zabawy.doc

(81 KB) Pobierz

Myszki i kot

 

Straszny kotek musi wyłapać myszki, czy mu się to uda? Zabawa na całego!

 

Dzieci przez wyliczankę wybierają kota, który "ogłasza" jakiś kolor, np. czerwony. Myszki szybko rozbiegają się po pokoju i szukają jakiegoś czerwonego przedmiotu. te myszki , które znajdą coś czerwonego, są bezpieczne-kot nie może ich złapać, natomiast łapie to dziecko, któremu nie udało się znaleźć niczego w tym kolorze.
 
Złapana myszka w następnej kolejce jest kotem i wybiera kolor...

 

Zgaduj - zgadula

 

Zgaduj - zgadula, co kryje złota kula......,  nieee - tym razem odgadnij co jest w pudełku ! Ta zaczarowana zabawa ucieszy każde dziecko!

wdużym kartonie wycinamy z dwóch stron dziury, na tyle duże, aby dziecko mogło wsunąć tam rączki. Wkładamy tam różne przedmioty a dziecko za pomocą dotyku odgaduje ich nazwy. Rozwija wyobraźnię i zmysł dotyku

 

 

Pingwinki

 

Jeśli nasze dziecko ma kolegów albo koleżanki, to już nie musisz się martwić, ze za chwilę wszystkie dzieci rozniosą Twój dom. Wystarczy, ze nauczysz ich nowej zabawy w Pingwinki. To zabawa dla przedszkolaków, ale nie tylko.

 

Ty jesteś rekinem. na podłodze jest woda i wielka kra. Krę zrobisz z koca. koc powinien być całkowicie rozłożony ( chyba, ze dzieci jest b. mało - wówczas złóż go tak, by dzieci na nim wygodnie stały, ale żeby nie było go za dużo). Rekinki pływają sobie wokół kry lodowej, czyli koca. Nagle mówisz:

Słońce przygrzewa. Lód się topi. Pingwinki nadal pływają. I w tym czasie składasz koc na pół - tak, żeby sie na nim już choć jedno dziecko nie zmieściło. Po czym odchodzisz, ale stoisz bardzo blisko dzieci i powtarza- pingwinki nadal pływają. I nagle, znienacka wołasz- Nadpływa rekin! - i przemieniasz się w groźnego rekina. Dzieci zaś muszą skryć się na krze- kocu. Tylko tam są bezpieczne i tam rekin nie może ich łapać. Dzieci, które nie zdąża tego zrobić rekin łapie i takie dzieci stają sie same rekinami i pomagają największemu rekinowi. I znowu pingwinki pływają, kra topnieje, składasz koc, znienacka wołasz - rekiny łapią i łapiecie pozostałe pingwinki. Tak długo składasz koc aż zostanie tylko 1 pingwinek na krze! Super zabawa!!...

 

 

 

 

 

 

Kółeczko

Do tej zabawy potrzebna jest jak największa ilość osób, najlepiej zaprosić do niej więcej dzieci i dorosłych.

 

Na początek tworzymy jedno duże koło i kładziemy wierzch dłoni na wewnętrznej stronie dłoni sąsiada z prawej lub lewej strony, tak samo robi sąsiad z drugiej strony, tak aby jedna twoja dłoń była na dłoni sąsiada z jednej strony a druga dłoń pod dłonią sąsiada z drugiej strony. Zabawa przypomina popularną grę "w łapki".

Wszyscy śpiewają: "Ące, madąse flore o ma de o ma de o ma deo, deo, riki-tiki, deo, deo, riki-tiki" - i na koniec wyliczanka z języka angielskiego - "one, two, three". W czasie śpiewania piosenki klaskamy w dłonie sąsiada, czyli np. mama klaska w dłonie taty, tata w dłonie babci, babcia w dłonie dziadka itd. Przy końcówce piosneki, wyliczance trzeba bardzo uważać, kiedy zaczynamy odliczanie i na słowo "three" nie zabierzemy ręki, czyli ktoś klaśnie w naszą dłoń a my jej w stosownym momencie nie cofniemy wtedy odpadamy z kółeczka

 

 

Śpiewający skoczek

 

Zabawa najlepiej sprawdza sie wśród dzieci, które już pewnie chodzą. Na podłodze rozkładamy kolorowe puzzle - najlepiej piankowe  lub kawałki materiału

 

Bardzo istotne jest to żeby nie ślizgały sie po podłożu! Samą zabawą jest przygotowanie do gry, można zaangażować dziecko do układania wzoru, lub po prostu rozrzucenia kolorowych "plam". Na podane hasło dziecko musi stanąć na danym kolorze lub wzorze. Dodatkowo urozmaici zabawę włączona ulubiona piosenka, którą można śpiewać w trakcie skakania.

 Drugą łatwiejszą opcją jest po prostu skakanie z puzzla na puzel w rytm muzyki. Kiedy muzyka milknie należy zatrzymać się na jednym z puzzli.
Polecam piosenkę "Jedzie pociąg z daleka" ułożone jako tory puzzle wyznaczają drogę do poruszania się dla małego maszynisty.
Uwaga! bardzo ważne jest zaangażowanie rodzica w zabawę. Bawmy się razem z dziećmi

Potańczmy

 

Na podłodze układamy gazety, lub robimy okręgi ze sznurka w liczbie mniejszej o jeden niż liczba biorących udział w zabawie dzieci

 

Podczas muzyki dzieci tańczą wokoło, a gdy muzyka się kończy – wskakują pojedynczo na gazety (koła). Dziecko, które nie zdąży znaleźć dla siebie gazety odpada. Następnie zabieramy jedną gazetę i ponownie włączamy muzykę. Dziecko, które wytrwa do końca wygrywa

 

 

 

fajna wyliczanka, połączona ze świetną zabawą.

 

Zasady: Wyliczanka w duecie. Ty zadajesz pytania, a dziecko odpowiada. A potem odwrotnie. A na końcu straszny zwierz goni swoją ofiarę. I tak do skutku, czytaj do znudzenia.

- Jedzie wóz.
- Co jest w wozie?
- Koszyk.
- A co w koszyku?
- W koszyku jest słoma.
- Co siedzi na słomie?
- W koszyku na słomie siedzi kura.
- A co leży pod kurą?
- Pod kurą leży jajko.
- Co jest w jajku?
- Białko.
- A w białku?
- Żółtko.
- Co jest w żółtku?
- Igła.
- Co jest w igle?
- Dziura.
- A co w dziurze?
- Ogromny zwierz, który zaraz cię złapie! 

 

 

Zasady: Zabawa w parze. Ty jesteś "ojcem", a dziecko "synem". Pokazujesz dziecku, co trzeba robić z sianem, a przy okazji uczysz malucha dni tygodnia.

W poniedziałek rano
kosił ojciec siano.
Kosił ojciec,
kosił ja,
kosiliśmy obydwa!

A we wtorek rano
grabił ojciec siano...

A we środę rano
znosił ojciec siano...

A we czwartek rano
zwoził ojciec siano...

 

 

Zabawa: Patyki

Jest to pewnego rodzaju zabawa w chowanego. Szukający nie liczy a zbiera patyki... Do zabawy potrzebna jest deska położona na kamieniu, a na desce pewna okreslona ilosc patykow (ilosc patykow = ilosci graczy). Jeden z graczy uciekajacych wybija z deski patyki i gra sie zaczyna. Wszyscy uciekaja, a szukajacy zbiera patyki, jak wszystkie patyki spowrotem ulozy na desce, tak, by mozna ja bylo ponownie rozbic moze szukac graczy. W tej zabawie zaklepuje tylko szukajacy. Istnieje mozliwosc "wybawienia" graczy. Osoba, ktora sie ukrywala, nie zostala zaklepana moze szybko niezauwazona rozbic patyki, wtedy wszyscy ponownie sie ukrywaja, a szykajacy na nowo musi zebrac patyki i szukac. Gra toczy sie tak dlugo az szukajacy zaklepie wszystkich.

Zabawa: Zegar

Do zabawy potrzeba jest skakanka lub dluzszy sztywny sznur. Jedna osoba kreci sie w wokol wlasnej osi krecac nisko nad ziemia skakanka.
Rownoczesnie tez wymienia rozne kolory. Reszta graczy przeskakuje przez skakanke. Osoba, ktra nieprzeskoczy musi pokazac na sobie kolor,
ktory w tym momencie byl wymieniony przez krecacego. Jezeli nie ma, to zmienia sie z kręcącym.

Zabawa: Baba-jaga patrzy

jedna osoba jest Baba-jaga i stoi na jednym koncu podworka, reszta graczy ustawionych w rownej lini czeka na drugim koncu placu. Zabawa
rozpoczyna sie gdy Baba-jaga odwraca sie tylem do graczy, powoli sie odwraca ze slowami "raz, dwa, trzy Baba-jaga patrzy". Reszta grajacych
gdy Baba-jaga jest odwrocona stara sie dobiec do "niej", a w momencie gdy wypowiada slowa i sie odwraca wszyscy sie zatrzymuja i stoja bez
ruchu. W tedy Baba-jaga moze podejsc do kazdego, kto usiluje do "niej" dobiec i sprawdzic, czy sie nie rusza. Jak sie poruszyl, to wraca na
linie "startu". Oczywiscie jak Baba-jaga patrzy na innych zawodnikow, to mozna zaryzykowac podejsci do przodu. Wygrywa ten, kto pierwszy
dotknie Baba-jagę, w nagrodę zostaje "nią".

Zabawa: Diabel

Jedna osoba jest "Diablem". Reszta graczy siada na lawce, drabince, murku... wazne by wszycy siedzieli na tym samym. Diabel odchodzi na
bok, a gracze ustalaja sobie kolor, ktoremu bedzie odpowiadal. Gdy kazdey ma juz swoj kolor przychodzi Diabel i zaczyna dialog:
- puk, puk - Diabel
- kto tam? - gracze
- diabeł
- co chciał?
- farbę
- jakiego koloru?
W tedy Diabel wymienia kolory tak dlugo az znajdzie kolor, ktoremu odpowiada gracz. Osoba, ktorej kolor zostal wymieniony, wstaje i zaczyna
uciekac, a Diabel ja goni. Jezeli graczowi uda sie spowrotem usiac na swoje miejsce, Diabel zostaje bez zmian. Jezeli natomiast Diabel
złapie gracza, zamieniają sie funkcją w grze.

 

 

Kule i kulki
Zgromadź stare gazety, bibułkę, papier pakowy, karton, kawałki cienkiej folii aluminiowej. Pokaż maluchowi w jaki sposób drzeć papier i wrzucać go do pudełka. Zwiń kawałki papieru w kulki i rzucaj nimi. Zachęć dziecko do tego samego. UWAGA! Pilnuj, żeby nie wkładało papieru do buzi (zwłaszcza gazet, bo farby drukarskie są szkodliwe).

Chlapu chlap!
Podczas kąpieli pozwól maluchowi na swobodną zabawę wodą. Niech ją wlewa i wylewa z kolorowych foremek, próbuje zatapiać różne przedmioty, chlapie, pryska, robi fale. UWAGA! Nigdy nie zostawiaj dziecka samego w wannie, nawet jeśli już pewnie siedzi. Jeśli masz dużą wannę, możesz kąpać się wspólnie z dzieckiem, to będzie relaks dla Was obojga.

Pożyteczna przytulanka
Ulubioną przytulankę dziecka możesz wykorzystać przy nauce nowych umiejętności. Pokaż swojemu maluchowi, jak pieska można łaskotać po brzuszku, czesać, robić za niego "pa pa"

 

 

Cele dydaktyczne: ćwiczenie pamięci, nazw poszczególnych owoców, reagowanie na sygnał.

Dzieci siedzą w kole. Prowadzący rozdaje im obrazki przedstawiające owoce. Mówi, aby każde dziecko się zapoznało i zapamiętało swojego „owocka”. Na hasło: "Zmienią się miejscami dzieci, które są bananami” - wszystkie dzieci z danej grupy owocowej zmieniają swoje miejsce. Ostatnie dziecko, które nie zdąży usiąść wymienia następną grupę owoców. Na hasło „sałatka owocowa”- wszystkie dzieci zmieniają swoje miejsca.

 

 

Cele dydaktyczne: utrwalenie konkretnych cech, kształtów, kolorów itp.

Dzieci biegają w trakcie, gdy gra muzyka na ciszę w muzyce prowadzący mówi np. dotknij czegoś, co jest: okrągłe, czerwone. Dzieci odnajdują i dotykają przedmiot o wskazanych cechach.(Podczas zabawy z dziećmi starszymi możemy podawać jednorazowo większą ilość cech).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

 

 

 

 

Cele dydaktyczne: ćwiczenie skupienia uwagi, zapamiętywania kolejności poszczególnych ruchów i bierne ich odwzorowanie.

Dzieci siedzą w kole. Dziecko-czarodziej wstaje, mówi głośno "abrakadabra" i wykonuje jakiś prosty magiczny ruch, np. kręci palcem. Koleje dziecko powtarza magiczne zaklęcie i ruch poprzednika i dodaje następny"swój" ruch, np. tupanie nogą. Każde dziecko dodaje następny element (wcześniej powtarzając ruchy poprzedników). Kto pominie podczas pokazywania jakiś element "wpada w magiczną moc kręg"- wchodzi do środka i czeka jedną kolejkę.

 

 

 

 

Cele dydaktyczne: zabawa integracyjna, utrwalająca położenie poszczególnych części ciała.

Dzieci łączą się w pary, stojąc w luźnej gromadzie. Prowadzący wymienia: witają się nasze dłonie, witają się nasze stopy, witają się nasze uszy…, a dzieci dotykają siebie wymienianymi częściami ciała. Na hasło „ludzie do ludzi” następuje zmiana partnerów w parach.

 

 

 

Cele dydaktyczne: zabawa zwinnościowa o charakterze orientacyjno - porządkowym.

Prowadzący rozkłada na podłodze kolorowe obręcze - są to „kwiaty”. Dzieci – motyle „fruwają” między kwiatami. Na hasło prowadzącego każdy motyl siada na najbliższym kwiatku (obręczy). Ponowne hasło – to powrót do zabawy. Prowadzący zabiera po jednej obręczy. Motylek, który nie ma swojego kwiatka odchodzi z zabawy. Zabawa się kończy w momencie, gdy zostaje jeden motyl.

 

 

 

Cele dydaktyczne: ćwiczenie pamięci wzrokowej, wnikliwa obserwacja otoczenia.

W różnych miejscach sali rozstawione są przedmioty np.: krzesła, zabawki itp. Dzieci siedzą w gromadce w rogu sali, w przeciwległym rogu znajduje się „kryjówka kreta”. Wybrane do roli kreta dziecko przechodzi między przeszkodami, przebywając drogę od grupy dzieci do swojej kryjówki. Dzieci uważnie obserwują drogę, jaką przeszedł „kret”. Następnie po kolei próbują przejść drogę dokładnie tak samo. Jeśli jakiemuś dziecku uda się przebyć prawidłowo drogę zabiera „kreta” i wraca z nim do dzieci, jeśli zaś się pomyli odchodzi na koniec. W przypadku odkrycia „kreciej drogi” następne dziecko zostaje wyznaczone do roli kreta i wymyśla nową drogę do kryjówki.

 

 

 

 

 

Cele dydaktyczne: zabawa kształcąca słuch.

Jedno z dzieci opuszcza na chwilę salę, pozostałe zwijają się w "kłębki" na dywanie. W chwili powrotu dziecka do sali wyznaczone przez prowadzącego dziecko wydaje dźwięk gdakania. Zadaniem szukającego jest odgadnięcie, które z dzieci wydaje dźwięki.

 

 

 

 

 

 

Cel dydaktyczny:
Ćwiczenie na spostrzegawczość. Odnajdywanie cech wspólnych dwóch przedmiotów.

Wprowadzenie do zabawy:
Prowadzący opowiada dzieciom historyjkę o krasnoludkach – figlarzach, które pomieszały wszystkie pary bucików. Całe szczęście krasnoludki potrafią także pomóc i w związku z tym rano wróciły do przedszkola, żeby pomóc w uporządkowaniu kapciuszków.

Przebieg zabawy:
Dwoje wskazanych dzieci opuszcza salę (otrzymują one kolorowe, krasnalkowe czapki). Pozostałe dzieci tworzą koło i siadają, prowadzący wybiera te pary kapci, których wygląd jest odmienny. Dzieci zdejmują je i ustawiają pomieszane w środku kółka. Gdy wszystko jest przygotowane wchodzi dwóch krasnoludków. Każdy z nich bierze jeden kapeć i wyszukuje do niego parę wśród pozostałych. Po dobraniu pary krasnoludek staje naprzeciwko dzieci i mówi: „Mam dziś kłopot- kłopot wielki, komu oddać pantofelki”. Dziecko do którego należą kapcie podnosi się z miejsca i dziękuje krasnoludkowi za pomo

 

 

 

ele dydaktyczne: zabawa aktywizyjąca.

Prowadzący śpiewa piosenkę – najpierw całą, potem kolejno słowa zastępuje ruchem
Mój kask ma trzy rogi,
Trzy rogi ma mój kask,
Lecz gdyby nie trzy rogi,
To nie byłby mój kask.
Zastępujemy ruchem: najpierw "kask"- kładąc płasko dłoń na czubku głowy, następnie "trzy"- pokazując trzy palce, potem "rog"i- pokazując palcami wskazującymi z boku głowy, "mój"- obie ręce na piersi.

 

 

 

Cel dydaktyczny:utrwalenie nazw poszczególnych części ciała i ich położenia.

Dzieci ustawione są w kółku. Prowadzący wymienia (można także śpiewać na określona melodię) poszczególne części ciała:
„Głowa, ramiona, kolana, pięty , kolana, pięty, kolana, pięty.
Głowa ramiona, kolana, brzuch.
Oczy uszy, usta ,nos”.
Dzieci podczas wymawiania części ciała prawidłowo je pokazują. W miarę ilości powtórzeń tem

 

 

 

Cele dydaktyczne: ćwiczenia spostrzegawczości, rozpoznawanie.

Dzieci siedzą w kole. W środku koła leży koc. Jedno dziecko opuszcza salę, a w tym czasie pod koc wchodzi 1-3 dzieci(wystawione są tylko ich nóżki z kapciami). Dziecko, które opuściło salę wraca i na podstawie kapci ustala, kto jest schowany.(Jeżeli jest to za trudne można poprosić dziecko schowane pod kocem, aby coś powiedziało).

 

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin