Poezja. Juliusz Słowacki.pdf

Juliusz Słowacki

Poezja

Spis treści

Do Matki ...................................................................................................................................... 3

Dusza się moja zamyśla głęboko..................................................................................................... 4

Godzina myśli ............................................................................................................................... 5

Kiedy prawdziwe Polacy powstaną... ............................................................................................ 18

Do Matki

Zadrzy ci nieraz serce, miła matko moja ,.

Widząc powracających i ułaskawionych ,

Kląć będziesz , że tak twarda była na mnie zbroja

I tak wielkie wytrwanie w zamiarach szalonych.

Wiem , żebym ci wróceniem moim lat pzysporzył ,

Wszakże gdy cię spytają - czy twój syn powraca ,

Mów, że się na swem szczęściu syn jak pies położył ,

I choć wołasz, nie idzie - oczy tylko zwraca ...

Oczy zwraca ku tobie... więcej nic nie może,

Tylko spojrzeniem... tobie smutek swój tłomaczy;

Lecz woli konający - niż iść na obrożę,

Lecz woli zamiast hańby - choć czarę rozpaczy....

Przebaczże mu, o moja ty piastunko droga,

Że się tak zaprzepaścił i tak zaczeluścił;

Przebacz... bo gdyby nie to, że opuścić Boga

Trzeba by ... toby ciebie pewno nie opuścił.

Dusza się moja zamyśla głęboko

Dusza się moja zamyśla głęboko,

Czuję, że tu jak słońcu zajść potrzeba,

A innym ludziom zabłysnąć na oko...

Jakiego kraju i jakiego nieba

Światło - powita mię w progu żywota?

Nie wiem - lecz rad bym żył z polskiego chleba...

Bądżże mi lepsza, o młodości złota,

Niż ta... która mi tutaj się skończyła,

Strzegącemu się szłachetnością - błota.

Bądżże mi blisko...o matczyna - miła

Duszo!...abym mógł znów ukochać ciebie,

Nie wiedząc - żeś mię tutaj raz - rodziła.

Godzina myśli

Głuche cierpiących jęki, śmiech ludzki nieszczery

Są hymnem tego świata - a ten hymn posępny,

Zbłąkanymi głosami wiecznie wniebowstępny,

Wpada między grające przed Jehową sfery

Jak dźwięk niesfornej struny. Ziemia ta przeklęta,

Co nas takim piastunki spiewem w sen kołysze.

Szczęśliwy, kto się w ciemnych marzeń zamknął ciszę,

Kto ma sny i o chwilach prześnionych pamięta.

Trzeba życie rozłamać w dwie wielkie półowy,

Jedną godziną myśli - trzeba w przeszłość wrócić;

I przeszłość jako obraz ściemniały i płowy,

Pełny pobladłych twarzy, ku słońcu odwrócić...

I ścigać okiem światła obrazu i cienie

Jak lśniące rozpryśnionych mozajek kamienie.

Tam - pod okiem pamięci - pomiędzy gór szczytem

Piękne rodzinne miasto wieżami wytryska

Z doliny, wąskim nieba nakrytej błękitem.

Czarowne, gdy w mgle nocnej wieńcem okien błyska;

Gdy słońcu rzędem białe ukazuje domy,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: