Węzeł księżycowy w znaku Barana

Baran jest kardynalnym znakiem ognia. Jest par excellance znakiem samomanifestacji – „ja” musi jasno przedstawić się światu, a przede wszystkim „ty”. Trzeba umieć powiedzieć „to ja” i wyrazić tę postawę w swoim życiu. Jest to jednak sprawą świadomości człowieka – Barana jak wyrazić potrzebę podkreślenia swojej ważności. Im mniej klarowny u Barana jest obraz samego siebie, tym bardziej będzie on sięgał po przemoc. Im bardziej zróżnicowana jest jego świadomość, tym bardziej staje się subtelne jego postępowanie. Ale nigdy nie zabraknie mu energii, werwy ma zawsze sporo. „Ja” uzewnętrznia swoje siły, wyrzuca je jak fale dokoła i próbuje je pokazać światu. To wła­śnie ma miejsce, gdy węzeł księżycowy stoi w Baranie. Pragnie się wówczas podkreślić swoją ważność w świecie, coś poruszyć, coś pokazać światu. Ten węzeł księżycowy jest najczęściej we­zwaniem do bycia twórczym, nie można po prostu tylko czegoś za kimś powtarzać, wykonywać rozkazy lub pracować rutyno­wo produkując coś w wielkich ilościach. Ilość nie odgrywa w przypadku Barana żadnej roli, liczą się twórcze osiągnięcia, których nikt nie potrafi dokonać w taki sposób jak on. Własna twórczość jest optymalnym samospełnieniem się Barana.

Przy czerwonych aspektach do węzła księżycowego istnieje niebezpieczeństwo produkowania „na ilość” i prezentowania się światu w kontekście swych osiągnięć. Taki człowiek popada jednak w rutynę na tyle, że nieważne staje się twórcze działanie, lecz wyprodukowana ilość. Twórcze osiągnięcia sprawiają jednak, że człowiek z węzłem księżycowym w znaku Barana może niezwykle wiele dać światu.

Bruno i Louise Huber „Astrologia Węzłów księżycowych”