!Jadwiga Courths-Mahler - Zaręczynowy naszyjnik.pdf - Jadwiga Courths-Mahler - Hańba - maryspol1

JADWIGA COURTHS-MAHLER

Zaręczynowy

naszyjnik

Katowice 1991

ISBN 83-85397-25-6

Adaptacja tekstu i

redakcja

ANNA LUBASIOWA

Redakcja techniczna

LECH DOBRZAŃSKI

Korekta

BARBARA

SZANIEWSKA

Projekt okładki i strony

tytułowej

MAREK MOSIŃSKI

P.P.U. Akapit, sp. z o.o.

Katowice 1991 r.

Ark. druk. 5,25. Ark.

wyd. 6,5

Papier offset, ki. III 70 g.

Zakłady Graficzne w

Katowicach

Zam. 0957/7123/1

80.000 + 150 egz.

Wydanie I powojenne.

Przed willą radcy handlowego Henryka Bodmera było

jasno jak w dzień. Lampy łukowe przed portalem i z obydwu

stron bramy ogrodowej rzucały jasne światło na cały ogród, na

wspaniałą willę i na część szerokich schodów.

Długi sznur powozów i aut wjeżdżał przez szeroko otwartą

bramę ogrodu aleją żwirową aż pod portal. Tam rozpostarty był

czerwony baldachim, ażeby goście przy wysiadaniu nie zostali

przemoczeni przez deszcz.

Bardzo wielu gości zostało zaproszonych przez pana

domu i jego córkę Brittę dla uświęcenia pięćdziesięciolecia

istnienia Zakładów „Nepal", założonych przez ojca obecnego

właściciela, które to zakłady założył będąc zwykłym

mechanikiem. Henrykowi Bodmerowi udało się wytrwałą i

ciężką pracą doprowadzić fabrykę do takiego stanu rozkwitu,

w jakim się teraz znajdowała. Zakłady „Nepal" dumnie

wznosiły się na przedmieściu i otoczone były szeregiem

domów robotniczych. I robotnicy świętowali ten dzień tak

ważny i uroczysty dla ich pracodawcy.

Radca przyjmował tego wieczora w swojej wspaniałej willi

mnóstwo gości. Stał w olbrzymiej sali, przylegającej do

westybulu i witał każdego wchodzącego, wyjątkowo wyróż-

niając się spośród innych mężczyzn swoją okazałą wysmukłą

postacią i pełną energii twarzą, okoloną szpakowatymi

włosami. U jego boku stała jego jedyna córka Britta,

spadkobierczyni wielkich bogactw. Jej młoda, smukła postać

spowita była w białą suknię przybraną od góry do dołu w

drobne matowe perełki. Suknia ta przylegała jak pancerz,

uwydatniając piękne kształty, a przy najmniejszym poruszeniu

ożywiał się dyskretny blask pereł.

Britta Bodmer lubiła bardzo skromność i prostotę, które

zwykle osiągają najlepszy skutek, ale dziś przychyliła się do

żądania ojca i włożyła wspaniałą toaletę, jako symbol

świetności Zakładów „Nepal". Britta wyglądała niezwykle

wytwornie w tym stroju.

Złocisto-brązowe włosy w miękkich falach okalały jej miłą

twarzyczkę o dużych, aksamitnych oczach.

Chwilami w tych pięknych oczach odbijał się blask

szczęścia, gdy od czasu do czasu zwracały się w stronę okna

sali przyjęć, gdzie stało trzech młodzieńców, witających się z

gośćmi. Ci trzej panowie byli to Ralf i Franciszek Bodmer,

bratankowie pana domu, i przyjaciel Ralfa, Jan Sund, syn

jednego z głównych akcjonariuszy Zakładów „Nepal", który po

śmierci ojca sam został akcjonariuszem i właścicielem pięknej

willi na przeciwnym końcu miasta. Ale szczęśliwy błysk w

oczach Britty odnosił się jedynie do Ralfa Bodmera, którego

kochała. Ojciec jej nie był przeciwny zaręczynom dwojga

młodych, ale oficjalne zawiadomienie wszystkich miało

nastąpić w okresie Świąt Wielkanocnych. Najpierw miał się

odbyć jubileusz pięćdziesięciolecia Zakładów „Nepal".

Jedynym poważniejszym zmartwieniem w obfitującym w

powodzenie życiu Henryka Bodmera był brak syna,

spadkobiercy ambitnych planów dalszego rozwoju fabryki.

Chociaż ubóstwiał swoją uroczą córkę, nigdy nie mógł

wybaczyć swej zmarłej przed laty żonie, że nie obdarzyła go

synem. Ale musiał się pogodzić z losem i sprowadził do swego

domu dwóch bratanków, jedynych bliskich krewnych płci

męskiej. Najważniejsze było, że nosili to samo nazwisko. Już

od trzech lat obydwaj młodzieńcy zatrudnieni byłi jako

inżynierowie w Zakładach „Nepal". Jeden z nich według

życzenia Hermana Bodmera, miał zostać jego zięciem i

spadkobiercą olbrzymiej fortuny. Ale o tych planach z nikim

jeszcze nie mówił. Chciał, by samo dojrzało to, o czym skrycie

marzył.

Bratankowie mieszkali w bocznym skrzydle jego willi i

codziennie towarzyszyli radcy i jego córce. Mógł dzięki temu

dobrze zaobserwować charakter i usposobienie każdego z

nich i wkrótce doszedł do przeświadczenia, że Ralf Bodmer

jest mu droższy i milszy, niż Franciszek. Ale ważne też było,

który z nich spodoba się bardziej jego córce.

Z wielką radością skonstatował radca, że Britta tak samo

jak on obdarzała Ralfa większą sympatią. Z całą

pieczołowitością strzegł to kiełkujące uczucie dwojga młodych,

nie zdradzając się w niczym ze swymi planami, a kiedy

wybuchła gorąca miłość między Brittą a Ralfem, jawnie okazał

swoje zadowolenie, widząc w tym zrządzenie losu. W ten

sposób Ralf miał zostać nie tylko jego zięciem, ale także

panem olbrzymich Zakładów „Nepal".

!Jadwiga Courths-Mahler - Zaręczynowy naszyjnik.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: