WIELKI LABIRYNT W EGIPCIE.pdf

WIELKI LABIRYNT W EGIPCIE

Zestawienie faktów dotyczących Wielkiego Labiryntu:

- Jest to największa budowla skonstruowana kiedykolwiek przez człowieka,

składająca się z ponad 3000 pomieszczeń (komnat).

- Budowa trwała przez 365 lat (od 4608 do 4243 p.n.e.)

- Średnica ze wschodu na zachód wynosi 48 000 łokci egipskich, czyli 25,152

kilometra!

- Zawiera tzw. "Złoty Krąg" - legendarną komnatę, do której nawiązuje Księga

Umarłych. Jest zbudowana z granitu i pokryta złotem techniką przekazaną przez

zaginioną cywilizację, dużo starszą niż egipska.

- Na ścianach wypisana jest wiedza astronomiczna Egipcjan. Z hieroglifów można

wyczytać ich wszystkie odkrycia astronomiczne. Na gigantycznym zodiaku

umieszczone są gwiazdozbiory.

- Wiele ścian jest ruchomych. To czyni z gmachu prawdziwy labirynt. Teksty

starożytne mówią o ludziach, którzy zmarli, zgubiwszy się tam. Mówią też o tajnych

komnatach we wnętrzu Labiryntu, wypełnionych dziełami sztuki i dokumentami

cywilizacji, która kwitła na Ziemi tysiące lat temu.

- Są tam komnaty z dokumentami o historii Egiptu i o wiedzy astronomicznej w

tamtych czasach.

- Na 36 ogromnych tablicach hieroglifami podany jest sposób obliczenia ostatniego

odwrócenia biegunów Ziemi. Jest to wiedza, którą ludzie współcześni powinni

posiąść jak naprędzej.

Wielki Labirynt uważany jest przez większość współczesnych archeologów za

faktycznie istniejącą kiedyś budowlę, która została zniszczona przez czas, lub

"zapadła się" pod ciężarem pustyni i jej odnalezienie w obecnej chwili jest bardzo

trudne, wręcz niemożliwe. O jego istnieniu dowiedzieliśmy się od greckiego

podróżnika Herodota, który opisał go w swojej słynnej książce "Sprawozdanie z

moich poszukiwań".

Parę dodatkowych informacji o Wielkim Labiryncie:

DIODOR SYCYLIJSKI:

"Po śmierci króla Egipcjanie ponownie wywalczyli sobie niepodległość i posadzili na

tronie swojego władcę, Mendesa, zwanego przez niektórych Marrosem. Nie dokonał

on wprawdzie żadnych wojennych czynów, wybudował sobie jednak grobowiec, tak

zwany labirynt, który zdobył sławę nie tyle z powodu wspaniałości budowy, ile z

powodu jej niezwykłej pomysłowości. Kto bowiem do niego wszedł, ten nie tak

łatwo znajdzie wyjście, jeśli nie ma u boku zmyślnego przewodnika. Niektórzy

powiadają też, że Dedal przybył do Egiptu, podziwiał pomysłowość tego dzieła i

potem zbudował Minosowi na Krecie labirynt, podobny do egipskiego, w którym

według legendy przebywał Minotaur. Labirynt na Krecie zniknął całkowicie, nie

wiadomo czy dlatego, że władcy kazali go rozebrać, czy też czas zniszczył owe

dzieło, natomiast całość budowli egipskiej po dziś dzień przetrwała w stanie

nienaruszonym." [...] "W dziesięć pokoleń po wymienionym wyżej królu władanie

nad Egiptem objął Moeris i wybudował w Memfis północne przedsionki [...] Kazał

też wykopać o dziesięć schojnów na północ od miasta jezioro nadzwyczajny pożytek

dające i o niewiarygodnej wprost wielkości. Jego obwód wynosić miał bowiem 3600

stadiów (ok. 643,5 km) i głębokość przeważnie 50 sążni (ok. 90 m). Kto zatem

zastanowiwszy się nad ogromem tego dzieła, nie zada sobie pytania, ile tysięcy ludzi

przez ile lat musiało przy nim pracować."

STRABON:

"Jezioro Moerisa przez swoją wielkość i głębokość nadaje się zatem do tego, by w

czasie przyboru Nilu przyjąć przelewające się wody [...] u obu ujść kanału znajdują

się też jednak śluzy, którymi budowniczowie kierują wpływem i wypływem wody.

Ponadto znajduje się tu także labirynt, dające się porównać z piramidami dzieło

budowlane, a obok grobowiec króla, który kazał wybudować labirynt [...] jest tam

tyle otoczonych kolumnadami i przylegających do siebie pałacowych sal, wszystkie

w jednym szeregu i wszystkie przy jednej ścianie [...] Przed wejściami znajduje się

wiele długich, krytych korytarzy, które mają między sobą kręte połączenia, tak że bez

przewodnika żaden obcy nie zdołałby odnaleźć wejścia czy wyjścia z każdej sali.

Najbardziej godne podziwu jest jednak to, że strop każdej z komnat składa się z

jednego kamienia i że także szersze strony krytych korytarzy wyłożone są płytami z

jednego kamienia nadzwyczajnej wielkości, przy czym nigdzie nie dodano ani

drzewa, ani innego materiału budowlanego. Jeśli wejść na dach, który nie znajduje

się na bardzo znacznej wysokości, to ujrzy się kamienną powierzchnię z takich

samych ogromnych płyt [...] również ściany zrobione są z kamienia nie mniejszej

wielkości. Przy końcu [...] znajduje się grobowiec, czworoboczna, mierząca u

każdego boku około cztery plethrony (ok. 120 m) piramida o tejże wysokości. Imię w

niej pogrzebanego jest Ismandes [...] Jeśli przepłynąć obok tej budowli i jeszcze sto

stadionów (ok. 18 km) dalej, napotyka się miasto Arsinoe. Nazywało się dawniej

Miastem Krokodyli [...] Nasz gospodarz, jeden z najznamienitszych mężów, który

pokazywał nam tam święte przedmioty, poszedł razem z nami do jeziora."

Badania Flindersa Petrie

Ostatnie oficjalne badania archeologiczne w rejonie Hawary prowadzone były przez

angielskiego archeologa i badacza - Flindersa Patrie, który prowadził tam

wykopaliska w latach 1888 – 1911. Celem badań było odnalezienie wejścia do

Wielkiego Labiryntu i ewentualne odnalezienie znajdujących się w nim skarbów.

Od tego czasu żadne poważniejsze badania w tym rejonie nie były prowadzone

prawdopodobnie ze względu na fakt, że według oficjanych teorii Wielki Labirynt

„zapadł się“ czyli został zasypany piaskiem, a niższe partie pod piramidą mułową są

zalane wodą, więc nie jest możliwe prowadenie tam jakichkolwiek badań.

OPIS HERODOTA

Herodot widział część tego gmachu i opisał go w swoim dziele. Oto co tam było

powiedziane:

"Jako znak jedności postanowili postawić po sobie pomnik, więc zbudowali labirynt,

usytuowany opodal południowego brzegu jeziora Moeris, w sąsiedztwie miejsca

zwanego Krkodilopolis (Miasto Krokodyli). Byłem tam i jest to coś nie do opisania.

Gdyby przyjrzeć się wszystkim murom miejskim i budowlom publicznym w Grecji,

widać że wszystkie one razem nie wymagały ani takich prac, ani tylu pieniędzy co

ten labirynt. A świątynie w Efezie i Samos nie są przecież małe! To prawda, piramidy

zapierają dech w piersiach i każda z nich dorównuje wielu budowlom grackim, ale

nic nie może się równać z labiryntem".

Dalej w tym opisie czytamy:

"Po pierwsze ma on tuzin wewnętrznych ogrodów, z których sześć uszeregowanych

jest w części północnej. Wejścia do nich znajdują się naprzeciwko siebie. Mur

zewnętrzny "bez otworów" otacza cały kompleks. Sam gmach ma dwa piętra i 3000

komnat, z których połowa znajduje się pod ziemią, a pozostałe 1500 powyżej".

"Zwiedziłem i obejrzałem osobiście 1500 komnat naziemnych, tak że mówię o nich z

własnego doświadczenia. Co do komnat podziemnych muszę opierać się na relacjach

innych, bowiem Egipcjanie zabronili mi tam wejść. Mogły być tam groby królów,

którzy byli twórcami labiryntu i groby świętych krokodyli. Nie byłem tam, więc i

wszystko, co o tym wiem, wiem z tego, co słyszałem. Komnaty górne pokazano mi.

Trudno uwierzyć, że były dziełem rąk ludzkich. korytarze, łączące pokoje i kręte

ścieżki pomiędzy podwórcami zapierały dech różnorodnością barw, kiedy

przechodziłem pełen zachwytu z podwórców do komnat, z komnat do kolumnad,

przez kolumnady do innych komnat i z nich wychodziłem na dalsze podwórce.

Stropy były wszędzie wykonane z kamienia, a ściany pokryte reliefami

przedstawiającymi postacie. Każdy podwórzec był otoczony szeregiem kolumn z

jednolitych bloków białego marmuru".

Herodot (Dzieje II, 155-156, W-wa 2003):

„Bo gdyby nawet ktoś razem zliczył wzniesione przez Hellenów mury i wykonane

przez nich budowle, pokazałoby się, że kosztowały one mniej trudu i wymagały

mniejszych wydatków, niż ten labirynt. A przecież także świątynie w Efezie i na

Samos godne są uwagi. Były wprawdzie i piramidy wyższe ponad wszelki opis, a

każda z nich dorównywała wielu i wielkim helleńskim dziełom; ale oczywiście

labirynt nawet piramidy prześcignął. Przełożeni bowiem nad nimi Egipcjanie w

żaden sposób nie chcieli ich pokazać, oświadczając, że są tam groby królów, którzy

pierwotnie ten labirynt wybudowali, oraz świętych krokodyli. Tak więc o

podziemnych komnatach mówimy tylko to, cośmy usłyszeli, a górne, większe od

dzieł ludzkich, widzieliśmy sami. Bo najrozmaitsze wyjścia przez sale i zakręty

poprzez podworce wzbudzały w nas tysiączny podziw, gdyśmy z jednego podworca

przechodzili do komnat, a z komnat do korytarzy, a z korytarzy do innych sal i znowu

do innych podworców z komnat. Dach tego wszystkiego jest z kamienia, podobnie

jak ściany, ściany zaś pełne są wyrytych figur. Każdy podworzec jest dokoła

otoczony kolumnami z białego i jak najściślej spojonego z sobą kamienia. A do tego

naroża, w miejscu gdzie kończy się labirynt, przylega piramida 40-sążniowa (tj. ok.

80 m), na której wyryte są wielkie figury. Droga do jej wnętrza idzie pod ziemią.

Chociaż ten labirynt jest tak wielkim dziełem, jeszcze większy wzbudza podziw tzw.

Jezioro Moerisa, obok którego ten labirynt jest wybudowany [...]."

TEORIE WSPÓŁCZESNE

Teorie te są zilustrowane w wywiadzie, którego udzielił Patrick Geryl , autor książki

PRZEPOWIEDNIA ORIONA NA ROK 2012 prasie belgijskiej. Wywiad ukazał się

pod tytułem LABIRYNT - NAJWIĘKSZE ODKRYCIE ARCHEOLOGICZNE

WSZECHCZASÓW.

Z pomocą urządzenia zwanego GPS Patrick Geryl i Gino Ratinckx namierzyli

pozycje najważniejszych świątyń i piramid w Egipcie. Na tej podstawie odcyfrowali

tzw. "Klucz" nazywając go "Master plan". Autorzy twierdzą, że starożytni Egipcjanie

lokalizowali swoje ważne budowle właśnie według tego planu. Dzięki obliczeniom z

zastosowaniem "klucza" byli w stanie odreślić miejsce, w którym obecnie znajduje

się Labirynt. Ta ogromna świątynia składająca się z ponad 3000 komnat była

astronomicznym sercem Egiptu. W Labityncie mają znajdować się dowody dotyczące

biblijnego Potopu, który ponownie zagraża Ziemi w roku 2012.

Geryl: Od tysięcy lat istnieją przekazy i legendy na temat prastarej budowli ukrytej

pod powierznią ziemi w Egipcie. Ta budowla ma być tysiące razy ważniejsza od

skarbu Tutanhamona. Są przekazy i informacje, że Labirynt posiada tajemne komnaty

wypełnione technologicznymi urządzeniami zapomnianej cewilizacji, o wiele starszej

niż egipska. Na podstawie obliczeń położenia gwiazd byliśmy w stanie ustalić

położenie Labiryntu. Być może jest to zbieg okoliczności, ale egiptologiwie wskazują

na ten sam punkt jako najbardziej prawdopodobne umiejscowienie Labiryntu.

Nawiększe zdziwienie budzi jednak fakt, że przez ostatnie sto lat nie były

prowadzone w tym miejscu żadne poważne wykopaliska. Wykonano zaledwie kilka

niewielkich badań powierzchniowych. Dlatego też potrzebne jest zdecydowane

działanie w tym kierunku.

Pytanie: Co Pan wie o historii Atlantydy?

Geryl: Francuski egiptolog Albert Slosman napisał na ten temat kilka prac. Oparł

swoje wnioski na hieloglifach pokrywających świątynie Esna, Dendera i Edfu.

Slosman w sposób unikalny odcyfrował te hieloglify i w mojej opinii następujący

tekst można uznać za poprawny:

"Musisz cofnąć się teraz do roku 21 312, roku szokujących wydarzeń. W przeciągu

czasu mniejszego niż godzina miała miejsce katastrofa. Nie tylko kontynent, ale cała

Ziemia doświadczyła ogromnego trzęsienia. Następnie oś Ziemi zaczęła się

przesuwać. Budynki zapadły się, łańcuchy górskie zatrzęsły się i runęły podczas gdy

cały świat robił wrażenie, jakby zaczął się przesuwać. Cała planeta zaczęła się

napełniać wodą z niesamowitą ilością energii kinetycznej. Niekontrolowana fala

zalała ogromne połacie lądu. Atlantyda zanurzyła się pod poziom wody i na skutek

przesuniecia się całej ziemi, pozostała częściowo pod powierzchnią tego, co było w

tym czasie Biegunem Północnym i pokryta została grubą powierzchnią lodu."

Pytanie: Co się stało z ludźmi?

Geryl: Byli w głębokim szoku i dlatego postanowili dokładniej studiować niebo.

Wszystkie ruchy i kombinacje Słońca, Księżyca i planet były skrupulatnie

zapisywane i opisywane na tablicach. Studiowane były najdrobniejsze detale i z

największą dokładnością opisywane. Specjalną uwagę przykładano do ruchów

Zodiaku.

W miarę nabierania wiedzy i w miarę nauki ludzie posiedli wspaniałą kontrolę nad

użyciem materiałów budowlanych i postanowili zacząć budować monumenty o

charakterze religijnym. W ten sposób powstało mega-dzieło, które nazywali "Złotym

Kręgiem". Budowa zajęła setki lat. W tym niewyobrażalnie ogromnym budynku,

którego przekątna ciągnie się wiele kilomentrów zapisywane były i ukrywane

wszystkie naważniejsze pomiary astronomiczne i inne. Ludzie ci byli ekspertami

matematycznymi i studiowali matematyczne zależnosci i kombinacje pomiędzy

ciałami niebieskimi. Studiowali Słońce, planety, gwiazdy, kartografię i niezliczoną

ilość innych nauk. W końcu byli w stanie przewidzieć katastrofę w roku 9792 p.n.e.

Zbudowali tysiące specjalnych łodzi ratunkowych i uciekli.

Pytanie: To brzmi bardzo ekscytująco?

Geryl: Gdyby Pani zdała sobie sprawę, że w obecnym czasie identyczna kopia

"Złotego Kręgu" istnieje pod piasakami w Egipcie, miałaby Pani jeszcze więcej

powodów, aby być podekscytowaną. Jest to najcenniejszy, najbardziej fantastyczny

skarb na świecie. Najciekawszą rzeczą jest fakt, że wiemy, gdzie trzeba szukać.

Potrzebna jest tylko wiara osoby, która takie badania chciałaby zasponsorować

Pytanie: Dlaczego to chcecie zrobić? Co was motywuje?

Geryl: Labitynt zawiera informacje dzięki którym cywilizacja przed potopem była w

stanie obliczyć dokładną datę poprzedniego przebiegunowania Ziemi. To znaczy

momentu, kiedy Biegun Północny stał się Południowym, czmu towarzyszyła

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: