Kadr obrazu - wyróżniony obraz wystawiany z ciągu obrazów jakie mogą być przesłane do generatora obrazów w celu ich wygenerowania ; jest to obraz powstający analogicznie do klatki w technice filmowej.
Obcinanie - polega na wyznaczaniu punktów i fragmentów odcinków leżących w prostokątnym obszarze o bokach równoległych do osi układu. „Wyznaczanie elementów rysunku leżących wewnątrz okna”
Okrawanie - może wystąpić w monitorze, który dopuszcza rysowanie obrazów większych od rozmiarów ekranu, a dotyczy reakcji na przekroczenie obszaru ekranu przez strumień elektronowy i oznacza automatyczne wygaszanie strumienia, gdy wychodzi poza ramy ekranu.
Monitor rastrowy graficzny - to monitor rastrowy wyposażony w bloki funkcjonalne do przetwarzania listy obrazowej.
Częstotliwość odświeżania to liczba cykli na sekundę, z jaką należy odświeżać obraz na monitorze, aby uzyskać wrażenie jego stabilności.
Jednokładność o środku S=(x0,y0) i skali k!=0 jest takim przekształceniem płaszczyzny, w ktorym obrazem punktu P=(x,y) jest taki punkt P’=(x’,y’),gdzie SP’=kSP. Stąd np dla x mamy:x0-x’=k(x0-x).
Zatem (x’,y’)=(x0,y0)+k(x-x0,y-y0) = (kx,ky)+(x0-kx0,y0-ky0).
Z punktu P prowadzimy dowolną półprostą l, znajdujemy liczbę przecięć tej półprostej z bokami wielokąta W, gdy liczba jest nieparzysta to punkt leży wewnątrz niego, gdy parzysta - na zewnątrz. Jeżeli prosta przechodzi przez wierzchołek B wielokąta będący wspólnym końcem boków AB i BC i jeśli A i C leżą po rożnych stronach l, to liczymy takie przecięcie jako jednokrotne, a gdy A i C leżą po tej samej stronie to liczymy je podwójnie, tak samo jest gdy
prosta przylega do jednej z krawędzi wielokąta.
Niech P(x,y,z) będzie macierzą przesunięcia o wektor [x,y,z], a R (β,u) macierzą obrotu o kąt α wokół osi u. Przy takich oznaczeniach macierz obrotu wokoł danej osi jest iloczynem:
P(-x1,y1,-z1)R(-α,y)R(β,z)R(α,x)R(-β,z)R(α,y)P(x1,y1,z1).
Jest to ostrosłup zdefiniowany przez wirtualną kamerę, w obrębie którego znajdują się obiekty widoczne w danym rzucie. Dzięki temu możemy „postawić” obserwatora w każdym punkcie obrazu uzyskując rożne widoki np. z lotu ptaka.
Obiekt przestrzenny (bryłę) wpisujemy w sześcian, któremu odpowiada korzeń drzewa ósemkowego.
Ten wyjściowy sześcian dzielimy na osiem mniejszych sześcianów. Jeśli mniejszy sześcian leży całkowicie wewnątrz bryły o reprezentującemu go synowi korzenia przypisujemy kolor czarny. Gdy cały leży na zewnątrz bryły to kolor biały, sześciany niejednorodnym, tylko częściowo zawarte w
bryle dzielimy na mniejsze aż do uzyskania wszystkich potomków jednorodnych lub
mniejszych od ustalonej minimalnej wielkości.
monibach