biofarmaceutyki.doc

(29 KB) Pobierz

Leki wytwarzane metodami inżynierii genetycznej

Biofarmaceutyki I generacji – rekombinowane białka o sekwencji aminokwasów identycznej z natywnymi białkami ludzkimi wytworzone w celu zastąpienia lub uzupełnienia niedoboru naturalnych białek, np. rekombinowana insulina.

Biofarmaceutyki II generacji – naturalne białko zostało celowo zmodyfikowane dzięki temu ma ono szybsze lub przedłużone działanie, podwyższoną aktywność czy też bardziej celowane działanie na chore tkanki.

Modyfikacje dotyczą:

- zmiany sekwencji aminokwasowych np. analogi insuliny, tkankowy aktywator plazminogenu,

- zmiany cukrowca w białkach glikozylowanych (erytropoetyna, darbopoetyna),

- kowalencyjne przyłączenie cząsteczek chemicznych do białek np. proces pegylowania – czyli kowalencyjne przyłączenie polietylenoglikolu np. interferon,

- fuzja dwu lub więcej polipeptydów – tzw. białka fuzyjne.

Biofarmaceutyki I generacji:

a)        Hormony:

- ludzka insulina,

- hormon wzrostu,

- glukagon (z drożdży),

- tyreotropina,

- na niepłodność.

b)       Cytokiny:

- interferony I generacji – w stwardnieniu rozsianym (INF-β), w nowotworach,

·          Tazonermina TNF – α – czynnik martwicy nowotworu

- interferony II generacji – w wirusowym zapaleniu wątroby typu C

c)        Homeopatyczne czynniki wzrostu

- Epogen – w niedokrwistości,

- Neupogen – rekombinowany czynnik wzrostu kolonii granulocytów w neutropenii

d)       Czynniki krzepnięcia krwi

- kogenate – rh czynnik VIII, komórki nerek noworodka chomika BHK w hemofilii A

- Novo Seven

- analog czynnika XIII – biofarmaceutyk II generacji

e)       Tkankowe aktywatory plazminogenu

- alteplaza – OIOM – lek fibrynolityczny w miażdżycy

- relavase (analog tPA) – w ostrym zawale mięśnia sercowego – biofarmaceutyk II generacji

- metylase – biofarmaceutyk II generacji

f)         Enzymy

- α-galaktozydaza – choroba Fabry’ego

- deoksyrybonukleaza – w mukowiscydozie

Biofarmaceutyki II generacji:

Białka fuzyjne:

- alefacept – połączenie adhezyjne LFA-3 i ludzkiego IgG; blokuje cząsteczkę CD-2 powodując zahamowanie proliferacji keranocytów zapobiegając łuszczycy,

- etanercept – połączenie domeny receptora TNF z rejonem Fc IgG1 – stosowane w aktywnym reumatoidalnym zapaleniu stawów, chorobie Crohna i łuszczycy,

- denileukin diftitox – połączenie IL-2 i zmodyfikowanej toksyny błoniczej  - w skórnych chloniakach z limfocytów T (w tej chorobie występuje wzrost ekspresji receptora dla IL-2 w obrębie chłoniaków),

Wybrane przeciwciała monoklonalne – II generacji:

- abciximab – w angioplastyce, niestabilnej dławicy piersiowej

- daclizumab – profilaktyka ostrego odrzucenia przeszczepu nerek,

- rituximab – chłoniak nieziarniczy, białaczka przewlekła limfocytarna.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin