EGZAMIN Z DEPTULY cz. 1.docx

EGZAMIN Z DEPTUŁY cz.1

1.      Specyficzne zachowania dzieci odrzucanych

ü      Stosunek emocjonalny do rówieśników: obojętność, wrogość, nieprzychylność

ü      Brak inicjatywy albo nadmierna aktywność w kontaktach z rówieśnikami

ü      Niski poziom uspołecznienia

ü      Kłótliwość i skarżenie w sytuacjach konfliktowych

ü      Tendencja do agresji fizycznej i/lun werbalnej

2.      Następstwa odrzucenia dziecka przez rówieśników dla dalszego rozwoju kompetencji społecznych

Brak możliwości rozwijania umiejętności:

ü      Współpracy

ü      Pełnienia roli lidera

ü      Niesienia pomocy

ü      Rozwiązywania konfliktów

ü      Uwzględniania innego punktu widzenia niż własny

3.      Następstwa odrzucenia przez rówieśników, które nie odnoszą się bezpośrednio do rozwoju kompetencji społecznych

ü      Brak towarzystwa

ü      Brak wsparcia

ü      Brak pomocy

ü      Poczucie osamotnienia

ü      Odcięcie od informacji

ü      Rezygnacja ze szkoły

ü      Gorsze przystosowanie do życia w szkole, wagary

4.      Odroczone następstwa odrzucenia

ü      okres dorastania:

ü      używanie substancji psychoaktywnych i inne ryzykowne zachowania

ü      dorosłość:

ü      problemy psychospołeczne:

Ø      dzieci odrzucane/wycofane- wyizolowanie społeczne
i ograniczone możliwości nawiązywania relacji

Ø      dzieci odrzucane/agresywne- różne przejawy patologii

5.      Zachowania opiekuna istotne dla powstania przywiązania bezpiecznego

Opiekun:

ü      Szybko i adekwatnie reaguje na sygnały płynące od dziecka

ü      Jest przewidywalny i spójny w swym postępowaniu

ü      Zaspokaja potrzeby dziecka, zwłaszcza potrzebę bezpieczeństwa i kontaktu emocjonalnego

6.      Zachowania opiekuna istotne dla powstania przywiązania pozabezpieczanego

Opiekun:

ü      Przejawia małą gotowość do reagowania na potrzeby dziecka

ü      ma trudności z odczytywaniem intencji dziecka

ü      pozostawia je często samo

ü      nie reaguje na podejmowane przez nie próby nawiązania kontaktu lub reaguje zbyt późno, gdy dziecko już bardzo płacze
 

ü      kontakty fizyczne z dzieckiem są nieadekwatne do jego potrzeb, nieprzyjemne dla niego
 

7.      Następstwa przywiązania bezpiecznego dla późniejszego funkcjonowania dziecka w relacjach z rówieśnikami

ü      Kształtowanie się poczucia wpływu na otoczenie i zaufania do świata

ü      Optymistyczne, pozytywne nastawienie do ludzi i świata

ü      Rozwój kompetencji społecznych i pozytywne relacje z rówieśnikami

8.      Następstwa przywiązania poza bezpiecznego dla późniejszego funkcjonowania dziecka w relacjach z rówieśnikami

ü      Nasilona agresywność

ü      Wysoki poziom wrogości

ü      Mściwość

ü      Nieposłuszeństwo

ü      Zachowania prowokacyjne, których celem jest zwrócenie na siebie uwagi

ü      Tendencja do interpretowania zachowań innych ludzi jako kierowanych negatywnymi intencjami, w następstwie czego powstaje lek bądź agresja

9.      Charakterystyka stylów wychowania niekorzystnych dla rozwoju kompetencji społecznych dziecka

a)      Styl autorytarny

ü      Rodzice:

Ø      Chłodni

Ø      Niedostępni

Ø      Sprawują nadmierną kontrolę nad dzieckiem

Ø      Stawiają dziecku wygórowane wymagania

ü      Dzieci:

Ø      Agresywne

Ø      Niekompetentne społecznie

b)     Styl nadmiernie pobłażliwy

ü      Rodzice:

Ø      Ciepli, ale zbyt pobłażliwi

ü      Dzieci:

Ø      Nieopanowane w relacjach a innymi

Ø      Agresywne jeśli rodzice z pobłażaniem traktują wybuchy agresji)

Ø      Niedojrzałe w obcowaniu z rówieśnikami

Ø      Nieodpowiedzialne w wywiązywaniu się z zadań szkolnych

Ø      Bardziej zależne od innych

Ø      Częściej nie przyjmują na siebie odpowiedzialności za skutki własnych działań

c)      Styl niezaangażowany tzw. niedbały

ü      Rodzice:

Ø      Mają niski poziom akceptacji dla dziecka

Ø      Mają niski poziom wymagań

Ø      Mają niski poziom kontroli

ü      Dzieci w okresie dojrzewania:

Ø      Impulsywne

Ø      Aspołeczne

Ø      Niekompetentne społecznie

Ø      Nie zainteresowane nauką

10.  Istota metody modelowania połączonego z egzekwowaniem wymagań :

1.      Rodzice są dla dziecka pierwszymi wzorcami zachowania się wobec innych ludzi.

2.      Czułe i opiekuńcze postawy rodziców wobec dziecka

Ø      Zapewniają mu poczucie bezpieczeństwa będące podstawowym warunkiem rozwoju

Ø      Wytwarzają ogólne pozytywne nastawienie wobec innych ludzi.

3.      Czułym i opiekuńczym postawom rodziców towarzyszyć musi stawianie dziecku odpowiednich do jego wieku wymagań dotyczących zachowania się wobec innych ludzi i egzekwowanie ich.

11.  Istota metody indukcji pozytywnej i negatywnej

Metoda indukcji- polega na wskazywaniu dziecku, jakie konsekwencje ma jego zachowanie dla innych. Uczy decentracji interpersonal.

ü      Indukcja pozytywna- konsekwencje korzystne i związane z nimi radość innych ludzi.

--    indukcja negatywna – konsekwencje niekorzystne i związane z nimi smutek, przykrość, cierpienie innych ludzi.

12.  Istota metody powierzania zadań

                           Metoda powierzania zadań- polega na tworzeniu dziecku okazji do bycia odpowiedzialnym za jakieś dobro wspólne i nagradzanie go( zwłaszcza nagrodami społecznymi) za wywiązywanie się z zadań.

Zadania powinny być atrakcyjne dla dziecka i dostosowane do jego możliwości.

13.  Program C. Sutton:

Adresat: rodzice i wychowawcy dzieci w wieku przedszkolnym

Główny cel: zapoznanie rodziców z metodą zachęcania dzieci do lepszego  
                       zachowania

Podstawa teoretyczna: psychologia behavioralna:

ü      Jakie założenia co do natury człowieka przyjmuje?

ü      Dzięki czemu rozwija się człowiek?

ü      Kim jest wychowawca i jaka jest jego rola?

ü      Jakie mogą być skutki stosowania założeń behawioryzmu
w wychowaniu

Powody, dla których rodzice uczą się sekwencji A-B-C:
- 1. niewiedza rodziców co do mechanizmu tworzenia wzmocnień i tego że swoim zachowaniem wzmacniają negatywne zachowanie dziecka (tak jak przykładzie) bieganie za dzieckiem z łyżeczka wzmacnia niepożądane zachowanie
2. troska o dziecko (ma zjeść śniadanie)
3. pośpiech/ chęć pójścia na "skróty" czyli że spieszysz się żeby wyjść z dzieckiem do przedszkola a ono się buja pół h z tym śniadaniem

Opis 4 kroków składających się na metodę oddziaływania wraz z objaśnieniem ich znaczenia (istoty):

Ø      Krok 1: definiowanie zachowania (co takiego twoje dziecko robi, mówi, że nazywasz to nieposłuszeństwem?

Ø      Krok 2: obserwacja zachowania (rejestrowanie w kolejnych dniach tygodnia wszystkich przejawów posłuszeństwa i nieposłuszeństwa

ü      Istota 2 kroków:

§         Które z trudnych zachowań dzieci w wieku przedszkolnym mogą być skutkiem braku umiejętności stawiania
i egzekwowania wymagań?

§         Co dobrego dla dziecka i rodziców może przynieść zdefiniowanie pożądanego i niepożądanego zachowania?

§         Co dobrego dla rodziców i dziecka może wyniknąć
z obserwacji i rejestrowania wszystkich wybranych do zmiany zachowań negatywnych i odpowiadających im zachowań pozytywnych?

Ø      Krok 3: opis sekwencji A-B-C (gdzie: A to wydarzenia poprzedzające dane zachowanie; B- zachowanie, to co dziecko mówi i robi; C- konsekwencje, to co dzieje się bezpośrednio po zachowaniu dziecka

Ø      Krok 4: zmiana reagowania (zwracanie uwagi na pozytywne zachowania, wzmacnianie tych zachowań; ignorowanie złego zachowania lub zwracanie na nie jak najmniejszej uwagi

Rodzaje wzmocnień:

a)     Nagrody

§         Nagrody społeczne (są ważniejsze niż rzeczy).

Przykładowe nagrody społeczne to:

·         Uwaga

·         Uśmiech

·         Chwalenie dziecka za konkretne zachowanie

·         Zachęta

·         Pozytywne oceny: :bardzo dobrze”, „wspaniale”

§         Nagrody konkretne to zdarzenia i rzeczy, na przykład:

·         Książeczki, komiksy

·         ...