Linia dużych prędkości Pekin - Tjanjin.pdf

(11443 KB) Pobierz
Agata Pomykała
Linia dużych prędkości Pekin – Tianjin
Dworzec w Tianjin
wego. Pierwsze lata eksploatacji linii wykazały, że spodziewane
efekty synergii tych miast już wystąpiły w postaci nowych inwe-
stycji, decyzji o lokalizacji firm itp.
1 sierpnia 2008 r., tydzień przed otwarciem Igrzysk Olim­
pijskich w Pekinie, oddano do eksploatacji pierwszą na
świecie linię o eksploatacyjnej prędkości pociągów
350 km/h. Linia, długości 120 km, połączyła stolicę Chin
oraz portowe miasto Tianjin, umożliwiając osiągniecie re­
kordowo krótkiego czasu przejazdu – 30 min. Nowa linia
jest bardzo ważnym elementem polityki gospodarczej
Chin, polegającej na zapewnieniu wysokiej jakości in­
frastruktury transportowej dynamizującej rozwój gospo­
darczy.
Pekin
Pekin (Beijing), będący stolicą kraju, pod względem liczby lud-
ności jest drugim, po Szanghaju, miastem Chińskiej Republiki
Ludowej. W latach swojej świetności, od 1425 r. do 1650 r. oraz
w latach 1710–1825 nosiło ono dumne miano największego
miasta świata. W lutym 2010 r. liczba ludności, zamieszkującej
Pekin stale i okresowo, przekroczyła 22 mln.
„Beijing”, czyli „Północna Stolica” obejmuje obszar 14 miej-
skich i podmiejskich dzielnic oraz 2 wiejskich powiatów, zajmu-
jąc powierzchnię 16 808 km 2 .
Wraz z rozwojem miasta następował rozwój systemu trans-
portowego – obecnie Pekin jest głównym węzłem komunikacyj-
nym kraju i największym w Azji Środkowowschodniej, w którym
krzyżują się i zbiegają drogi kolejowe i autostrady, z jednym
z większych na świecie lotnisk międzykontynentalnych. Miasto
przecięte jest pięcioma obwodnicami, dziewięcioma drogami
ekspresowymi, jedenastoma autostradami i kilkoma liniami kole-
jowymi: do Shanghai, Guangzhou, Kowloon, Harbin, Qinhuang-
dao, Baotou, Yuanping, Chengde i Tianjin.
Zgodnie ze stanem na 1 lipca 2010 r. na dworcach stolicy
odprawiana jest w ciągu doby następująca liczba pociągów:
Beijing
Pekin i Tianjin łączą od dawna więzi gospodarcze, a od czasu
uruchomienia linii dużej prędkości coraz bardziej zbliżają się one
do siebie. Pomiędzy nimi powstają mniejsze miasta i tereny
przemysłowe. Wytyczenie linii dużej prędkości od początku miało
głównie cele gospodarcze – tak jak zresztą na całym świecie,
gdzie budowa linii dużych prędkości jest początkiem skoku go-
spodarczego, czy nowego porządku zagospodarowania prze-
strzennego. Oba miasta mają stworzyć klaster, a dzięki jego sy-
nergii być jeszcze bardziej wzmocnione i powiązane.
Dzięki lepszej komunikacji i połączeniom gospodarczym
między Pekinem, Tianjin oraz okolicznym regionem i miastami,
linia ta pobudziła znacząco gospodarczy i społeczny rozwój tych
obszarów. W rezultacie, w Tianjin szczególnie takie gałęzie go-
spodarki, jak: nieruchomości, logistyka, turystyka, przemysł re-
stauracyjny rozwijają się w zaskakującym tempie. Coraz więcej
firm zagranicznych, a także dużych firm państwowych zaczęło in-
westować w Tianjin. Według danych produkt krajowy brutto
w Pekinie i Tianjin jest dużo powyżej średniego poziomu narodo-
173
Beijing Zachodni
232
Beijing Południowy
163
Beijing Północny
22
11-12 /2010 63
830728617.039.png 830728617.040.png 830728617.041.png 830728617.042.png 830728617.001.png 830728617.002.png 830728617.003.png 830728617.004.png 830728617.005.png 830728617.006.png 830728617.007.png 830728617.008.png 830728617.009.png 830728617.010.png 830728617.011.png 830728617.012.png 830728617.013.png
Przez stacje Pekinu przejeżdżają międzynarodowe pociągi do
Mongolii, Rosji, Wietnamu i Północnej Korei oraz podmiejskie –
stanowiące popularny w Chinach środek transportu.
W 11. pięcioletnim planie Rozwoju Narodowej Gospodarki
i Społeczeństwa w Chińskiej Republice Ludowej na lata 2006–
–2010, zatwierdzonym w 2006 r., wskazano, że rozwój i otwarcie
regionu Tianjin Binhai jest częścią ponadnarodowej strategii roz-
woju Chin. Wysiłki podejmowane w przyszłości będą zmierzały
do stworzenia w Tianjin nowoczesnego centrum gospodarczego
i finansowego północnych Chin z międzynarodowym, wolnym
portem morskim oraz ukierunkowaniem na ekologię.
Do realizacji trzystopniowej strategii rozwoju, określonej jako
„droga do stworzenia doskonałego systemu socjalistycznej go-
spodarki rynkowej” wyznaczono główne cele [1]:
zwiększenie całkowitej produkcji Tianjin według stopy rocznej
o 12%,
zwiększenie całkowitej wartości produkcji na mieszkańca do
ponad 7 tys. USD,
zwiększenie dochodu finansowego ponad 16%, a środków
trwałych inwestycji 15% w skali roku,
poziom inwestycji w zakresie badań i rozwoju – 2,5% całko-
witej wartości produkcji,
zmniejszenie stopy bezrobocia w miastach i miasteczkach do
4%,
utworzenie 1,4 mln nowych miejsc pracy,
stabilny poziom cen,
coroczny wzrost dochodu o co najmniej 10%.
Tianjin (od 11.10.2004 r. partnerskie miasto Łodzi)
Tianjin położony jest we wschodniej części północnych Chin,
137 km na zachód od stolicy kraju, zamieszkiwany przez 8 mln
osób, jest bramą Pekinu na otwarte morze i jednym z najwięk-
szych chińskich ośrodków przemysłowych.
Jest również kluczowym węzłem komunikacji lądowej i wod-
nej. Port składający się z Tianjin, Tanggu i Xingang Porty jest
dostępny dla frachtowców oceanicznych o wyporności 10 tys. t
i obsługuje ponad 20 tras. Port lotniczy zapewnia regularne loty
do ponad 30 miast w całym kraju.
Nazwę „Tianjin”, czyli „port dla cesarza”, przyjęto w pierw-
szych latach panowania Yongle, trzeciego cesarza dynastii Ming
(ok.1403 r.). W 1860 r. Tianjin stał się otwartym portem handlo-
wym, a w latach 30. XX w. był największym przemysłowym i han-
dlowym miastem oraz centrum finansowym północnych Chin.
Po proklamowaniu Chińskiej Republiki Ludowej, Tianjin stał
się miastem bezpośrednio podległym rządowi centralnemu.
W 1978 r., wraz z przyjęciem polityki reformy i otwarcia na świat,
stał się jednym z pierwszych otwartych nadmorskich miast chiń-
skich.
Linia Pekin – Tianjin
Jest to pierwsza linia na świecie, na której od 1 sierpnia
2008 r. prowadzony jest ruch pasażerski z prędkością
maksymalną 350 km/h. Wybudowana w ciągu 3 lat za-
pewnia komfortowe połączenie z dworca Beijing Nan
(Pekin Południowy) do Tianjin [2].
Rozpoczęcie budowy, w lipcu 2005 r., było wynikiem
umowy zawartej 7 marca 2005 r. pomiędzy Minister-
stwem Kolei Chińskiej a władzami Pekinu i Tianjin [3].
Budowa nowej linii tylko do przewozów pasażerskich
miała w założeniach odciążyć istniejącą linię dla potrzeb
przewozów towarowych. Ruch mieszany na tej linii
w znaczący sposób zmniejszał jej zdolność przewozową,
a dla jej zwiększenia w godzinach szczytu zmniejszano
prędkość pociągów pasażerskich nawet do 60 km/h,
analogicznie, jak dla pociągów towarowych [4].
Za zarządzanie projektem oraz weryfikację dokumen-
tacji projektowych odpowiedzialne były francuska firma
doradcza Systra oraz Chińska Akademia Nauk Kolejo-
wych. Koszty budowy linii, wynoszące 20,42 mld ju-
anów, zostały sfinansowane ze budżetów Ministerstwa
Kolei Chińskich, Pekinu i Tianjin.
Na linii Pekin – Tianjin zaprojektowano 3 stacje po-
średnie:
Yizhuang,
Yongle (przewidziana do budowy w terminie później-
szym),
Wuqing.
Linia przebiega w trudnym, podmokłym terenie, co
wymusiło budowę prawie 100 km estakad (jedynie kilka-
naście kilometrów linii przebiega na nasypie).
Dworzec Beijing Nan – wejście główne z rozkładem jazdy
Dworzec Beijing Nan – rozkład jazdy w hali kasowej, dla każdego pociągu wyświetlo-
na jest liczba dostępnych miejsc
64
11-12 /2010
830728617.014.png 830728617.015.png 830728617.016.png 830728617.017.png 830728617.018.png 830728617.019.png
Dworzec Beijing Nan, poczekalnia dla podróżnych
Dworzec Beijing Nan, automaty do sprzedaży biletów
Dworzec Beijing Nan, główna hala z poczekalniami
Dworzec Beijing Nan, makieta dworca
Dworce
Ważnym elementem w strategii rozwoju linii dużych prędkości
w Chinach jest budowa nowych dworców, które są pierwszym
punktem zetknięcia pasażera z koleją i powinny zapewnić mu
kompleksową obsługę na wysokim poziomie organizacyjnym.
Wraz budową nowej linii zaplanowano również budowę nowocze-
snych dworców w obu miastach.
Dworzec pekiński (Beijing Nan) wyróżnia się szczególnie uni-
katową architekturą. Rozbudowany w ramach realizacji projektu
budowy linii Pekin – Tianjin, uważany za jeden z największych
i najbardziej nowoczesnych na świecie, znajduje się na 5 kondy-
gnacjach, w tym 2 poziomach podziemnych. Zajmuje powierzch-
nię ponad 322 tys. m 2 , z czego 251 tys. m 2 jest przeznaczonych
dla pasażerów. Łączy różne środki transportu: metro, kolej kon-
wencjonalną, kolej szybką, transport samochodowy publiczny
i prywatny, stanowiąc doskonały przykład multimodalnego węzła
komunikacyjnego.
Dworzec ma 24 perony, w tym:
12 dla pociągów dużej prędkości,
7 dla pociągów intercity,
5 dla pociągów konwencjonalnych.
Do ich obsługi funkcjonuje 19 kas biletowych i 69 automa-
tów umożliwiających zakup biletów. Wkrótce, po otwarciu linii do
Szanghaju, ruch na dworcu się zwielokrotni.
Dworzec obsługuje tylko 150 pracowników, a jego zarządza-
nie odbywa się w 6 podsystemach – począwszy od ogólnego
Dworzec Beijing Nan, wejście na perony z bramkami do kasowania biletów
ds. zarządzania całym systemem, po obsługę pasażerów, sprząta-
nie, itd.
W ramach projektu budowy linii, pod kierownictwem Zhou
Hanqiang został także przebudowany dworzec w Tianjin, zajmują-
cy obecnie powierzchnię 185 tys m 2 , z czego 71 tys. m 2 to nowo
wybudowana, północna hala. W wyniku przebudowy istniejącej
południowej hali powstała, wzniesiona ponad poziom, poczekal-
nia o powierzchni 22 tys m 2 , przystosowana do obsługi 6 tys.
pasażerów. Przykryta przeszklonym dachem, umożliwiającym pe-
11-12 /2010 65
830728617.020.png 830728617.021.png 830728617.022.png 830728617.023.png
Dworzec Beijing Nan, hala peronowa
Dworzec w Tianjin, hala peronowa
Peron dworca Beijing Nan
Dworzec w Tianjin, poczekalnia dla podróżnych
Na obu dworcach pasażerowie wchodzą najpierw na górny
poziom z obsługą kasową i poczekalniami, a następnie – poprzez
bramki – udają się dolny poziom z peronami. Ruchome schody
i windy, umożliwiające wygodne przemieszczanie się między pe-
ronami dworca, sprawiają, że zmiana środka transportu nie jest
uciążliwa dla pasażera [5].
Prognozy i pierwsze wyniki przewozowe
W ramach prac analitycznych, przeprowadzonych w 2005 r., nie-
zbędnych do podjęcia decyzji o budowie nowej linii, dokonano
oszacowania prognozowanych przewozów. Dla 2010 r. oszacowa-
no średnie dobowe przewozy na 58,3 tys. pasażerów. Następnie
przyjęto średnioroczne zwiększenie liczby przewozów, zgodnie
z dynamiką wzrostu PKB w Chinach, zakładając zmniejszenie je-
go dynamiki wraz ze zwiększeniem zamożności społeczeństwa.
Prognozy zwiększenia przewozów dla poszczególnych okresów
przedstawiono w tabeli 1.
Hala główna dworca w Tianjin
netrację promieniom słonecznym, umożliwia oczekiwanie na po-
ciąg w przyjaznym otoczeniu.
W holu wejściowym, o wymiarach 187×57×8,5 m, oprócz
kas biletowych i informacji, znajduje się także pokój pomocy me-
dycznej.
Do usprawnienia obsługi podróżnych, oprócz kas biletowych,
na dworcu funkcjonuje system automatycznej sprzedaży biletów.
Wyodrębniono 3 obszary peronowe z 18 peronami, w tym:
5 dla pociągów konwencjonalnych;
7 dla intercity,
6 dla pociągów dużych prędkości.
Tabela 1
Prognozy przewozowe dla linii Pekin – Tianjin
Okres
Średnie roczne zwiększenie Liczba pasażerów średnio
liczby pasażerów [%]
w dobie na koniec okresu
2010–2020
8
125,9 tys.
2020–2035
3
190,6 tys.
Po 2035 r.
1
Oszacowano, że w stosunku do 2010 r., w 2020 r. przewozy
zwiększą się 2,3 razy, a 2050 r. – 3,9 razy.
66
11-12 /2010
830728617.024.png 830728617.025.png 830728617.026.png 830728617.027.png 830728617.028.png 830728617.029.png 830728617.030.png 830728617.031.png
 
W rzeczywistości przewozy zwiększyły się znacznie
szybciej niż prognozowano. Do października 2010 r.
przewieziono już 43,208 mln pasażerów, a w 2009 r.
osiągnięto już 96% wielkości zaplanowanej na 2010 r.
W 2010 r. w szczytowych dniach linią podróżowało
125 tys. pasażerów, a średnio w dobie – 91,6 tys.
Średnią dobową liczbę pasażerów przedstawiono
w tabeli 2.
Tabela 2
Średnia dobowa liczba pasażerów
w latach 2007–2010
Rok
Średnio pasażerów na dobę
2007* 18 200
2009 56 200
2010 91 600
* Dla linii konwencjonalnej przed otwarciem linii dużej prędkości.
Dworzec w Tianjin
Podróż na trasie Pekin – Tianjin możliwa jest w trzech
klasach:
deluxe, w cenie 99 yuanów (10 euro) – 8 miejsc
znajdujących się bezpośrednio przy przeszklonej kabi-
nie maszynisty dostępnych jest jedynie w pociągach
CRH3;
pierwszej, w cenie 69 yuanów (8 euro);
drugiej, w cenie 58 yuanów (7 euro).
Są to więc ceny zbliżone do obecnych cen biletów
w relacji Warszawa – Łódź.
Obecnie linia jest obsługiwana przez 57 par pocią-
gów, w tym 10 par zatrzymuje na stacji Wuqing (36 km
od Tianjin, czas przejazdu 15 min, a od Beijing –
20 min). Pierwsze pociagi wyruszają na trasę o godzinie
6.25, a ostatnie o 23.00.
Pociągi odjeżdżają ze stacji w minimalnych odstę-
pach 5-minutowych. Częstotliwość kursowania pociągów
może być zwiększona do 3-minutowych odstępów.
Dworzec w Tianjin
Tabor
Linie obsługują pociągi serii CRH3C, które bazują na
konstrukcji pociągu Velaro Siemensa, eksploatowanego
w różnych wersjach w Niemczech (seria ICE3), Hiszpanii
i Rosji. Koleje chińskie zamówiły 50 pociągów tego typu.
Wyprodukowane w Chinach mają wiele rozwiązań specy-
ficznych dla tego rynku. Przede wszystkim zwiększono
liczbę miejsc do siedzenia do 550, poprzez zastosowanie
w klasie drugiej układu siedzeń 2+3.
Zespoły są 8-wagonowe, zestaw 4 wagonów przed-
stawiono na rysunku 1. Oba zespoły 4-wagonowe są sy-
metryczne. Każdy z wagonów jest oparty na dwóch wóz-
kach, co drugi wagon ma wózki napędne.
Dane techniczne pociągu przedstawiono w tabeli 3.
Peron dworca w Tianjin
Zużycie energii na jednego pasażera na odcinku Pekin –
Tianjin wynosi tylko 7,5 kW.
Pociągi są wyposażone w system sterowania ruchem CTCS-
3D, odpowiadający europejskiemu systemu ETCS.
Do zapewnienia wysokiej jakości usługi, oprócz komfortu
i czasu przejazdu, konieczne było zapewnienie wykwalifikowanej,
dwujęzycznej (chiński i angielski) załogi pokładowej (maszynista,
konduktorzy, policjant, osoba sprzątająca), towarzyszącej pasaże-
rom w czasie podróży. Wymagania dotyczące poziomu wykształ-
cenia, wizerunku osobistego, doświadczenia i kompetencji zawo-
dowych wyznaczyły standardy jej doboru. W ramach szkoleń
rozwijane są kompetencje dotyczące umiejętności interpersonal-
nych i komunikacji z pasażerami.
Linia Pekin – Tianjin jest obiektem licznych wizyt zagranicz-
nych gości. W ciągu 2 lat od oddania jej do eksploatacji odwie-
dziło ją 300 delegacji ze 100 krajów, łącznie około 10 tys. gości.
11-12 /2010 67
830728617.032.png 830728617.033.png 830728617.034.png 830728617.035.png 830728617.036.png 830728617.037.png 830728617.038.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin