Układ Monachijski i Pakt Ribbentrop – Mołotow i ich wpływ na wybuch II wojny światowej
Po zakończeniu I wojny światowej, świat oblał zimny pot na myśl, że w niedługim czasie może nastąpić kolejna okrutna i bezwzględna wojna.
Cały świat rozpoczął działania anty wojenne, poza Niemcami, które mając w pamięci upokorzenia i sankcje z końca I wojny, pragnęły za wszelką cenę odbudować swoją potęgę i przywrócić dobrobyt państwa.
Nic więc dziwnego, że gdy na arenie politycznej pojawił się Hitler głoszący hasła silnych Niemiec, naród niemiecki zapragnął wrócić do stanu sprzed wojny.
Układ monachijski był pierwszym krokiem Hitlera na arenie międzynarodowej. Krokiem pewnym i zdecydowanym. Fuhrer wkraczając do czechosłowacji zdawał sobie sprawę z tego że reszta świata będzie się jedynie przyglądać.
Europa mając przed oczami obraz I wojny światowej, prowadziła wobec niemiec politykę ustępstw, czyli dawania Hitlerowi tego co chce byleby uniknąc kolejnego światowego konfliktu. Czując zbliżającą się wielkimi krokami wojnę, Francja i wielka brytania wolały saspokoić terytorialny głód niemieckiego kanclerza.
Układ Monachijski został zawarty 29-30 września 1938 roku w Monachium. Porozumienie to zawarto pomiędzy niemcami i włochami a także Francją i wielką brytanią. Mimo iż układ dotyczył czechosłowacji, to ich przedstawicieli nie było podczas podejmowania decyzji jej rozbioru.
Decyzje podjęte w monachium miały istotne znaczenie dla rozpoczęcia II wojny światowej.
Niemcy zdobywając tereny czecho - słowacji zapewniły sobie ochronę od strony sudetów. Tamtejsze umocnienia podniosły potencjał obronny niemiec.
Czecho - słowacja mimo iż została potraktowana przedmiotowo cieszyła się z przyłączenia do rzeszy niemieckiej, albowiem zdecydowana większość tamtejszej ludności, należała właśnie do ludności niemieckiej.
Przekazanie hitlerowskim niemcom kraju sudeckiego nie rozwiało widła kolejnej wojny światowej a jedynie je przybliżyło. Do rozpoczęcia II wojny Hitler sprawdzał na ile może sobie pozwolić względem innych krajów, tak by nie sprowokować jednak swojego francuskiego sąsiada i jego brytyjskiego sojusznika.
Niemcy mimo nowego przywódcy i coraz lepszej sytułacji ekonomicznej nie były jednak w stanie wygrać wojny samotnie, dlatego też normalnym porządkiem rzeczy było szukanie przez hitlera sojusznika. Sojusznika na tyle silnego i wpływowego by mógł zmienić losy wojny ale też na tyle słabego by niemcy byli w stanie go pokonać gdyby zaszła taka potrzeba.
Sojusznikiem dla III rzeszy okazał się kolos o glinianych nogach, czyli wielka rosja pod władzą gruzińskiego dyktatora – stalina. Rosja posiadająca liczne oddziały i ogromne złoża nafty potrzebnej do poruszania czołgami i samolotami, była idealnym wyborem.
Niemal rok po podpisaniu układu monachijskiego podpisana została umowa będąca paktem o nieagresji między III Rzeszą i ZSRR. Umowa została podpisana w Moskwie, przez ministrów spraw zagranicznych związku radzieckiego ( Wieczesława Mołotowa ) i III Rzeszę ( Joachima von Ribbentrop-a ).
Pakt ten mówił o nieagresji wobec siebie i był swoistą pieczęcią dobrych stosunków.
Pakt Ribbentrop – Mołotow mówił też o rozbiorach suwerennych dotychczas państw bałtyckich takich jak Estonia, Łotwa czy Polska, ale również Litwy, Finlandii czy Rumuni. Tak więc pakt R – M ukazywał podział przyszłego świata i był dowodem ogromnych ambicji obu państw.
Dzięki układowi Monachijskiemu i paktowi Ribbentrop – Mołotow niemcy uzyskały dodatkową linię obrony od strony sudetów, oraz potężnego sojusznika na wschodzie jakim był Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.
Mając tak zaopatrzone zaplecze militarne, handlowe oraz posiadając sojuszników Hitler mógł bez problemu rozpocząć wojnę a nawet wygrać, gdyby tylko miał więcej szczęścia.
Wsparcie od strony Stalina zapewniało mu bezpieczeństwo na wschodzie, podczas gdy ten na spokojnie zajmował tereny francuskie. Oba pakty dawały Hitlerowi bezpieczeństwo i pewność . Kilka dni po podpisaniu paktu R- M oba kraje podpisały również umowę handlowąktóra to polegała na wymianie sórowców za technologię.
Porozumienia militarne i polityczne stały się także podstawą do nawiązania ścisłej współpracy gospodarczej między III Rzeszą a ZSRR. W ramach rozmaitych umów między oboma państwami, Niemcy otrzymały od Rosji
• 1,5 mln ton ziarna
• 100 tys. ton bawełny
• 2 mln ton produktów naftowych
• 1,5 mln m3 drewna
• 280 tys. ton manganu
• 42 tys. ton chromu
• 350 tys. ton miedzi
• 1200 tys. ton wyrobów walcowanych
• 2700 tys. ton złomu metali kolorowych
• 30 tys. ton surowca kauczukowego
Jak widać po liczbach, ogromna część niemieckiego zaopatrzenia była tak naprawdę zaopatrzeniem rosyjskim. Stalin zgadzał się na ten nie korzystny obrót spraw ponieważ liczył na zrealizowanie planu niemieckiego mówiącym o podbiciu Wielkiej Brytanii. Tak ogromny wkład rosyjski spowodował w niemiecką gospodarkę spowodował zwiększenie zapędów Hitlera.
Rozpoczęcie wojny było więc tylko i wyłącznie kwestią czasu. Polityka ustępstw nie sprawdziła się przeciwko niemieckiemu agresorowi, a liga narodów stwożona w celu utrzymania pokoju, okazała się gronem figurantów nie mających politycznej siły przebicia, a co za tym idzie nie zdolna do ratowania świata.
Bibliografia:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pakt_Ribbentrop-Mo%C5%82otow
http://portalwiedzy.onet.pl/43613,,,,pakt_ribbentrop_molotow,haslo.html
http://pl.wikipedia.org/wiki/Uk%C5%82ad_monachijski
Phortios