Eames Anne - Ukochany z Montany.pdf - Eames Anne - Karo1510

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Dawaj, dawaj! - krzyknęła Taylor Phillips, nie zważając

na widoczne zmęczenie pacjenta.

- Jak długo mam się jeszcze tak męczyć? - spytał Josh,

posłusznie unosząc hantle.

- Co najmniej minutę... a jeśli dasz radę, to nawet pięć.

Josh jęknął i bez cienia entuzjazmu machał dalej ciężarkami.

- Ma pan jakieś problemy, panie Malone? O ile dobrze pa

miętam, chwaliłeś się, że jesteś w znakomitej formie.

Taylor celowo prowokowała pacjenta, mając nadzieję, że

nieco złości pomoże mu wykrzesać więcej energii.

Josh ćwiczył jeszcze przez chwilę, po czym z głośnym wes

tchnieniem opadł na podłogę obok rehabilitantki. Hantle z ło

skotem potoczyły się po macie.

- Wystarczy.

Taylor uśmiechnęła się triumfująco. Spojrzała na zegarek,

potem wstała i wyciągnęła rękę do podopiecznego.

- Nieźle. Cztery minuty dłużej niż wczoraj.

Josh skorzystał z pomocy Taylor, wstał i rękawem koszulki

otarł pot z czoła.

- Kto ci dał dyplom fizykoterapeuty? - mruknął. - Kończy

łaś wydział sadomasochizmu?

Taylor parsknęła śmiechem i wpisała aktualne informacje do

karty, z trudem powstrzymując się, by nie umieścić tam również

swojej prywatnej uwagi: bogaci młodzieńcy powinni dawać

UKOCHANY Z MONTANY

z siebie wszystko. Biedaczek. Kątem oka widziała, jak patrzy

na nią z tym swoim głupim uśmieszkiem, który na pewno wy

ćwiczył przed lustrem i który, jak słyszała, wypróbował na licz

nych mieszkankach Bozeman. Ciekawa była, czy ten zarozu

miały playboy zdaje sobie sprawę, jak wiele przyjemności spra

wia Taylor ignorowanie jego zalotów. Ramię Josha zagoiło się

już dawno, a mimo to nadal zamawiał u niej seanse rehabilita

cyjne i było jasne jak słońce, dlaczego tak postępował.

Kończyła akurat notowanie, kiedy usłyszała ciche kroki

Maksa.

W ręku ściskał słuchawkę bezprzewodowego telefonu i był

wyraźnie zdenerwowany.

Josh, jakby tego nie zauważył, próbował żartować:

- Hej, tato, czy to ty nauczyłeś Taylor tych tortur?

Max zignorował pytanie syna.

- Josh... przepraszam cię na chwilę. Jest pilny telefon z Ann

Arbor - zwrócił się do Taylor. - Twój ojciec - dodał i podał jej

słuchawkę.

Przez chwilę wpatrywała się w nią bez słowa, a serce biło jej

coraz szybciej. Ojciec nigdy nie zadzwoniłby na ranczo Malo-

ne'ów, skoro wie, że Taylor pracuje w klinice Maksa... szcze

gólnie tak wcześnie rano... chyba że...

Gotowa w końcu stawić czoło nawet najgorszym wiadomo

ściom, nacisnęła guzik.

- Tato?

Brzmienie jego głosu od razu potwierdziło jej obawy. Stało

się coś strasznego. I dotyczyło jej matki.

Ze słuchawką w ręku przeszła do gabinetu Maksa, gdzie na

podłodze siedziała jego synowa, Savanna. Obok niej klęczał

Billy, jej synek, i przyglądał się, jak mama zmienia pieluszki

jego maleńkiemu braciszkowi. Kiedy tylko Savanna spojrzała

na twarz fizykoterapeutki, uśmiech zniknął z jej twarzy.

UKOCHANY Z MONTANY

Taylor opadła na fotel przy biurku i uważnie słuchała słów

ojca.

- Pod czyją jest opieką? - spytała w końcu. Kiedy usłyszała

odpowiedź, wstała i podeszła do okna. - Wsiadam w najbliższy

samolot, tato. Wyruszam natychmiast.

Zrobiło jej się słabo, więc z ulgą zakończyła rozmowę. No

cóż, ten dzień musiał kiedyś nadejść, pomyślała. Wyłączyła

telefon i w zamyśleniu spojrzała na ciągnące się ku górom łąki.

- Taylor, czy mogę ci jakoś pomóc? - Savanna była wy

raźnie zaniepokojona.

- Zadzwonię na lotnisko i zarezerwuję ci bilet - rzekł Max,

który wraz z Joshem wszedł do gabinetu.

Bezwiednie skinęła głową, wciąż oszołomiona rozmową

z ojcem.

- Muszę wpaść do domu i się spakować. Nie wiem, jak

długo mnie nie będzie...

Max był głęboko poruszony całą sytuacją. Nic dziwnego,

pomyślała Taylor, przecież kiedyś przyjaźnił się z moją mamą.

- Damy sobie tu radę bez ciebie - rzekł i położył jej ręce na

ramionach. - O nic sienie martw. Myślę jednak, że nie powinnaś

prowadzić.

Chciała zaprotestować, ale Josh był szybszy:

- Zawiozę cię na lotnisko.

Savanna spojrzała na zegarek.

- O ile dobrze pamiętam, jedyny samolot do Detroit odlatuje

przed południem, więc nie zdążysz już podjechać do domu.

Powinniście natychmiast pędzić na lotnisko, bo macie naprawdę

mało czasu. Damy ci z Jenny trochę naszych ciuchów, a ty, Max,

dowiedz się, o której dokładnie jest odlot.

Krokiem lunatyczki Taylor powędrowała do pokoju przyjaciół

ki. Savanna wsadziła Chrisa do kojca i powierzyła Billy'emu opie

kę nad małym, sama zaś wyjęła z szafy dwie torby.

UKOCHANY Z MONTANY

- Mam zapasową suszarkę, lokówkę i inne drobiazgi, ale

jeśli chodzi o ubrania, to rzeczy Jenny będą lepiej na ciebie

pasowały.

Wręczyła jej dużą torbę i jak marionetkę skierowała ku

drzwiom. Taylor wymamrotała kilka słów podziękowania i po

wlokła się do kuchni, gdzie o tej porze spodziewała się znaleźć

Jenny. Miała nadzieję, że będzie tam także Ryder albo Shane.

Stanowczo wolała, by na lotnisko odwiózł ją ktoś inny, na przy

kład mąż Savanny lub Jenny. Podczas tych kilku miesięcy, które

przepracowała u Maksa, skutecznie udawało jej się ignorować

najmłodszego z braci Malone'ow - dopóki ten nie zwichnął

sobie ramienia. Jednak bolesna terapia to jedno, a kilka godzin

sam na sam w samochodzie to zupełnie coś innego.

Zresztą zawsze mogę pojechać sama, pomyślała, słysząc do

biegający z kuchni śmiech. Kiedy jednak wyciągnęła przed sie

bie ręce i zauważyła, jak bardzo drżą jej palce, zrozumiała, że

byłoby to zbyt niebezpieczne. Westchnęła zrezygnowana

i otworzyła drzwi. Co tam Josh, w tej chwili najważniejsza jest

mama, do której musi dotrzeć jak najszybciej.

W środku zastała roześmianą Hannę, otyłą, jowialną gospo

dynię, oraz Jenny. Na widok jej smutnej twarzy obie natych

miast spoważniały.

- Moja mama ciężko zachorowała i muszę natychmiast je

chać na lotnisko - powiedziała drżącym głosem Taylor i spo

jrzała na Jenny. - Savanna wymyśliła, że może pożyczyłabyś

mi coś do ubrania...

Jenny wyszła zza blatu i wytarła ręce w fartuch, opasujący

jej ogromny brzuch.

- Oczywiście. - Ujęła Taylor pod ramię i poprowadziła ku

drzwiom. - Chodź ze mną do mego domku. Możesz wybrać, co

chcesz, przez najbliższe miesiące i tak nie zmieszczę się w żad

ną z tych rzeczy.

UKOCHANY Z MONTANY

Idąc wysypaną żwirem ścieżką koło stajni Jenny, jak na

kobietę w szóstym miesiącu ciąży, i to bliźniaczej, poruszała się

zadziwiająco lekko. Od kiedy Taylor przyjęła tę dodatkową

pracę, ona i Jenny niespecjalnie się zaprzyjaźniły, ale nie były

też do siebie wrogo usposobione. Taylor podejrzewała, że rezer

wa Jenny wobec jej osoby wynikała z niechęci, jaką rehabili-

tantka żywiła wobec Josha.

Dziewczyny przeszły przez stajnię i znalazły się w małym,

dobudowanym do niej domku. Szybko włożyły do torby kilka

letnich sukienek, spódnic, bluzek i dżinsów.

- Dzięki - powiedziała Taylor, której coraz bardziej się spie

szyło.

Kiedy wróciły do domu, Max wyglądał przez tylne okno

kuchni, a Josh akurat skończył telefoniczną rozmowę.

- Super! Wszystko załatwione i na resztę dnia mam wolne

- oznajmił, zacierając ręce. - Gotowa?

Taylor najlepiej jak umiała ukryła rozczarowanie. Josh może

i nie jest jej ulubieńcem, ale przecież wyświadcza jej przysługę.

- Tak, chyba tak.

- Jeśli pasują, weź je. - Savanna podała dziewczynie parę

butów.

Rozmiar był dobry, więc Taylor wsunęła je do bocznej kie

szeni torby. Odgłos zasuwanego zamka wyrwał Maksa z zadu

my. Szybko podszedł do Taylor, jakby dopiero teraz zdał sobie

sprawę z jej obecności.

- Zdobyłem ci miejsce, ale musisz się spieszyć. Samolot

odlatuje za niecałe dwie godziny - dodał, spoglądając na ze

garek.

- Nie ma się co niepokoić, tato. - Josh machnął ręką. - Po

lecimy moim samolotem i jeszcze będziemy przed czasem.

- O ile dobrze pamiętam, mówiłeś, że wymaga jakiejś na

prawy. - Max spojrzał na niego spod oka.

Eames Anne - Ukochany z Montany.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: