Kosmetyczne zastosowanie prądów d'Arsonvala

Prądy d'Arsonvala są prądami wysokiej częstotliwości (300-500 kHz) o długości fali 1000-600 m i natężeniu rzędu miliamperów. Ich generator to transformator zwiększający napięcie prądu sieciowego do kilkuset tysięcy woltów, połączony z układem kondensatorów wytwarzających gasnące drgania elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości oddzielone długimi przerwami i z obwodem leczniczym, przekazującym je do ciała pacjenta.

Nazwa aparatu do darsonwalizacji pochodzi od nazwiska jego wynalazcy. Jacques-Arsene d\'Arsonval, francuski lekarz, fizjolog i fizyk, żył w latach 1851-1940. Studiował w Imperial College of Limoges, już jako profesor pracował naukowo w College de France w Paryżu (od 1959 r. uczelnia ta nosi jego imię). W latach 1894-1932 wykładał na Sorbonie, był członkiem Francuskiej Akademii Nauk. W 1881 roku zaproponował konstrukcję generatora wykorzystującego energię cieplną oceanów, zrealizowaną na Kubie 49 lat później. W 1888 roku zbudował i zastosował termos. Wynalazł także galwanometr aperiodyczny, którego istotę działania wykorzystuje się dzisiaj w aparaturze badającej pracę serca. Badał zjawiska mechaniczne i elektryczne w mięśniach, wprowadził do lecznictwa prądy Tesli.

Zabiegi z prądami d'Arsonvala

W XX wieku zabieg darsonwalizacji wykonywano dwiema metodami: ogólną i miejscową. Zabiegi ogólne opierały się na metodzie indukcyjnej, wykonywanej za pomocą stojącego solenoidu o wysokości 2 metrów, utworzonego z 20-30 zwojów grubego drutu miedzianego. Pacjent w trakcie zabiegu siedział na drewnianym krześle w ich obrębie, a w jego ciele dochodziło do indukowania prądów wirowych. Zabieg wykonywano w seriach co dwa dni, około 20-krotnie. Obecnie wykonuje się, w celach kosmetycznych, zabiegi miejscowe. Na rynku funkcjonują trzy rodzaje aparatów kosmetycznych do darsonwalizacji. Pierwszy to aparat do prądów

Rodzaje pelot

Najczęściej zabieg darsonwalizacji wykonywany jest w gabinecie kosmetycznym przy pomocy elektrod próżniowych lub elektrod zawierających gaz szlachetny (np. ozon), które są różnie wyprofilowanymi bańkami szklanymi. Najpopularniejsze kształty pelot:

·         grzybkowa - mała do twarzy, duża do dekoltu

·         grzebieniowa - do owłosionej skóry głowy

·         łukowa - do szyi, łukowa rozwarta - do ramion

·         pręcikowa - do punktowych zmian skórnych

·         wałkowa - do dużych powierzchni (plecy, klatka piersiowa).

Rzadziej spotykane peloty to:

·         kulkowa - do małżowin usznych

·         z dwiema bańkami jedna w drugiej - do inhalacji

·         grzybkowa dwuramienna - do pleców wzdłuż kręgosłupa

·         bagietkowa - do przestrzeni między palcami

·         prętowa z metalowym sztyftem - do usuwania zmian miejscowych.

Istnieją jeszcze elektrody metalowe, stosowane w darsonwalizacji indukcyjnej.

Katarzyna Rembelska
Konsultacja techniczna: firma Biomag
więcej w Cabines nr 23