Wysoka Tama Asuańska.pdf

Wysoka Tama Asuańska

Autor: Łukasz Wieczorek

Data publikacji: 07.09.06 | Ostatnia modyfikacja: 07.09.06

Wysoka Tama Asuańska jest jedną z dwóch tam na Nilu, znajdujących się w pobliżu miasta

Asuan w Egipcie. Tama znajduje się około 13 km na południe od Asuanu, leżącego na

wschodnim brzegu Nilu, około 970 km na południe od Kairu.

Około 6 km w dół rzeki znajduje się stara Tama Asuańska, ukończona w 1902 roku. Była ona

dwukrotnie rozbudowana jednakże w 1946 roku uznano, że jest ona niewystarczająca i

podjęto decyzje o budowie większej tamy.

Plany budowy Wysokiej Tamy rozpoczęto w 1952 roku, po rewolucji Nasera. Budowa została

sfinansowana z zysków, jakie przynosił Kanał Sueski, a także około jedną trzecią kosztów

konstrukcji zapewnił Związek Radziecki, który również zaoferował pomoc radzieckich

inżynierów oraz maszyny.

Budowa tamy rozpoczęła się w 1960 roku, a 21 lipca 1971 roku została ona ukończona. Tama

ma długość 3 600 m, szerokość u podstawy 980 m i 40 m u szczytu oraz wysokość 111 m. Do

jej zbudowania użyte zostały 43 miliony m³ materiału, a jej maksymalna przepustowość

wynosi 11 tysięcy m³ wody na sekundę.

Po ukończeniu pierwszego etapu budowy w 1964 roku zaczęto zalewać Jezioro Nasera.

Groziło to jednak zalaniem wielu zabytków starożytnego Egiptu, dlatego w 1960 roku

UNESCO rozpoczęło operację ich ratowania. Największe i najcenniejsze obiekty zostały bądź

przeniesione do wyżej położonych miejsc lub przekazane krajom biorących udział w tej

operacji. Najbardziej znanym aspektem operacji jest przemieszczenie świątyni Abu Simbel .

W 1967 roku zaczęła działać elektrownia wodna Wysokiej Tamy, która ówczesnie zapewniała

energię elektryczną połowie Egiptu. Elektrownia wodna składa się z 12 generatorów po 175

megawatów każdy, co łącznie zapewnia moc około 2,1 gigawatów.

W okolicy zachodniego krańca tamy, znajduje się wieża w kształcie kwiatu lotosu, która

została wybudowana dla upamiętnienia pomocy ZSRR przy budowie Wysokiej Tamy

Asuańskiej. Wzdłuż tamy biegnie czteropasmowa szosa.

Wysoka Tama umożliwiła regulację poziomu wody na Nilu oraz zapanowanie nad

kapryśnymi wylewemia rzeki. Dzięki budowli udało się zmniejszyć straty spowodowane

przez powódź w latach 1964 oraz 1973, a także suszę w latach 1972-1973 i 1983-1984.

Konstrukcja przyczyniła się do znacznego zwiększenia powierzchni ziemi uprawnej w

Egipcie. Umożliwiła także rozwój rybołówstwa w obrębie Jeziora Nasera, które jest jednym z

największych sztucznych zbiorników świata. Jezioro Nasera sięga przez Nubię aż do Sudanu,

jego powierzchnia wynosi 5244 km², a długość 510 km.

Wysoka Tama oprócz spodziewanych korzyści przyniosła także duże problemy. Jednym z

nich jest zmiana klimatu w południowym Egipcie, która spowodawała znaczny wzrost

opadów deszczu.