Orientacja seksualna to trwały pociąg seksualny, emocjonalny, romantyczny, lub uczuciowy do innej osoby. Odróżnia się go od innych komponentów seksualności, jak płeć biologiczna, kulturowa tożsamość płci i płeć społeczna. Orientacja seksualna opisana jest na continuum, które przebiega od wyłącznej homoseksualności do wyłącznej heteroseksualności. Osoby biseksualne mogą doświadczać pociągu seksualnego, uczuciowego i emocjonalnego w stosunku do osób obojga płci. Osoby o orientacji homoseksualnej nazywane są często gejami (mężczyÂźni) lub lesbijkami (kobiety). Orientacja seksualna to coś zupełnie innego niż zachowanie seksualne, ponieważ odnosi się do uczuć i koncepcji samego siebie. Ludzie mogą wyrażać swoją orientację seksualną w swoich zachowaniach seksualnych lub jej nie wyrażać. Istnieje wiele teorii wyjaśniających pochodzenie orientacji seksualnej. Naukowcy są dziś zgodni co to tego, że orientacja seksualna jest wynikiem złożonej interakcji czynników natury biologicznej, środowiskowej i poznawczej. U większości ludzi orientacja seksualna kształtuje się bardzo wcześnie. Ostatnio pojawiają się dowody sugerujące, że biologia, włączając w to czynniki genetyczne i wrodzone czynniki hormonalne, odgrywa znaczącą rolę w kształtowaniu ludzkiej seksualności. Podsumowując, należy stwierdzić, że istnieje prawdopodobnie wiele przyczyn powstawania określonej orientacji seksualnej, które mogą się różnić u różnych ludzi. Czy człowiek wybiera sobie orientację seksualną? Nie. Ludzie nie mogą sobie wybrać orientacji seksualnej i zdecydować o byciu osobą homoseksualną lub heteroseksualną. Orientacja seksualna pojawia się u ludzi we wczesnym okresie dojrzewania, gdy w większości nie mają jeszcze za sobą żadnych doświadczeń seksualnych. Chociaż możemy zdecydować o tym, czy grać na własnych uczuciach, psychologowie twierdzą, że orientacja seksualna nie jest świadomym wyborem i nie można jej zmienić. Czy można zmienić orientacje seksualną poprzez terapię? Nie. Chociaż większość osób homoseksualnych i biseksualnych prowadzi udane i szczęśliwe życie, niektórzy mogą próbować poszukiwania terapii, która zmieniłaby ich orientację seksualną. Robią to czasami pod presją rodziny lub grup religijnych. Homoseksualizm to jednak nie choroba, nie wymaga więc leczenia i jest niemożliwy do zmiany. Wiele osób homoseksualnych czy biseksualnych szuka pomocy psychologa czy psychiatry, jednak nie w celu zmiany orientacji seksualnej, lecz w celu uzyskania wparcia w procesie tzw. „wychodzenia z ukrycia” (ang. coming out) lub pomocy w radzeniu sobie z uprzedzeniami. Większość gejów czy lesbijek chodzi do psychologa z tych samych powodów, dla których chodzą do niego osoby heteroseksualne. Czy homoseksualizm jest choroba psychiczną lub problemem emocjonalnym? Nie. Psychologowie, psychiatrzy i inni specjaliści są zgodni co do tego, że homoseksualizm nie jest chorobą, rozstrojem psychicznym czy problemem emocjonalnym. Obiektywne i dobrze zaplanowane badania prowadzone na przestrzeni 35 lat dowiodły, że homoseksualizm nie jest powiązany z żadnymi problemami natury emocjonalnej, społecznej i psychicznej. Kiedyś homoseksualizm uważano za chorobę psychiczną, ponieważ specjaliści i społeczeństw dysponowało informacjami pełnymi uprzedzeń i nieścisłości. W przeszłości badania nad gejami, lesbijkami i biseksualistami obejmowały tylko te osoby, które poddawane były terapii, stąd niewiarygodne wnioski. Gdy przeanalizowano dane osób, które nie poddawały się terapii, szybko zorientowano się, że określanie homoseksualizmu mianem choroby psychicznej jest nieprawdziwe. W 1973 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne uznało znaczenie nowych badań i wykreśliło homoseksualizm z listy chorób i zaburzeń psychicznych. Dwa lata póÂźniej Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne poparło tę decyzję. Dlaczego proces “wychodzenia z ukrycia” jest tak trudny dla niektórych gejów, lesbijek i osób biseksualnych? Dla niektórych osób homoseksualnych i biseksualnych proces “wychodzenia z ukrycia” jest trudny, a dla innych nie. Osoby homoseksualne i biseksualne odczuwają często strach, czują, że są inne i osamotnione, gdy po raz pierwszy zdadzą sobie sprawę ze swojej orientacji seksualnej, która jest inna w porównaniu z ogólnie przyjętymi normami. Dotyczy to przede wszystkim osób w młodym wieku, co jest bardzo powszechne. W zależności od rodziny i miejsca, w którym żyją, są często zmuszeni do walki z uprzedzeniami i błędnymi informacjami na temat homoseksualizmu. Młodzi ludzie w szczególności mogą być narażeni na szkodliwe skutki uprzedzeń i stereotypów. Obawiają się odtrącenia przez rodzinę, przyjaciół, kolegów z pracy i kościół. Niektóre osoby homoseksualne obawiają się utraty pracy lub molestowania w szkole, gdyby inni dowiedzieli się o ich orientacji seksualnej. Niestety geje, lesbijki i osoby biseksualne, stanowią grupę wysokiego ryzyka w porównaniu z heteroseksualistami, gdy chodzi narażenie na przemoc fizyczną. Badania przeprowadzone w Kalifornii w połowie lat dziewięćdziesiątych pokazują, że około ¼ badanych gejów i 1/5 lesbijek było ofiarami przestępstw z nienawiści z powodu orientacji seksualnej. W innych badaniach, także kalifornijskich, w których udział wzięło 500 młodych mężczyzn, połowa uczestników przyznała się do różnych form agresji przeciwko gejom, od stosowania wyzwisk do przemocy fizycznej. Co można zrobić, aby poradzić sobie z uprzedzeniami i dyskryminacją doświadczaną przez gejów, lesbijki i osoby biseksualne? Badania pokazują, że ludzie, którzy maja pozytywny stosunek do osób homoseksualnych i biseksualnych znają dobrze (przyjaÂźnią się lub razem pracują) przynajmniej jednego geja, lesbijkę lub osobę homoseksualna. Dlatego też psychologowie uważają, że postawy negatywne w stosunku do osób homoseksualnych wynikają z uprzedzeń nie mających poparcia w doświadczeniu ale tylko w stereotypach. Co więcej, ochrona osób homoseksualnych przed przemocą i dyskryminacją jest bardzo ważna, tak samo jak ważna jest ona dla innych grup mniejszościowych. W niektórych państwach przemoc w stosunku do innej osoby z powodu jej orientacji seksualnej uważana jest za „przestępstwo z nienawiści”, a w 10 stanach USA istnieje prawo zabraniające dyskryminacji z powodu orientacji seksualnej. Dlaczego społeczeństwo powinno być edukowane o homoseksualizmie? Edukacja na temat orientacji seksualnej i homoseksualizmu może znacznie zmniejszać uprzedzenia do osób homoseksualnych. Właściwa edukacja o homoseksualizmie jest niezwykle ważna, szczególnie dla młodych ludzi, którzy odkrywają swoją seksualność i próbują ją zrozumieć, bez względu na to czy jest to orientacja homoseksualna, heteroseksualna czy biseksualna. Argumenty, że edukacja na temat homoseksualizmu może ukształtować lub zmienić czyjąś orientację na homoseksualną nie mają żadnego uzasadnienia. ÂŹródło: American Psychological Association ÂŹródło: http://www.apa.org/pubinfo/answers.html (American Psychological Association) tłumaczenie pochodzi ze strony: http://www.bezuprzedzen.org żródło:www.kobiety-kobietom.com
spodpowieki