Brzanka cejlońska (Puntius cumingii)
Inne nazwy:
Barbus cumingi
Rodzina:
Karpiowate (Cyprinidae)
Wystepowanie:
górskie potoki Sri Lanka
Wielkość (samiec/samica):
5 /5
Zalecana pojemnośćakwarium:
brak danych
Zalecana długośćakwarium:
Temperatura:
23-27 °C
pH:
7
Twardość:
Charakterystyka:
Brzanka cejlońska lubi duże przestrzenie do swobodnego pływania, jak również buszowanie po zakamarkach. Stąd potrzeba zaprojektowania odpowiedniego środowiska - potrzebuje odpowiednio zaprojektowanego i rozplanowanego akwarium. Jej kolor pięknie prezentuje się w półmroku. Wymaga niewielkiej strefy zacienionej zapewnionej dzięki prawidłowo posadzonym roślinom oraz wolnej przestrzeni do poruszania się. Najlepsze warunki do hodowli to woda o pH zbliżonym do obojętnego i o wysokiej jakości. Najbardziej sprzyjające warunki to towarzyskie akwarium lub mała ławicy. Naturalnym środowiskiem brzanki są górskie potoki Sri Lanki, jednakże gatunek ten powoli zaczyna wymierać. Bardzo dobrze wygląda się z innymi gatunkami karpiowatych. Zaleca się regularną wymianę wody w akwarium oraz dobrze natlenioną wodę. Zalecane dekoracje to kamienie, korzenie oraz miejscowo gęsta obsada roślin a jednocześnie dużo miejsca do pływania. Brzanka hodowana jest na większą skalę do celów komercyjnych. Jej kształt płetw i ubarwienie nie zostały zmodyfikowane przez naukowców, stąd jest popularna wśród akwarystów.
Akwarium:
Pokarm:
Chętnie przyjmowany zarówno żywy jak i suchy.
Rozróżnianie płci:
Samiec jaskrawiej ubarwiony i smuklejszy od samicy.
Rozmnażanie:
Ikra składana jest na liściach drobnopierzastych roślin. Podchów łatwy. Ryba często zjada swoją wcześniej rozrzuconą ikrę. Dobrze dobrana prawa może rozmnożyć się w akwarium.
Miejsce w zbiorniku:
Brzanka rekinia (Balantiocheilos melanopterus)
Żyje w wolno płynących i stojących wodach Sumatry, Borneo, Tajlandii i Półwyspu Malajskiego. W ostatnim czasie zauważono poważny spadek populacji tych ryb. W niektórych zbiornikach wodnych coraz częściej należą do rzadkości.
30 /30
150 litrów
100 cm
22-26 °C
Na stary kontynent została sprowadzona w 1951 roku. W dosyć krótkim czasie zyskała uznanie licznych akwarystów. Gatunek ten nie jest drapieżnikiem, aczkolwiek może żywić się drobnymi żyjątkami np: rurecznikami. Brzanka rekina posiada wydłużone i bocznie ścieśnione ciało z wyraźnie odznaczającymi się srebrzystymi łuskami. Ma małą głowę oraz dosyć duże oczy. Ryby młode bywają mniej barwne niż osobniki dorosłych. Samice posiadają bardziej pełniejszy i wydatny brzuch. Jej wygląd dla niektórych osób może nieco przypominać rekina. Bardzo dobrze prezentuje się w akwarium wraz z sumami rekinimi oraz innymi gatunkami brzanek. Jest gatunkiem który można hodować z innymi mniejszymi rybkami ponieważ jej stosunek jest dosyć przyjazny. Jest rybą stadną, toteż najlepiej czuje się w większej grupie. W godzinach wieczornych potrafią wydawać słyszalne dźwięki.
Hodowla brzanki rekinia wymaga dużego i długiego akwarium. Nie należy hodować pojedynczych osobników, ponieważ w takiej sytuacji bywają agresywne. Najkorzystniej wyglądają w stadzie. Wymaga szczelnej pokrywy, ponieważ może wyskoczyć z akwarium. Potrzebuje dużych i wolnych przestrzeni do pływania. Akwarium powinno być częściowo mocno zarośnięte. Optymalne pH wody mieści się pomiędzy 6,5 a 7. Ponadto powinna być ona lekko miękka. Zbiornik powinien być wyposażony w wydajny filtr z wkładem biologicznym. Nie należy zapominać o intensywnym napowietrzaniu, ponieważ ryby te lubią dobrze natlenioną wodę. Woda powinna być regularnie częściowo znacznie podmieniana, ponieważ produkują dosyć dużo metabolitów. Za podłoże może być zastosowany ciemny i drobny żwir. Jest gatunkiem wszystkożernym. Gatunek ten bardzo lubi przebywać w naturalnym świetle, a zbiornik najlepiej jest oświetlać światłem żarowo-jarzeniowym. Za elementy dekoracyjne posłużyć mogą kawałki drewna, korzenie, fragmenty bambusa oraz kamienie.
Spożywa różnego rodzaju pokarmy takie jak: rozwielitki, larwy komarów, pokarmy płatkowane. Zaleca się również dodawanie do diety pokarmów roślinnych.
Brzanka rekinia do tej pory nie została rozmnożona w domowych akwariach. Głównym centrum hodowlanym jest obecnie Daleki Wschód.
środek akwarium
Brzanka różowa (Barbus conchonius)
Bengal, Indie, Assam
15 /15
18-25 °C
Lepiej niż inne ryby znosi niższe temperatury, szczególnie w okresie zimowym. Bardzo dobrze czuje się również w temperaturach wyższych. Ryba ta jest stosunkowo łagodnie nastawiona do innych mieszkańców akwarium, jednakże nie należy jej hodować z rybami o wydłużonych płetwach (welonki), gdyż będzie je podgryzać.
Wszystkie dostępne z naciskiem na żywy pokarm.
Boki: - u samca różowe - u samicy żółtawo-zielone
Ikra składana w ilości kilkuset jajeczek. Należy odseparować rodziców od potomstwa, gdyż może ono zostać zjedzone. Narybek karmimy wrotkiem, wymoczkami.
środek/góra
Brzanka Sumatrzańska (Puntius tetrazona)
Borneo, Sumatra
6 /6
80 litrów
25-27 °C
Boki ciała błyszczące, o żółtawo złocistym kolorze. Znajdują się na nich 4 pionowe, czarne pasy. Kolor płetw pomarańczowo-czerwony. W czasie odpoczynku pochylają się pyskiem do dołu. Nie należy ich hodować wraz z rybami posiadającymi długie i delikatne płetwy.
rureczniki, wazonkowce, orliczki, sałata, pokarmy firmowe
Samce są smuklejsze od samic, a czubek pyska i płetwy bardziej zaczerwienione.
Rozmnażanie przeprowadza się w akwarium tarliskowym z dużą ilością roślin i miękką wodą, w temperaturze ok. 26°C. Po tarle rodziców należy odłowić, ponieważ mogą zjadać ikrę (można zastosować siatkę osłaniającą dno zbiornika). Młode wykluwają się po 2-3 dniach. Należy je karmić pierwotniakami i drobnym planktonem.
Bystrzyk barwny (Hyphessobrycon eques)
Serpae Tetra, Red Minor Tetra
Kąsaczowate (Characidae)
Dorzecze Rio Paraguay w Ameryce Południowej
4 /4
22-28 °C
średnio twarda
Lubi przebywać w niewielkich stadach, łagodny, ale czasem zdarza się, że obskubuje innym rybom płetwy - wynika to zazwyczaj ze słabego karmienia.
Samice zwykle mają bardziej zaokrąglony brzuch i są nieco mniej ubarwione.
Trudne. Tylko w bardzo miękkiej i czystej wodzie, lekko kwaśnej; obecność drobnolistnych roślin. Temp. ok. 25'C. Po tarle rodziców odławiamy a zbiornik przyciemniamy. Młode karmi się na początku pierwotniakami.
Bystrzyk ozdobny (Hyphessobrycon bentosi)
Źródło: Wikipedia.org
Ornate Tetra, Bentos Tetra, White Tip Tetra, False Rosy Tetra
Ameryka Południowa: Gujana, dolna Amazonia
60 litrów
50 cm
24-26 °C
6-7.5
miękka
Charakterystyczną cechą jest silnie bocznie spłaszczone i niemal przezroczyste ciało o lekko czerwonym lub różowym odcieniu. Płetwy mają kolor czerwony, niekiedy z czarnymi i białymi plamami. Bystrzyki osiągają od 4 do maksymalnie 6 cm długości. Jest to rybka stadna, więc najlepiej czuje się w grupie liczącej co najmniej kilka par. W takiej gromadzie bystrzyki najlepiej się prezentują, pływając ławicą w środkowej części akwarium. Hodowla jest dosyć łatwa, jako że bystrzyki są odpornymi rybami i nie mają wysokich wymagań co do jakości wody. Idealnie nadają się do akwarium ogólnego.
Akwarium powinno mieć ciemne podłoże i być dobrze zarośnięte w tylnej części i przy bocznych ścianach. Można również zastosować rośliny pływające, które tłumią światło. Zalecana jest drobnolistna roślinność, umożliwiająca schronienie i miejsce do odpoczynku. Środkowa część zbiornika powinna zapewniać wolną przestrzeń do pływania dla gromadki bystrzyków. Lekki przepływ wody imituje naturalne warunki życia tych rybek. Dlateg...
Duch97