165200111.pdf

Z BAWIENIE

K RÓLA

Wewnątrz . . .

Zbawienie Króla. . . . . . . . . . . . . . . . 82

Zniewolona królewskość . . . . . . . . 82

Angielscy nonkonformiści ... . . . . . 85

Zbawiciel Izraela ... . . . . . . . . . . . . 86

Pytania biblijne . . . . . . . . . . . . . . . 89

„P ODNIEŚCIE S ZTANDAR DO N ARODÓW ”

– I ZAJ 62 :10

Ciekawostki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90

Tajemnicę oną, która była ... . . . . . . 90

Sz tandar Biblijny i Zwiastun Chrystusowego Królestwa (PL ISSN 1230-1086) Miesięcznik – Wydawany przez Świecki Ruch Misyjny

„Epifania” w Nowym Dworze Mazowieckim. Redaktor: Bernard Hedman Chester Springs, Pa. 19425, USA, Redaktor odpowiedzialny w

Polsce: Piotr Woźnicki, ul. Zdobywców Kosmosu 17, 05-100 Nowy Dwór Mazowiecki

Nr 165,166

L ISTPPAD , G RUDZIEŃ 2001

BAWIENIE

RÓLA

ZBAWIENIE KRÓLA

KRÓLA

„Bóg daje zbawienie królom”

Psalm 144 : 10

Ludzkość zbiorowo i indywidualnie jest zniewalana na wiele sposobów. Historia pokazuje nam, że życie

człowieka, w większej części jego trwania, jest uciążliwe, jako konsekwencja przekleństwa rzuconego na

Adama i Ewę. Nasze połączone rozważania na temat Dziękczynienia oraz świąt związanych z narodze-

niem Jezusa zostały skupione na zniewalających skutkach tego przekleństwa oraz błogosławionym wy-

zwoleniu zapowiedzianym w związku z narodzeniem Zbawiciela.

DLA ROZWAŻNEGO CHRZEŚCIJANINA jest

oczywiste, że coś niewłaściwego tkwi w stanie

człowieka. W każdym z nas są dwa usposobienia.

Sprawy ciała ścierają się w nas ze sprawami ducha.

Nasze dążenia są „przeciwne”, jak to Apostoł Paweł

wyraża w Gal. 5:17:

„Albowiem ciało pożąda przeciwko

duchowi, a duch przeciwko ciału: a te rzeczy

są sobie przeciwne, abyście nie to, co chcecie,

czynili”.

W innym miejscu Apostoł oświadcza o sobie:

Wiem, że moje samolubne pragnienia nie

pozwalają mi czynić tego, co jest dobre.

Nawet wtedy, kiedy chcę czynić dobrze, nie

mogę. Zamiast czynić to, o czym wiem, że jest

dobre, czynię źle.

(Rzym. 7:18,19, Współczesna Wersja Angielska )

Podobnie święty Jakub szczegółowo wyjaśnia

sprawę ludzkiego stanu (Jak. 3:7-12):

„Albowiem wszelkie przyrodzenie i dzi-

kich zwierząt, i ptaków, i gadzin, i morskich

potworów bywa ukrócone, i jest ukrócone

przez ludzi;

Ale języka żaden z ludzi ukrócić nie może,

który jest nieukrócone złe, i pełne jadu śmier-

telnego.

Przezeń błogosławimy Boga i Ojca, i prze-

zeń przeklinamy ludzi, którzy na po-

dobieństwo Boże stworzeni są;

Z jednychże ust wychodzi błogosławień-

stwo i przekleństwo. Nie tak ma być, bracia

moi!

Izali zdrój z jednego źródła wypuszcza i

słodką i gorzką wodę?

Izali może, bracia moi! figowe drzewo

przynosić oliwki, albo winna macica figi?

Tak żaden zdrój słonej i słodkiej wody razem

nie wydaje”.

ZNIEWOLONA KRÓLEWSKOŚĆ

Pan Bóg stworzył Adama na obraz i podo-

bieństwo Boże (1 Moj. 1:26,27). On otrzymał sta-

nowisko zarządcy nad doskonałym ogrodem, Ede-

nem. A zatem ten pierwszy człowiek został stwo-

rzony jako król, panując nad Boskim stworzeniem

(Żyd. 2:6-8). On został zobowiązany – pod karą

śmierci – do posłuszeństwa jednemu prostemu

warunkowi (1 Moj. 2:15-17). W wyniku nieposłu-

szeństwa jego, oraz Ewy, okazanego przez zje-

dzenie zakazanego owocu, Bóg wydał straszny

wyrok. Od tego czasu ich los był uciążliwy. Dla Ewy

wyrok obejmował rodzenie dzieci w bólach, a dla

Adama przekleństwem była nieurodzajna ziemia,

nad którą miał panować w pocie czoła (1 Moj. 3:16-

19). Odtąd rozpoczęło się zniewalanie ludzkości.

Jak mówi 8. werset drugiego rozdziału Listu do

Żydów: „Lecz teraz jeszcze nie widzimy, aby mu

wszystko poddane było” – Adam stracił swoją kró-

lewskość, a wszyscy jego potomkowie zostali

pozbawieni jego posiadłości. Wielkie dziedzictwo

zostało utracone przez nieposłuszeństwo i rozpo-

częła się niewola ludzkości.

Człowiecze serce zawsze tęskniło do wolno-

ści. Przez większą część ziemskiej historii ta tęsk-

nota pozostawała niespełniona. Okrutne i chciwe

rządy były wspólną normą dla wielu społeczeństw.

I nawet w bardziej oświeconych państwach zwy-

kli mężczyźni i kobiety są zmuszani, przez ubóstwo

i niedostatek, do uprawy ziemi i pracy, albo też

zniewalani duchowo przez nierozumne i zabo-

bonne religie.

S ZTANDAR B IBLIJNY

ZBAWIENIE

Oprócz zwykłego znaczenia (handel niewol-

nikami, trzymanie niewolników) niewolnictwo

przejawia się w różny sposób. Przerażający handel

ludzkimi istotami był zaledwie jednym z przeja-

wów zupełnego zniewolenia człowieka pod prze-

kleństwem grzechu i śmierci. Naświetlimy nie-

które z nich.

Zniewolenie przez ciężką pracę

Przez połączenie dyscypliny i szczęścia wielu

odniosło sukces doprowadzając ziemię do roz-

kwitu, lecz dla większości, która próbowała tego

dokonać, koszt tego był wysoki. Wysiłek uzyska-

nia pożywienia z gleby został okupiony stuleciami

ciężkiej pracy i skazał miliony na krótkie i brutal-

ne życie. To zniewolenie przez ciężką pracę na

roli, które nadal ma miejsce w wielu krajach Trze-

ciego Świata, pozbawiło ludzkość możliwości

kształcenia się i rozwoju, ta sytuacja w ostatnim cza-

sie się zmieniła jedynie w niewielkim stopniu.

Schyłek XVIII stulecia, który Biblia określa jako

„czas końca,” zapoczątkował daleko idące ulep-

szenia technologii i maszyn, co dało człowiekowi

narzędzia do ujarzmienia swojej planety. Osta-

tecznym rezultatem dla wielu – szczególnie dla

tych, którzy skorzystali z Rewolucji Przemysłowej

przy końcu XVIII i w XIX wieku – było zmniejsze-

nie wysiłku i zwiększenie ilości wolnego czasu,

otwierając tym samym sposobności do nauki i pod-

noszenia swych kwalifikacji, które dzisiaj uznaje-

my za rzecz naturalną.

Niewola społeczna i narodowa

Kiedy język został pomieszany w Babel (1 Moj.

11:1-9), wówczas rozpoczął się powszechny podział

ludzkiej rodziny. Zaczęły się kształtować oddzielne,

różniące się społeczności, połączone nie tylko przez

wspólny język, lecz także przez rosnącą jedność

poglądów oraz priorytetów. Każda grupa roz-

winęła własne podejście do kierowania swoimi

członkami. Przez różnorodność systemów pra-

wnych i kodeksów moralnych, jednostki związa-

ły się ze swoimi grupami. Tarcia pomiędzy odmien-

nymi i współzawodniczącymi ze sobą grupami

wytworzyły rywalizację i – zbyt często – wojny.

Historia potwierdza wojowniczy charakter porząd-

ku społecznego na świecie.

Narodowa duma, patriotyzm, towarzysząca

ogólnie dobrotliwemu i życzliwemu społeczeń-

stwu jest szlachetną cechą samą w sobie, lecz

powiązana z brutalnym, służącym własnym inte-

resom rządem, powoduje nikczemność. Cesarski

Rzym pod rządami Nerona oraz nazistowskie

Niemcy u szczytu swych podbojów są dobrze zna-

nymi przykładami tego. Kiedy jacyś ludzie są tak

przywiązani do swojej grupy lub narodu, aby się

poświęcić dla niego w jakiejś sprawie – chociaż

niesprawiedliwej – są zniewoleni i często doko-

nują przerażających czynów. Ilustracją tego są

wydarzenia w Rwandzie sprzed kilku lat oraz nie-

dawne masakry – „czystki etniczne” – na Bałka-

nach.

Niewola kulturalna

Ktoś powiedział, że możemy wybierać sobie

przyjaciół, lecz Bóg wybiera nam sąsiadów. Podob-

nie, nie mamy wyboru jeśli chodzi o naszą kultu-

rę. Rodząc się dziedziczymy, a w latach naszego

rozwoju kształtujemy, punkt widzenia, który

mamy przez całe życie.

Społeczeństwa wprowadziły do swojej kultu-

ry praktyki, które powinny być przyjmowane bez

zastrzeżeń. Miniona niewola Starego i Nowych

Światów, apartheid w Afryce Południowej, dzie-

ciobójstwo we współczesnych Chinach – kultu-

ralne praktyki, które stosunkowo do niedawna

cieszyły się narodową akceptacją, są dalszymi przy-

kładami niewoli kulturalnej.

Zespół preferencji i zachowań, które określamy

jako naszą kulturę, bardzo często ma wpływ na

naszą ocenę innych ludzi i ich punktu widzenia.

Możemy zostać zniewoleni przez zbiorowe przy-

zwyczajenia ludzi żyjących wokół nas. Z pewno-

ścią tak było w czasach starożytnej Grecji, której

kultura wywarła głęboki wpływ – w dobrym i

złym kierunku – na pierwotny Kościół. Chociaż

w krajach Morza Śródziemnego Ewangelia roz-

przestrzeniała się w kulturalnym otoczeniu, mimo

to grecka filozofia (poglądy Platona) i religia (kult

bogini Izis) stwarzały przeszkody dla nowej wiary.

Zobacz Dzieje Apostolskie 16:12,16-21; 17:15-34; 1

Kor. 1:22,23.

Izrael przykładem

Starożytny Izrael, dumny ze swojej teokracji,

izolował się od ościennych pogańskich państw.

Chociaż do pewnego stopnia ta postawa była

zagwarantowana przez wyłączny związek, jaki

mieli w przymierzu z Bogiem (Amos 3:2), oni stra-

cili z pola widzenia cel Boskiego postępowania z

nimi jako jedynym narodem i stali się mizernym

przykładem dla sąsiednich krajów. Kiedykolwiek

Izrael obierał drogi – kulturę – pogan, cierpiał nie-

dolę i popadał w okropne praktyki religijne oraz

zachowanie (Ezech. 43:2,7-9). Ostatecznie, Izrael

zachował wiarę w swoją wyłączność, lecz zaniechał

współczucia dla obcych, za co Jezus potępił żydow-

skich przywódców (Mat. 23:13). (Zobacz Sztandar

L ISTOPAD , G RUDZIEŃ 2001

Biblijny Luty 2000 na temat stosunku Izraela do

Samarytan.)

Izraelici zostali tak zniewoleni przeświadcze-

niem o własnej wyjątkowości, że stracili z pola

widzenia swoją niedoskonałość, a tym samym

potrzebę odkupienia. W rezultacie, kiedy przy-

szedł Mesjasz, w ogóle nie zdołali Go rozpoznać

(Jan 1:10,11).

Niewola religijna

Religia jest owocnym polem do sporów. To, jak

ktoś czci Boga, jest przedmiotem ustaleń od niepa-

miętnych czasów. Różne społeczności kształtując

swoje własne kodeksy i religijne praktyki, często

stawały do walki, aby je bronić i, jeśli zwycięstwo na

to pozwalało, narzucać je innym. Najwięksi i naj-

bardziej gorliwi zwolennicy swojej religii są często

tak przekonani o słuszności swoich wierzeń, że są

gotowi narzucać je innym za wszelką cenę.

ciwiają się tym, którzy są wierni innej interpreta-

cji Pisma Świętego. (Zobacz Sztandar Biblijny Paź-

dziernik 2001, tłumaczący Przypowieść o Bogaczu

w Piekle.)

Oczywiście, podstawowe nauki Pisma Świę-

tego o upadku człowieka i odkupieniu przez krew

Chrystusa są wspólnymi wierzeniami biblijnego

chrześcijaństwa. Wszyscy wierzący w Chrystusa są

braćmi, ponieważ wszyscy są usprawiedliwieni

przez wiarę. To jest prosta prawda, która uwalnia

wszystkich wierzących spod potępienia grzechu

(Dz.Ap. 16:30-31).

Duchowa niewola

Najbardziej zgubną formą niewoli, która pozo-

staje nierozpoznana przez większość jej ofiar, jest

niewola duchowa. „Niemasz sprawiedliwego ani

jednego,” oświadcza Biblia (Rzym. 3:9-12; 5:12).

Wiele jest skutków grzechu i wszystkie są

zniewalające. Powyżej wymieniliśmy wiele z nich.

Jednak duchowa niewola jest najgorsza ze wszyst-

kich, ponieważ jej wynikiem jest oddalenie od

Boga, od tego Jedynego, który może uwolnić więź-

nia. Tak jak narodowy Izrael i większość jego człon-

ków nie byli w stanie uznać swego upadłego,

grzesznego stanu i potrzeby Zbawiciela, tak też

większość ludzkości w podobny sposób jest zaśle-

piona.

Bez uznania swojej własnej grzeszności niemożliwe

jest ocenienie dystansu pomiędzy Stworzycielem i

Jego stworzeniem. Bo jeśli Boskie ukoronowane stwo-

rzenie, Człowiek, było przedstawione jako „bardzo

dobre” (1 Moj. 1:31), będzie prawdą, gdy powiemy, że

obecnie jest ono głęboko skażone.

Okrucieństwo wypraw krzyżowych w wie-

kach XI, XII i XIII jest kpiącym świadectwem „chry-

stianizmu” jego bojowników. Odrażające prakty-

ki torturowania i prześladowania kościoła w ciem-

nych wiekach były rezultatem systemu, który stał

się ofiarą jego własnej mocy i władzy – zniewole-

niem, które drogo kosztowało resztę świata, pogrą-

żając go w długotrwałej ignorancji i zacofaniu.

Ci, którzy się znaleźli w niewoli swoich

wyznań, z łatwością potępiali odszczepieńców,

czyli „nonkonformistów”. Jezus powiedział swoim

uczniom, że oni będą prześladowani przez tych,

którzy wierzyli, że pełnią służbę Bożą (Jan 16:1,2;

Dz.Ap. 20:28-30). Nawet dzisiaj wielu z łatwością

skazuje na wieczne męki lub pozbawia społeczności

tych, którzy mają własny pogląd w sprawie dok-

tryn religijnych. To jest prawdą w szerszym reli-

gijnym świecie, w którym katolik sprzeciwia się

protestantowi, a muzułmanin żydowi oraz w węż-

szym zakresie ewangelickiej społeczności, gdzie, z

powodu z góry utartych poglądów, odmawia się

rozważenia innej interpretacji, na przykład, dok-

tryny o piekle. Wielu chrześcijan uznaje piekło

jako formę wiecznych mąk, w pewien sposób bro-

niąc Boskiej sprawiedliwości i energicznie sprze-

Bez uznania swojej własnej grzeszności

niemożliwe jest ocenienie dystansu pomiędzy

Stworzycielem i Jego stworzeniem. Bo jeśli Boskie

ukoronowane stworzenie, Człowiek, było przed-

stawione jako „bardzo dobre” (1 Moj. 1:31), będzie

prawdą, gdy powiemy, że obecnie jest ono głębo-

ko skażone. Ponad sześć tysięcy lat śmierci i umie-

rania oraz wciąż pogłębiający się stan grzechu,

sprowadza ludzkość do żałosnego stanu.

Uwolnienie z niewoli

Jezus, który jest wielkim Wyzwolicielem

oświadcza (Jan 8:31-36): „Wszelki, kto czyni grzech,

sługą jest grzechu. ... Jeśli was Syn wyswobodzi,

prawdziwie wolnymi będziecie.”

Kazanie Piotra w dzień Pięćdziesiątnicy, zapi-

sane w 2. rozdziale Dziejów Apostolskich, wywo-

łało pytanie ze strony tych, którzy mieli „przera-

żone” serca – strapione sumienia (w.37): „Cóż

mamy czynić?” Pierwszą wskazówką Piotra było

zachęcenie ich do pokuty.

Bez nadmiernego upraszczania możemy przy-

jąć, że są przynajmniej cztery kroki, które osoba

musi podjąć na drodze uwolnienia się od grze-

chu.

S ZTANDAR B IBLIJNY

1. Uznać swą własną grzeszność i nienawidzić jej .

2 . Żałować z tego powodu.

3 . Przyjąć Jezusa za swego Pana i Zbawiciela .

4. Żyć zreformowanym życiem.

To jest początek wolności. Dla pilnego chrze-

ścijanina wolność otwiera się na wielu frontach. A

więc właściwie iloma sposobami ktoś może być

zniewolony, tyloma jest stopniowo uwalniany.

Od wiernego badacza Słowa wiele obaw odpa-

da, ponieważ doskonała miłość „precz wyrzuca

bojaźń” (1 Jana 4:18). Jakich obaw? Na przykład,

obawa przed niepewną przyszłością lub strach

przed wiecznym oddaleniem od Boga. Strach przed

wiecznymi mękami, lęk, który przez wieki

powstrzymywał wielu, skądinąd oddanych chrze-

ścijan, od radowania się społecznością z Bogiem –

ten strach jest usuwany przez światło Słowa Boże-

go, które uczy, że piekło jest nieświadomym stanem

śmierci. (Zob. naszą ulotkę pt. „ Co to jest piekło?”)

Angielscy nonkonformiści i ich wpływ na Amerykę

Historia pierwszego święta Dziękczynienia sięga 1608 roku, kiedy grupa ludzi zwana separa-

tystami, prześladowana za tworzenie kościoła odrębnego od Kościoła Anglikańskiego, opuściła swoją

ojczyznę, aby osiedlić się w Holandii. ... Tam znaleźli religijną wolność, lecz także ubóstwo i świec-

ką kulturę.

Po poszukiwaniach Boskiego kierownictwa, angielscy separatyści – zwani później Pielgrzymami

z Plymouth – odpłynęli z Holandii w 1620 roku, statkiem Mayflower. Wiara odegrała decydującą

rolę w tworzeniu się tego narodu.

W wyniku porozumienia podpisanego przez wszystkich na statku Mayflower, został sformo-

wany pierwszy rząd Ameryki, wybrany z ludu i przez lud. To stworzyło podwaliny dla zasad zawar-

tych później w nowych konstytucjach, stanowej oraz federalnej, niezależnej Ameryki.

Dobrze znani nonkonformiści, George Fox, założyciel kwakrów, John Bunyan, Richard Baxter

i ... inni świeccy oraz liczni duchowni nie znajdowali już dłużej w Kościele anglikańskim wolno-

ści religijnej, która istniała przez pewien czas. Nakładano surowe kary za uczestniczenie w nabo-

żeństwach oraz praktykach religijnych niezgodnych z nakazami Kościoła anglikańskiego. Tysią-

ce dysydentów musiało się ukrywać lub zostało uwięzionych. John Bunyan napisał Wędrówkę

pielgrzyma będąc w więzieniu. William Penn został jednym z najbardziej aktywnych szermierzy kwa-

krów, ruchu, który stał się rosnącą siłą w kolonialnej Ameryce. ...

- Przegląd, 1998

* * *

Kolonia Plymouth, stan Massachusetts. – Jak w przypadku większości kolonii założonych na pod-

stawach religijnych, kolonia Pielgrzymów na początku miała charakter komunistyczny. Kapitał na

założenie kolonii został udzielony przez Kupców akcjonariuszy – przedsięwzięcie handlowe, w któ-

rym korzyści miały pochodzić ze sprzedaży skór bobrów, drewna, itd. zbieranych i odsyłanych przez

kolonistów. Wspólnota z Plymouth uzgodniła, że wszystkie zyski pochodzące z handlu i pracy miały

być wspólne aż do końca siódmego roku i żadne przedsiębiorstwo nie mogło być założone przez

osadników dla swej własnej korzyści. System ziemski był w pełni komunistyczny, wszystka zie-

mia była własnością wspólnoty, a zatem praca z nią związana była dla wspólnego dobra. Ludzie

byli sumienni, pełni społecznego ducha, sympatii i wzajemnej użyteczności, lecz pomimo tego, ich

uczciwa próba wprowadzenia komunizmu nie powiodła się. Mężczyźni byli niezadowoleni z

faktu, że ich żony musiały pracować dla innych ludzi i narzekali, że nie mogą zlecać wykonania

pracy swoim sługom, którzy przybyli razem z nimi i byli dla nich ciężarem bez właściwego wyna-

grodzenia strat. Na wiosnę trzeciego roku każdy otrzymał małą działkę ziemi pod uprawę kuku-

rydzy dla siebie. Przydział był jedynie na bieżący użytek, a nie na własność dziedziczną, lecz o war-

tości tej dodatkowej zachęty przekonano się natychmiast. Mężczyźni pracowali intensywniej, a kobie-

ty i dzieci szły chętnie do pracy na własnym kawałku ziemi.

A oto opis systemu ekonomicznego Plantacji Plymouth dostarczony przez C.W. Eliota:

L ISTOPAD , G RUDZIEŃ 2001

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: