ZNACZENIE IMION BOGA.pdf

ZNACZENIE IMION BOGA

W S T Ę P.

Według Konkordancji Biblijnej Calwera/1920/ w St. Test słowo

"Imię Boże" ,albo "Imię Pańskie" występuje 564 razy /opr. apo-

kryfów/, a w N. Test. 95 razy słowo "Imię Ojca" lub "Imię Syna".

Różnica występowań jest prawie czterokrotna na korzysz Starego

Test, Podane tu liczby wskazują jak ważną rolę odgrywało imię

Bóstwa w Starym Przymierzu, większą niż w Nowym. Po rozwa-

żeniu tegoż, staje się to zrozumiałe. Ponieważ Bóg objawił się

przy "wypełnieniu czasu" w ciele swego Syna, nie miało miejsca

ścisłe połączenie Boga z grzesznym rodzajem ludzkim w czasie

trwania St. Przymierza - Chrystus był tą duchową opoką / 1

Kor.10,4/- to w Nowym Przymierzu jest naszym

Bratem./Żyd.2,17/. A że stosunki między Bogiem a człowiekiem

przed naszą erą były więcej natury duchowej w odróżnieniu od

cielesnego objawienia się Boga w swoim Synu, wielkie znaczenie

przywiązywał Bóg w St. Przym. do swego imienia. Słusznie więc

powiedział Edw. Konig, prof. teologii Uniw. w Bonn - "Imię Boże

jest najkrótszym podręcznikiem do nauki Bożego objawienia". Z

ust naszego Mistrza słyszymy słowa: "Ja objawiłem Imię Twoje

ludziom, które mi dałeś przedtem nim świat był, a ja uwiadomi-

łem ich o imieniu twoim i nadal chcę uwiadamiać." /Jan 17,6,26/.

Ten sam uczeń, któremu pozwolono było zapisać arcykapłańską

modlitwę naszego Pana, wybrany był przez Wiecznego przepo-

wiedzieć rozwój po-chrześcijańskiego świata i spisać rzeczy w

Boskiej mowie obrazowej. I znowu znajdujemy wskazówkę na

znaczenie Imienia Bożego w liście do zb. Filadelfii /Obj.5,12/:

"Kto zwycięży, tego chcę uczynić filarem w świątyni Boga mego,

a więcej z niego nie wynijdzie, a chcę na nim napisać Imię Boga

mego i imię nowego Jeruzalemu, miasta które z nieba zstąpi od

Boga mego i Imię moje nowe.”

Imiona Boże w Starym Przymierzu,

Elohim - El-elion- El-saddai - Jahwe -

W St. przymierzu Bóg objawia się dwa razy / 1M 17,1 - 2 M.3,13-

15 a Mojżesz sam wskazał na podwójne objawienie /2M.6,2,5/. Te

dwa ważne wiersze zobaczmy w tłumaczeniu Kautscha:

"A mówił Bóg z Mojżeszem i rzekł do niego: Jam jest Jahwe Je-

stem jedyny jako Bóg, ten Wszechmogący ukazany Abrahamowi /

1M17,1/ Izaakowi / 1 M.26,5/ Jakubowi /1 M.35,11/

Ale pod moim imieniem Jahwe nie objawiłem się im,"

Tymi słowami sięga Bóg wstecz do pierwszego objawienia pod

imieniem - "Bóg ten Wszechmogący" - El saddaj.

Cztery imiona.

a. El Saddaj.

El to prastare imię Bóstwa, czasami pisane Ha-el znaczy po prostu

Bóg. /IM.51,15/. Słowo El użyte zostało najpierw w 1M.4,18 w

dwóch imionach własnych w linii Kaina: Mechujael - ubity od

Bóstwa El, /= Mawiael/ i Matusael = mąż Boży. Znaczenie słowa

El to - "być mocny" po żydowsku "eleh" = mocny, silny. Zatem

El = jest Mocny.

Słowo El występuje w księgach królewskich 250 razy bez jakie-

gokolwiek powiązania, z tego 55 w ks. Hioba,72 razy w Psal-

mach, 24 razy u Izajasza. Używane głównie w utworach poetyc-

kich. Dlatego występuje również w Psalmie cierpień

Chr./Ps.22,2/,zwłaszcza z końcówką " i " /=mój/

Wyrażenie to użył Dawid z uwagi na swe położenie, było jedy-

nym, które mógł Chrystus użyć. Nie mógł mówić Elohim używa-

ne na określenie Trójcy, gdyż będąc jej częścią w czasie swego

ziemskiego pobytu w ciele ludzkim uszczuplił ją o swoją osobę.

W niebie nie była wtedy pełna Trójca. Również El saddaj nie było

by na miejscu, ponieważ istota Bóstwa objawiła się przez Syna

pierwszy raz w tym imieniu jako Ojciec przymierza, teraz zaś Syn

chodził po ziemi. Nawet imię Eloach również nie pasuje / = boją-

cy się, pełen szacunku/ do cierpień jakie ponosił Jezus będąc na

krzyżu. Pozostaje więc tylko imię El = mocny. Duch św. chciał

przez wybranie słowa El = Mocny, wskazać moc panującego w

górze w przeciwieństwie do bezsilności cierpiącego na ziemi.

Saddaj wywodzi się z hebrajskiego słowa Sadad / = ćwiczący we

władzy/. El saddaj znaczy więc - Bóg ogromny, potężny, wszech-

potężny, wszechmocny. Imię to obejmuje wyrażone, objawione

Abrahamowi imię i oznajmia, że Bóg Ten przewyższa wszystkich

Bogów w mocy. Wg. Konkordancji Calwera Imię to użyte jest 46

razy w St. Test., z czego 8 razy w Mojż.50 razy u Hioba. LXX tłu-

maczy to imię u Hioba/5,17/ greckim słowem pantokrator, które

później ap. Jan w Objawieniu użył 9 razy. Najlepiej znane to:

Bóg Pan

który jest, który był i który przychodzi

Wszechmogący. /Obj.1,8/.

Prawie jedna czwarta wieku przeszła, zanim Pan dał objawienie

Abrahamowi;

"..Ja chcę cię uczynić w naród wielki.." /l M.12,2/. Ponieważ Boża

przepowiednia nie spełniała się,3araj naruszyła plan Boży i szuka-

ła wyjścia w pomocy Agary. Kiedy diecie Ismael miał 14 lat, Bóg

objawia się Abrahamowi w postaci takiej, która już bliżej nie mo-

gła zostać określona:

„ i odszedł Bóg od Abrahama..,” /Elohim - 1 M.17,22/. To samo

stało się udziałem Jakuba./1M.35,9/. W obu wypadkach przedsta-

wił się Bóg jako Wszechmogący, który jest w stanie spełnić obiet-

nicę nawet wtedy gdy rzecz staje się niemożliwa do

spełnienia./1M.35,13/ Rzym.4,19/ Żyd11,11,12/. Takim przedsta-

wieniem swego imienia, chciał Bóg zwiastować :

1. że chce uczynić go ojcem wielu narodów...

2.że chce z nim i jego potomkami ustanowić przymierze

3.że chce dać mu ziemię Chanaan w wieczne posiadanie /l

M.17,5-8/

Obietnica ta wymagała od Abrahama wypełnienia określonego

obowiązku przymierza, to znaczy obrzezania. Bóg zadokumento-

wał swoją wszechmoc i w tym, że zmienił ich imiona. Boża cu-

downa moc nie okazała się tylko jeden raz, lecz działała przez

cały czas. Okazało się to zwłaszcza w przełamaniu praw natury u

Abrahama i Sary i są to dowody Bożej wszechmocy, panowania

nad naturą, jak to jeszcze raz okazało się przy narodzeniu Chry-

stusa.

b. Jahweh

Jak wiadomo starohebrajski język nie znał samogłosek, pisali tyl-

ko same spółgłoski. Imię Boże Jahweh pojawia się w pisowni sta-

rohebrajskiej jako cztery spółgłoski:

J - H - V - H.

Język grecki nazywa to tetragramem. W 1494 r. Jan Reuchlin –

ten który w 1506r. wydał pierwszą gramatykę hebrajską - napisał

rozprawę o tetragramie pt. "De verbo mirifico" /O cudownym sło-

wie/. Oncken tak o tym pisał:

Jest to cudowne słowo...tetragram, czteroliterowe niewymowne

Imię Boże JHVH, niezrównany znak, nie znalezione przez ludzi,

ale powierzone im przez Boga, święte...wysoko wielbione imię..."

/Hist.pow.IIr.str505./ Już Józef Flawiusz nazywa te litery - Święte

Litery. /De belo V 5,7/

Prof. Teol. Drelii tak mówi:

"Jahwe to wzniosłe Imię Boże, oznaczało dla Izraela od czasów

Mojżesza nie jakieś pojęcie spekulacyjne, albo abstrakcję jaka za-

chodziła w ezoterycznej - tajemnej .dostępnej tylko dla wtajemni-

czonych – mądrości kapłanów egipskich lecz żyjącego Boga, któ-

ry dał się poznać całemu ludowi i stał się pragnieniem./2M.19,6/.

Imię Jahwe wywodzi się ze starohebrajskiego słowa hawa, później

haja. Pierwszy wyraz znaczy padać a przykładowo użyte zostało u

Hb.57,6 "Bo o śniegu mówi padaj na ziemię.." Znaczenie to po-

szerza się o: upadać, być, jest. Ostatnie znaczenie znajdujemy w

1M.27,29:"jest Pan nad bracią twoją.." W drugim wielkim obja-

wieniu /2M.3.14/ podaje Bóg treść, tego pełnego tajemnicy Imie-

nia: "ehjeh, aser ehjeh". Możliwe jest potrójne znaczenie tego wy-

razu:

1. Jestem który Jestem /tłm. Kautscha/

2. Będę który Będę /tłm. Lutra /

5. Ja jestem tu, który Ja jestem tu /tłm. Bubera /

Zatem Jahwe oznacza: w trzeciej osobie:

1. On jest który On jest

2.On będzie, który On będzie

3.0n jest tu, który On tu jest

Wyraźnie widać z tego zestawienia że nie jest możliwe oddanie

pełnego przekładu wg. jakiegokolwiek tłumaczenia te cztery syla-

by JHVH- czyli tetragram. Następujące wyrazy mogą służyć jako

pomocne: Istniejący, Pozostający, Trwały, Wieczny, w znaczeniu

duchowym - Nieustanny, Wiemy... Bóg nie chce być gołosłowny

przez to, że oznajmia swe Imię jako On jest, On będzie, On jest

wieczny, ale chce objawić w tym imieniu swój stosunek do czło-

wieka. Tłumaczenie Imienia Jahwe wyrazem "Wiecznowiemy"

jest dokładniejsze od słowa Pan. Teraz możemy lepiej zrozumieć

lepiej trzecie przykazanie.

1-Jahwe pokazuje siebie nie tylko w swym Być, Istnieć, lecz rów-

nież w znaczeniu - sobie samemu równy i wiemy, co historia po-

twierdza. "nie będziesz wypowiadał - złośliwie, zuchwale, łotrow-

sko, krzywdząco, zbrodniczo - Imienia Jahweh, twego Boga." /

2M.20,7/.Ponieważ Jahweh nie przepuści temu, który Imię Jego

frywolnie wypowiada."

Według Theodoreta Samarytanie mieli czytać to imię Jabe /ostat-

nia sylaba krótka i podkreślona/" Tradycja Żydowska nie jest co

do tego zgodna, ponieważ na skutek zburzenia Jerozolimy i za-

przestania służby w świątyni ustały też różne zwyczaje niektóre,

Imię Jahweh będzie teraz pisane prze z swa "j", a czytane ma być

tylko Adonaj, a żaby uniknąć profanacji zamiast Adonaj mówione

będzie tylko hesem = Imię.

W przesadnym poszanowaniu Żydzi na miejsce słowa Jahweh,

postawili hebr. słowo Adonaj./=Pan/,

Słowo to wywodzi się od hebr. słowa adon, a przez dodanie litery

„i” otrzymujemy znaczenie "mój". Adoni znaczy Pan mój. Liczba

mnoga tego wyrazu to Adonaj i oznacza dosłownie "Moi Pano-

wie", albo jak tłumaczy Albrecht w Psalmach "Wszech - Pan'.'

Imię Adonaj dotyczy wyłącznie Boga.

Rozróżnienia słów Adoni i Adonaj - mój Pan albo Wszech-Pan w

księdze Sędziów 6,15,15 nie czynią ani Luter, ani Schlachter, ani

Menge, ani Brokhaus. Kautsch ma tu w w.15 mój Pan/ie/ a w

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: