Maria Valtorta – POEMAT BOGA-CZŁOWIEKA – Wydawnictwo "Vox Domini" (http://www.voxdomini.com.pl) Księga II - Pierwszy rok życia publicznego Spis Treści 1. POŻEGNANIE JEZUSA Z MATKĄ PRZED JEGO ODEJŚCIEM Z NAZARETU 2. «PŁAKAŁA, BO BYŁA WSPÓŁODKUPICIELKĄ» 3. CHRZEST JEZUSA W JORDANIE 4. «JAN NIE POTRZEBOWAŁ ŻADNEGO ZNAKU» 5. JEZUS KUSZONY PRZEZ DIABŁA NA PUSTYNI 6. «SZATAN ZAWSZE UKAZUJE SIĘ W ŻYCZLIWEJ POWIERZCHOWNOŚCI» 7. SPOTKANIE Z JANEM I JAKUBEM 8. «KOCHAŁEM JANA ZE WZGLĘDU NA JEGO CZYSTOŚĆ» 9. JAN I JAKUB MÓWIĄ PIOTROWI O MESJASZU 10. PIERWSZE SPOTKANIE PIOTRA Z MESJASZEM 11. «JAN BYŁ WIELKI TAKŻE DZIĘKI POKORZE» 12. JEZUS SPOTYKA FILIPA I NATANAELA W BETSAIDZIE, W DOMU PIOTRA 13. JUDA TADEUSZ PRZYBYWA DO BETSAIDY, ABY ZAPROSIĆ JEZUSA NA WESELE W KANIE 14. JEZUS NA WESELU W KANIE 15. «NIEWIASTO, CÓŻ NAM ODTĄD DO SIEBIE? 16. JEZUS WYRZUCA KUPCÓW ZE ŚWIĄTYNI 17. SPOTKANIE Z ISKARIOTĄ I TOMASZEM. CUD [UZDROWIENIA] SZYMONA ZELOTY 18. TOMASZ ZOSTAJE UCZNIEM 19. JUDA, SYN ALFEUSZA, ORAZ TOMASZ I SZYMON PRZYJĘCI [DO GRONA UCZNIÓW] 20. POWRÓT PO ZAKOŃCZENIU PASCHY DO NAZARETU RAZEM Z SZEŚCIOMA UCZNIAMI 21. UZDROWIENIE NIEWIDOMEGO W KAFARNAUM 22. UZDROWIENIE W SYNAGODZE OPĘTANEGO Z KAFARNAUM 23. UZDROWIENIE TEŚCIOWEJ PIOTRA 24. JEZUS NAUCZA I CZYNI CUDA W DOMU PIOTRA 25. JEZUS MODLI SIĘ W NOCY 26. UZDROWIENIE TRĘDOWATEGO NIEDALEKO KOROZAIN 27. UZDROWIENIE PARALITYKA W DOMU PIOTRA W KAFARNAUM 28. CUDOWNY POŁÓW 29. ISKARIOTA ODNAJDUJE JEZUSA W GETSEMANI. JEZUS PRZYJMUJE GO DO [GRONA] UCZNIÓW 30. JEZUS DOKONUJE CUDU ZŁAMANIA OSTRZY PRZY BRAMIE RYBNEJ 31. JEZUS NAUCZA W ŚWIĄTYNI 32. JEZUS POUCZA JUDASZA ISKARIOTĘ 33. JEZUS SPOTYKA W GETSEMANI JANA, SYNA ZEBEDEUSZA 34. «JAN – DOSKONAŁY WZÓR DLA TYCH, KTÓRZY STAJĄ SIĘ HOSTIĄ Z MIŁOŚCI DO MNIE» 35. JEZUS I ISKARIOTA SPOTYKAJĄ SIĘ Z SZYMONEM I JANEM 36. JEZUS, JAN, SZYMON I JUDASZ IDĄ DO BETLEJEM 37. JEZUS W BETLEJEM. W DOMU WIEŚNIAKA I W GROCIE 38. JEZUS W GOSPODZIE W BETLEJEM. NAUKA NA RUINACH DOMU ANNY 39. SPOTKANIE JEZUSA Z PASTERZAMI: ELIASZEM, LEWIM I JÓZEFEM 40. JEZUS W JUTCIE U PASTERZA IZAAKA 41. JEZUS W HEBRONIE. [SPOTKANIE Z] AGLAE W DOMU ZACHARIASZA 42. JEZUS W KARIOCIE. ŚMIERĆ STAREGO SAULA 43. JEZUS W DRODZE POWROTNEJ Z PASTERZAMI, BLISKO HEBRONU 44. JEZUS NA GÓRZE POSTU I PRZY SKALE KUSZENIA 45. BRÓD NA JORDANIE. SPOTKANIE Z PASTERZAMI: JANEM, MACIEJEM I SYMEONEM 46. ISKARIOTA SPRZEDAJE DIOMEDESOWI KLEJNOTY AGLAE 47. JEZUS PŁACZE Z POWODU JUDASZA, A SZYMON ZELOTA GO POCIESZA 48. «U WAS TEŻ DOBRZY SĄ W TAKIEJ SAMEJ PROPORCJI [DO ZŁYCH], JAKA BYŁA MIĘDZY DOBRYMI [UCZNIAMI] I JUDASZEM» 49. SPOTKANIE JEZUSA Z ŁAZARZEM W BETANII 50. JEZUS POWRACA DO JEROZOLIMY. [SZYMON] SŁUCHA ISKARIOTY W ŚWIĄTYNI 51. JEZUS ROZMAWIA Z ŻOŁNIERZEM ALEKSANDREM PRZY BRAMIE RYBNEJ 52. JEZUS I IZAAK W OKOLICY DOK. WYMARSZ DO EZDRELONU 53. JEZUS U PASTERZA JONASZA NA RÓWNINIE EZDRELOŃSKIEJ 54. POWRÓT DO NAZARETU PO SPOTKANIU Z JONASZEM 55. NAZAJUTRZ W NAZARETAŃSKIM DOMU 56. JEZUS NAUCZA UCZNIÓW W ZAGAJNIKU OLIWNYM 57. JEZUS POUCZA UCZNIÓW W POBLIŻU DOMU 58. POUCZENIE UCZNIÓW I NAJŚWIĘTSZEJ MARYI W NAZARETAŃSKIM OGRODZIE 59. UZDROWIENIE ‘PIĘKNEJ Z KROZAIN’. PRZEMOWA W SYNAGODZE W KAFARNAUM 60. JAKUB, SYN ALFEUSZA, PRZYJĘTY DO GRONA UCZNIÓW. JEZUS NAUCZA PRZY KOMORZE CELNEJ MATEUSZA 61. JEZUS NAUCZA TŁUM W BETSAIDZIE 62. POWOŁANIE MATEUSZA DO GRONA UCZNIÓW 63. JEZUS NA JEZIORZE W TYBERIADZIE. POUCZENIE UCZNIÓW W POBLIŻU MIASTA 64. JEZUS SZUKA JONATANA W TYBERIADZIE, W DOMU CHUZY 65. JEZUS W DOMU ALFEUSZA I W SWOIM DOMU 66. JEZUS PYTA MATKĘ O SWOICH UCZNIÓW 67. «NATURA LUDZKA APOSTOŁÓW - JAKŻE ONA CIĄŻYŁA!» 68. UZDROWIENIE JOANNY, MAŁŻONKI CHUZY, W POBLIŻU KANY 69. JEZUS NA LIBANIE U PASTERZY BENIAMINA I DANIELA 70. JEZUS ODBIERA W MIEJSCOWOŚCI NADMORSKIEJ LISTY DOTYCZĄCE JONASZA 71. JEZUS W DOMU MARII ALFEUSZOWEJ ZAWIERA POKÓJ Z KUZYNEM SZYMONEM 72. «ŁASKA DZIAŁA ZAWSZE TAM, GDZIE JEST PRAGNIENIE BYCIA SPRAWIEDLIWYM» 73. ZŁE PRZYJĘCIE JEZUSA W NAZARECIE 74. JEZUS ZE SWOJĄ MATKĄ W DOMU JOANNY, MAŁŻONKI CHUZY 75. JEZUS W CZASIE WINOBRANIA W DOMU ANNY. CUD UZDROWIENIA SPARALIŻOWANEGO DZIECKA 76. JEZUS U DORASA. ŚMIERĆ JONASZA 77. JEZUS W DOMU WIEŚNIAKA JAKUBA, W POBLIŻU JEZIORA 78. POWRÓT DO BRODU NA JORDANIE, W POBLIŻU JERYCHA 79. JEZUS W DOMU ŁAZARZA. MARTA MÓWI O MAGDALENIE 80. W DOMU ŁAZARZA PO ŚWIĘCIE NAMIOTÓW. ZAPROSZENIE JÓZEFA Z ARYMATEI 81. JEZUS SPOTYKA GAMALIELA NA UCZCIE U JÓZEFA Z ARYMATEI 82. UZDROWIENIE UMIERAJĄCEGO DZIECKA. UPOMNIENIE JEZUSA 83. JEZUS ROZMAWIA Z NIKODEMEM W NOCY W GETSEMANI 84. JEZUS U ŁAZARZA PRZED PÓJŚCIEM DO DOLINY “PIĘKNEJ RZEKI” 85. JEZUS W DOLINIE “PIĘKNEJ RZEKI”. POCZĄTKI ŻYCIA WSPÓLNEGO Z UCZNIAMI 86. JEZUS W DOLINIE “PIĘKNEJ RZEKI”. "JA JESTEM PANEM, TWOIM BOGIEM» 87. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. «NIE BĘDZIESZ MIAŁ CUDZYCH BOGÓW OBOK MNIE» 88. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. «NIE BĘDZIESZ BRAŁ MOJEGO IMIENIA NADAREMNIE» 89. JEZUS W DOLINIE “PIĘKNEJ RZEKI”. «CZCIJ OJCA SWEGO I MATKĘ SWOJĄ» 90. JEZUS W [DOLINIE]“PIĘKNEJ RZEKI”. «NIE BĘDZIESZ POPEŁNIAŁ NIECZYSTOŚCI» 91. ZASŁONIĘTA NIEWIASTA Z “PIĘKNEJ RZEKI” 92. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. «ŚWIĘĆ DNI ŚWIĘTE» 93. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. «NIE ZABIJAJ». ŚMIERĆ DORASA 94. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. TRZECH UCZNIÓW CHRZCICIELA. «NIE BĘDZIECIE WYSTAWIALI NA PRÓBĘ PANA, BOGA WASZEGO» [por. Mt 4,7; Łk 4,12] 95. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. «NIE POŻĄDAJ ŻONY BLIŹNIEGO SWEGO» 96. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. UZDRAWIA SZALONEGO RZYMIANINA I MÓWI DO RZYMIAN 97. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. «NIE MÓW FAŁSZYWEGO ŚWIADECTWA» 98. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. «NIE POŻĄDAJ RZECZY BLIŹNIEGO» 99. JEZUS W [DOLINIE] “PIĘKNEJ RZEKI”. ZAKOŃCZENIE. KOMENTARZ DO PSALMU: «Z GŁĘBOKOŚCI» I «ZMIŁUJ SIĘ NADE MNĄ, BOŻE» 100. JEZUS OPUSZCZA [DOLINĘ] “PIĘKNEJ RZEKI” I IDZIE W KIERUNKU BETANII 101. UZDROWIENIE CHOREJ NA RAKA JERUZY Z DOK 102. W BETANII, W DOMU SZYMONA ZELOTY 103. DZIEŃ POŚWIĘCENIA ŚWIĄTYNI W DOMU ŁAZARZA Z PASTERZAMI 104. POWRÓT DO [DOLINY] “PIĘKNEJ RZEKI” 105. NOWY UCZEŃ. WYMARSZ DO GALILEI 106. NA WZGÓRZACH W POBLIŻU EMAUS 107. W DOMU KLEOFASA, PRZEWODNICZĄCEGO SYNAGOGI 1. POŻEGNANIE JEZUSA Z MATKĄ PRZED JEGO ODEJŚCIEM Z NAZARETU Wizja rozpoczęła się podczas Komunii św. 9 lutego 1944. A, 1736-1745 Widzę wnętrze domu w Nazarecie. Patrzę na pokój przypominający jadalnię, w której rodzina spożywa posiłki i zażywa odpoczynku w godzinach wytchnienia. Jest to całkiem małe pomieszczenie z prostym stołem w kształcie prostokąta i rodzajem skrzyni przysuniętej do muru, służącej do siedzenia z jednej strony stołu. Przy innej ścianie stoi krosno tkackie i taboret, dalej dwa inne taborety i półka z lampami oliwnymi oraz inne przedmioty. Otwarte drzwi wychodzą na mały ogród. Jest chyba wieczór, bo ostatni promień słońca oświetla wierzchołek wysokiego drzewa, ledwie zazielenionego pierwszymi listkami. Jezus siedzi przy stole. Spożywa posiłek, a Maryja usługuje Mu, przechodząc tam i z powrotem przez małe drzwi, które – jak mi się wydaje – prowadzą do miejsca, w którym jest palenisko, gdyż przez uchylone drzwi można dostrzec jego błysk. Jezus mówi dwa, a może trzy razy do Maryi, aby i Ona usiadła i jadła. Jednak Maryja nie chce. Potrząsa głową, uśmiechając się ze smutkiem. Przynosi ugotowane w wodzie jarzyny, zastępujące chyba zupę, smażone ryby i następnie ser, miękki, w kształcie kuli, przypominający kamienie uformowane przez potok. Na koniec podaje czarne oliwki. Okrągły i szeroki chleb jako zwykłe danie jest już na stole. Ma kolor raczej ciemny, zawiera otręby. Jezus ma przed Sobą amforę z wodą i kielich. Je w milczeniu patrząc na Mamę spojrzeniem pełnym bolesnej miłości. Maryję – to jest widoczne – ogarnia troska. Chodzi tam i z powrotem dla dodania sobie odwagi. Choć jest jeszcze jasno, zapala lampę, stawia ją koło Jezusa, a wyciągając ramię głaszcze ukradkiem Jego głowę. Otwiera torbę, która jest chyba z czystej wełny, wykonana ręcznie i nieprzemakalna, w kolorze orzechowym. Przeszukuje ją, wychodzi do ogródka, idzie aż do końca, dochodzi do rodzaju spiżarki. Wychodzi z jabłkami już pomarszczonymi, z pewnością przechowywanymi od lata. Wkłada je do sakwy. Następnie bierze chleb, dorzuca też mały serek, choć Jezus nie chce i mówi, że reszta wystarczy. Potem Maryja znowu podchodzi do stołu, do jego najwęższego brzegu po lewej stronie Jezusa i patrzy, jak On je. Spogląda na Niego ze smutkiem, z uwielbieniem, z twarzą jeszcze bledszą niż zwykle, którą – jak się zdaje – postarzyła troska. Oczy ma wielkie z powodu okalających je cieni – znak wylanych już łez. Wydaje się, że błyszczą bardziej niż zwykle, obmyte wypełniającymi je łzami, gotowymi [znowu] wypłynąć. Dwoje bolesnych i umęczonych oczu. Jezus je powoli i w sposób widoczny zmusza się do tego, chcąc jedynie sprawić przyjemność Matce. Jest zamyślony bardziej niż zwykle, podnosi głowę i patrzy na Maryję. Napotyka spojrzenie zalane łzami i opuszcza głowę z szacunku dla Jej wzruszenia. Ogranicza się do wzięcia w ręce delikatnej dłoni, którą Maryja trzyma opartą o brzeg stołu. Bierze ją w Swą lewą rękę i przykłada do policzka, przyciska do niego i tuli, aby odczuć pieszczotę tej biednej drżącej ręki [Mamy]. Potem całuje ją z jakże wielką miłością i szacunkiem. Widzę Maryję, która podnosi wolną lewą rękę do ust, jakby chciała zagłuszyć szloch. Potem ociera palcami łzę, wymykającą się spod rzęs i płynącą po policzku. Jezus zaczyna znowu jeść, a Maryja wychodzi pospiesznie, bardzo szybko do mało już oświetlonego ogródka. Znika. Jezus opiera lewy łokieć na stole, podpiera czoło ręką i zagłębia się w myślach, zapominając o jedzeniu. Nasłuchuje i wstaje. Wchodzi do ogrodu i rozejrzawszy się...
marszalek1