Strona główna
Przypadki Rzeczowników - Odmiana słaba
admin, pt., 01/21/2011 - 19:05
Jak już wspominaliśmy w kursie dotyczącym deklinacji rzeczowników w języku niemieckim istnieją trzy typy odmiany: słaba, mocna i mieszna. W tym artykule skupimy się na odmianie słabej.
Odmiana słaba dotyczy prawie wszystkich rzeczowników rodzaju żeńskiego oraz niewielkiej liczby rzeczowników rodzaju męskiego. Wszystkie te wyrazy w liczbie mnogiej mają końcówkę –(e)n.
Odmianę słabą charakteryzuje końcówka -(e)n w liczbie mnogiej. Rzeczowniki rodzaju męskiego i żeńskiego mają ją we wszystkich przypadkach liczby mnogiej. Rzeczowniki rodzaju męskiego otrzymają ją również w liczbie pojedynczej, oprócz mianownika.
Rzeczowniki należące do tej odmiany nie otrzymują przegłosu w liczbie mnogiej! (przegłos = Umlaut). Wybór końcówki -n lub –en zależeć będzie od ostatniej litery rzeczownika. Jeżeli wyraz kończy się spółgłoską (oprócz l), dodamy: -en. Jeżeli ostatnią literą w wyrazie jest samogłoska (w większości jest to samogłoska –e) lub spółgłoska l, dodamy: -n. Np.:
Singular
Plural
szkołakolegaklientulicatablic
SchuleKollege Kunde StraßeTafel
SchulenKollegenKundenStraßenTafeln
szkołykoledzyklienciulicetablice
odpowiedźżołnierzmieszkanie
Antwort Soldat Wohnung
AntwortenSoldaten Wohnungen
odpowiedziżołnierzemieszkania
· Odmiana rzeczowników rodzaju żeńskiego
Niemal wszystkie rzeczowniki rodzaju żeńskiego, oprócz ok. 30, o których była mowa w poprzednim podrozdziale (patrz: odmiana mocna) należą do odmiany słabej. Odmieniają się w następujący sposób:
przykład: die Lampe – lampa
Odmiana słaba – wzór I, rzeczownik rodzaju żeńskiego
Singular(liczba pojedyncza)
Plural(liczba mnoga)
Nominativ
die Lampe
die Lampen
Genitiv
der Lampe
der Lampen
Dativ
den Lampen
Akkusativ
Analizując deklinację tego rzeczownika można dojść do wniosku, że jego forma w procesie odmiany się nie zmienia. Końcówka –n w Plural jest końcówką fleksyjną liczby mnogiej (czyli stałą formą liczby mnogiej dla tego właśnie rzeczownika), nie zostaje „specjalnie dodana” na potrzebę odmiany przez przypadki. We wzorze tym odmienia się tylko i wyłącznie rodzajnik, rzeczownik pozostaje w niezmienionej formie. Jest to więc najprostsza forma deklinacji w języku niemieckim
Nieco inaczej (co wcale nie znaczy, że trudniej ;)) jest w przypadku rzeczownika rodzaju męskiego, spójrzmy na II wzór odmiany słabej:
· Odmiana rzeczowników rodzaju męskiego
przykład: Der Junge – chłopiec
Odmiana słaba – wzór II, rzeczownik rodzaju męskiego
der Junge
die Jungen
des Jungen
der Jungen
dem Jungen
den Jungen
We wzorze II odmiany słabej została dodana końcówka –n do wszystkich przypadków liczby pojedynczej, oprócz mianownika. Liczba mnoga niczym się nie różni od schematu I odmiany słabej, forma Plural tego rzeczownika pozostaje we wszystkich przypadkach taka sama.
Według tego schematu odmieniają się następujące rzeczowniki rodzaju męskiego:
· Kończące się na –e, np.:
Der Kollege – kolegaDer Junge – chłopiecDer Kunde – klientDer Löwe – lewDer Affe - małpaDer Zeuge – świadek
W tym wiele narodowości:
Der Deutsche – NiemiecDer Pole – PolakDer Chinese – ChińczykDer Russe – RosjaninDer Franzose – FrancuzDer Grieche – Grek, itd...
· Pochodzenia obcego, kończące się na: -ent, -ant, -et, -at, -ist, np.:
Der Präsident – prezydentDer Student – student
Der Elefant – słońDer Kosmonaut – kosmonauta
Der Planet – planetaDer Diplomat – dyplomata
Der Tourist – turystaDer Pianist - pianista
· Niektóre rzeczowniki jednosylabowe, taki jak:
Der Herr - panDer Held - bohaterDer Mensch - człowiekDer Nachbar - sąsiadDer Bauer - rolnikDer Prinz - książęDer Bär - niedzwiedź
Specyficzna jest odmiana rzeczownika der Herr – pan, warto ją sobie przyswoić. W liczbie pojedynczej otrzymuje on końcówkę –n, natomiast w mnogiej: -en:
der Herr
die Herren
des Herrn
der Herren
...
MojNiemiecki