Wykładowca: prof. dr hab. Włodzimierz Rembisz

Studentka: Agnieszka Siudek

Nr albumu: 8354

Grupa: RZ-2

Literatura:

M. Nasiłowski „System rynkowy”

Varian „Mikroekonomia”

Nojszowska „Mikroekonomia”

Mikroekonomia  zajmuje się analizą zachowań dwóch podstawowych dla niej podmiotów: konsumentów i producentów w warunkach danych ograniczeń (dochód) oraz w warunkach regulacji rynkowej.

Elastyczność popytu

ep=+∞ ← „wszystko albo nic”

Funkcja popytu

Popyt jest to reakcja na cenę; siła popytu jest elastyczna;

„Ludzie mogą być doskonale elastyczni i wrażliwi.”

Elastyczność cenowa popytu:

Elastyczność cenowa popytu mówi o tym ile % zmieni się popyt jeżeli cena zmieni się o 1%

procentowa zmiana popytu

                                          procentowa zmiana ceny                                                                                                               

ΔQ=Q2 – Q3 = 8000 – 7000 = 1000

Q2 = 8000

Δp = p2 – p3 = 100 – 101 =  -1

p2 = 100

Jeżeli cena wzrosła o 1% to elastyczność cenowa popytu wynosi .

W przypadku dóbr niższego rzędu nawet przy wzroście ceny popyt się zwiększa.

Sztywna krzywa ceny występuje dla dóbr takich jak np. energia, woda.

Sztywna krzywa popytu występuje w przypadku dóbr takich jak: leki, paliwo.

Elastyczność pokazuje jaka jest wielkość popytu jeżeli cena wynosi

P1, P2 ........

Jeżeli elastyczność cenowa popytu na dane dobro równa się 0, to znaczy, że to dobro jest nam obojętne.

Nieelastyczność - popyt nie reaguje na cenę.

constans

Konsumenci są doskonale elastyczni wtedy gdy popyt na dane dobro zmienia się wraz ze zmianą ceny tego dobra.

K

P

Mikroekonomia zajmuje się:

-         konsumentem

-        

producentem

-         rynkiem

Rynek

Funkcje w postaci:

1)    ogólnej              y = f(x1 x2 ... xn)                                           

2)    analogicznej               Y = Ax1α x2β                                        α + β = 1

3)    numerycznej              Y =2,5x10,3 x20,7             

użyteczność →              U = f(x1 x2) = max               ← zapis matematyczny konsumenta

m – x1P1 + x2P2 = 0              > 0

konsument – każde gospodarstwo domowe które ma spełniać cel użyteczności przy ograniczeniach cenowych i dochodowych

Funkcje konsumenta:

-         Konsumpcyjna

-         Produkcyjna

Grupy konsumentów:

-         Świadczący pracę

-         Świadczący kapitałową usługę

System bankowy

C

I

S

Y

Rynek dóbr

i usług

P

K

K, L

CK, CL

Rynek środków produkcji (praca, kapitał).

Oznaczenia:

-         K – KONSUMENT

-        

B

-         P – PRODUCENT

-         B – BUDŻET

-         Y – produkcja                            y = f(k, l)

-         L – nakłady pracy                           

-         K – kapitał

-         S – oszczędności

-         C – konsumpcja

-         CK – wartość kapitału

-         CL – wynagrodzenie za pracę                           

Założenia (warunki) maksymalizacji funkcji użyteczności:

1)    Konsumenci zachowują się racjonalnie (zawsze dążą do wyższej użyteczności).

2)    Konkurencyjność (producenci funkcjonują w konkurencyjności, użyteczność wyrównuje się z ceną).

3)    Równowaga na rynku.

f. monotoniczna

f. pochodna

f. potęgowa

to co produkujemy                                                        to co kupujemy

C  +  S   =   I  +  C

C – konsumpcja

S – oszczędności

I – inwestycje

CL – wynagrodzenie czynnika pracy → dochody

Mikroekonomia:

·        Pozytywna – obrazuje stan rzeczy

·        Normatywna – wskazuje co i jak zrobić

Społeczeństwo w ekonomii to suma jednostek

Dobra narodowe (publiczne) – to te dobra lub usługi których nie można kupić np. obrony narodowej dobra nie mogą być przedmiotem wymiany między konsumentem a producentem (dobra narodowe, bezpieczeństwo, edukacja podstawowa).

Ekonomia Keyns’a – ekonomia normatywna

...