sprawozdanie nr1 21.10.2011.doc

(39 KB) Pobierz

Sebastian Rusin

Technologia chemiczna Rok I (niestacjonarne)

 

SPRAWOZDANIE nr 1

W dniu 21 października 2011 w ramach zajęć z Wstępu do ceramiki i inżynierii Materiałowej odbyliśmy wycieczki po zakładzie produkcji płytek ceramicznych „Nowa Gala” w Końskich.

Firma „Nowa Gala” produkuję swoje wyroby od 1995 roku. Do produkcji płytek ceramicznych używa surowców:

·         „twardych”: Kaolinu, kwarcu, skaleni

·         miękkich” :glin z Zebrzydowic oraz Ukrainy;

·         materiałów topnikowych oraz schudzających: piasek ceramiczny, skalenie tureckie

 

Powyższe surowce w magazynie zostają przygotowane do dalszego etapu produkcji. Trafiają one do bełtaczy czyli wielkiego zbiornika metalowego, w którym, w odpowiednich proporcjach miesza się kwarc, skaleń i kaolin(według receptury technologicznej). Wstępnie pomieszane produkty trafiają do wielkiego młyna wraz z wodą, w którym zostają rozdrobnione przy pomocy otoczaków (wielkie kule z krzemionki lub granitu). Podczas procesu produkcji młyn nie przestaje pracować. Tak przygotowana masa lejna, która posiada konsystencje śmietany (83% wilgotności) jest przetransportowywana do lejów granulacyjnych, gdzie zostaje poddana nadmuchowi gorącego powietrza (600˚C). Dzięki temu powstają granule o różnych wielkościach. W dalszym etapie zostają przesiane przez sito o oczkach grubości 0,03 mikrometra. Ten produkt  jest magazynowany w olbrzymich silosach, gdzie jest utrzymywana wilgotność 5 %. Zakład posiadał 60 silosów, w których znajdowały się różnego rodzaju granulaty o odpowiednich kolorach. Dozowaniem ilości surowca oraz barwą zajmuje się komputer. Niezbędne jest zachowywanie czystości by nie powstawały różno kolorowe płytki. Granulat jest wsypywany do form, a następnie prasowany pod maszyną. Tak powstałe płytki przejeżdżają na rolkach do pieca, gdzie następuje ich wypalenie w temperaturze od 1200-1220˚C przez około 45 minut dla małych płytek i 70 minut dla dużych. Po wypaleniu płytka jest studzona zimnym nadmuchem. Następnie można ją:

·         szlifować (jest to obróbka wykończeniowa powierzchni za pomocą narzędzi ściernych, w wyniku której uzyskujemy duże dokładności wymiarowe i kształtowe oraz małą chropowatość)

·         szkliwić (warstwa szkliwa nakładana jest między pierwszym i drugim wypalaniem lub przed wypalaniem jednorazowym)

·         nie szkliwić (płytki nieszkliwione produkowane są w jednorazowym procesie wypalania, dlatego obie strony mają podobny wygląd)

·         fazować (wykonywanie faz poprzez usunięcie materiału na krawędzi)

·         angobować (zaprawa z glinki lub rzadkiej masy. Pokrywa się nią zewnętrzną stronę płytki w celu zakrycia ciemniejszego koloru czerepu. Powłoka taka jest matowa, o mniejszej od szkliwa twardości i nieprzepuszczalności)

·         polerować (ten sposób obróbki wygładza i nadaje połysk zewnętrznej stronie płytki).

Przed zapakowaniem i wysłaniem do hurtowni oraz odbiorców indywidualnych, przechodzą ostrą kontrolę jakości.

Rodzaje produkowanych wyrobów:

·         płytki wypalane naturalne

·         płytki polerowane na surowo i impregnowane itp.

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin