Historia powstania napojów alkoholowych.pdf

(164 KB) Pobierz
Historia powstania napojów alkoholowych - Notatnik
Historia powstania napojów alkoholowych
Historia powstania napojów alkoholowych
Otrzymywanie napojów alkoholowych przez fermentację owoców (fig, daktyli, winogron)
było znane, wg badań archeologicznych, prawdopodobnie już ok. 10 tysięcy lat temu, przy
czym najwcześniej w Persji, Chinach i Egipcie. Wiadomości związane z uprawą winorośli
oraz sztuką przyrządzania wina, piwa i miodu pitnego zostały przekazane później przez
handlarzy fenickich do europejskich krajów basenu Morza Śródziemnego, a więc do Grecji
i Rzymu. Wina były już 1000 lat p.n.e. konsumowane nie tylko przy uroczystościach w
świątyniach greckich, lecz również spożywane podczas uczt i biesiad, przeważnie
rozcieńczane wodą, gdyż picie nierozcieńczonego wina było wówczas uważane za
zwyczaj barbarzyński, uprawiany przez Scytów oraz inne dzikie ludy pozbawione kultury.
W Rzymie natomiast wino mieszano z korzeniami, przyprawami i miodem; stąd
przekazano wiedzę winiarską do krajów Europy centralnej.
Wszystkie wytwarzane jeszcze przez wiele stuleci napoje zawierały niewielką ilość
alkoholu (najwyżej ok. 16o), tzn. taką można osiągnąć poprzez samą fermentację.
Dopiero znacznie później, przypuszczalnie w ósmym stuleciu naszej ery, arabscy
alchemicy w Hiszpanii dokonali pierwszej destylacji wina, czyli tzw. palenia wina i
otrzymali napój o wyższej zawartości alkoholu, z którego po przyprawieniu aromatycznymi
substancjami sporządzili tzw. eliksiry, stanowiące najbardziej cenne środki lecznicze.
Sposoby ich produkcji były uważane za największą tajemnicę ówczesnych uczonych,
skrzętnie ukrywaną przez kilkaset lat. Pierwszy opis aparatu destylacyjnego znajduje się
w traktacie o winie napisanym przez prof. uniwersytetu w Montpellier Arnolda de
Villeneuve z końca XIII w. Opisany tam aparat składał się z naczynia ogrzewanego w
piecyku, chłodnicy w postaci rury zanurzonej w beczce z wodą i odbieralnika. Od tego
czasu znana była już w Europie produkcja alkoholu, tzw. wody życia aqua vitae, która
bardzo powoli ulegała ulepszeniu, aż do XIX w., kiedy to powstały nowoczesne aparaty
gorzelnicze i rektyfikacyjne. Pozwalały one na uzyskanie spirytusu rektyfikowanego o
wysokiej mocy i prawie idealnie oczyszczonego z wszelkich ubocznych produktów
fermentacji, nadających surówkom przykry zapach i smak.
We wczesnym średniowieczu alchemicy, medycy i mnisi sporządzali ze spirytusu
wyłącznie eliksiry lecznicze o mniej lub bardziej "cudownych" właściwościach. Napoje
konsumpcyjne, oczywiście zupełnie prymitywne, zaczęto sporządzać w XIV i XV w., a więc
ze słodu jęczmiennego - whiskey w Irlandii, z wina - wypalankę winną we Francji, ze
zboża - gorzałkę w Polsce. Lepsze wyroby zaczęli produkować Włosi w XVI w., dodając
do spirytusu z wina olejki aromatyczne (często olejek różany), wyciągi z aromatycznych
ziół, miód i słodkie wino. Były to słynne na całą Europę rosolisy (Rosoglio), które
uchodziły za najlepsze wówczas i najdroższe trunki alkoholowe, podawane na ucztach
możnych tego świata. Z biegiem czasu powstawały stopniowo w różnych krajach Europy
pierwsze wytwórnie wódek i likierów, specjalizujące się w określonych wyrobach, jak np.
znakomite likiery francuskie Chartreuse, Bénédictine, Anisette de Bordeaux oraz koniaki
w Charente (w XVII w.), likier Maraschino w Dalmacji, likier kminkowy Allasch-Kümmel w
Rydze, Złota Woda w Gdańsku.
W Polsce pędzenie wódki z żyta rozpoczęto w XV w., a w XVI w. było ono już bardzo
rozpowszechnione, o czym świadczy ustalenie specjalnego podatku na gorzałkę. W
Strona 1
Historia powstania napojów alkoholowych
końcu XVIII w. powstała pierwsza fabryka wódek gatunkowych Baczewskiego, a następnie
wiele innych. W Polsce po II wojnie światowej przemysł napojów został upaństwowiony i
był kierowany przez odpowiednie zjednoczenie przemysłowe. W 1991 r. zjednoczenia
zostały rozwiązane, a poszczególne zakłady uzyskały całkowitą samodzielność.
-------------------------------------------------------------
Historia alkoholu
Słowo alkohol pochodzi najprawdopodobniej od którego?z dwóch słów arabskich: al-kuhl
(antymon, delikatny, drobny proszek) lub al-ghoul (zły duch).
W oparciu o badania antropologiczne można stwierdzić, że alkohol towarzyszy
człowiekowi praktycznie od zarania jego dziejów, pełnišc różne funkcje. Poczštkowo służył
jako ?odek wspomagajšcy funkcje fizjologiczne organizmu (np. redukcja bólu, zmęczenia),
psychologiczne (np. redukcja lęku, odprężenie, odhamowanie) i społeczne (np. ułatwienie
kontaktów, integracja, element obrzędów i praktyk religijnych), a z czasem zaczšł pełnić
również funkcje ekonomiczne i polityczne.
Pierwsze napoje alkoholowe powstały, w sposób niezamierzony i przypadkowy, w wyniku
fermentacji winogron (wino) i ziarna jęczmiennego (piwo). Nie sposób jest dzisiaj ustalić
co było pierwsze. Znalezione w piaskach Pustyni Sumeryjskiej tabliczki piktograficzne
wspominajš o konsumpcji ?hmielowego soku? który był, obok chleba, podstawowym
artykułem spożywczym na terenie Mezopotamii. Uprawę winoro?i (a zatem również
tłoczenie wina) zapoczštkowano prawdopodobnie w Azji ?odkowej około 6000 lat p.n.e.
Nieco pó?iej pojawiła się ona w Mezopotamii, Fenicji i w Egipcie. O winie i piwie
wspominajš, zarówno znalezione w Mezopotamii, a pochodzšce z ok. 5000 r. p.n.e., teksty
pisma klinowego, jak i egipskie papirusy pochodzšce z ok. 3500 r. p.n.e. Warzenie piwa
było do? powszechne w starożytnym Egipcie i zyskało rangę podstawowego napitku
mieszkańców tego kraju. Wiadomo też, że wino było popularne na Krecie, a mniej więcej
2400 lat p.n.e. król Krety wprowadził podatek od produkcji tego trunku. W Chinach piwo
wytwarzano z ryżu ok. 4000 lat p.n.e. Z innych przekazów historycznych wiadomo, że
1000 lat p.n.e. winoro? uprawiano już w południowej Grecji i Italii, a ok. IV wieku n.e.
trafiła ona do Europy zachodniej i ?odkowo-wschodniej.
W Polsce winnice pojawiły się prawdopodobnie w XII wieku, ale przez jeszcze wiele lat
(mniej więcej do końca XVI wieku) - ze względu na cenę (najczę?iej importowano) -
podstawowym napojem było piwo. Słowo piwo znaczyło pierwotnie ?apój, to co się pije?
Piwo znane było już w czasach piastowskich, a pierwsze browary powstały przy
klasztorach. Bolesław Chrobry, zgodnie z opisem niemieckiego kronikarza Thiethmara,
zwany był przez Niemców ?ragbier? czyli piwosz. Piwo było też podobno, ulubionym
napojem Leszka Białego, a potem Władysława Jagiełły. W owych czasach piwo
traktowane było jako zwykły napój i piło się go podobnie jak dzisiaj herbatę. Stšd nie majš
żadnego uzasadnienia opinie mówišce o tym, że pijaństwo w Polsce datuje się jeszcze od
czasów piastowskich.
Proces destylacji, umożliwiajšcy uzyskiwanie napojów alkoholowych znacznie
Strona 2
Historia powstania napojów alkoholowych
mocniejszych od piwa i wina, został odkryty pó?iej. Trudno jest jednoznacznie ustalić, kto i
kiedy otrzymał po raz pierwszy czysty alkohol (destylat). Proces destylacji odkrył
prawdopodobnie arabski lekarz Phazes ?było to przed naszš erš. Jest bardzo
prawdopodobne, że znali go już kapłani w starożytnym Egipcie, którzy podczas religijnych
obrzędów zmoczone wodš okrycia głowy polewali alkoholem i podpalali je. Płonšcy
alkohol otaczał głowę ognistš aureolš a widok ten skłaniał ludzi do oddawania kapłanom
czci boskiej. Z przekazów pisemnych wiadomo też, że Arystoteles znał prawdopodobnie
czysty alkohol, uzyskujšc go poprzez gotowanie wysokoprocentowego wina (?ino
palone"). W Europie czysty alkohol pojawił się w VIII w. n.e.
W drugiej połowie XIII wieku francuski profesor Arnold de Villanowa zastosował, po raz
pierwszy w medycynie, alkohol jako ?odek przeciwrobaczy, przeciwbólowy oraz
zapobiegajšcy nudno?iom i wymiotom podczas kołysania statku na morzu.
------------------------------------------------------------------
Historia różnych alkoholi
Historia koniaku
Początki produkcji koniaku datuje się na wiek XVI. W tymże wieku winnice produkowały
tak duże ilości wina, że miały problemy z ich zbytem. Tym bardziej, że niezbyt wysoka
jakość wina nie pozwalała na długi transport trunku. Wtedy to wymyślono, że można je
destylować. Dało to nadspodziewanie dobry efekt i szybko doceniono walory
wzmocnionego alkoholu. Od 1830 roku koniak zaczęto butelkować. Początkowo
transportowany był w beczkach, stąd w większości przypadków konsument nie znał ani
wytwórcy, ani nazwy trunku. Aby zmienić ten stan rzeczy, zaczęto naklejać na butelki
etykiety z nazwą producenta. W tym czasie rozpoczęła działalność większość najbardziej
znanych obecnie producentów koniaku takich, jak: Bisquit założony w 1819 roku w
miejscowości Jarnac przez Aleksandra Bisquita, Hennessy założony w 1765 roku przez
irlandzkiego kapitana, Richarda Hennessy, Martell - pierwotnie własność Anglika z wyspy
Jersey, Otard założona z kolei przez szkockiego arystokratę, Remy, czy Camus, który w
1863 roku wraz z kilkoma producentami wina stworzył olbrzymie przedsiębiorstwo.
Historia brandy
Wysokoprocentowy alkohol otrzymywany w procesie destylacji wina. Za najlepszą brandy
uznawane jest brandy portugalskie, aguardente oraz włoskie arzente. Włoska brandy
powstaje w efekcie destylacji dobrego gatunku win. Zanim trafi do sprzedaży, długo
leżakuje w dębowych beczkach. We Francji brandy produkuje się z najgorszych gatunków
win. Brandy greckie powstaje z wysokoprocentowych win. Jego smak poprawia się
karmelem lub esencjami roślinnymi. Brandy hiszpańskie (aguardiente) w samej Hiszpanii
nazywane jest conac, otrzymywane jest z różnych rodzajów win. Brandy produkuje się też
w wielu innych krajach.
Strona 3
Historia powstania napojów alkoholowych
Historia rumu
Dawniej był to trunek rabusiów, piratów, szmuglerów oraz handlarzy niewolników i przez
stulecia stanowił znaczący towar będący przedmiotem przemytu. Jego historia sięga
czasów antycznych. Rum pochodzi prawdopodobnie z Indii.
Do Europy został przywieziony przez Arabów. W Hiszpanii Maurowie posiadali ogromne
plantacje trzciny cukrowej. Krzysztof Kolumb podczas swojej drugiej wyprawy, zabrał ze
sobą sadzonki trzciny cukrowej. Sadzonki przyjęły się bardzo dobrze w tamtejszym
klimacie. W XVII wieku w rejonie Morza Karaibskiego rozpoczęto bardziej masową
produkcję rumu. Tradycja powiada, że to właśnie na wyspie Barbados zaczęto
produkować rum. Związane jest to z rozkwitem piractwa. Rosnąca popularność rumu,
spowodowała że od 1655 na okrętach Royal Navy dzienne racje piwa zastąpiono rumem.
A w 1740 rum zastąpiono grogiem (mieszanina rumu z wodą). Popularność rumu na
Karaibach szybko rozprzestrzeniła się do kolonialnej Ameryki. Pierwsza amerykańska
destylarnia rumu została stworzona w 1664 na Staten Island (Nowy Jork). Boston
zbudował swoje destylarnie trzy lata później. Duża konsumpcja rumu w Ameryce, a także
zapotrzebowanie na cukier w Europie spowodowały, że było potrzeba więcej rąk do pracy
na Karaibskich plantacjach trzciny. Co, z czasem, doprowadziło do powstania handlu
trójkątnego między Afryką (niewolnicy), Karaiby (trzcina, cukier) i Ameryką (rum). Handel
ten, jako że był dochodowy, doprowadził do tzw. Sugar Act w 1764 r. co z kolei było jedną
z przyczyn rewolucji amerykańskiej.
Historia ginu
Gin - anglosaski rodzaj jałowcówki, to bezbarwny klarowny napój alkoholowy, zajmuje 2.
miejsce po whisky w krajach anglosaskich.Po destylacji zacieru z dodatkiem jagód jałowca
powinien zawierać 35% - 40% alkoholu. Dry gin i London dry gin to jego dwie
najpopularniejsze marki.
Zazwyczaj jest mieszany z innymi napojami, by złagodzić cierpki i gorzki smak. Jest
jednym z najbardziej popularnych napojów alkoholowych używanych do drinków.
Uznawany za alkohol dający się mieszać ze wszystkim, najczęściej z tonikiem, ew. sokiem
(napojem) cytrynowym lub pomarańczowym (tzw. Gin Collins). Natomiast gin wymieszany
z wermutem daje w efekcie Martini.
Gin powstał w XVII w. w Holandii pod nazwą Genever. Popularność zyskał zaś w Anglii,
pod skróconą nazwą Gin, dokąd dotarł głównie za sprawą Wilhelma III. Gin uznawany był
za lek na malarię. Jest znakomitym aperitifem. Początkowo, z racji bardzo liberalnych
przepisów dotyczących wytwarzania, jednoznacznie kojarzony jako najtańszy alkohol dla
najniższych sfer. Renomę zyskał pod koniec XVIII w.
Historia whisky
Whisky pochodzi najprawdopodobniej z Irlandii. Iryjscy mnisi pędzili trunek znany jako
aqua vitae (gaelicka nazwa jest tłumaczeniem z łaciny) już w VII wieku. Była to mikstura
uzyskiwana poprzez destylację produktów fermentacji owoców i używana wyłącznie dla
celów leczniczych: środek przedłużający życie, łagodzenie dolegliwości takich jak kolka,
paraliż, ospa i inne.
W IX wieku, wraz ze słynącymi z misyjnego zapału mnichami z Irlandii, lekarstwo dotarło
do Szkocji. Wzmianki o "wodzie życia" z jęczmienia pojawiają się w połowie XVI wieku.
Strona 4
Historia powstania napojów alkoholowych
Była już wtedy trunkiem, którego znaczenie lecznicze, aczkolwiek doceniane, stanowiło
drugorzędny aspekt coraz większej popularności. Na przełomie XVII i XVIII wieku
parlament brytyjski opodatkował produkcję whisky, co spowodowało spadek legalnej
produkcji. Oczywiście nastąpił jednocześnie wzrost produkcji nielegalnej. Przyczyniło się
to, ze względu na konieczność wytwarzania napoju w niewielkich zakamuflowanych
zakładach, do podtrzymania różnorodności rodzajów i utrzymania tradycyjnych,
przekazywanych z pokolenia na pokolenie w klanach, receptur. Legalnie produkowany w
Irlandii i Szkocji trunek był przeznaczony przede wszystkim na eksport do innych części
Imperium Brytyjskiego. W 1823 znacznie zmniejszono obciążenia podatkowe gorzelników.
W połączeniu z wynalezieniem przez Aeneasa Coffey'a alembiku "patent still" do
destylacji ciągłej, dało to impuls do produkcji whisky na skalę przemysłową. Dla kariery
międzynarodowej trunku zasadnicze znaczenie miała plaga, która nawiedziła francuskie
winnice w latach 80. XIX wieku, co spowodowało znaczny spadek produkcji koniaku. Na
jego miejsce weszła whisky i znaczną część rynku utrzymała do dzisiaj. Wzrost produkcji i
wejście na nowe rynki spowodowały, że coraz większy udział miała whisky kupażowana
(blended). Prymat Szkotów pogłębiła prohibicja w USA. Irlandzka whiskey, produkowana
głównie na amerykański rynek, straciła wówczas głównych odbiorców, a producenci
podupadli. Po zniesieniu prohibicji ich miejsce zajęły wytwórnie szkockie. Być może
dlatego, że rozwój wielkiej produkcji na skalę przemysłową został w Irlandii zahamowany,
irlandzkie gatunki trunku uważane są powszechnie za najszlachetniejsze.
Typologia whisky:
Jako, że whisky produkowana jest w wielu regionach świata za pomocą nieco odmiennych
metod i przy przestrzeganiu odmiennych standardów jakości, przydatne wydaje się
pobieżne chociaż rozeznanie w jej rozlicznych gatunkach. Ze względu na kraj
pochodzenia whisky podzielić możemy na:
* szkockie (uważane niekiedy za odrębny gatunek alkoholu: "Scotch") - produkowane
wyłącznie w Szkocji, w 100% ze słodu jęczmiennego lub jęczmienia, dojrzewające w
dębowych beczkach przynajmiej przez okres trzech lat. Najpopularniejsze gatunki:
Johnnie Walker, Teacher's, The Famous Grouse, Chivas Regal, VAT69, Laphroaig, the
Balvenie, Ballantine's;
* amerykańskie - produkowane wyłącznie w Stanach Zjednoczonych, zarówno z
kukurydzy, jak i żyta, pszenicy oraz jęczmiennego słodu, dojrzewające w beczkach przez
najmniej dwa lata. Dzielą się na bourbony (produkowane w hrabstwie Bourbon w stanie
Kentucky), Tennessee Whiskey (Tennessee), oraz pomniejsze regiony (New Orleans,
Ohio, Pennsylvania). Popularne gatunki: Jim Beam, Elijah Craig, Wild Turkey, Maker's
Mark oraz Jack Daniel's (Tennessee Whiskey).
* irlandzkie - produkowane w Irlandii wyłącznie z jęczmienia i jego słodu, dojrzewające
przez co najmniej trzy lata. Ze względu na historyczne trudności ekonomiczne Irlandia nie
może pochwalić tak bogatym zróżnicowaniem regionalnym swoich whiskey, jak Szkoci czy
Amerykanie, choć trunki z tego kraju oceniane są wysoko przez znawców. W chwili
obecnej rynek irlandzkiej whiskey zdominowany jest przez Irish Distillers (marki: Jameson,
Midleton Very Rare, Redbreast, Powers, Paddy), którego właścicielem jest francuski
koncern gorzelniczy Pernod-Ricard SA. Ze znanych marek jedynie północnoirlandzki
Strona 5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin