Predestynacja, cz.2.pdf

(70 KB) Pobierz
WYKŁAD – PREDESTYNACJA (CZEŚĆ 2)
BIBLIJNE ZNACZENIE POJĘĆ I TERMINÓW PRZYTACZANYCH NA POTWIERDZENIE NAUKI O
PREDESTYNACJI
1. A.POJĘCIE „BOŻEGO ZMIŁOWANIA I BRAKU TEGO ZMIŁOWANIA”
A.1. W KONTEKŚCIE LISTU DO RZYMIAN
A2. W KONTEKŚCIE CAŁEGO NOWEGO TESTAMENTU
A3. W KONTEKŚCIE CAŁEGO PISMA ŚWIĘTEGO
1. B.POJĘCIE „BOŻEGO PRZEZNACZENIA”
2. C.POJĘCIE „BOŻEGO NIEUPODOBANIA SOBIE NEKTÓRYCH”
3. D.POJĘCIE „BOŻEGO WYBRANIA”
Odnośnie punktu B.
B1. WERSETY BŁĘDNIE UŻYWANE NA POTWIERDZENIE PRZEZNACZENIA DO ZBAWIENIA I
POTĘPIENIA NIEZALEŻNIE OD ZACHOWAŃ I DECYZJI CZŁOWIEKA (Rzym.8:29-30 oraz
1 Piotr. 2:7-8)
Kogo i na jakiej podstawie Bóg przeznaczył, powołał i uznał za sprawiedliwych?
Rzym. 8:29-30
29. Bo tych, których przedtem znał, przeznaczył właśnie, aby się stali podobni do obrazu Syna jego, a On
żeby był pierworodnym pośród wielu braci;
30. A których przeznaczył, tych i powołał, a których powołał, tych i usprawiedliwił, a których
usprawiedliwił, tych i uwielbił.
„proegno” – wcześniej poznał. Do tej prawdy o wcześniejszym poznaniu przez Boga tych, którzy
odpowiedzą na Jego wołanie nawiązują inne fragmenty, w których użyto słów pochodzących od wspólnego
greckiego rdzenia, mianowicie:
1 Ptr 1:1-2
1. Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do wybranych, przybyszów wśród rozproszenia w Poncie, Galacji,
Kapadocji, Azji i Bitynii,
2. którzy wybrani zostali według tego, co przewidział Bóg Ojciec, aby w Duchu zostali uświęceni, skłonili
się do posłuszeństwa i pokropieni zostali krwią Jezusa Chrystusa. Łaska wam i pokój niech będą udzielone
obficie.
(BT)
Wg Interlinearnego tłumaczenia polsko-greckiego:
„wybranym obcokrajowcom … (w.1) „według wcześniejszego poznania Boga, Ojca, w uświęceniu Ducha,
ku posłuszeństwu krwi Jezusa Pomazańca: Łaska wam i pokój oby został pomnożony.”
1 Piotr. 1:2
2. Wybranym według przejrzenia Boga Ojca przez poświęcenie Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu
krwi Jezusa Chrystusa. Łaska wam i pokój niech będzie rozmnożony.
(BG)
B2. Bóg kieruje się w wybraniu i przeznaczeniu do zbawienia nie tym, co z góry bezwarunkowo
zaplanował, ale na podstawie tego, co przewidział, przejrzał odnośnie wyboru człowieka. (I Piotra 1:2,
por.wg Biblii Tysiąclecia i Przekładu Intelinearnego)
1 Piotr. 2:7-8
7. Dla was, którzy wierzycie, jest on rzeczą cenną; dla niewierzących zaś kamień ten, którym wzgardzili
budowniczowie, pozostał kamieniem węgielnym,
8. Ale też kamieniem, o który się potkną, i skałą zgorszenia; ci, którzy nie wierzą Słowu, potykają się oń, na
co zresztą są przeznaczeni.
Oddane w naszym tłumaczeniu słowo przeznaczeni to w gr. słowo „etetesan”, które dokładniej zostało
oddane w BG „wystawieni” lub w interlinearnym N.T. gr.-polskim „zostali umieszczeni.”
(BW)
O czym mówią te teksty?
WYSUWANY WNIOSEK (przez hyperkalwinistów):
Bóg jednych ludzi przeznaczył już przed założeniem świata, że ich zbawi,
a innych do potępienia nie dając im szansy zbawienia.
D. Zrozumienie pojęcia „Bożego przeznaczenia” w kontekście Pisma Świętego
Dlaczego niewierzący są jednak przeznaczeni, aby się potykali o skałę Chrystusa?
Czy podjęli jakąś złą decyzję, jakiś akt woli, czy też zostali bezwolnie przeznaczeni na potykanie się o tę
skałę?
Odp. w w. Ci niewierzący najpierw wzgardzili tym kamieniem i nie uwierzyli Słowu.
B3. NIEWIERZĄCY SĄ PRZEZNACZENI NA POTĘPIENIE, PONIEWAŻ NIE ZECHCIELI
UWIERZYĆ SŁOWU, WZGARDZILI NIM.
(praktyczne biblijne przykłady wzgardzenia i w konsekwencji odrzucenia, nie wybrania do zbawienia
jakiejś grupy ludzi czy osoby:
- Łuk. 7:30
30. Natomiast faryzeusze i uczeni w zakonie wzgardzili postanowieniem Bożym o nich samych, bo nie dali
się przez niego ochrzcić.
Dz.Ap. 13:48
48. Poganie słysząc to, radowali się i wielbili Słowo Pańskie, a wszyscy ci, którzy byli przeznaczeni do
życia wiecznego, uwierzyli.
Podobnie wzgardzenie Bożym pierwotnym zamierzeniom, przeznaczeniem, wybraniem obserwujemy w
życiu Izraela. W konsekwencji Bóg zmienia postanowienie, przeznaczenie wobec zachowania swojego
ludu.
Izajasza 65:2,11,12
Izaj.66:2-4
I Sam.2:30
Jer. 18:1,7-10
i inne
Izaj. 65:2
2. Przez cały dzień wyciągałem moje ręce do ludu opornego, który, kierując się własnymi zamysłami,
kroczy niedobrą drogą
Izaj. 66:2-4
2. Przecież to wszystko moja ręka uczyniła tak, że to wszystko powstało mówi Pan. Lecz Ja patrzę na tego,
który jest pokorny i przygnębiony na duchu i który z drżeniem odnosi się do mojego słowa.
3. Kto zarzyna na ofiarę wołu, a zarazem jest mordercą ludzi, kto ofiaruje owcę, a zarazem łamie kark psu,
kto składa ofiarę z pokarmów, a zarazem rozlewa krew świni, kto spala kadzidło, a zarazem czci bałwana -
ci obrali sobie swoje drogi i ich dusza ma upodobanie w ohydach.
4. Tak samo i Ja wybiorę dla nich męki i sprowadzę na nich to, czego się lękali, bo gdy wołałem, nikt nie
odpowiadał, gdy mówiłem, nikt nie słuchał, lecz czynili to, co jest złe w moich oczach, i wybrali to, czego
Ja nie lubię.
1 Sam. 2:30
30. Dlatego taki jest wyrok Pana, Boga izraelskiego: Mówiłem wprawdzie o twoim domu i o domu twego
ojca, że po wieczne czasy chodzić będziecie przed moim obliczem, lecz teraz taki jest wyrok Pana: Nie
będzie tak! Gdyż tych, którzy mnie czczą, i ja uczczę, a którzy mną gardzą, będą wzgardzeni.
Jer. 18:7-10
7. Raz grożę narodowi i królestwu, że je wykorzenię, wywrócę i zniszczę,
8. Lecz jeżeli się ów naród odwróci od swojej złości, z powodu której mu groziłem, to pożałuję tego zła,
które zamierzałem mu uczynić.
9. Innym razem zapowiadam narodowi i królestwu, że je odbuduję i zasadzę, 10. Lecz jeżeli uczyni to,
co jest złe w moich oczach, nie słuchając mojego głosu, to pożałuję dobra, które obiecałem mu
wyświadczyć.
1. C. POJĘCIE „BOŻEGO NIEUPODOBANIA SOBIE NEKTÓRYCH”
(Zrozumienie pojęcia „Bożego nieupodobania sobie niektórych” w kontekście Pisma Świętego)
Odnośnie punktu C
C1. WERSETY BŁĘDNIE UŻYWANE NA POTWIERDZENIE NAUKI, ŻE BÓG JEDNYCH SOBIE
UPODOBAŁ I DLATEGO ICH WYBAWIŁ, A INNYCH SOBIE NIEUPODOBAŁ I DLATEGO ICH NIE
ZBAWI OD POTĘPIENIA.
(np. I Kor.10:4-5)
nP. 1 Kor. 10:4-5
4. I wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą
był Chrystus.
5. Lecz większości z nich nie upodobał sobie Bóg; ciała ich bowiem zasłały pustynię.
O czym mówi ten tekst?
WYSUWANY WNIOSEK (przez hyperkalwinistów):
Bóg jednych sobie upodobał i dlatego ich wybawił,
a innych nie upodobał sobie i dlatego ich nie wybawił.
1. 1.Użycie zwrotu "upodobał sobie".
Otóż wiemy, że potomkowie Izaaka czyli Izrael jest narodem wybranym, umiłowanym.
Dlatego też wszyscy Hebrajczycy, którzy mieli opuścić Egipt byli ludem Pana, Jego umiłowanym i
wybranym synem.
Czytamy o tym m.in. w:
II Moj. 4:22-23
22. I powiesz do faraona: Tak mówi Pan: Moim synem pierworodnym jest Izrael.
23. Mówię do ciebie: Wypuść syna mojego, aby mi służył. Jeśli będziesz się wzbraniał od wypuszczenia
go, Ja zabiję twego syna pierworodnego.
Jak wiemy:
• -.Bóg cały swój umiłowany naród wyprowadził z Egiptu,
• -.Bóg "swego umiłowanego syna" czyli cały Izrael ochrzcił w Morzu Czerwonym (I Kor.10,1-2)
• -.Bóg karmił swój lud na pustyni duchowym pokarmem
• -.Bóg obiecał tym, którzy wyszli z Egiptu ziemię obiecaną Kanaan (...)
• -.Bóg wzywał wielokrotnie Izrael do upamiętania, kiedy ten odwracał się od Niego na pustyni
(...)
• -.Bóg ubolewał?, smucił się? (sprawdzić zastosowanie podobnych słów w historii wędrówki) nad
odchodzeniem Izraela od Boga,
Ale mimo tego, kiedy "umiłowany, wybrany syn" czyli Izraelici wciąż odchodzili od Boga, Bóg (jak
czytamy w I Kor.10,5) większości z nich " nie upodobał sobie."
Wyraźnie widzimy jak w tym wypadku
C2. "Boże nie upodobanie sobie wybranych dzieci", polega na "przewidywaniu" tego, kto z tych dzieci
odrzuci Go jako Pana, kto z dzieci stanie się niewiernym.
Ktoś mógłby jednak dalej upierać się mówiąc, że widocznie rzeczywiście Bóg tychże Izraelitów "nie
upodobał sobie" wcześniej i zatwardzał ich serca, aby zgrzeszyli.
Abyśmy mogli się upewnić, że Bóg pragnął, aby Jego "wybrany syn" czyli Izrael odziedziczył obietnicę,
wszedł do ziemi obiecanej to przeczytamy
4 Mojż. 14:21-30
21. Ale - jak żyję i jak pełna jest cała ziemia chwały Pana -
22. Żaden z tych mężów, którzy widzieli moją chwałę i moje znaki, jakich dokonywałem w Egipcie i na
pustyni, a oto już dziesięciokrotnie wystawiali mnie na próbę i nie słuchali mojego głosu,
23. Nie zobaczy ziemi, którą przysiągłem ich ojcom. Żaden z tych, którzy mnie znieważyli, jej nie zobaczy.
27. Jak długo jeszcze będzie ten zły zbór szemrać przeciwko mnie? Słyszałem bowiem szemranie synów
izraelskich, z jakim występują przeciwko mnie.
28. Powiedz im więc: Jako żyję - mówi Pan - uczynię wam tak, jak mówiliście wobec mnie:
29. Na tej pustyni legną wasze trupy i wszyscy zapisani spośród was, w pełnej liczbie, od dwudziestego
roku życia wzwyż, wy, którzy szemraliście przeciwko mnie,
30. Nie wejdziecie do ziemi, w której poprzysiągłem was osiedlić, z wyjątkiem Kaleba, syna Jefunnego i
Jozuego, syna Nuna.
31. Lecz dzieci wasze, o których mówiliście, że staną się łupem, te wprowadzę i one posiądą ziemię, którą
wy pogardziliście.
32. Wasze trupy zaś legną na tej pustyni.
33. Lecz i synowie wasi będą koczowali na pustyni przez czterdzieści lat i poniosą karę za waszą
niewierność, aż zniszczeją wasze trupy na pustyni.
34. Według liczby dni, w ciągu których badaliście tę ziemię, a było ich czterdzieści, dzień licząc za rok,
będziecie ponosić karę za wasze winy przez czterdzieści lat i doznacie mojej niechęci.
35. Ja, Pan, powiedziałem tak i tak postąpię z całym tym złym zborem, który zmówił się przeciwko mnie.
Na tej pustyni wyginą i tu pomrą."
Widzimy tutaj wyraźnie, że Bóg nie tylko pragnął, aby Izrael odziedziczył Kanaan, ale nawet to poprzysiągł
Izraelowi!
Czy Bóg nie dotrzymał obietnicy, przysięgi?
Czy to Bóg po prostu od początku "nie upodobał sobie", aby Izrael wszedł do ziemi obiecanej?
Nie, Boża obietnica nadal była aktualna i skorzystali z niej Kaleb i Jozue. Bóg nie cofnął swojej przysięgi
(tak, jak Bóg nie wycofuje się z obietnic złożonych nam Kościołowi).
Ale to Izrael swoim postępowaniem niejako pogardził ziemią obiecaną.
To "wybrany syn" Izrael jak czytamy "nie usłuchał" głosu swego Ojca.
To "potomkowie obietnicy" sami podjęli inną decyzję, jak czytamy: "nie okazali się wierni", "wystawiali
Boga na próbę", "znieważyli Pana"
I to wydarzenie znów zgodne jest z tezą, którą przyjęliśmy sobie na początku, że Bóg w swej miłości
ostatecznie wybiera i "pozostawia synostwo" tym wszystkim, którzy z własnej woli zechcą przyjąć Jego
ofertę "wybrania i usynowienia".
1. C. POJĘCIE „BOŻEGO WYBRANIA”
( Zrozumienie pojęcia „wybrania w Chrystusie”
w kontekście Pisma Świętego)
Odnośnie punktu D
D1. WERSETY BŁĘDNIE UŻYWANE NA POTWIERDZENIE NAUKI, ZE
Bóg jednych wybrał przed założeniem świata do zbawienia,
a innych do potępienia i to wybranie bezwarunkowe decyduje o zbawieniu człowieka (mylny wniosek m.in.
na podstawie Efezjan 1:4)
Efez. 1:4
4. W nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem
jego; w miłości
O czym mówi ten tekst?
WYSUWANY WNIOSEK (przez hyperkalwinistów):
Bóg jednych wybrał przed założeniem świata do zbawienia,
a innych do potępienia i to wybranie bezwarunkowe decyduje o zbawieniu człowieka.
W Nowym Przymierzu nie tyle indywidualny chrześcijanin, ale raczej Kościół jako całość
jest nazywany „wybranym rodem”. Kościół jednak nie istniał przed założeniem świata.
Bóg jednak już wówczas „wybrał swój lud”, aby zachowywał się nienagannie, w miłości i
świętości (Ef.1;3). Czy jednak Jego lud, Kościół zawsze postępuje nienagannie czyli
zgodnie z wybraniem? Nie, ponieważ jak zobaczymy w punkcie 4, chrześcijanie mimo
wybrania posiadają wolną wolę posłuszeństwa Chrystusowi.
Każdy z ludzi ma możliwość wejścia w grono „wybranych”:
• -.jeśli tylko zechce znaleźć się w „jedynym, wybranym, umiłowanym” – w
Chrystusie (Łuk.9:35)
• -.jeśli poprzez przyobleczenie się w Chrystusa stanie się członkiem
„wybranego rodu” czyli Kościoła (Gal.3;27-29 + I Ptr.2:9a „rodem
wybranym”)
Do grona „wybranych” dołączają ci, którzy z własnej woli wybrali posłuszeństwo Jemu!
D2. Słowa ostrzeżenia dla „wybranych”(wybrany, dopóki trwa w Chrystusie,
jest Mu wierny por. II Tym.2:10a i 12b, II Ptr.2;1b, 2 Ptr 1:10-11)
Tak długo jesteśmy „wybranymi”, jak długo trwamy w Chrystusie. Pismo Święte ostrzega
nas – „wybranych” przed zaparciem się Chrystusa. Wówczas On zaprze się „naszego
Zgłoś jeśli naruszono regulamin