ZATWIERDZAM

Data..........................

ZEZWALAM NA WYKORZYSTANIE

NA ROK

Data

Podpis

2001

LP.

CZAS

[ min. ]

ZAGADNIENIA SZKOLENIOWE I ICH TREŚĆ , PYTANIA SPRAWDZAJĄCE

1.

5’

1 . CZĘŚĆ  WSTĘPNA   :

·     przyjęcie  meldunku ,

·     podanie tematu i celów szkoleniowych .

2.

2 . CZĘŚĆ  ZASADNICZA   :

a . pojęcie rozpoznania i jego rodzaje  :

ROZPOZNANIE jest czynnością zmierzającą do zebrania wyczerpujących i obiektywnych   informacji o pożarze, niezbędnych  do podjęcia prawidłowej decyzji o gaszeniu i wyborze głównego kierunku natarcia. Można wyodrębnić dwa rodzaje rozpoznania :

ROZPOZNANIE WSTĘPNE  przeprowadza się natychmiast po przyjeździe na miejsce pożaru, aby zorientować się z oznak zewnętrznych co i gdzie się pali, w jakim kierunku rozprzestrzenia się pożar, oraz czy zagraża ludziom i zwierzętom. Rozpoznanie to ułatwia dowódcy podjęcie wstępnej decyzji o kierunku rozwinięcia sił i środków własnych.

ROZPOZNANIE WŁAŚCIWE prowadzone jest podczas rozwijania sił i środków i powinno określić :

·     czy jest zagrożone życie ludzkie, ewentualne miejsce przebywania ludzi oraz drogi dojścia do zagrożonych,

·     miejsce powstania pożaru, jego wielkość, szybkość i główny kierunek rozprzestrzeniania się ,

·     rodzaj palących się materiałów,

·     prawdopodobieństwo wybuchu, gwałtownego rozprzestrzeniania się pożaru, zawalenia konstrukcji,

·     lokalizację, wielkość i dostęp do punktów czerpania wody .

Informacje te dowódca może uzyskać w czasie oględzin miejsca pożaru, od personelu inzynieryjno-technicznego zakładu, mieszkańców, osób postronnych znających obiekt lub teren, z danych zawartych w banku informacji w stanowisku kierowania.

Rozpoznanie właściwe dostarcza dowódcy niezbędnych  danych do opracowania planu szybkiego i skutecznego zlikwidowania pożaru. Rozpoznanie to daje wystarczające podstawy do  obiektywnej oceny sytuacji i podjęcia  prawidłowej decyzji, gdyż dostarcza znacznie więcej informacji niż rozpoznanie wstępne. Rozpoznanie prowadzone przez cały czas akcji i przez wszystkich jej uczestników, każdy w swoim zakresie i na swoim odcinku działania. Celem tego rozpoznania jest bieżące śledzenie sytuacji pożarowej i natychmiastowe reagowanie na niekorzystne jej  tendencje.

Rozpoznanie wstępne i właściwe dotyczą pewnej początkowej fazy akcji i stanowią punkty wyjścia do rozpoczęcia działań gaśniczych. Rozpoznanie ciągle dotyczy całej akcji i przyczynia się do skuteczniejszego zlikwidowania pożaru.

Rozpoznanie nie śluzy tylko dowódcom do podejmowania decyzji , ale każdemu strażakowi, na każdym odcinku bojowym i na każdym stanowisku gaśniczym. Na tych stanowiskach realizowane SA decyzje dowódców, tam rozstrzyga się kwestia skuteczności działań i prawidłowości przewidywania rozwoju sytuacji.

  b. osoby prowadzące rozpoznanie i ich uzbrojenie :

W pożarnictwie nie istnieją ścisłe reguły określające przypisanie funkcji w sekcjach do wykonywania ściśle określonych zadań  w czasie rozpoznania.

Każdorazowo dowódca sekcji decyduje, kto jakie rozpoznanie prowadzi .

ROZPOZNANIE OGNIOWE  prowadzi  najczęściej dowódca sekcji i przodownik lub cała rota I. W trudnych sytuacjach rozpoznanie ogniowe prowadzi cała sekcja. Udając się na nie strażacy zabierają ze sobą :

·     aparaty oddechowe,

·     latarki,

·     sprzęt burzący,

·     hydronetkę lub gaśnicę,

·     linkę asekuracyjną,

·     drabinę słupkową,

·     ubranie żaroodporne lub inny przydatny sprzęt.

ROZPOZNANIE  WODNE najczęściej prowadzi rota II. Strażacy udający się na nie zabierają ze sobą :

·     klucz do hydrantów,

·     łopatę,

·     topór,

·     latarkę- w zależności od warunków terenowych i pory roku.

STRAŻAK PROWADZĄCY ROZPOZNANIE samodzielnie lub w grupie, przeprowadza je w następującej kolejności  :

·       ustala, czy pożar nie zagraża życiu ludzi lub zwierząt,

·       rozpoznaje zasięg strefy zadymienia, stara się ustalić miejsce wydobywania się dymu i kierunek jego rozprzestrzeniania się oraz zapamiętuje cechy charakterystyczne,

·       ustala dokładnie miejsce palenia się na podstawie obserwacji płomieni, oraz wyczuwania ciepła promieniowanego lub przewodzonego,

·       stwierdza, w jakim głównym kierunku rozprzestrzenia się pożar,

·       stara się określić, jakie mogą być skutki dalszego rozprzestrzeniania się pożaru.

MELDUNEK O WYNIKACH ROZPOZNANIA  strażak składa temu dowódcy, od którego otrzymał rozkaz rozpoznania. Meldunek ten powinien zawierać odpowiedzi na pytania :

·       co i gdzie się pali ?

·       czy pożar zagraża życiu i zdrowiu ludzi i zwierząt ?

·       w jakim kierunku i jakimi drogami rozprzestrzenia  się pożar ?

·       czy w pobliżu pożaru znajdują się materiały mogące mieć wpływ na szybkość rozprzestrzeniania się pożaru lub trwałość elementów konstrukcyjnych np. materiały wybuchowe lub łatwopalne ?

·       jakie utrudnienia mogą wystąpić w gaszeniu pożaru ?

c . prowadzenie rozpoznania w strefie zadymionej i w podwyższonej temperaturze :

Podstawowym sposobem rozpoznania jest obserwacja, która dostarcza informacji o pożarze, jego przejawach oraz okolicznościach. Dlatego też umiejętność prowadzenia obserwacji ma duże znaczenie praktyczne dla strażaków prowadzących rozpoznanie. Zewnętrznymi oznakami procesu palenia się są :dym , płomienie  i żarzenie. Ich cechy charakterystyczne są zależne od składu chemicznego palącego się materiału .

CECHY  DYMU  podczas palenia się niektórych materiałów :

·       słoma , siano , papier - dym białozielony,

·       suche drewno - niewielkie ilości szaroczarnego dymu o zapachu smolistym i smaku kwaskowatym,

·       smary , oleje , tłuszcze, parafiny, asfalt - dym brunatnoczarny o zapachu świeżo wydobytego węgla ,

·       olej napędowy, benzyna, na ta - dym gęsty, czarny, o zapachu nafty ,

·       celuloid - żółtawoszary dym o zapachu kamfory[zawiera silnie trujące związki cyjanowe ]

·       guma - czarnobrunatny dym pachnący siarka,

·       wełna - brunatny dym o zapachu palącego się tłuszczu ,

·       fosfor - biały dym o zapachu czosnku, bez smaku ,

·       dym niebieski, biały i żółty o zapachu i smaku słodkawym lub gorzkawym wskazuje zawsze na obecność substancji trujących.

CECHY PŁOMIENIA - płomieniem nazywamy nieregularną płaszczyznę ograniczająca przestrzeń, w której zachodzi proces spalania. Zabarwienie płomieni świadczy o rodzaju palącego się materiału np. :

·       żółtym płomieniem spalają się substancje bogate w węgiel ,

·       świecącym płomieniem spalają się materiały  zawierające małe ilości tlenu np. metan, celuloza, eter siarkowy ,

·       silnie kopcącym płomieniem spalają się materiały zawierające duże ilości węgla np. acetylen , propan , mazut , nafta, oleje, tłuszcze itp.,

·       płomieniem prawie bez koloru spala się np. spirytus metylowy, glikol, gliceryna, cukier.

CECHY ŻARU - żarzenie to spalanie bezpłomieniowe,  a więc takie, w czasie którego substancje spalane  nie przechodzą w stan lotny. Tak spalają się torf, koks, węgiel drzewny. O temperaturze żarzenia może świadczyć jego kolor i tak np. :

·       żar o kolorze ledwie widocznej czerwieni  -  500   do   550   OC

·       żar ciemnoczerwony                                  -  650   do   750   OC

·       żar wiśniowoczerwony                             -  850   do   950   OC

·       żar żółtoczerwony                                     - 1050   do  1150  OC

·       żar biały                                                    -  1250   do  1350  OC

·       żar jaskrawo biały                                      -  powyżej   1450  OC

  d . inne rodzaje rozpoznania...