Co się dzieje, kiedy ludzie umierają.pdf

Co się dzieje, kiedy ludzie umierają?

Wszyscy obawiają się śmierci,

zostaliśmy bowiem stworzeni

do życia, a nie do umierania.

Pismo Święte (Biblia) objawia

nam drogę ratunku przed

śmiercią wieczną. Ono też

mówi nam, jaki jest stan

człowieka po śmierci.

"Wiedzą bowiem żywi, że muszą umrzeć, lecz umarli nic

nie wiedzą i już nie ma dla nich żadnej zapłaty, gdyż ich

imię idzie w zapomnienie. Zarówno ich miłość, jak ich

nienawiść, a także ich gorliwość dawno minęły; i nigdy

już nie mają udziału w niczym z tego, co się dzieje pod

słońcem (...). Na co natknie się twoja ręka, abyś to

zrobił, to zrób według swojej możności, bo w krainie

umarłych, do której idziesz, niema ani działania, ani

zamysłów, ani poznania, ani mądrości" (Pismo Święte,

Nowy Przekład, Księga Koheleta 9,5-6).

Czym jest śmierć?

Biblia określa stan śmierci jako sen. "Nie chcemy,

bracia, abyście byli w niepewności co do tych, którzy

zasnęli" (listy apostoła Pawła: I Tes. 4,13, por. I Kor.

15,19-20). Podobnie Chrystus określa stan, w jakim

znajdował się umarły Łazarz. "Łazarz, nasz przyjaciel,

zasnął; ale idę zbudzić go ze snu. Tedy rzekli uczniowie

do niego: Panie! Jeśli zasnął, zdrów będzie. Ale Jezus

mówił o jego śmierci; oni zaś myśleli, że mówił o

zwykłym śnie. Wtedy to rzekł im Jezus wyraźnie: Łazarz

umarł" (Ew. Św. Jana 11,11-14).

Ten sen śmierci będzie trwał aż do przebudzenia.

"Człowiek, gdy się położy, nie wstanie; dopóki niebo nie

przeminie, nie ocuci się i nie obudzi się ze swojego snu"

(Pismo Święte, NP, Księga Hioba 14,12). To

przebudzenie nastąpi w momencie powtórnego przyjścia

Chrystusa. "To wam mówimy na podstawie Słowa Pana,

że my , którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia

Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli. Gdyż sam

Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej

zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy

umarli w Chrystusie" (I List Apostoła Pawła do

Tesaloniczan 4,15-16).

Gdzie znajdują się umarli?

Na pytanie, gdzie znajdują się umarli, Biblia

odpowiada: "Śpią w prochu ziemi" (Pismo Święte, NP,

Księga Daniela 12,2). Odpowiada też napytanie: W

jakim stanie znajdują się umarli? "Człowiek urodzony z

niewiasty żyje krótko i jest pełen niepokoju. Wyrasta jak

kwiat i więdnie; ucieka jak cień i nie ostaje się" (Pismo

Święte, Księga Hioba 14,1-2). Gdy "wraca do prochu

swego, w tymże dniu giną wszystkie zamysły jego"

(Księga Psalmów 146,4).

Świadomość w stanie śmierci?

Po śmierci nie ma też żadnej świadomości Boga,

dlatego psalmista Dawid woła: "Panie, ratuj duszę moją,

zbaw mnie przez łaskę swoją! Bo po śmierci nie pamięta

się o tobie, a w krainie umarłych któż cię wysławiać

będzie?" (Księga Psalmów 6,5-6).W Księdze Koheleta

9,10 czytamy: "Na co się natknie twoja ręka, abyś to

robił, to zrób według swojej możności, bo w krainie

umarłych, do której idziesz, niema ani działania, ani

zamysłów, ani poznania, ani mądrości" (Pismo Święte,

Nowy Przekład).

Aby zrozumieć stan, w jakim znajdują się zmarli,

właściwą rzeczą jest zadać pytanie: Kim jest człowiek?

W sprawozdaniu o stworzeniu człowieka czytamy:

"Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął

w nozdrza jego dech życia. Wtedy człowiek stał się

istotą żywą" (Pismo Święte, Księga Rodzaju 2,7). Są tu

wymienione podstawowe elementy, z których składa się

człowiek: ciało (proch ziemi) i tchnienie życia (energia

ożywcza); one tworzą istotę żywą. Żaden z tych

elementów nie może żyć niezależnie od siebie.

Co się więc dzieje w momencie śmierci? Biblia

odpowiada, że jest to proces odwrotny do stworzenia.

"Wróci się proch do ziemi - czytamy - tak jak nim był,

duch zaś wróci do Boga, który go dał" (Pismo Święte,

Księga Koheleta 12,7).

Nie stanowi dla nas problemu to, czym jest proch ziemi,

lecz to, czym jest ów dech życia? Jest on iskrą życia, silą

witalną, która uzdalnia człowieka do działania. W Starym

Testamencie używa się dwóch słów na określenie owego

ducha albo tchnienia: neszamah albo ruach . Słowo

neszamah występuje 21 razy w Starym Testamencie i

oznacza fizyczny akt oddychania, najczęściej sam

oddech. Typowy przykład użycia tego słowa znajdziemy

w Księdze Rodzaju 7,21-22: "Wszelkie ciało poruszające

się na ziemi: ptactwo, bydło (...) i wszelkie płazy (...) i

wszyscy ludzie. Wszystko, co miało w nozdrzach

tchnienie życia" . Zgodnie z tymi wierszami wszelkie

stworzenie, nie tylko ludzie, posiada owe "tchnienie"

życia.

Jeśli owo tchnienie wracałoby do Boga jako świadoma

istota, która może istnieć niezależnie, znaczyłoby to, że

do nieba idą ludzie i zwierzęta, że nie ma też podziału

na sprawiedliwych i grzesznych. Nigdzie w Starym

Testamencie słowo neszamah nie oznacza nieśmiertelnej

istoty. Ruach pojawia się w Starym Testamencie 377

razy. Tłumaczone jest w podobny sposób: jako duch,

wiatr, oddech . Posiada identyczne znaczenie jak

neszamah . W Nowym Testamencie odpowiednikiem

hebrajskiego ruach jest greckie słowo pneuma .

Czym jest dusza?

Co w Piśmie Świętym znaczy słowo dusza? Słowo

dusza jest tłumaczeniem hebrajskiego słowa nefesz ,

odpowiednika nowotestamentowego słowa psyche , i

oznacza najczęściej życie, osobę, zwierzę. Obecnie

często zwrot nefesz hahajah tłumaczony jest jako istota

żywa (w starszych tłumaczeniach, jak np. w przekładzie

księdza Jakuba Wujka z 1935 roku, jako dusza żyjąca).

Jego znaczenie nie jest ograniczone tylko do ludzi (zob.

Księga Rodzaju 1,20.24; 2,19).

W sumie w Biblii jest około 900 miejsc, gdzie występuje

słowo nefesz albo psyche , ale w żadnym miejscu nie jest

związane z czymś nieśmiertelnym; najczęściej oznacza

żywą osobę (zob. Księga Rodzaju 14,21; Księga Liczb

5,6) i tak najczęściej jest to słowo tłumaczone (Księga

Powtórzonego Prawa 10,22).

Z Pisma Świętego jasno wynika, że człowiek nie posiada

duszy, to on jest nazwany duszą żyjącą. Pogląd, że

człowiek zachowuje jakąkolwiek formę życia czy

świadomość po śmierci, oparty jest na pierwszym

kłamstwie szatana, który wbrew temu, co Bóg

powiedział (zob. I Mojż. 3,3), oświadczył: "Na pewno nie

umrzecie"(Księga Rodzaju 3,4). W to kłamstwo szatana

nie tylko uwierzyli pierwsi mieszkańcy ziemi, ale

przekonanie to przedostało się do kręgów

chrześcijaństwa, i podtrzymuje ten pogląd wielu

chrześcijan do dnia dzisiejszego.

Zgodnie z wiarą apostoła Pawła tylko Bóg jest

nieśmiertelny (zob. II List Ap. Pawła do Tymoteusza

6,16).

Skąd zatem zaczerpnięto ideę, że dusza oddziela się od

ciała w momencie śmierci? Jest to echo słów szatana:

"Na pewno nie umrzecie" . Rozwinięte to zostało w

formie dualizmu przez takich filozofów greckich, jak

Platon (zm. w r. 350 p.n.e.), Arystoteles (zm. w r. 320

p.n.e.), Pitagoras (zm. w r. 495 p.n.e.). Później idea ta

przeniknęła do chrześcijaństwa. Szczególną rolę odegrał

tu Tomasz z Akwinu (zm. w r. 1274 n.e.).

Prawdą jest Słowo Boże. Nigdy nie unikniemy

zwiedzenia, jeśli będziemy opierać się na nauczaniu,

które jest mieszaniną prawdy i kłamstwa. Tylko dzięki

gruntownemu badaniu Słowa Bożego możemy uniknąć

zwiedzenia. Biblia powinna być pewnym i ostatecznym

autorytetem dla chrześcijan. Dlatego tak ważną rzeczą

jest, abyśmy znali pełną prawdę o śmierci.

Już w Starym Testamencie spotykamy się z faktem

kontaktowania się przez odstępców od nakazów Bożych

z rzekomymi umarłymi. W związku z tym Pismo Święte

daje radę: "Gdy wam będą mówić: Radźcie się

wywoływaczy duchów i czarowników, którzy szepcą i

mruczą, to powiedzcie: Czy lud nie ma się radzić

swojego Boga ? Czy ma się radzić umarłych w sprawie

żywych? A co dotyczy prawa i objawienia: Jeżeli tak nie

powiedzą, to nie zabłyśnie dla nich jutrzenka" (Księga

Izajasza 8,19-20).

"Nauka o świadomości człowieka po śmierci, a przede

wszystkim wiara w to, że duchy zmarłych powracają,

aby usługiwać żywym, utorowała drogę nowoczesnemu

spirytyzmowi (...). Tę właśnie naukę wykorzystuje

szatan dla własnych celów. Upadli aniołowie wykonujący

jego rozkazy zjawiają się jako posłowie ze świata

duchów. Książę zła, twierdząc, że kontaktuje żyjących z

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: