Mikrokomputer Pecel z procesorem AT90S8535 cz.3.pdf

Projekty AVT

Mikrokomputer PECEL

z procesorem

AT90S8535

2 5 5 0 / P

Część 3

Od dnia dzisiejszego zestaw części do budowy minikomputera PECEL będzie dostarczany z zaprogramowanym wstępnie proceso−

rem. Pierwsza wersja Beta programu realizuje funkcję najdokładniejszego zegara Świata, pracującego z precyzją jednej sekundy

na pięć milionów lat!

Program PECEL Ver. 1.0.0 Beta jest wspólną własnością Autora i Czytelników Elektroniki dla Wszystkich. Jako taki będzie pod−

dawany stałym modyfikacjom i ulepszeniom. Wszystko wskazuje też na to, że w najbliższym czasie mogą powstać zupełnie nowe

wersje tego programu, różniące się znacznie od pierwowzoru i pełniące zupełnie nowe funkcje. Mogłoby to spowodować sytuację,

w której nabywcy pierwszej partii kitów mogliby mimowolnie zostać skrzywdzeni, posiadając pierwotną, najmniej doskonałą we−

rsję programu. Aby uniknąć takiej sytuacji kody źródłowe WSZYSTKICH kolejnych wersji programu PECEL będą zamieszczane

na stronie internetowej Elektroniki dla Wszystkich.

Jednocześnie zapraszam wszystkich Czytelników EdW do współpracy w tworzeniu oprogramowania dla PECEL−a.

Mam do Was teraz jedną, w właściwie nawet

dwie prośby. Chodzi mi o wykonanie jeszcze

dwóch prostych kabelków: jeden z nich ma

posłużyć do połączenia PECEL−a z portem

szeregowym komputera, a drugi umożliwi

wykorzystywanie typowej klawiatury PC AT

do wprowadzania danych do naszego mini−

komputera. Schematy połączeń obydwu ka−

belków pokazane są na rysunku 14 . Do wy−

konania pierwszego kabla potrzebować bę−

dziemy odcinka przewodu trójżyłowego

praktycznie dowolnego typu. Nie musi to być

(ale może) kabel ekranowany. Także długość

tego przewodu nie jest praktycznie niczym

ograniczona i powinna być dostosowana do

aktualnych potrzeb. Sądzę, że najlepszy bę−

dzie przewód o długości 1,5 ... 2mb. Z przy−

lutowaniem do przewodów złącza DB9

i gniazdka DIN5 nie będziemy mieli z pewno−

ścią najmniejszych problemów. Nieco inaczej

wygląda jednak sprawa z dołączeniem prze−

wodów do PECEL−a. Najprostszą metodą by−

łoby ich przylutowanie do złącz CON12

i CON5. Jednak takie rozwiązanie utrudniło−

by szybką zamianę konfiguracji systemu,

szczególnie w przypadku „zablokowania”

przylutowanymi przewodami złącza magi−

strali I 2 C. Polecałbym Wam inną, wielokrot−

nie sprawdzoną metodę, polegającą na zakoń−

czeniu przewodów odpowiednio przyciętymi

kawałkami złącz tzw. szufladkowych, czyli

„żeńskich” odpowiedników konektorów

goldpin. Uzyskamy w ten sposób możliwość

bezproblemowego odłączania przewodów od

płyty głównej minikomputera, co może mieć

szczególne znaczenie podczas emula.... no,

tak o mało się nie wyga−

dałem i przedwcześnie nie

zdradziłem przygotowa−

nej dla Was NIESPO−

DZIANKI .

Przygotowanie pierw−

szego z przewodów,

którego zadaniem będzie

połączenie PECEL−a z po−

rtem RS−232 komputera

PC możemy sobie znacz−

nie ułatwić jeżeli dyspo−

nujemy przewodem od

uszkodzonej, że nie po−

wiem „zdechłej” myszki.

Odpadnie nam wtedy

konieczność lutowania

złącza DB25, a potrzebne

nam przewody będziemy mogli zidentyfiko−

wać za pomocą omomierza.

Zastanawiałem się, od czego rozpocząć

opisywanie metod programistycznych, które

posłużą do tchnięcia życia w nasz minikom−

puter. Początkowo miałem zamiar rozpocząć

od najważniejszych poleceń i funkcji

BASCOM−a, których nie omawialiśmy

Rys. 14

Elektronika dla Wszystkich

Projekty AVT

podczas kursu BASCOM College. Jednak do−

szedłem do wniosku, że tak właściwie to nie

ma „ważnych” i „mniej ważnych” elementów

języka programowania: każdy fragment jego

składni może okazać się w pewnych sytua−

cjach najważniejszy. Dlatego też przyjąłem

inny porządek pisania tego artykułu: mam za−

miar zredagować go tak, abyście jak najszyb−

ciej mogli zobaczyć pierwsze, efektowne re−

zultaty Waszej pracy i już w najbliższych

chwilach ożywić minikomputer. Zacznijmy

więc od tych funkcji BASCOM−a, które są

niezbędne do realizowania komunikacji mini−

komputera z otoczeniem. Za to, że szybko zo−

baczycie rezultaty Waszej pracy i że będą one

bardziej efektowne, niż się spodziewacie, rę−

czę głową, na której mi co nieco zależy!

Db5 = Portc.5, Db6 = Portd.7, Db7 = Porta.7,

E = Portc.3, Rs = Portc.2

A zatem, mamy już cztery pierwsze linij−

ki, od których będzie zaczynał się każdy pro−

gram napisany na nasz minikomputer.

trzu” i mogą być wykorzystane do sterowania

dowolnymi układami. Musimy jedynie zwró−

cić uwagę, aby żaden z tych układów nie

zwierał wejść portu B ani do masy ani do plu−

sa zasilania w czasie korzystania z klawiatury.

No właśnie, w jaki sposób mamy dowie−

dzieć się czy i jaki klawisz został naciśnięty?

Myślę, że wielu z Was już się domyśla: nale−

ży po prostu programowo cyklicznie usta−

wiać stan niski na kolejnych rzędach klawia−

tury i za każdym razem badać, czy któryś

z pinów, do których dołączone są kolumny

matrycy nie znalazł się w stanie niskim. Tak,

jest to dobra metoda, a listing programu napi−

sanego według tej zasady został przedstawio−

ny na rysunku 15 wraz z ... przekreślającym

go znakiem! Taki program oczywiście by

działał, ale po co mamy pisać tekst nie mie−

szczący się nawet na stronie ekranowej, jeże−

li Mark już o wszystkim pomyślał? Do ska−

nowania szesnastoznakowej klawiatury służy

w MCS BASIC jedno proste polecenie:

Zmienna = GETKBD()

poprzedzone dyrektywą konfiguracyjną:

CONFIG KBD = PORT[numer portu]

$regfile = "8535def.dat" 'poinformowanie kom−

pilatora o typie zastosowanego procesora

$crystal = 8000000 'poinformowanie kom−

pilatora o częstotliwości oscylatora systemowego

Config Lcd = 16 * 2

Config Lcdpin = Pin , Db4 = Portc.4 , Db5 = Po−

rtc.5 , Db6 = Portd.7 , Db7 = Porta.7 , E = Po−

rtc.3 , Rs = Portc.2

Za chwilę dodamy do nich dalsze, ale naj−

pierw musimy dobrze zapamiętać pewną ce−

chę dialektu języka MCS BASIC stosowane−

go w pakiecie BASCOM AVR:

Obsługa wyświetlacza LCD

Sposoby wysyłanie danych do wyświetlacza al−

fanumerycznego LCD zostały już wyczerpują−

co omówione podczas kursu BASCOM Colle−

ge. Dlatego też przypomnijmy sobie tylko waż−

niejsze polecenia służące wysyłaniu tekstów na

ekran LCD, oraz sposób konfigurowania wy−

świetlacza, nieco odmienny od sposobu używa−

nego podczas pracy z płytką testową AVT2500.

Pierwszą czynnością jaką będziemy mu−

sieli wykonać, zanim jeszcze spróbujemy

wysłać cokolwiek na ekran jest poinstruowa−

nie kompilatora o parametrach zastosowane−

go wyświetlacza i sposobu jego dołączenia

do wyprowadzeń procesora. A zatem użyjmy

dwóch, znanych już Wam poleceń:

Pisząc program na procesor AVR

poszczególne piny portów nazywamy

PIN[port][numer pinu], czyli na przykład

PINB.1, PIND.3 itd.

Podczas wysyłania danych na

poszczególne piny używamy składni:

PORT[numer portu][pin portu]

np. : SET PORTB.1 lub RESET PORTB.5.

Podczas odczytu stanu pinów portów

używamy składni: PIN[port][numer pinu]

np. X= PINB.1 lub IF PIND.3 = 1 THEN ........

po którego wydaniu klawiatura jest automa−

tycznie przeszukiwana, a podana zmienna

przyjmuje umowną wartość naciśniętego kla−

wisza. Za chwilę wyjaśnimy sobie pojęcie

„umowną”, a na razie poproszę Was o zapa−

miętanie jednej własności polecenia

GETKBD(), której przeoczenie mogłoby spo−

wodować poważne komplikacje podczas pisa−

nia programu wykorzystującego to polecenie:

Jeżeli żaden klawisz nie został naciśnięty,

to polecenie GETKBD() zwraca zawsze

wartość 16

A zatem, wiemy już wszystko, co jest po−

trzebne do rozpoczęcie nauki obsługi klawiatu−

ry minikomputera. Napiszmy sobie zatem pro−

sty programik demonstracyjny, którego zada−

niem będzie jedynie doświadczalne potwierdze−

nie zdobytej przed chwilą wiedzy teoretycznej.

Polecenia służące obsłudze wyświetlacza

alfanumerycznego były szczegółowo

omówione podczas kursu BASCOM College.

Przypomnijmy tylko najważniejsze z nich:

LCD [zmienna lub tekst] wysyła podaną

wartość na ekran wyświetlacza

LOCATE [rząd, kolumna] ustawia kursor

na wskazanej pozycji

CLS czyści ekran wyświetlacza

CURSOR ON / CURSOR OFF włącza i wy−

łącza wyświetlanie kursora

SHIFTLCD [RIGHT/LEFT, ilość pozycji]

„przewija” napis na ekranie LCD

CONFIG LCD = LCDtype [40 * 4,16 * 1,

16 * 2, 16 * 4, 16 * 4, 20 * 2, 20 * 4 lub 16

* 1a ]

CONFIG LCDPIN = PIN , DB4=

PN,DB5=PN, DB6=PN, DB7=PN, E=PN,

RS=PN [gdzie PN oznacza numer pinu

portu, do którego dołączone są wyprowa−

dzenia wyświetlacza]

Z określeniem typu wyświetlacza nie bę−

dziemy mieli najmniejszego kłopotu. PECEL

wyposażony jest w wyświetlacz dwuliniowy

2* 16 znaków. A zatem, piszemy: Config

LCD = 16*2.

Trochę bardziej skomplikowane będzie

poinstruowanie kompilatora do których pi−

nów procesora zostały dołączone poszcze−

gólne wyprowadzenia wyświetlacza. Na na−

szej prostej płytce testowej AVT2500 wszy−

stkie wyprowadzenia wyświetlacza były do−

łączone do jednego portu. W minikompute−

rze, z różnych względów nie było to możliwe

i połączenia z wyświetlaczem prowadzą do

różnych portów, pozornie chaotycznie.

W dalszej części artykułu poinformuję Was,

co wymusiło taki, a nie inny układ tych połą−

czeń, a na razie popatrzmy uważnie na sche−

mat i zredagujmy polecenie konfiguracyjne

wyświetlacza LCD. Będzie ono miało po−

stać: Config Lcdpin = Pin, Db4 = Portc.4,

Obsługa klawiatury

szesnastkowej

komputera PECEL

Jak każdy szanujący się komputer także nasz

PECEL wyposażony jest w klawiaturę. Nie

jest to może klawiatura o możliwościach kon−

soli PC, ale do naszych celów będzie zupełnie

wystarczająca. Nie zapominajmy, że w razie

absolutnej konieczności będziemy mogli sko−

rzystać także z klawiatury PC, o czym jeszcze

będziemy mówić w dalszej części artykułu.

Klawiatura PECEL−a składa się z szesna−

stu klawiszy połączonych w matrycę czterech

rzędów i czterech kolumn. Matryca została

dołączona do portu B procesora, zajmując

wszystkie jego 8 pinów. W tym miejscu

chciałbym wyjaśnić jedną sprawę: to że dołą−

czyliśmy klawiaturę do portu B nie oznacza

bynajmniej, że nie będziemy mogli wykorzy−

stywać jego wyprowadzeń do innych celów.

W momencie, kiedy klawiatura nie jest skano−

wana wszystkie piny portu B „wiszą w powie−

Rys. 15

Elektronika dla Wszystkich

Projekty AVT

$regfile = "8535def.dat"

$crystal = 8000000

Config Lcd = 16 * 2

Config Lcdpin = Pin , Db4 = Portc.4 , Db5 = Po−

rtc.5 , Db6 = Portd.7 , Db7 = Porta.7 , E = Po−

rtc.3 , Rs = Portc.2

Config Kbd = Portb

Dim Key As Byte

Cls

Lcd "Test klawiatury"

Lowerline

Lcd " szesnastkowej"

Key = 16

Key = Getkbd()

If Key < 16 Then

i natychmiast zauważymy, że kody klawiszy

ułożyły się w następujący, całkowicie zgod−

ny z napisami na płycie czołowej, sposób:

zadaniem, ale także prawdziwą przyjemno−

ścią i relaksującą rozrywką. O opisanie pro−

cedur umożliwiających wymianę danych za

pośrednictwem łącza RS232 dopominali się

już Studenci BASCOM College. A więc

proszę: macie co chcecie i jeszcze trochę

więcej!

Jedną z największych zalet procesorów

produkowanych przez firmę ATMEL jest

wbudowany w strukturę tych układów sprzę−

towy UART, umożliwiający stosunkowo ła−

twą realizacje transmisji danych w standar−

dzie RS232. Połączenie systemu mikroproce−

sorowego z komputerem pozwala na budowę

najróżniejszego typu terminali do PC, apara−

tury pomiarowej z której dane można przeka−

zywać i poddawać dalszej obróbce w kompu−

terze. Magistrala komunikacyjna RS232 jest

chyba najlepszym sposobem na połączenie

ze sobą dwóch układów mikroprocesoro−

wych i umożliwienie im „rozmowy” nawet

na bardzo duże odległości.

Nie są to jednak jedyne zastosowania

transmisji RS232 odbywającej się pomiędzy

procesorem i komputerem. Za chwilę dowie−

my się, jak bardzo ta możliwość może okazać

się użyteczna podczas uruchamiania i testo−

wania programów dla systemów mikroproce−

sorowych, które ... nawet nie będą nigdy wy−

korzystywać transmisji szeregowej podczas

normalnej pracy.

Zarówno procesory ’51 produkcji ATMEL

jak i prawie wszystkie (wyjątkami są: AT TI−

NY22, AT90S2343 i AT90S2333) chipy

AVR wyposażone są w sprzętowy układ

UART (Universal Asynchronous Receiver

and Transmitter), umożliwiający realizację

transmisji RS232 na drodze sprzętowej.

W artykule, który w tej chwili czytacie, przy−

jęliśmy zasadę podobną do reguł obowiązu−

jących w BASCOM College: jak najmniej

7 8915

4 5614

1 2313

0 10 11 12

Najmilsza chwila poranka:

dwóch komputerów

pogadanka.

To, co za chwilę przeczytacie stanowi

z pewnością najciekawszy fragment tej czę−

ści artykułu opisującego metody programi−

styczne stosowane przy tworzeniu software

dla minikomputera PECEL. Chciałbym

wreszcie teraz poruszyć sprawę komunika−

cji pomiędzy układami mikroprocesorowy−

mi, a komputerami klasy PC, a także pomię−

dzy dwoma minikomputerami. Zauważcie,

że w tym momencie otwiera się przed nami

zupełnie nowy obszar zastosowań naszego

minikomputera. Może on być samodziel−

nym systemem mikroprocesorowym równie

dobrze jak terminalem komputera, układem

współpracującym ściśle z PC. Więcej, jak

się w najbliższej przyszłości okaże, to kom−

puter może być niekiedy terminalem PE−

CEL−a, skwapliwie wykonując wysyłane

przez minikomputerek rozkazy. Mamy

przed sobą wręcz oszałamiające perspekty−

wy: będziemy mogli budować np. przyrządy

pomiarowe (pamiętajmy o ośmiu wejściach

analogowych procesora ‘8535) mogące pra−

cować jako samodzielne urządzenia, a także

jako terminale przekazujące komputerowi

PC dane do dalszej obróbki. Poruszymy sze−

rzej ten temat w dalszych częściach artyku−

łu, a jak na razie zapraszam Was do lektury

EP 9/01 i 10/01, gdzie opisano właśnie kon−

strukcję wielofunkcyjnego miernika często−

tliwości współpra−

cującego z kompu−

terem PC, zbudo−

wanego także

w oparciu o proce−

sor ‘8535.

To jednak je−

szcze nie wszystko:

za chwilę czeka

Was prawdziwa nie−

spodzianka, i to ta−

ka, o jakiej pewnie

nawet nie marzyli−

ście! Za moment

dostaniecie do ręki

wyjątkowo potężne

narzędzia progra−

mowe i sprzętowe,

które mogą uczynić

programowanie PE−

CEL−a nie tylko

dziecinnie łatwym

Cls

Lcd Key

End If

Loop

Jeżeli skompilujemy ten program i zapro−

gramujemy nim procesor, to po każdym naci−

śnięciu klawisza na wyświetlaczu LCD bę−

dzie ukazywał się jego kod, czyli wartość

całkowicie umowna. Ponadto z pewnością

zauważyliście już coś niepokojącego, coś co

w niektórych sytuacjach może spowodować,

że nasza klawiatura będzie miała nieco egzo−

tyczny rozkład przycisków. Otóż, okazało się

że kody naciskanych kolejno klawiszy ukła−

dają się w następujący sposób:

0 4812

1 5913

2 6 10 14

3 7 11 15

co w najmniejszym nawet stopniu nie odpo−

wiada ani napisom na płycie czołowej mini−

komputera, ani ogólnie przyjętym zasadom

konstruowania klawiatur numerycznych.

Czyżbym popełnił jakiś błąd? Na szczęście

wszystko jest w porządku. Przecież kody

odbierane z klawiatury są wartościami umow−

nymi i tylko od programu zależeć będzie,

w jaki sposób będą interpretowane. Rozkład

przycisków na klawiaturze został wymuszony

podczas projektowania płytki obwodu druko−

wanego, na której ze względu na chęć obniże−

nia kosztów liczył się każdy milimetr kwadra−

towy. Nie przywiązywałem najmniejszej wa−

gi do rozkładu klawiszy na płytce obwodu

drukowanego ponieważ metodami programi−

stycznymi można bez problemów zmienić

kody poszczególnych klawiszy. Przeróbmy

odrobinę napisany program:

Rys. 16

' ................................

Key = 16

Key = Getkbd()

If Key < 16 Then

Key = Lookup(key ,

Keyboard_decoding)

Cls

Lcd Key

End If

Loop

' .................

Keyboard_decoding:

Data 7 , 4 , 1 , 0 , 8 , 5 , 2 , 10 , 9 , 6 , 3 , 11 , 15

, 14 , 13 , 12

Elektronika dla Wszystkich

Projekty AVT

teorii: praktyka, praktyka i jeszcze raz prak−

tyka! Dlatego też nie będziemy szczegółowo

opisywać budowy UART i zadowolimy się

jedynie pokazaniem na rysunku 16 poglądo−

wego schematu, przedstawiającego jego licz−

niki i rejestry. Koledzy pragnący pogłębić

swoją wiedzę o UART znajdą wszelkie po−

trzebne dane w karcie katalogowej dowolne−

go procesora AVR (www.atmel.com), a my

będziemy traktować ten układ o dość skom−

plikowanej budowie jako małą „czarną

skrzynkę”, która po prostu wykonuje wyda−

wane w języku MCS BASIC polecenia.

Przekazywanie danych za pomocą łącza

szeregowego jest w przypadku procesorów

ATMEL−a szczególnie łatwa, a przy korzy−

staniu z pakietów BASCOM wręcz dziecin−

nie prosta. Oczywiście, zanim rozpocznie−

my transmitowanie danych musimy przygo−

tować odpowiednie środowisko sprzętowe,

a następnie poinstruować kompilator o na−

szych zamierzeniach. Środowisko sprzęto−

we już posiadamy: minikomputer PECEL,

komputer klasy PC oraz przygotowany

przed chwilą przewód, z pomocą którego

połączymy ze sobą obydwie maszyny. A za−

tem, bierzmy się za pisanie pierwszego

programu.

Najważniejszą sprawą, jaką musimy zała−

twić przed rozpoczęciem pracy nad każdym

programem wykorzystującym transmisję

RS232 jest prawidłowe określenie szybkości

przekazywania danych. Zaniedbanie tej

czynności bądź przeprowadzenie jej w nie−

właściwy sposób zawsze prowadzi do total−

nej katastrofy czyli niemożności nawiązania

kontaktu pomiędzy komputerami. Z listów

e−mail od Czytelników wiem, że właśnie nie−

prawidłowe zadeklarowanie szybkości trans−

misji lub nie podanie jej w ogóle jest najczę−

stszą przyczyną problemów pojawiających

się podczas uruchamiania programów wyko−

rzystujących łącze RS232.

Szybkość transmisji danych określana jest

za pomocą dyrektywy:

Kwarc

1000000Hz

4000000Hz

7372800Hz

8000000Hz

11059200Hz

Baudrate

2400

0.2%

0,2%

0,0%

0,2%

0,0%

4800

0,2%

0,0%

0,2%

0,0%

9600

7,5%

0,2%

0,0%

0,2%

0,0%

14400

7,8%

2,1%

0,0%

0,8%

0,0%

19200

7,8%

0,2%

0,0%

0,2%

0,0%

28800

7,8%

3,7%

0,0%

2,1%

0,0%

38400

22,9%

7,5%

0,0%

0,2%

0,0%

57600

7,8%

0,0%

3,7%

0,0%

76800

22,9%

7,8%

0,0%

7,5%

0,0%

115200

84,3%

7,8%

0,0%

7,8%

0,0%

$Baud= X [2400, 4800, 9600, 14400,

19200, 28800, 38400, 57600, 76800 lub

115200]

Tabela 1 Błąd częstotliwości w zależności

od częstotliwości kwarcu

generacji częstotliwości zegarowej UART

wynosi aż 7,8% co praktycznie uniemożliwia

prawidłowe przeprowadzenie transmisji da−

nych. Nie będziemy tu wdawać się w dość

skomplikowane obliczenia i badać jaką czę−

stotliwość zegarową UART możemy wyge−

nerować przy częstotliwości zegara systemo−

wego równej 8MHz. Nie obciążajmy się

zbytnio teorią, zainteresowanych odsyłam do

karty katalogowej dowolnego procesora

AVR, a my posłużmy się teraz gotową tabel−

ką, skopiowaną z takiej właśnie strony.

Z tabeli tej wynika niezbicie, że przy czę−

stotliwości zegara systemowego wynoszącej

8MHz nie uda nam się wygenerować więk−

szej szybkości transmisji RS232 niż 38400,

w ostateczności 57600Baud. Błąd generacji

częstotliwości nie większy niż 4% pozwala

jeszcze mieć nadzieję na prawidłową wymia−

nę danych. Jednak jest to zabieg dość ryzy−

kowny i lepiej pozostać przy mniejszej czę−

stotliwości, np. 19200Baud.

A zatem przeróbmy trochę nasz program

testowy, który będzie teraz wyglądał

następująco:

A więc, wydawało by się, że wszystko jest

bardzo proste: ustawiamy po prostu najwięk−

szą prędkość transmisji i przystępujemy do

pisania programu. No dobrze, możemy

spróbować, napiszmy sobie najprostszy pro−

gramik, którego zadaniem jest jedynie wysła−

nie prostego tekstu do komputera:

$crystal = 8000000

$baud = 115200

Print " PECEL wita Czytelników Elektroniki dla

Wszystkich!"

End

Wyjaśnieniem działania nowego polece−

nia PRINT zajmiemy się za chwilę, a teraz

zastanówmy się, czy ten program ma choćby

najmniejszą szansę na poprawne działanie.

Z góry mogę Wam powiedzieć, że nie ma!

Wyłączmy teraz na chwilę opcję „PRO−

GRAM AFTER COMPILE” z menu

OPTIONS\ENVIRONMENT i skompilujmy

napisany programik. Kompilacja programu,

w którym BASCOM nie znalazł błędu skła−

dni przebiegła, oczywiście prawidłowo, co

jednak nie oznacza że program będzie działa

poprawnie. Kliknijmy teraz na przycisk

PROGRAM, a następnie wybierzmy opcję

SHOW RESULTS, co spowoduje otworzenie

nowego okienka z całą kopal−

nią bezcennych informacji

o naszym programie ( rysu−

nek 17 ). Później zajmiemy

się bardziej szczegółowym

ich opisem, a na razie zwróć−

my uwagę tylko na trzy linij−

ki wyświetlonego tekstu:

$crystal = 8000000

$baud = 19200

Print " PECEL wita Czytelników Elektroniki dla

Wszystkich!"

Wait 1

Loop

End

Rys. 17

Raport wygenerowany przez BAS−

COM−a wygląda teraz także zupełnie ina−

czej: możemy mieć całkowitą pewność,

że transmisja danych będzie przebiegać

poprawnie.

BAUD : 115200 Baud

XTAL : 8000000 Hz

BAUD error : 7.84%

BAUD

: 19200 Baud

XTAL

: 8000000 Hz

Okazuje się, że przy czę−

stotliwości oscylatora syste−

mowego równej 8MHz, a taki

właśnie kwarc został dołączo−

ny do naszego PECEL−a błąd

BAUD error

: 0.16%

Nadszedł teraz doniosły moment przepro−

wadzenia pierwszego eksperymentu z trans−

misją danych z PECEL−a do komputera PC.

Elektronika dla Wszystkich

Projekty AVT

Możemy już zaprogramować procesor i... za−

miast podziwiać rezultaty naszej pracy wziąć

się za konfigurowanie środowiska programo−

wego odpowiedzialnego za porozumiewanie

się z PECEL−em.

Bardzo ważne jest prawidłowe ustawie−

nie szybkości transmisji w urządzeniu,

z którym procesor ma nawiązać łączność .

Takim urządzeniem najczęściej będzie moni−

tor interfejsu szeregowego, najlepiej ten, który

został wbudowany w pakiety BASCOM. Po

raz kolejny możemy teraz przekonać się, jak

wspaniałym zestawem narzędzi jest nasz BA−

SCOM. W pakiecie tym zaszyte są bowiem

wszystkie funkcje pozwalające nie tylko na

monitorowanie portu RS232, ale i na dwukie−

runkowe przekazywani danych pomiędzy PC

a innym urządzeniem wyposażonym w port

komunikacyjny RS232. Monitor konfiguruje−

my po otwarciu okienka OPTIONS\COMMU−

NICATION, tak jak pokazano na rysunku 18 .

Musimy także zawsze pamiętać, że po każ−

dej zmianie szybkości transmisji w ukła−

dzie, który ma współpracować z kompute−

rem musimy zmienić także ustawienia mo−

nitora obsługującego tę transmisję. Uwaga

ta dotyczy nie tylko monitora zawartego

w pakiecie BASCOM, ale także wszystkich

innych powszechnie stosowanych monito−

rów portów RS232 .

Oprócz szybkości transmisji musimy tak−

że określić, przez który port szeregowy ma

się ona odbywać. Oczywiście, musi to być

ten port, do którego nie jest podłączona my−

szka. W przypadku mojego komputera był to

port COM1. Pozostałe parametry w okienku

konfiguracyjnym pozostawiamy bez zmian,

tak jak jest to widoczne na rysunku 18.

Większość współcześnie użytkowanych

komputerów PC posiada „fabrycznie” zain−

stalowane dwa porty szeregowe: COM1

i COM2, i do jednego z nich jest na stałe do−

łączona myszka. Drugi port pozostaje najczę−

ściej niewykorzystany i do niego właśnie do−

łączymy przewód transmitujący dane do

i z PECEL−a. Jednak po uruchomieniu pro−

gramu monitora może się zdarzyć, że np. my−

szka umieszczona została w porcie COM1

i na ten sam port został skonfigurowany mo−

nitor. Taka sytuacja prowadzi do natychmia−

stowego zawieszenia pracy myszy, a my ma−

my wtedy dwa wyjścia z sytuacji. Możemy

przenieść myszkę do drugiego portu i po−

nownie uruchomić komputer, lub wykorzy−

stując tylko klawiaturę skonfigurować moni−

tor do śledzenia wolnego aktualnie portu.

Podsumujmy teraz wykonane czynności

i ich następstwa:

1. W procesorze minikomputera PECEL znaj−

duje się napisany przez nas programik wysy−

łający do komputera komunikat powitalny

2. Monitor portu szeregowego pakietu

BASCOM został odpowiednio skonfigu−

rowany, określona została szybkość trans−

misji numer wykorzystywanego do niej

portu COM.

A zatem nadeszła dawno oczekiwana

chwila! Klikamy na przycisk TOOLS i na−

stępnie wybieramy opcję TERMINAL EMU−

LATOR, lub po prostu naciskamy kombina−

cję klawiszy CTRL + T. Jeżeli wszystkie opi−

sane uprzednio czynności wykonaliśmy po−

prawnie, to nasze oczy powinien ucieszyć

widok pokazany na rysunku 19 .

No i tak, Moi Drodzy, dokonaliśmy wiel−

kiej rzeczy! Jak wielkiej, pokaże najbliższa

przyszłość. W każdym razie jest to milowy

krok na drodze do budowy inteligentnego ter−

minala komputerowego o ogromnych możli−

wościach, jakim może stać się nasz PECEL.

Ciąg dalszy w następnym numerze EdW

Zbigniew Raabe,

zbigniew.raabe@edw.com.pl

Rys. 18

Rys. 19

UWAGA!

BARDZO WAŻNE!

Kilka dni temu stwierdziliśmy, że

w czasie procesu produkcyjnego

jednej z serii płytek obwodów

drukowanych do minikomputera

PECEL powstała przerwa w obwo−

dzie masy. Na szczęście wada ta

jest bardzo łatwa do naprawienia:

wystarczy połączyć za pomocą

odcinaka przewodu dwa punkty:

pin 6 złącza CON8 i pin 2 stabiliza−

tora napięcia IC4. Sposób wykona−

nia dodatkowego połączenia został

pokazany na rysunku.

Elektronika dla Wszystkich

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: