekazanie informacji emocjonalnej z bodźca do kory (jądra przyśrodkowe – rola w ekspresji emocji)

podwzgórze i kora wyspy – tworzą autonomiczne składowe emocji

hipokamp – pamięć emocji

sklepienie

ciała suteczkowate

jądra migdałowate – strach i agresja

brzuszna część prążkowia – steruje stereotypowymi zachowaniami emocjonalnymi

Koncepcje neurofizjologiczne emocji

James Papez

          Powstawanie emocji zachodzi w pętli (zwanej obecnie kręgiem Papeza) zaczynającej się od tylnej części wzgórza, przez którą sygnały zmysłowe docierają do kory czuciowej i podwzgórza. Kora czuciowa wpływa na zakręt obręczy, który przesyła je przez korę okołowęchową do hipokampa, stąd przez jądra przegrody do ciał suteczkowatych i innych jąder podwzgórza odpowiedzialnego za reakcje fizjologiczne organizmu. Informacja wraca z ciał suteczkowatych do przedniej części wzgórza i znowu do kory zakrętu obręczy.
Odczuwanie emocji miało się wiązać z integracją sygnałów z kory czuciowej z sygnałami z podwzgórza.

Paul Maclean

          Rozwinął teorię układu limbicznego jako układu odpowiedzialnego za emocje.

          Krąg Papeza rozszerzył o węchomózgowie (kora okołowęchowa, śródwęchowa i okołohipokampowa), ciało migdałowate, przegrodę i kora przedczołową jako odrębny podukład, "mózg wegetatywny" lub emocjonalny.

          Hipokamp traktowany był jako struktura odpowiedzialna za analizę "symboliki niewerbalnej", nieświadomych skojarzeń; "klawiatura emocjonalna".

          Doświadczanie i wyrażanie emocji wynika z kojarzenia bodźców wewnętrznych i zewnętrznych.

Joseph LeDoux

          Krytykuje on samo pojęcie układu limbicznego, jest to mgliste pojęcie, synonim większości ośrodków podkorowych powyżej pnia mózgu.
Hipokamp nie bierze udziału w reakcjach emocjonalnych, chociaż pierwotnie uważano go za część układu limbicznego.

Przeciwstawne koncepcje dotyczące lateralizacji procesów emocjonalnych:

1.      Lewa półkula – emocje pozytywne, prawa – negatywne.

2.      Wszelkie stany emocjonalne pozytywne i negatywne związane z prawą półkulą.

Uszkodzenia

1.      Szlaków łączących ośrodki: anhedonia, aleksytymia, paratymia.

2.      Ośrodków: fobie, panika, zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne (nerwica natręctw), zespół Aspergera, zespołu Klüvera-Bucy'ego, zespół płatów czołowych.