Część IV.docx

Część IV

POLITYKA KONKURENCJI - w jej ramach zwraca się uwagę na konieczność utrzymania i wzmacniania konkurencji między krajowymi podmiotami gospodarczymi. normalny poziom zjawiska konkurencji wewnętrznej uważa się za cechę gospodarki rynkowej decydującej o jej kondycji. Państwo dba o ten stan rzeczy, tworzy normy prawne mające na celu ograniczenie możliwości praktyk monopolistycznych , powodujących osłabienie konkurencji. Specjalne instytucje kontrolują przestrzeganie ustawodawstwa antymonopolowego. Państwo dba również o ochronę przedsiębiorstw krajowych przed konkurencją firm zagranicznych. Jest to polityka protekcjonizmu , której przykładowym narzędziami są cła przewozowe , premie eksportowe, subsydia do produkcji niektórych towarów. Najdalszą formą jest prohibicjonizm wyrażający się zakazem importu lub nałożeniem ceł prohibicyjnych (nie opłaca się importować).

8. Instrumenty sterowania w państwie polityką dochodowo-podatkowo, społeczną, przedsięwzięć publicznych oraz ekologicznych.

POLITYKA DOCHODOWA i PODATKOWA - rezultaty osiągane w jej zakresie ogrywają znaczną rolę w dążeniu do zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Zastosowanie przez państwo bezpośrednich narzędzi kreacji dochodów jest możliwe przede wszystkim w stosunku do przedsiębiorstw państwowych i ludności nieproduktywnej. W pozostałych przypadkach polityka dochodowa jest realizowana metodami pośrednimi, odziaływującymi na temp wzrostu produktu społecznego i wskaźnika koniunktury gospodarczej. Skuteczność polityki dochodowej uzależniona jest w znacznej mierze od komplementarnej względem niej polityki dochodowej. Polityka podatkowa jest składnikiem polityki fiskalnej realizowanej za pomocą budżetu. Podatki są także wykorzystywane jako instrumenty polityki antycyklicznej. Inne zadania związane z redystrybucją dochodów to korekta podzielonego między podmioty gospodarcze produktu społecznego a także prowadzenie przez państwo własnej działalności interwencyjnej.

POLITYKA SPOŁECZNA - w zależności od charakteru gospodarka rynkowa może przyjmować różne formy. Państwo musi sprawować funkcję socjalno-opiekuńczą gdyż zachodzi konieczność łagodzenia napięć i niekorzystnych zjawisk będących negatywnym skutkiem funkcjonowania rynku. Wspólną cechą wszystkich form polskiego społeczeństwa jest realizacja zasady bezpieczeństwa socjalnego i sprawiedliwości. Zadania te kierowane są za pomocą różnych instrumentów : subwencjonowanie niektórych dóbr (o charakterze publicznym), funkcjonowanie systemu podatkowego obciążającego wysokie dochody, oddziaływanie na rzecz sprawiedliwego podziału majątku. Ponadto państwo tworzy świadczeń społecznych , który gwarantuje dostęp do form pieniężnych i rzeczowych. Poza tym na różnych obszarach gospodarki realizuje się przedsięwzięcia , które podnoszą ekonomiczny i społeczny komfort życia w kraju.

POLITYKA PRZEDSIĘWZIĘĆ PUBLICZNYCH - treścią jej jest wykonywanie zadań , które z reguły nie mogą być zrealizowane na zasadach rynkowych. W pierwszej kolejności dotyczy to zapewnienia obronności i bezpieczeństwa kraju , a także prowadzenia administracji państwowej. Państwo podejmuje także inne zadania publiczne np.: mało rentowne, kapitałochłonne itp. Inna formuła tej polityki jest całkowite lub częściowe finansowanie z budżetu realizacji przedsięwzięć inwestycyjnych(mosty ,drogi) czy też np. finansowanie służby zdrowia.

POLITYKA EKOLOGICZNA - opera się na szeregu rozwiązań prawnoadministracyjnych i finansowych ,nakłaniających wszystkie podmioty do zachowania równowagi między środowiskiem a rozwojem siedzib ludzkich gospodarki. Egzekwowaniem norm ekologicznych zajmują się urzędy administracyjno-sądowe.

9. Scharakteryzuj główne instytucje sfery realnej w państwie oraz zakres ich działalności

Do najważniejszych instytucji sfery realnej w państwie należy bank centralny i urzędy podatkowe.
Bank Centralny - jest bankiem państwa i bankiem banków. Organizuje on obrót płatniczy w skali całej gospodarki , a także zajmuje się emisją pieniądza gotówkowego.
Urzędy podatkowe - są instytucjami pracującymi na rzecz zapewnienia budżetowi należnych mu dochodów, stanowią więc materialną bazę obsługi polityki podatkowej państwa.
Innymi instytucjami są przedsiębiorstwa , które tworzą sektor państwowy. Kolejna grupa gospodarczych instytucji państwa są te, które zajmują się świadczeniem usług o charakterze społecznym np. Służba zdrowia i szkolnictwo. Państwo prowadzi także instytucje ubezpieczenia społecznego(renty, emerytury, świadczenia na wypadek śmierci, kalectwa itp.)
Kolejne to urzędy antymonopolowe - wykorzystywane w prowadzeniu polityki konkurencji.
Instytucje naukowe, agendy rządowe(powołane do rozwiązywania problemów na wybranych obszarach gospodarki).

10. Główne instytucje sfery regulacyjnej w państwie i zakres ich działania.

Instytucje te zajmowaniem kształtowaniem systemu prawnego w zakresie życia społeczno-gospodarczego. Szczególnym zadaniem jest określenie miejsca i funkcji państwa w gospodarce. Do sery regulacyjnej należą przede wszystkim instytucje ustawodawcze, do których zalicza się parlament stanowiący ogólne zasady i warunki gospodarki rynkowej. W krajach demokratycznych o wysokiej decentralizacji władzy państwowej wiele regulacji prawnych powstaje na niższych (lokalnych) szczeblach. Tak jest np. w stanach USA czy landach Niemiec.
Do instytucji sfery regulacyjnej należy zaliczyć także organa administracyjne. Na szczeblu państwowym są to gabinety rządowe lub prezydenci. Pewne znaczenie maja też organa sądownicze, które orzekają o zgodności z konstytucją wydawanych aktów prawnych.


CENTR.ZARZ. RYNKOWA CENTR.ZARZ. RYNKOWA RYNKOWA

b.klas. klas. b.klas. klas. b.klas. klas. b.klas. klas. b.klas. klas.
(PL.,USA)(USAXIX)

9. Założenia rachunku dochodu narodowego według SNA i MPS.

I aksjomat MPS - na dochód narodowy w danym roku składają się nowo wytworzone, a nie zużyte w produkcji dobra materialne i tylko one.

II aksjomat MPS - wartość nowo wytworzona jest rezultatem pracy ludności produkcyjnej i tylko jej rezultatem.

III aksjomat MPS - nakłady materialne ponoszone przez gałąź produkcyjną dzielą się na dwie i tylko dwie części : nakłady bieżące i inwestycje.

Zasadą MPS jest to, że każdy nakład przynosi wzrost produkcji globalnej. Istnieje niebezpieczeństwo liczenia wielokrotnego tego samego materiału. Aby tego uniknąć od produkcji globalnej na szczeblu działu odejmuje się obroty wewnętrzne działu i przedmioty pracy z zewnątrz. Daje nam to produkcję czystą.
Miarą dochodu wg MPS jest suma produkcji finalnych (czystych) liczona w skali gospodarki narodowej.
Q = Cm + Ca + V + M
gdzie:
Q - produkcja globalna;
Cm - koszt materialny;
V+M - produkcja czysta.

Według SNA :
Jeśli ktoś pracuje zarobkowo czyli sprzedaje swoją pracę, bądź jej rezultaty, tzn. że jego praca bądź jej rezultaty są komuś potrzebne. Jeżeli zaś są potrzebne to pomnażają poziom narodowego dobrobytu. Zatem każda płatna praca winna być traktowana jako zwiększająca dochód narodowy. Wliczamy także zysk niepodzielony i inwestycje, dochody z tytułu własności, dochody z tytułu posiadanego mieszkania (domu).
Wg metody SNA dochód narodowy określają (w cenach rynkowych):
- suma wydatków na dobra finalne;
- suma dochodów czynników wytwórczych;
- suma wartości dodanej.

Podział dochodu wg SNA:
Podział dochodów wg SNA opiera się na analizie strony popytowej i podażowej.
Pracując i otrzymując dochody kreujemy aspirację popytu to gdzie będziemy chcieli ulokować nasze środki. Posiadamy pieniądze i chcemy je zainwestować.
Transakcja kupna - sprzedaży jest to oddziaływanie popytu na podaż.
Dwadzieścia równań wyrażają po przez L i P. stronę tożsamości popytu i podaży. Lewa strona jest to zgłaszanie chęci popytu, zamiarów dokonania podziału. Podział ten jest wyidealizowany potrzebny dla procedury tłumaczeniowej.
Nasze równania będą się zmieniać, wraz ze zmianą strony popytowej i podażowej, po uwzgl. Rządu, ponieważ rząd dokonuje transferów, należy włączyć do analizy banki, zwracanie kosztów bankowych, kredyty. Następnie włączamy do tego podziału już skoncentrowany obrót międzynarodowy.

Zapis popytu
1. Y = C+I
Dochód równa się konsumpcji i inwestycją, (akumulacja szeroko pojęta).
2. Y = YD = C+S
Dochód narodowy równa się dochodowi do dyspozycji, a to się równa konsumpcji i oszczędnością.
3. C+I = Y= C+S
Konsumpcje i inwestycje równają się dochodowi narodowemu, a to jest równe konsumpcją plus oszczędnością
4. I = S
Inwestycje równają się oszczędnością, gdy są różne powstaje deficyt, za który musi zapłacić budżet, albo pokryją deficyt pożyczki zaczerpnięte na rynku krajowym lub zagranicznym.
5. Y = C + I+G
Dochód narodowy równa się konsumpcjom, przedsiębiorstwom, które chcą inwestować, rządowi, który chce ponosić wydatki.
6. GS = G+TR
GS równają się zakupom rządowym i transferom.
Transfery są to kwoty z budżetu, przeznaczone na płace dla urzędników państwowych, jak i subwencje wspomagające dochody różnych podmiotów gospodarczych:
· wypłaty,
· stypendia,
· stypendia socjalne,
· ZUS otrzymuje dopłaty,
· zasiłki dla bezrobotnych,
Jest to uczestnictwo państwa w podziale dochodu narodowego.
7. YD = Y-TA+TR
Dochód do dyspozycji równa się dochodowi narodowemu wytworzonemu pomniejszonemu przez podatki i powiększonemu przez transfery. Wielkość transferu zależy od wielkości opodatkowania. Czyli im większe podatki duszące średniaków, tym więcej pieniędzy dla najuboższych.
8. C+S = YD = Y - TA+TR
Możemy wyprowadzić tożsamość konsumpcja plus oszczędności równa się dochodowi do dyspozycji, a co jest równe dochodowi wytworzonemu podzielonemu, pomniejszonymi przez podatki, a powiększonemu przez transfery.
9. Y = C+S+TA-TR
Dochód narodowy jest równy popytowi ulokowanemu w konsumpcjach i oszczędnościach powiększonemu przez podatki pomniejszonemu przez transfery.
10 C+I+G = Y = C+S+TA-TR
Przyglądamy się dochodowi. Z lewej strony aspiracje popytu zgłoszone przez gospodarstwa domowe, rząd, przedsiębiorstwa, które chcą inwestować, z prawej strony mamy jak są aspiracje lokowane, czyli konsumpcje, oszczędności i podatki co jest pomniejszone przez transfery.
11. S-I = G-TA+TRDLA:G+TR>TAG+TR=TAG+TR
Jest to równanie diagnostyczne. Oszczędności pomniejszone przez inwestycje równają się zakupom rządowym pomniejszonym przez podatki, powiększonym przez transfery.
G+TR>TA
Powyżej mamy ilustrację nierównowagi budżetowej czyli deficytu, gdy wydatki rządowe i transfery są w sumie większe niż podatki ściągane od podmiotów gospodarczych.
G+TR=TA
Ta postać równania informuje o równowadze budżetowej.
G+TR
Ta jest ilustracj1 nadwy?ki bud?etowej.
Równanie 10 jest informatorem podziału dochodu i sytuacji budżetowej państwa.
Oszczędności pomniejszone przez inwestycje jest to pole działania rządu. Ta relacja jest ruchoma np. jeśli istnieje polityka nastawiona proinwestycyjnie to państwo musi być mało socjalne. W tedy może istnieć polityka prodochodowa, ale muszą istnieć wabiące lokaty kapitałowe, które wyłożą konsumentowi, że oszczędzając w banku będziemy mogli odpisać sobie pieniądze od podatku.
Włączamy nową instytucję B banki
12. Y = C+I+G+B
Na dochód narodowy i jego aspirację popytu składają się rząd, przedsiębiorstwa, rząd i banki.
13. C+S = YD = Y-TA+TR-P.+L
Określamy stronę podażową danego zapisu. Konsumpcje i oszczędności równają się dochodowi do dyspozycji, a z prawej strony po znaku równa się mamy dochód narodowy wytworzony pomniejszony przez podatki powiększony przez transfery i pomniejszony przez płatności na rzecz banków, należności oraz powiększony przez kredyty przez baki udzielone.
14. C+I+G+B = Y = C+S+TA-TR+P.-L
Z lewej popyt z prawej podaż. Banki dokonując zakupy materialne, np. wygląd nieruchomości i jego urządzenie, też dokonują lokowania popytu.
15. S-I = G+TR - TA+B+L-P.
Pole działania rządu jest równe wydatkom rządowym i transferom pomniejszonym przez podatki i wydatkom bankowym oraz należnością wobec banków pomniejszonych przez kredyty przez te banki udzielone.
16. Y = C+I+G+B+Ex-Imp
Ex.-Imp. Jest to saldo obrotów z zagranicą.
17. Y = C+I+G+B+Nx
Nx - określa podmioty gospodarcze kształtujące saldo obrotów z zagranicą, saldo to może być dodatnie lub ujemne.
18. C+I+G+B+Ex = C+S+TA-TR+P.-L+Imp
Relacja pięciu podmiotów w podziale dochodu, widać że aspirację do dochodu zgłaszają eksporterzy.
19. S-I = (G+TR-TA)+(B+L-P.)+Nx
(G+TR-TA) - rząd, (B+L-P) - banki (zakupy bankowe, kredyty bankowe pomniejszone przez należności bankowe), Nx - przedsiębiorstwa kształtujące obrót międzynarodowy.
20. C+I+G+B+Nx = Y= YD+TA-TR=P.-L = C+S+TA-TR+P.-L
Z lewej strony podmioty zgłaszające aspiracje popytu, czyli konsumpcja, inwestycje, rządy, banki, obrót międzynarodowy. Zakres popytu jest taki jak wytworzony dochód, ten wytworzony dochód zapisujemy z prawej strony jako tożsamość, czyli wydatki konsumentów i gospodarstw domowych, podatki pomniejszone transfery powiększone przez należności wobec banków, a powiększone przez kredyty bankowe co z kolei odpowiednio na obszarze ryku ulokowane przez konsumentów, inwestorów, podatki pomniejszone przez transfery i należności wobec banku pomniejszone przez kredyty bankowe.
Nx zostało zapisane jako podmiot zbiorowy, czyli zagranica.
Po rozbiciu na Ex. i Imp. Należy odpowiednio umieścić z lewej Ex. z prawej Imp.
Legenda:
Lp. skrót E P
1. Y Yield wynik, produkcja, wytwarzać
2. C Consumer konsument,
3. I Investment inwestycja, lokata
4. S Saving oszczędność
5. G Government rząd
6. TA Tax podatek
7. TR Transfer transfer

10. Omów podstawowe kategorie dochodu narodowego wg SNA (GNP, NNP, DNP, NI, DPA, DNP) wskazać różnice.

GNP = PNB - to suma dochodów wszystkich obywateli danego kraju niezależnie od miejsca świadczenia usług. Liczony w cenach rynkowych.
NNP = PNN - ilość pieniędzy jaką dysponuje gospodarka na dobra i usługi po odłożeniu na amortyzację. Jest to PNB minus amortyzacja w cenach rynkowych.
NI - jest mniejszy od PNN o podatki pośrednie ( podatki pośrednie nie są bowiem częścią
składową DN według cen czynników produkcji).
DNP = PKB - jest to wartość produkcji finalnej wytworzonej przez czynniki produkcji, zlokalizowane na terenie danego kraju. Można go mierzyć za pomocą : sumy wartości dodanej, sumy dochodów czynników produkcji, sumy wydatków na dobra finalne.
DPI - dochód do dyspozycji gospodarstw domowych po potrąceniu podatków pośrednich, przeznaczony na konsumpcję i oszczędności.
Różnice między nimi to liczenie w cenach czynników produkcji lub rynkowych, a także elementy takie jak : amortyzacja, podatki pośrednie i bezpośrednie, pensje i płace, nierozdzielone zyski.
GNP - Gross National Product - PNB - jest miernikiem (całkowitych dochodów osiąganych przez obywateli danego kraju powiększonych o dochody NETTO z tytułu własności za granicą) całkowitych dochodów osiąganych przez obywateli danego kraju, niezależnie od miejsca świadczenia usług przez czynniki produkcji. Jest on liczony w cenach rynkowych.

Elementy GNP:
1. amortyzacja i straty,
2. podatki pośrednie - subsydia,
3. narzuty na świadczenia socjalne,
4. podatki bezpośrednie,
5. nierozdzielone zyski,
6. pensje i płace,
7. inne dochody ludności z tytułu własności środków produkcji,
8. dochody właścicieli przedsiębiorstw,
9. dochody państwa z tytułu własności oraz przedsiębiorstw,
GNP
1. Akumulacja brutto,
2. zakupy rządowe,
3. wydatki konsumpcyjne,

NNP - NET NATIONAL PRODUCT - PNN - jest mniejszy od PNB (GNP) o wielkość amortyzacji (amortyzacja jest miarą szybkości zmniejszania się wartości istniejącego w kraju zasobów kapitału trwałego w danym okresie, będącego wynikiem jego fizycznego lub ekonomicznego zużycia. Liczony w cenach rynkowych:
1. podatki pośrednie - subsydia,
2. narzuty na świadczenia socjalne,
3. podatki bezpośrednie,
4. nierozdzielone zyski,
5. pensje i płace,
6. dochody własności przedsiębiorstw,
7. inne dochody ludności z tytułu własności środków produkcji,
8. dochody państwa z tytułu własności oraz przedsiębiorstw,

NI - NATIONAL INCOME OF FACTOR - DNCW - jest mniejszy od PNN (NNP) o wielkość podatków pośrednich (podatki pośrednie nie są bowiem częścią składową dochodu narodowego według cen czynników wytwórczych.
Elementy NI:
1. narzuty na świadczenia socjalne,
2. podatki bezpośrednie,
3. nierozdzielne zyski,
4. pensje i płace,
5. dochody własności przedsiębiorstw,
6. inne dochody ludności z tytułu własności środków produkcji,
7. dochody państwa z tytułu własności oraz przedsiębiorstw,


DNP - DIPOSABLE PERSONAL INCOME - dochód od dyspozycji gospodarstw domowych - dochody gospodarstw domowych po potrąceniu podatków bezpośrednich Nagromadzone dochody w gospodarstwach domowych są kierowane na bieżące wydatki konsumpcyjne, a pewna ich część jest oszczędzana.

Elementy DPI:
1. dochody typu transferowego,
2. pensje i płace,
3. dochody właścicieli przedsiębiorstw,
4. inne dochody ludności z tytułu własności środków produkcji,

Poza różnymi elementami, które tworzą podstawowe kategorie dochodu wg SNA najważniejszą różnicą między tymi kategoriami jest liczenie dochodu w cenach czynników produkcji lub rynkowych.

11. Przedstaw analizę podziału dochodu narodowego z pkt. widzenia składników popytu w SNA

Dobra i usługi wchodzące w skład podaży służą zaspokajaniu popytu, przy czym tworzą go:
n konsumpcja C - do konsumpcji zaliczamy dobra i usługi zużyte w gosp., a nabyte od innych podmiotów, bez samospożycia,
n inwestycje I - wydatki inwestycyjne przedsiębiorstw (wydatki na zakup dóbr i usług, wliczamy tu także te, które tworzą zapasy, inwestycje odtworzeniowe),
n zakupy rządowe G - zakupy dóbr i usług przez instytucje państwowe szczebla centralnego jak i lokalnego,
n zakupy dóbr i usług dokonywane przez banki B,
n zakupy dóbr i usług dokonywane przez podmioty zagraniczne - eksport Ex,
n zakupy dóbr i usług dokonywane przez podmioty krajowe - import Im,
· konsumpcja i inwestycje nie dotyczą dóbr stanowiących czynniki podaży, nie dotyczą zakupu papierów wartościowych,
· nie bierzemy pod uwagę okoliczności, kto dokonuje zakupu przy wydatkach inwestycyjnych,
· wydatki przedsiębiorstw traktuje jako inwestycje (na ogół),

Y = C + I + G + B + Ex -Im
Y = C + I + G + B + Nx

C+ I+ G +B+ Nx = YD +TA - TR + P -L = C+ S+ TA -TR +P -L
Czynniki kreujące popyt: C - konsumpcja + I inwestycje + G - zakupy rządowe + B - zakupy bankowe + Nx - saldo wymiany z zagranicą, równe są YD - dochód dyspozycyjny + TA - podatki pomniejszone przez TR - transfery + P. płatności pomniejszone przez L - pożyczki. Popyt jest alokowany w C+S+TA-TR+P.-L.

12. Przedstaw analizę podziału dochodu narodowego z pkt. widzenia składników podaży (umiejscowienia popytu) wg SNA

W skład podaży wchodzą dobra i usługi, które służą zaspokojeniu popytu.
Popyt umiejscawiany (alokowany jest) w C - konsumpcję + S - oszczędności + TA - podatki pomniejszone o TR - transfery + P. - płatności pomniejszone o L - pożyczki.

Y= C+ S+ TA - TR + P - L + Im

13. Wymień główne patologie w różnych systemach gospodarczych oraz zachodzące interakcje w sposobach ich zwalczania.

Jest siedem głównych zespołów chorobotwórczych:
a) Inflacja -ogólny wzrost cen i kosztów, inflacja może być pełzająca, krocząca, galopująca i być hiperinflacją. Nie wyróżniamy granicy gdzie inflację można nazwać zdrową lub zabójczą dla gospodarki.
b) bezrobocie - w łagodnej formie istnieje w każdym systemie z powodu zakłóceń w procesach informacyjnych i decyzyjnych na rynku pracy na którym istnieją pewne rozbieżności miedzy popytem a podażą. Cięższe formy bezrobocia trzeba uznać za chorobę gdyż powodują szkody materialne, straty gospodarcze w całym systemie. Wielkie bezrobocie idzie przeważnie w parze z niemożliwością częściowego wykorzystania innych materialnych źródeł energii - gromadzeniu się niepotrzebnych zapasów w niedostatecznym stopniu wykorzystuje się potencjał kapitału stałego,
c) deficyt - podaż systematycznie jest mniejsza od popytu. Nabywca nie może otrzymać poszukiwanego towaru, musi zastąpić droższym i gorszym. Zjawiskami towarzyszącymi są długie kolejki (czarny rynek).
d) Nadmierny wzrost zadłużenia za granicą - kredyty zagraniczne podejmowane zagranicą w rozsądnych rozmiarach nie są niczym złym, szczególnie gdy są dobrze rozdysponowane. Choroba jest wtedy gdy kredyty zostały źle wykorzystywane a dany kraj coraz bardziej w procesie samonakręcania wpada w zadłużenie. Łagodną formą tej choroby jest zadłużenie przewyższające znacznie wpływy z eksportu. Najostrzejsze gdy trzeba ogłosić niewypłacalność kraju.
e) Trudności ze wzrostem - zespół chorobowy obejmujący wiele różnorodnych typów. Jeden typ to chorobliwie wolny wzrost lub zmniejszenie produkcji i spożycia.
Przeciwstawnym jest nadmierny, gwałtowny wzrost. Typ kolejny nieproporcjonalny i pozbawiony harmonii wzrostu.
Do trudności zaliczamy drgawki procesów ekonomicznych - kryzysy obejmujące części lub gospodarki oraz cykliczne przyspieszenia i zwalnianie wzrostu.
f) szkodliwa nierówność - nierówność podziału dochodu i majątku oraz idąca z tym w parze nierówność konsumpcji dóbr i usług nie tylko jest zgodna z prawidłowym działaniem gospodarki, ale jest jego warunkiem. Nie wiadomo gdzie kończy się konieczna, zdrowa nierówność, a zaczyna niesprawiedliwość taka przerażająco większej części społeczeństwa, która może doprowadzić ludzi do apatii a przez to zahamować działanie gospodarki. Mimo tego istnieje wiele państw w których ściera się bogactwo i slamsy.
g) biurokratyzacja - przejaw: coraz więcej alokatywnych i dotyczących dystrybucji decyzji przechodzi z rąk osób bezpośrednio związanych z nimi i bezpośrednio zainteresowanych nimi, materialnie oraz moralnie w kompetencje bezosobowych procesów decyzyjnych urzędów i aparatu wielkich organizacji. Decyzje alokatywne i dystrybucyjne zostają uzależnione od biurokratyzacji.
Wśród krajów średnich i wysoko rozwiniętych nie ma takiego który całkowicie byłby pozbawiony jakichkolwiek z tych 7 chorób.



14. Wskaż na określone skutki uboczne strategii walki z patologiami systemów gospodarczych.

a) Inflacja - proces inflacyjny można zahamować lub wyeliminować gdy jednocześnie zastosujemy wiele środków bądź kilka metod. Jeśli głównym narzędziem terapii jest ograniczenie popytu to skutkiem ubocznym będzie spadek produkcji oraz bezrobocie. Druga terapia to wprowadzanie administracyjnej regulacji cen i płac, skutek uboczny zakłócenie prawidłowego przebiegu procesów rynkowych i rozprzestrzenienie się biurokratyzacji, niekiedy pojawia się deficyt.
b) bezrobocie - gospodarka kapitalistyczna, znaczącym skutkiem ubocznym keynesowskiego antidotum na bezrobocie, a wiec sztucznego podniesienia ogólnego popytu jest przyspieszenie procesów inflacyjnych. Gospodarka socjalistyczna jest w stanie ostatecznie zlikwidować bezrobocie a nawet wprowadzić rynek siły roboczej w stan chronicznego braku rąk do pracy. Możliwe to jest dzięki mechanizmowi działania gospodarki, zainteresowaniu decydentów oraz strategii wzrostowej polityki gospodarczej, które to starają nieprzerwanie dążyć do ekspansji, istnieje głód inwestycyjny oraz nieprzerwany popyt na wytworzone produkty. Wszystko to wchłania masowe bezrobocie. Z tymi procesami występuje zjawisko gospodarki deficytowej, a zatem nadmierny i gwałtowny wzrost zadłużenia zagranicznego.
c) Deficyt - antidotum na deficyt może być pozwolenie by główną role w gospodarce odgrywał rynek i mechanizm cenowy, wtedy znikają takie zjawiska jak niezaspokojony popyt, ale pojawia się inflacja.
d) Nadmierny wzrost zadłużenia - sposób leczenia obniżyć wartość narodowego środka płatniczego oraz protekcjonistyczną politykę celną - administracyjnie obniżyć import, zapewnić subwencje eksportowe. Skutki uboczne to - zmniejszenie tempa wzrostu lub ewentualnie całkowity spadek produkcji, czemu na zachodzie towarzyszy wzrost bezrobocia, a w Europie wschodniej wzrost liczby zjawisk związanych z deficytem wewnętrznym. Leczenie idzie w parze z przyspieszeniem inflacji.
e) Trudności wzrostu - terapia tych zjawisk wiąże się z leczeniem bezrobocia, więc skutek uboczny to podobnie do tych z jakim mamy do czynienia w trakcie terapii bezrobocia - przyspieszenie procesów inflacyjnych.
f) Szkodliwa nierówność - kuracja polega na ułożeniu wysokiego i silnie progresywnego podatku, udzielenie licznych bezpłatnych lub prawie bezpłatnych świadczeń. W wyniku tych działań pewna część procesów gospodarczych uległa biurokratyzacji. Pojawia się deficyt.
g) Biurokratyzacja - najważniejszym rodzajem terapii jest deregulacja, przeniesienie regulacji kierowanej przez instytucje administracyjne na procesy regulowane przez mechanizmy rynkowe. Terapię te stosuje się w krajach rozwiniętych (kapitalistycznych). Jednak zlikwidowanie niektórych przepisów i ograniczenie prowadzi do wzrostu nierównowagi dochodów i majątków. Podobny efekt będzie miało zlikwidowanie lub z...