roporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe.pdf

Dziennik Ustaw Nr 97

— 7179 —

Poz. 1055

1055

ROZPORZÑDZENIE MINISTRA GOSPODARKI

z dnia 30 lipca 2001 r.

w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadaç sieci gazowe.

Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lip-

ca 1994 r. — Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106,

poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz

z 2001 r. Nr 5, poz. 42) zarzàdza si´, co nast´puje:

wych siecià gazowà, odpowiedzialnà za ruch sie-

ciowy,

7) skrzy˝owanie — miejsce, w którym gazociàg prze-

biega pod lub nad obiektami budowlanymi lub te-

renowymi takimi jak autostrada, linia kolejowa,

rzeka, kana∏, grobla,

Rozdzia∏ 1

Przepisy ogólne

8) ciÊnienie — nadciÊnienie gazu wewnàtrz sieci ga-

zowej mierzone w warunkach statycznych,

§ 1. 1. Przepisy rozporzàdzenia stosuje si´, z za-

strze˝eniem ust. 2, przy projektowaniu, budowie, prze-

budowie lub rozbudowie sieci gazowych s∏u˝àcych do

przesy∏ania i dystrybucji paliw gazowych.

9) maksymalne ciÊnienie robocze (MOP) — maksy-

malne ciÊnienie, przy którym sieç gazowa mo˝e

pracowaç w sposób ciàg∏y w normalnych warun-

kach roboczych (normalne warunki robocze ozna-

czajà brak zak∏óceƒ w urzàdzeniach i przep∏ywie

paliwa gazowego),

10) maksymalne dopuszczalne ciÊnienie pracy (MAOP)

— maksymalnà wartoÊç ciÊnienia, jakiemu mo˝e

byç poddana sieç gazowa,

11) ciÊnienie robocze (OP) — ciÊnienie, które wyst´pu-

je w sieci gazowej w normalnych warunkach robo-

czych,

12) maksymalne ciÊnienie przypadkowe (MIP) — mak-

symalne ciÊnienie, na jakie sieç gazowa mo˝e byç

nara˝ona w ciàgu krótkiego okresu czasu, ograni-

czone przez urzàdzenia zabezpieczajàce,

2. Przepisów rozporzàdzenia nie stosuje si´ do:

1) sieci gazowych s∏u˝àcych do przesy∏ania gazów

technicznych i skroplonych gazów w´glowodoro-

wych (C 3 —C 4 ),

2) sieci gazowych w kana∏ach zbiorczych,

3) doÊwiadczalnych sieci gazowych,

4) sieci gazowych znajdujàcych si´ na terenach zak∏a-

dów górniczych i wojskowych,

5) znajdujàcych si´ w budynkach instalacji gazowych

nienale˝àcych do sieci gazowych, okreÊlonych

w odr´bnych przepisach.

13) wspó∏czynnik projektowy — wspó∏czynnik charak-

teryzujàcy stopieƒ zredukowania napr´˝eƒ obwo-

dowych w gazociàgach,

§ 2. U˝yte w rozporzàdzeniu okreÊlenia oznaczajà:

1) sieç gazowa — gazociàgi wraz ze stacjami gazowy-

mi, uk∏adami pomiarowymi, t∏oczniami gazu, ma-

gazynami gazu, po∏àczone i wspó∏pracujàce ze so-

bà, s∏u˝àce do przesy∏ania i dystrybucji paliw gazo-

wych, nale˝àce do przedsi´biorstwa gazownicze-

go,

14) ciÊnienie projektowe — ciÊnienie stosowane w ob-

liczeniach projektowych,

15) minimalna ˝àdana wytrzyma∏oÊç (MRS) — progno-

zowanà wytrzyma∏oÊç hydrostatycznà rur z two-

rzyw sztucznych po 50 latach ich u˝ytkowania

w temperaturze 293,15 K (20°C),

2) paliwo gazowe — paliwo pochodzenia naturalne-

go, spe∏niajàce wymagania Polskich Norm,

16) ciÊnienie krytyczne szybkiej propagacji p´kni´ç —

ciÊnienie w rurach z tworzyw sztucznych, przy któ-

rym w temperaturze 273,15 K (0°C) nast´puje szyb-

kie rozprzestrzenianie p´kni´ç,

3) gazociàg — rurociàg wraz z wyposa˝eniem, s∏u˝à-

cy do przesy∏ania i dystrybucji paliw gazowych,

4) klasa lokalizacji — klasyfikacj´ terenu wed∏ug stop-

nia urbanizacji obszaru po∏o˝onego geograficznie

wzd∏u˝ gazociàgu,

17) rezystancja jednostkowa przejÊcia gazociàgu — re-

zystancj´ mi´dzy gazociàgiem a Êrodowiskiem

elektrolitycznym, odniesionà do jednostki po-

wierzchni lub jednostki d∏ugoÊci gazociàgu,

5) strefa kontrolowana — obszar wyznaczony po obu

stronach osi gazociàgu, w którym operator sieci

gazowej podejmuje czynnoÊci w celu zapobie˝enia

dzia∏alnoÊci mogàcej mieç negatywny wp∏yw na

trwa∏oÊç i prawid∏owà eksploatacj´ gazociàgu,

18) próba ciÊnieniowa — zastosowanie ciÊnienia prób-

nego w sieci gazowej, przy którym sieç gazowa da-

je gwarancj´ bezpiecznego funkcjonowania,

19) próba wytrzyma∏oÊci — prób´ ciÊnieniowà prze-

prowadzanà w celu sprawdzenia, czy dana sieç ga-

zowa spe∏nia wymagania wytrzyma∏oÊci mecha-

nicznej,

6) operator sieci gazowej — jednostk´ organizacyjnà

przedsi´biorstwa gazowniczego posiadajàcego

koncesj´ na przesy∏anie i dystrybucj´ paliw gazo-

Dziennik Ustaw Nr 97

— 7180 —

Poz. 1055

20) próba szczelnoÊci — prób´ przeprowadzanà w celu

sprawdzenia, czy sieç gazowa spe∏nia wymagania

szczelnoÊci na przecieki paliwa gazowego,

21) próba hydrauliczna — prób´ ciÊnieniowà wytrzy-

ma∏oÊci lub szczelnoÊci, przeprowadzanà przy u˝y-

ciu czynnika ciek∏ego,

22) próba pneumatyczna — prób´ ciÊnieniowà wytrzy-

ma∏oÊci lub szczelnoÊci, przeprowadzanà przy u˝y-

ciu czynnika gazowego,

23) próba specjalna — prób´ hydraulicznà obcià˝ania

gazociàgów w granicach plastycznoÊci materia∏u

rur, przeprowadzonà w celu poprawienia ich w∏a-

ÊciwoÊci wytrzyma∏oÊciowych,

24) stacja gazowa — zespó∏ urzàdzeƒ w sieci gazowej,

spe∏niajàcy oddzielnie lub równoczeÊnie funkcje

redukcji, uzdatnienia, regulacji, pomiarów i roz-

dzia∏u paliwa gazowego,

25) stacja redukcyjna — stacj´ gazowà, w sk∏ad której

wchodzà przewód wejÊciowy i wyjÊciowy, armatu-

ra odcinajàca i filtrujàca, urzàdzenia regulacji ci-

Ênienia paliwa gazowego, ciÊnieniowy system bez-

pieczeƒstwa, urzàdzenia rejestrujàce ciÊnienie oraz

systemy alarmowe,

nia ciÊnienia gazu ze z∏ó˝ i zbiorników oraz zat∏acza-

nia gazu do tych zbiorników,

35) instalacja technologiczna t∏oczni — rurociàgi wraz

z armaturà i urzàdzeniami oraz orurowaniem gazo-

wym spr´˝arek, doprowadzajàce do spr´˝arek i od-

prowadzajàce gaz po spr´˝aniu, znajdujàce si´ po-

mi´dzy uk∏adami odcinajàcymi na wejÊciu i wyj-

Êciu z t∏oczni,

36) orurowanie gazowe spr´˝arki — rurociàgi wraz z ar-

maturà, ∏àczàce spr´˝ark´ z gazociàgiem ssàcym

i t∏ocznym oraz z jej poszczególnymi stopniami

spr´˝ania,

37) agregat spr´˝arkowy — zespó∏ silnika i spr´˝arki

gazu ∏àcznie z uk∏adem sterowania agregatem,

38) uk∏ad sterowania agregatem — uk∏ad uruchamia-

nia, wy∏àczania, kontrolowania, sterowania i za-

bezpieczenia agregatu spr´˝arkowego,

39) uk∏ad sterowania t∏ocznià gazu — uk∏ad nadzoro-

wania, kontrolowania, sterowania i zabezpieczenia

t∏oczni wraz z uk∏adami sterowania agregatem,

40) korozja napr´˝eniowa — p´kni´cia Êródkrystalicz-

ne lub mi´dzykrystaliczne w materiale rury stalo-

wej lub armatury metalowej, które powstajà w wy-

niku oddzia∏ywania Êrodowiska korozyjnego i we-

wn´trznych lub zewn´trznych napr´˝eƒ,

26) stacja pomiarowa — stacj´ gazowà, w sk∏ad której

wchodzà urzàdzenia pomiarowe przeznaczone do

pomiarów strumienia obj´toÊci, masy lub energii

paliwa gazowego, przewód wejÊciowy i wyjÊciowy

oraz armatura odcinajàca i filtrujàca,

41) magazyny gazu — magazyny tworzone w górotwo-

rze, w tym w podziemnych wyrobiskach górni-

czych, oraz zbiorniki ciÊnieniowe i kriogeniczne

wraz z urzàdzeniami zat∏aczania, redukcji, pomia-

rów, osuszania i podgrzewania gazu,

27) punkt redukcyjny — stacj´ redukcyjnà o strumieniu

obj´toÊci równym 60 m 3 /h lub mniejszym i ciÊnie-

niu roboczym na wejÊciu od 10 kPa do 0,5 MPa

w∏àcznie,

42) metr szeÊcienny normalny (m 3 ) — jednostk´ rozli-

czeniowà oznaczajàcà iloÊç suchego gazu zawartà

w obj´toÊci 1 m 3 przy ciÊnieniu 101,325 kPa, w tem-

peraturze 273,15 K (0°C).

28) przewód wejÊciowy stacji gazowej — odcinek ruro-

ciàgu ∏àczàcy zespó∏ zaporowo-upustowy z arma-

turà odcinajàcà na wejÊciu do stacji,

29) przewód wyjÊciowy stacji gazowej — odcinek ruro-

ciàgu ∏àczàcy armatur´ odcinajàcà na wyjÊciu ze

stacji z zespo∏em zaporowo-upustowym,

§ 3. Przy projektowaniu i budowie sieci gazowej na-

le˝y uwzgl´dniaç warunki geologiczne, hydrologiczne,

wymagania ochrony przeciwpo˝arowej oraz ochrony

Êrodowiska i zabytków.

30) przewód awaryjny — odcinek gazociàgu dajàcy

mo˝liwoÊç omini´cia elementu sieci gazowej, ta-

kich jak stacja gazowa, t∏ocznia gazu itp.,

31) system kontroli ciÊnienia — po∏àczony system za-

wierajàcy: reduktory ciÊnienia, ciÊnieniowy system

bezpieczeƒstwa, urzàdzenia rejestrujàce ciÊnienie

oraz systemy alarmowe i telemetryczne,

32) ciÊnieniowy system bezpieczeƒstwa — system za-

bezpieczajàcy ciÊnienie na wyjÊciu, po redukcji lub

t∏oczeniu w okreÊlonych dopuszczalnych warto-

Êciach,

33) urzàdzenie regulujàce ciÊnienie — reduktor lub re-

gulator ciÊnienia, zapewniajàcy utrzymanie ciÊnie-

nia na okreÊlonym poziomie,

34) t∏ocznia gazu — zespó∏ urzàdzeƒ spr´˝ania, regula-

cji i bezpieczeƒstwa wraz z instalacjami zasilajàcy-

mi i pomocniczymi, spe∏niajàcy oddzielnie lub rów-

noczeÊnie funkcje: przet∏aczania gazu, podwy˝sza-

§ 4. 1. Sieç gazowa powinna byç projektowana i bu-

dowana zgodnie z przepisami prawa budowlanego,

w sposób zapewniajàcy jej bezpiecznà eksploatacj´

oraz dostaw´ paliwa gazowego w iloÊciach wynikajà-

cych z bie˝àcego i planowanego zapotrzebowania.

2. Projektujàcy i budujàcy sieç gazowà powinni sto-

sowaç system zarzàdzania jakoÊcià.

3. Sieç gazowa powinna byç sterowana i kontrolo-

wana przez operatora sieci gazowej.

Rozdzia∏ 2

Gazociàgi

§ 5. Gazociàgi dzieli si´ wed∏ug:

1) maksymalnego ciÊnienia roboczego na:

a) gazociàgi niskiego ciÊnienia do 10 kPa w∏àcznie,

Dziennik Ustaw Nr 97

— 7181 —

Poz. 1055

b) gazociàgi Êredniego ciÊnienia powy˝ej 10 kPa do

0,5 MPa w∏àcznie,

c) gazociàgi podwy˝szonego Êredniego ciÊnienia

powy˝ej 0,5 MPa do 1,6 MPa w∏àcznie,

d) gazociàgi wysokiego ciÊnienia powy˝ej 1,6 MPa

do 10 MPa w∏àcznie,

b) na mostach, wiaduktach lub specjalnych kon-

strukcjach,

2) w kana∏ach i innych obudowanych przestrzeniach,

pod warunkiem ˝e sà one wentylowane lub wype∏-

nione piaskiem bàdê innym materia∏em niepalnym,

lub zastosowano dla gazociàgu rury ochronne,

2) stosowanych materia∏ów na:

a) gazociàgi stalowe,

b) gazociàgi z tworzyw sztucznych.

3) nad i pod powierzchnià ziemi na terenach leÊnych,

górzystych, podmok∏ych, bagnistych, w wodzie,

pod dnem cieków lub akwenów oraz nad innymi

przeszkodami terenowymi.

§ 6. 1. Gazociàgi nale˝y budowaç na terenach zali-

czanych do pierwszej i drugiej klasy lokalizacji.

2. Lokalizujàc gazociàgi w miejscach, o których mo-

wa w ust. 1 pkt 3, nale˝y zabezpieczyç je przed prze-

mieszczaniem.

2. Tereny o zabudowie jedno- lub wielorodzinnej,

intensywnym ruchu ko∏owym, rozwini´tej infrastruk-

turze podziemnej — takie jak sieci wodociàgowe, ciepl-

ne i kanalizacyjne, przewody energetyczne i telekomu-

nikacyjne — oraz ulice, drogi i tereny górnicze zalicza

si´ do pierwszej klasy lokalizacji.

3. Gazociàgi uk∏adane na terenach górniczych po-

winny byç zabezpieczone przed szkodliwym oddzia∏y-

waniem przemieszczania si´ gruntu.

4. Trasa gazociàgu i armatura zabudowana powin-

ny byç trwale oznakowane w terenie.

3. Inne tereny, niewymienione w ust. 2, zalicza si´

do drugiej klasy lokalizacji.

§ 9. 1. Gazociàgi powinny byç uk∏adane w ziemi lub

nad ziemià, z uwzgl´dnieniem wymagaƒ okreÊlonych

w odr´bnych przepisach.

4. Operator sieci gazowej dokonuje ustalenia klasy

lokalizacji gazociàgu na podstawie miejscowych pla-

nów zagospodarowania przestrzennego.

2. Dla gazociàgów uk∏adanych w ziemi i nad ziemià

powinny byç wyznaczone, na okres eksploatacji gazo-

ciàgu, strefy kontrolowane, których linia Êrodkowa po-

krywa si´ z osià gazociàgu.

§ 7. 1. Wymagania wytrzyma∏oÊciowe gazociàgów

zale˝à od klasy lokalizacji.

2. Napr´˝enia obwodowe gazociàgu stalowego

w warunkach statycznych wywo∏ywane maksymal-

nym ciÊnieniem roboczym nie powinny przekraczaç

iloczynu minimalnej wartoÊci granicy plastycznoÊci

R t0,5 i wspó∏czynnika projektowego, wynoszàcego dla:

1) pierwszej klasy lokalizacji — 0,40,

3. W strefach kontrolowanych operator sieci gazo-

wej powinien kontrolowaç wszelkie dzia∏ania, które

mog∏yby spowodowaç uszkodzenie gazociàgu.

4. W strefach kontrolowanych nie nale˝y wznosiç

budynków, urzàdzaç sta∏ych sk∏adów i magazynów, sa-

dziç drzew oraz nie powinna byç podejmowana ˝adna

dzia∏alnoÊç mogàca zagroziç trwa∏oÊci gazociàgu pod-

czas jego eksploatacji. Dopuszcza si´, za zgodà opera-

tora sieci gazowej, urzàdzanie parkingów nad gazocià-

giem.

2) drugiej klasy lokalizacji — 0,72.

3. Napr´˝enia obwodowe gazociàgu z tworzyw

sztucznych w warunkach statycznych, wywo∏ane mak-

symalnym ciÊnieniem roboczym, nie powinny przekra-

czaç iloczynu wartoÊci minimalnej wartoÊci ˝àdanej

wytrzyma∏oÊci i wspó∏czynnika projektowego, wyno-

szàcego dla pierwszej i drugiej klasy lokalizacji — 0,5.

5. Je˝eli w planach uzbrojenia podziemnego nie

przewidziano, dla gazociàgów uk∏adanych w pasach

drogowych na terenach miejskich i wiejskich, stref

kontrolowanych o szerokoÊci okreÊlonej w ust. 6, nale-

˝y je ustaliç w projekcie budowlanym gazociàgu.

4. Sposób dokonywania obliczeƒ wytrzyma∏oÊcio-

wych gazociàgów, o których mowa w § 5, w warunkach

obcià˝eƒ statycznych i dynamicznych, okreÊlajà Pol-

skie Normy.

6. SzerokoÊç stref kontrolowanych, których linia

Êrodkowa pokrywa si´ z osià gazociàgu, powinna wy-

nosiç:

1) dla gazociàgów podwy˝szonego Êredniego ciÊnie-

nia i gazociàgów wysokiego ciÊnienia, o Êrednicy

nominalnej oznaczonej symbolem „DN”:

a) do DN 150 w∏àcznie — 4 m,

b) powy˝ej DN 150 do DN 300 w∏àcznie — 6 m,

c) powy˝ej DN 300 do DN 500 w∏àcznie — 8 m,

d) powy˝ej DN 500 — 12 m,

5. Gazociàgi eksploatowane mogà byç zakwalifiko-

wane do odpowiedniej klasy lokalizacji po dostosowa-

niu ich napr´˝eƒ obwodowych do wymagaƒ okreÊlo-

nych w ust. 2 i 3.

§ 8. 1. Dopuszcza si´ lokalizowanie gazociàgów:

1) w drogowych obiektach in˝ynierskich zgodnie z od-

r´bnymi przepisami, w tym:

a) w tunelach przeznaczonych dla pieszych lub dla

ruchu ko∏owego i przepustach,

2) dla gazociàgów niskiego i Êredniego ciÊnienia —

1m.

Dziennik Ustaw Nr 97

— 7182 —

Poz. 1055

7. Dla gazociàgów uk∏adanych w przecinkach le-

Ênych powinien byç wydzielony pas gruntu, o szeroko-

Êci po 2 m z obu stron osi gazociàgu, bez drzew i krze-

wów.

§ 12. 1. Gazociàg powinien byç wyposa˝ony w ar-

matur´ zaporowà i upustowà.

2. Armatura zaporowa i upustowa powinna mieç

wytrzyma∏oÊç mechanicznà oraz konstrukcj´ umo˝li-

wiajàcà przenoszenie maksymalnych ciÊnieƒ i napr´-

˝eƒ mogàcych wystàpiç w gazociàgu w skrajnych tem-

peraturach jego pracy.

8. W przypadku równolegle uk∏adanych gazocià-

gów, których strefy kontrolowane stykajà si´ lub nak∏a-

dajà, nale˝y przyjàç ca∏kowità szerokoÊç strefy kontro-

lowanej stanowiàcà sum´ odst´pu osi dwóch skraj-

nych gazociàgów i po∏owy szerokoÊci stref kontrolo-

wanych zewn´trznych gazociàgów.

3. Korpusy armatury zaporowej i upustowej powin-

ny byç wykonane ze stali lub staliwa.

§ 10. 1. Odleg∏oÊç pomi´dzy powierzchnià ze-

wn´trznà gazociàgu i skrajnymi elementami uzbroje-

nia powinna wynosiç nie mniej ni˝ 40 cm, a przy skrzy-

˝owaniach lub zbli˝eniach — nie mniej ni˝ 20 cm, je˝e-

li gazociàg uk∏adany jest w pierwszej klasie lokalizacji

równolegle do podziemnego uzbrojenia.

4. W gazociàgu o maksymalnym ciÊnieniu robo-

czym nieprzekraczajàcym 1,6 MPa dopuszcza si´ stoso-

wanie armatury zaporowej i upustowej z korpusami

z ˝eliwa sferoidalnego i ciàgliwego.

5. W gazociàgu z tworzyw sztucznych dopuszcza si´

stosowanie armatury zaporowej i upustowej wykona-

nej z tych tworzyw.

2. Dopuszcza si´ zmniejszenie odleg∏oÊci, o których

mowa w ust. 1, po zastosowaniu p∏yt izolujàcych lub

innych Êrodków zabezpieczajàcych.

6. Cz´Êci armatury zaporowej i upustowej majàce

kontakt z paliwem gazowym powinny byç odporne na

jego dzia∏anie.

3. Przy uk∏adaniu gazociàgów w drugiej klasie loka-

lizacji równolegle do istniejàcego gazociàgu, odleg∏oÊç

pomi´dzy powierzchniami zewn´trznymi gazociàgów

o Êrednicy nominalnej oznaczonej symbolem „DN”:

1) do DN 150 w∏àcznie — nie powinna byç mniejsza

ni˝ 1,00 m,

7. Armatura zaporowa i upustowa zabudowana

w gazociàgu uk∏adanym pod powierzchnià jezdni po-

winna byç zabezpieczona przed uszkodzeniem od ob-

cià˝eƒ powodowanych naciskami mechanicznymi.

2) powy˝ej DN 150 do DN 400 w∏àcznie — nie powin-

na byç mniejsza ni˝ 1,50 m,

3) powy˝ej DN 400 do DN 600 w∏àcznie — nie powin-

na byç mniejsza ni˝ 2,00 m,

8. Warunki techniczne, jakim powinna odpowiadaç

armatura zaporowa i upustowa stosowana do budowy

gazociàgów, okreÊlajà przepisy o dozorze technicznym

i Polskie Normy.

4) powy˝ej DN 600 do DN 900 w∏àcznie — nie powin-

na byç mniejsza ni˝ 3,00 m,

5) powy˝ej DN 900 — nie powinna byç mniejsza ni˝

3,50 m.

9. Gazociàgi wysokiego ciÊnienia powinny byç po-

dzielone na odcinki wydzielone za pomocà armatury

zaporowej i upustowej zamykanej r´cznie lub automa-

tycznie bàdê za pomocà zdalnego sterowania.

4. Je˝eli sà uk∏adane równolegle gazociàgi o ró˝-

nych Êrednicach, odst´p mi´dzy nimi ustala si´, bioràc

pod uwag´ wi´kszà ze Êrednic.

10. Przy okreÊlaniu d∏ugoÊci odcinków gazociàgu

nale˝y braç pod uwag´ ich Êrednic´, ciÊnienie i czas

opró˝nienia z paliwa gazowego. Odleg∏oÊç mi´dzy ar-

maturà zaporowà i upustowà nie powinna byç wi´ksza

ni˝:

5. Odleg∏oÊci i wymagania dla gazociàgów budo-

wanych w obr´bie dróg, linii kolejowych oraz napo-

wietrznych linii wysokiego napi´cia i kabli energetycz-

nych oraz innych obiektów budowlanych okreÊlajà od-

r´bne przepisy.

1) 20 km — dla gazociàgu w drugiej klasie lokalizacji,

2) 10 km — dla gazociàgu w pierwszej klasie lokaliza-

cji.

§ 11. 1. Gazociàg stalowy powinien byç wykonany

z rur przewodowych stalowych dla mediów palnych,

zgodnie z wymaganiami okreÊlonymi w Polskich Nor-

mach.

§ 13. 1. Do ∏àczenia rur stalowych przewodowych

z armaturà zaporowà i upustowà mogà byç stosowane

po∏àczenia spawane i ko∏nierzowe; w zakresie Êrednic

do DN 50 w∏àcznie mogà byç równie˝ stosowane po∏à-

czenia gwintowe ze szczelnoÊcià uzyskiwanà na gwin-

cie.

2. Rury stalowe stosowane do budowy gazociàgu

powinny charakteryzowaç si´ wymaganymi wartoÊcia-

mi udarnoÊci, okreÊlonymi w odr´bnych przepisach,

i potwierdzonymi badaniami w przewidywanych tem-

peraturach roboczych.

2. Technologia ∏àczenia rur oraz u˝yte materia∏y do-

datkowe powinny zapewniç wytrzyma∏oÊç po∏àczeƒ

równà wytrzyma∏oÊci materia∏ów podstawowych.

3. Wymagania techniczne, jakim powinny odpo-

wiadaç rury z tworzyw sztucznych, okreÊlajà odr´bne

przepisy.

§ 14. 1. ¸àczenie rur, o których mowa w § 11 ust. 1,

powinno byç wykonane wy∏àcznie za pomocà spawa-

nia elektrycznego.

Dziennik Ustaw Nr 97

— 7183 —

Poz. 1055

2. Kategori´ wymagaƒ jakoÊciowych po∏àczeƒ spa-

wanych w zale˝noÊci od maksymalnego ciÊnienia ro-

boczego i grup materia∏owych rur okreÊlajà Polskie

Normy.

ni˝ 0,5 MPa, je˝eli zapewniona zostanie ca∏kowita

szczelnoÊç pow∏oki gazociàgu okresowo monitorowa-

na podczas jego eksploatacji.

2. Pow∏oki ochronne gazociàgu stalowego powin-

ny byç dobierane z uwzgl´dnieniem warunków, jakie

wyst´pujà w otaczajàcym Êrodowisku pracy gazociàgu

oraz wspó∏dzia∏ania z ochronà elektrochemicznà.

3. Wykonawcy z∏àczy spawanych, w zale˝noÊci od

kategorii wymagaƒ jakoÊciowych, powinni stosowaç

system jakoÊci zgodnie z wymaganiami okreÊlonymi

w Polskich Normach.

3. Rury stalowe stosowane do budowy gazociàgów

powinny byç zabezpieczone fabrycznie pow∏okà z two-

rzyw sztucznych.

4. Z∏àcza spawane powinny byç wykonywane

zgodnie z uznanymi technologiami spawania oraz in-

strukcjami technologicznymi spawania, okreÊlonymi

w Polskich Normach.

4. Dopuszcza si´ stosowanie rur izolowanych ta-

Êmami z tworzyw sztucznych dla gazociàgów o Êredni-

cach nieprzekraczajàcych DN 50.

5. JakoÊç z∏àczy spawanych powinna byç badana

metodami nieniszczàcymi lub w razie wymagaƒ dodat-

kowych metodami niszczàcymi. Metody badaƒ i udzia∏

procentowy badanych spoin, w zale˝noÊci od kategorii

wymagaƒ jakoÊciowych, okreÊlajà Polskie Normy.

5. Pow∏oki ochronne gazociàgu stalowego powin-

ny byç poddawane badaniom szczelnoÊci, przeprowa-

dzanym podczas uk∏adania gazociàgu.

6. Sprawdzeniu badaniami nieniszczàcymi podle-

gajà wszystkie po∏àczenia spawane wykonane w gazo-

ciàgach u∏o˝onych na mostach, wiaduktach, na tere-

nach bagnistych, podmok∏ych, górniczych oraz w miej-

scach skrzy˝owaƒ z przeszkodami terenowymi.

6. JakoÊç pow∏oki gazociàgu po jego przykryciu zie-

mià powinna byç badana w szczególnoÊci poprzez wy-

znaczenie jednostkowej rezystancji przejÊcia gazocià-

gu wzgl´dem ziemi, która powinna byç zgodna z war-

toÊcià okreÊlonà w projekcie budowlanym.

§ 15. 1. W gazociàgu stalowym elementy zmienia-

jàce Êrednice gazociàgu, takie jak ∏uki lub odga∏´zienia,

powinny byç wykonane przez zastosowanie kszta∏tek

kutych lub ciàgnionych.

7. Gazociàg stalowy, dla którego stosuje si´ ochro-

n´ elektrochemicznà przed korozjà, powinien:

1) posiadaç przewodnoÊç elektrycznà,

2. Dopuszcza si´ wykonywanie elementów, o któ-

rych mowa w ust. 1, z rur przewodowych w sposób

okreÊlony w odr´bnych przepisach.

2) byç oddzielony elektrycznie przez z∏àcza izolujàce

od obiektów niewymagajàcych ochrony,

3) byç odizolowany elektrycznie od wszelkich kon-

strukcji i elementów o ma∏ej rezystancji przejÊcia

wzgl´dem ziemi.

3. Przy wykonywaniu w∏àczeƒ do czynnego gazo-

ciàgu dopuszcza si´ stosowanie trójników i nak∏adek

rozci´tych pe∏noobwodowych.

§ 19. 1. Gazociàg przed oddaniem do eksploatacji

powinien byç poddany próbom wytrzyma∏oÊci i szczel-

noÊci.

§ 16. 1. Rury i kszta∏tki polietylenowe powinny byç

∏àczone za pomocà po∏àczeƒ zgrzewanych czo∏owo lub

elektrooporowo, a z rurami stalowymi — za pomocà

kszta∏tek polietylenowo-stalowych. Po∏àczenia zgrze-

wane powinny spe∏niaç wymagania okreÊlone w Pol-

skich Normach.

2. Gazociàg stalowy wysokiego ciÊnienia i podwy˝-

szonego Êredniego ciÊnienia, który b´dzie pracowaç

przy napr´˝eniach obwodowych o równej lub wi´kszej

od 30% wartoÊci granicy plastycznoÊci materia∏u rur,

powinien byç poddany:

1) w drugiej klasie lokalizacji — próbie hydraulicznej

lub pneumatycznej wytrzyma∏oÊci do ciÊnienia nie

ni˝szego od iloczynu wspó∏czynnika 1,3 i maksy-

malnego ciÊnienia roboczego,

2. Odga∏´zienia przy wykonywaniu w∏àczeƒ do

czynnego gazociàgu z polietylenu powinny byç wyko-

nane z zastosowaniem trójników siod∏owych.

§ 17. 1. Rury i kszta∏tki poliamidowe nale˝y ∏àczyç

za pomocà klejenia lub po∏àczeƒ zaciskowych i ko∏nie-

rzowych.

2) w pierwszej klasie lokalizacji — próbie hydraulicz-

nej wytrzyma∏oÊci do ciÊnienia nie ni˝szego od ilo-

czynu wspó∏czynnika 1,5 i maksymalnego ciÊnie-

nia roboczego,

3) próbie hydraulicznej lub pneumatycznej szczelno-

Êci do ciÊnienia równego iloczynowi wspó∏czynni-

ka 1,1 i maksymalnego ciÊnienia roboczego.

2. Po∏àczenia, o których mowa w ust. 1, powinny

spe∏niaç wymagania okreÊlone w odr´bnych przepi-

sach.

§ 18. 1. Gazociàg stalowy powinien byç zabezpie-

czony przed korozjà zewn´trznà za pomocà pow∏ok

ochronnych izolacyjnych i ochrony elektrochemicznej.

Dopuszcza si´ niestosowanie ochrony elektrochemicz-

nej do zabezpieczenia gazociàgu stalowego o maksy-

malnym ciÊnieniu roboczym równym lub mniejszym

3. Napr´˝enia wywo∏ane ciÊnieniem próby wytrzy-

ma∏oÊci, o której mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, nie powinny

przekroczyç 95% minimalnej granicy plastycznoÊci

R t0,5 .

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: