Termoterapia.docx

TERMOTERAPIA

1.      TERMOTERAPIA – ogólne określenie terapii ciepłem lub zimnem, w zależności od zastosowanego czynnika fizykalnego. Polega ona na dostarczaniu (względnie odbieraniu) energii cieplnej organizmowi. Pomimo różnic w fizjologicznym działaniu, efekty terapeutyczne stosowania ciepła i zimna są podobne. Prowadzą do zmniejszenia nasilenia bólu, rozluźnienia mięśni, hamowania procesu zapalnego. W przypadku ostrego odczynu wysiękowego będzie to zimno, a w przypadku przewlekłego procesu zapalnego – ciepło.

2.     Wpływ ciepła i zimna na narząd ruchu:

3.      CIEPŁOLECZNICTWO – leczenie ciepłem – polega na bezpośrednim przekazywaniu ciepła z ciał ogrzanych, w celu uzyskania miejscowego lub ogólnego przegrzania ciała człowieka.

a.      Proces przekazywania ciepła może odbywać się w drodze:

Ø      przewodzenia (sposób: bezpośredni – wanna z ogrzaną wodą, pośredni – termofor, poduszka elektryczna),

Ø      przenoszenia,

Ø      promieniowania.

b.      Odczyn organizmu na bodźce cieplne może być miejscowy lub ogólny:

Ø      przy odczynie miejscowym występuje rozszerzenie naczyń krwionośnych i limfatycznych w miejscu działania energii cieplnej; odczyn ten powstaje w wyniku podwyższenia temperatury tkanek, powodując zwiększenie przepływu krwi; ciepło działa uśmierzająco na ból i powoduje zmniejszenie napięcia powierzchniowego; bodźce cieplne o natężeniu przekraczającym granicę tolerancji mogą spowodować uszkodzenia skóry i oparzenie;

Ø      gdy zabiegi cieplne są stosowane na dużą powierzchnię ciała i w ciągu odpowiednio długiego okresu czasu, działanie ciepła wyrażać się będzie silniej, gdyż ilość pochłoniętej energii cieplnej jest większa; wystąpi wtedy odczyn ogólny, charakteryzujący się podwyższeniem ciepłoty ciała.

c.       Wpływ ciepła na organizm człowieka:

Ø      układ krążenia – obniżenie napięcia ścian naczyń krwionośnych, rozszerzenie obwodowych naczyń krwionośnych, zwiększenie szybkości przepływu krwi w obrębie obszaru ciała poddanego działania bodźca cieplnego;

Ø      układ oddechowy – liczba oddechów na minutę wzrasta;

Ø      układ mięśniowy – obniżenie napięcia mięśni.

d.      Wskazania do ciepłolecznictwa w chorobach:

Ø      narządu ruchu (np. stłuczenia, krwiaki),

Ø      reumatycznych (np. choroba zwyrodnieniowa stawów),

Ø      układu nerwowego (np. nerwobóle, rwa kulszowa),

Ø      skórnych (np. trądzik),

Ø      układu oddechowego (np. przewlekłe zapalenie zatok, nieżyt gardła i krtani),

Ø      przemiany materii (np. otyłość),

Ø      układu moczowego (np. zapalenie pęcherza moczowego i dróg moczowych),

Ø      układu pokarmowego (np. nieżyt żołądka, przewlekłe zapalenie jelit).

e.       Przeciwwskazania do ciepłolecznictwa:

Ø      ostre okresy choroby,

Ø      nadciśnienie tętnicze,

Ø      niewydolność krążenia,

Ø      choroba niedokrwienna serca,

Ø      zawał serca,

Ø      skłonność do krwawień,

Ø      cukrzyca,

Ø      gruźlica,

Ø      nadczynność tarczycy,

Ø      nowotwory.

f.        Zabiegi ciepłolecznicze – do najprostszych źródeł przekazujących organizmowi ciepło w wyniku przewodzenia należą termofory, poduszki elektryczne, woreczki z rozgrzanym piaskiem.

4.     PARAFINA

a.      Działanie parafiny:

Ø      pod okładem z ciepłej parafiny wytwarza się efekt sauny, który przyjemnie rozgrzewa skórę,

Ø      zmiękczenie i uelastycznienie naskórka,

Ø      głębokie nawilżenie i regeneracja naskórka,

Ø      zwiększenie działania składników aktywnych, zawartych we wcześniej nałożonych preparatach pielęgnacyjnych,

Ø      ogólnie ciepło poprawia krążenie, ogrzewa i rozluźnia mięśnie oraz koi bolące stawy,

Ø      uzyskanie efektu doskonale odżywionej, nawilżonej, lepiej ukrwionej i gładkiej skóry.

b.      Przeciwwskazania:

Ø      wszystkie stany zapalne skóry, np. przyustne zapalenie skóry,

Ø      teleangiektazje,

Ø      trądzik różowaty,

Ø      świeże blizny,

Ø      oparzenie słoneczne,

Ø      świeże rany,

Ø      obrzęki,

Ø      niewydolność krążenia,

Ø      choroba nadciśnieniowa.

Przeciwwskazania do kąpieli parafinowej dłoni i stóp:

Ø      grzybica,

Ø      drożdżyca,

Ø      wyprysk kontaktowy,

Ø      wyprysk potnicowy,

Ø      zakażenia bakteryjne,

Ø      stany zapalne skóry,

Ø      otarcia naskórka,

Ø      schorzenia bakteryjne i grzybicze paznokci,

Ø      brodawki wirusowe,

Ø      łuszczyce paznokci.

c.       Opis zabiegu parafinowego:

Ø      oczyszczamy twarz,

Ø      uzupełniająco można położyć kompresy ziołowe,

Ø      gdy jest to konieczne, stosujemy peeling i parę,

Ø      nanosimy na skórę odpowiednie środki do pielęgnacji (zawartość ampułek, krem pielęgnacyjny, specjalne preparaty),

Ø      możemy również nałożyć specjalny krem pod oczy, inny na szyję i poszczególne części twarzy,

Ø      przykrywamy twarz klientki gazą,

Ø      sprawdzamy temperaturę parafiny na wewnętrznej części własnego nadgarstka,

Ø      gdy nie jest ona za gorąca, nakładamy parafinę zaczynając od brody, najpierw na jedną połowę twarzy, potem na drugą,

Ø      nanosimy kolejno cztery do siedmiu warstw, aż na twarzy powstanie szczelna skorupa,

Ø      w ten sam sposób nanosimy parafinę na szyję (niektórzy klienci źle znoszą ucisk w tym miejscu i dostają duszności),

Ø      po 15 minutach ściągamy gazę zaczynając od szyi,

Ø      następnie wykonujemy masaż bądź drenaż limfatyczny,

Ø      na koniec kładziemy np. kompresy ziołowe.

d.      Zabieg parafinowy dłoni lub stóp:

Jest to zabieg często wykonywany w czasie manicure i pedicure. Ręce (bądź stopy) zanurzane są w kąpieli parafinowej. W cieple i wilgoci wosk z parafiny zastyga i pod jego wpływem pory skóry otwierają się. Ręce zanurza się kilka razy, z parosekundowymi przerwami, by wosk oblepiał dłonie kolejnymi warstwami. Następnie zawija się ręce w folię i zakłada frotowe rękawice, by nie dopuścić do utraty ciepła. Po 10 minutach usuwa się wosk, a ręce są miękkie i gładkie.

e.       Zawijania parafinowe:

Polegają one na pokryciu skóry cienką warstwą parafiny, przy czym zamiast pędzla w cieplej parafinie zanurza się gazę i okłada nią ciało klienta.

5.      ZIMNOTERAPIA – leczenie zimnem zachodzi na drodze przewodzenia poprzez miejscowe obniżenie temperatury fragmentu ciała, bądź całego ustroju.

a.      Zimno powoduje:

Ø      skurcz naczyń,

Ø      zmniejszenie elastyczności tkanki łącznej,

Ø      rozluźnienie mięśni,

Ø      skurcze mięśni przy krótkotrwałym oddziaływaniu bodźca chłodu,

Ø      zmniejszenie metabolizmu...