zycie jest prawdziwe.odt

Życie jest prawdziwe dopiero wtedy, kiedy "jestem"

FIRST SERIES: trzy rezerwuje według tytułu "Opowieści Beelzebub do jego Wnuka" albo, "dopełnieniowa Bezstronna Krytyka Życia człowieka," Druga Seria: trzy rezerwuje według pospolitego tytułu z "Spotkania z Remarkable Men." Trzecia Seria: cztery rezerwuje według pospolitego tytułu z "Życie jest Prawdziwe dopiero wtedy gdy jestem."

wszystko pisemny zgodnie z całkowicie nowe zasady logicznej argumentacji i surowo skierować na rozwiązanie następnych trzech kardynalnych problemów:

Pierwsza Seria: niszczyć, bezlitośnie, na zewnątrz którykolwiek kompromituje cokolwiek, w myśleniu i uczuciach czytelnika, przekonaniach i widokach, przed wiekami ryć w nim, o wszystkim istniejącym na świecie.

Druga Seria: zapoznać czytelnika z materiałem wymaganym dla nowego tworzenia i dowieść trafności i tego dobrej jakości.

Trzecia Seria: pomóc powstawaniu, w myśleniu i w uczuciach czytelnika, z istny, nonfantastic przedstawicielstwo nie z tego iluzorycznego świata, który on teraz zauważa, ale ze świata istniejącego w rzeczywistości.

"Nikt zainteresowany moimi pisaniami kiedykolwiek nie powinien próbować przeczytać ich w żadnym poza porządkiem wskazano; innymi słowy, on nigdy nie powinien czytać niczego napisanego przeze mnie zanim on dobrze się będzie czuć już zapoznany wcześniej pracuje." G. ja. GURDJIEFF           

"... jak względy rzeczywisty, niewątpliwie zrozumiałe, prawdziwe obiektywne prawdy, które będą wydobyły na światło dzienne przeze mnie w trzeciej serii, mam zamiar czynić ich dostępnymi wyłącznie tylko aby te spomiędzy słuchaczy sekundy cykl moich pisań, które będą wybrał przez wyjątkowo przygotowanych ludzi zgodnie z moją rozważoną instrukcją." G.I.GURDJIEFF, Opowieści Beelzebub do jego Wnuka (Trzecia Książka, p. 428)

                                      WSTĘPNA NOTATKA

Pomimo że ten tekst jest nie więcej niż fragmentaryczny i wstępny szkic z co G. ja. Gurdjieff miał zamiar napisać do Trzeciej Serii "Życie jest Prawdziwe dopiero wtedy, kiedy' jestem '" jego rodzina czuć się w obowiązku postępować zgodnie z pragnieniem naszego wuja, ponieważ podkreślił w swoim wprowadzeniu, "do części z istotami żywymi podobnymi do siebie wszystko, z czym miał dowiedziało się o wewnętrznym świecie człowieka."

Bierzemy pod uwagę, że jesteśmy wierni jego zamiarowi gdy napisał wprowadzenie i stąd są również wypełnianiem oczekiwań z sam wielu ludzi zainteresowało jego nauczaniem. W imieniu rodziny,

                                                                                                         VALENTIN ANASTASIEFF

Słowo wstępne

"moja ostatnia książka, przez którą chcę dzielić z innymi istotami żywymi naszego Zwykłego księdza podobnego do siebie prawie wszystko poprzednio nieznane tajemnice wewnętrznego świata człowieka, którego mam przypadkowo nauczyły się."

Gurdjieff napisał te słowa na 6. listopada 1934, i natychmiast zacząć pracować. Przez parę następnych miesięcy poświęcił się całkowicie do rozumienia jego pomysłów na tę książkę. Wtedy nagle, na 2. kwietnia 1935, całkowicie przestał pisać. Jeden jest zobowiązany do pytać: dlaczego porzucił projekt w tym miejscu i nigdy nie wracać do tego jeszcze raz? Dlaczego zostawił tę Trzecią Serię niedokończony i pozornie wydawać jego zamiar wydać to?

Nie można odpowiedzieć na te pytania o ile jeden nie był sobą zajęty intensywną pracą, której Gurdjieff podjął się za zeszłych piętnaście lat swojego życia z pewną liczbą uczniów, stwarzając dla nich dzień w dzień warunki niezbędny dla bezpośredniej i praktycznej nauki jego pomysłów. Pozwolił temu najwyraźniej zostać zrozumianym, na ostatniej stronie z 'Beelzebub Opowieści do jego Wnuka, że Trzecia Seria byłaby dostępna tylko do tych, którzy zostaliby wybrani jak zdolny rozumieć "prawdziwe obiektywne prawdy, które on wydobędzie na światło dzienne" w tej Serii. Gurdjieff rozmawia z człowiekiem dziś, to jest, ktoś, kto już nie wie jak zdawać sobie sprawę, że prawda wyjawiła mu w innych formach od najwcześniejszych czasów — - do kogoś z głębokim poczuciem niezadowolenia, które czuje się samotny, nic nieznaczący. Ale biorąc pod uwagę takiego człowieka, jak budzić w nim inteligencja, która może wyróżniać rzeczywisty z złudny?

Zgodnie z Gurdjieff, do prawdy mogą podchodzić tylko jeśli wszystkie części, które malują człowieka będąc, myśl, uczucie i ciało, są dotknięte z taką samą siłą i w szczególnej drodze odpowiedniej dla każdego z nich — w przypadku niepowodzenia który, rozwinięcie nieuchronnie będzie jednostronne i prędzej czy później zatrzymywać się. Wobec braku skutecznego rozumienia tej zasady, cała praca nad sobą musi odbiec od celu. Niezbędne warunki źle zostaną zrozumiane i jeden obejrzy mechaniczne powtórzenie formularzy wysiłku, które nigdy nie przewyższają całkiem zwykłego poziomu. Gurdjieff wiedział jak wykorzystać każdy fakt życia mieć ludzi czuć prawdę.

Zobaczyłem go w pracy, słuchając możliwości rozumienia w każdym jego grup a także do subiektywnych trudności każdego ucznia. Zobaczyłem rozmyślnie, jak akcentował szczególny aspekt wiedzy, wtedy na innym aspekcie, zgodnie z bardzo określonym planem — pracując chwilami z myślą to pobudzało intelekt i otwierało całkowicie nową wizję, chwilami z uczuciem to wymagało wydawania całej sztuczki w przysłudze natychmiastowej i kompletnej szczerości, przy

czasy z przebudzeniem i kładzeniem w ruchu z ciała, które odpowiedziało swobodnie do czegokolwiek, co to był poprosiły by służyć.

Tak co miał na myśli na piśmie Trzecia Seria? Rola, którą przydzielił temu nie może być oddzielona od swojej drogi nauczania. W dokładnym momencie uznał za konieczne, miałby szczególny rozdział albo szczególne przejście przeczytane na głos w jego obecności, wnoszenie propozycji albo obrazy do jego uczniów, którzy wysyłają ich nagle przed sobą i ich wewnętrznymi sprzecznościami. To była droga, która nie odizolowała ich z natury ale przejść przez życie, droga, która brała pod uwagę tak i nie, sprzeciwy, wszystkie przeciwne siły, droga, która zrobiła ich rozumieją konieczność walczenia by przekroczyć bitwę chwila jednocześnie branie rozdzielają w tym.

Jeden został skłoniony do progu by został przekroczony i po raz pierwszy jeden czuł, że kompletna szczerość jest wymagana od jednego. Może wydawać się być trudnym przejściem ale co nie stał za zostaniem już mieć starą atrakcyjność. Przed pewnymi wahaniami, obraz Gurdjieff dał z siebie był miarą z co trzeba było dać i z co musieć zostać wydanym w rozkazie nie podjęcia złej kolei. W takim razie to nie były już nauczanie doktryny ale wcielone działanie wiedzy. Trzecia Seria, niedokończony i niedokończony ponieważ to jest, wyjawia działanie mistrza — z jeden kto, po prostu przez jego obecność, zobowiązuje cię do zdecydowania, wiedzieć czego chcesz.

Zanim umarł, Gurdjieff wysłał dla mnie by powiedzieć mi jak zobaczył sytuację i dać mi pewną instrukcję: "wydawać w miarę, jak; kiedy jesteś pewny, że czas nadszedł. Wydaj Pierwszą i Drugą Serię. Ale niezbędna rzecz, pierwsza rzecz, ma przygotować rdzeń ludzi zdolnych odpowiadać na żądanie, które nasunie się. "Tak długo jak tam nie jest żadnym odpowiedzialnym jądrem, działanie pomysłów nie będzie przekroczyć pewien progu. To będzie zajmować trochę czasu... dużo czasu, równy. "Wydać Trzecią Serię nie jest niezbędny.

"To zostało napisane do innego celu. "Jednak, jeśli sądzisz, że powinieneś robić tak pewnego dnia, wydawać to." zadanie stało się oczywisty do mnie: gdy tylko Pierwsza Seria została wydana, trzeba byłoby do pracy bez wytchnienia założyć jądro zdolny, przez swój poziom obiektywności, oddania i żądań to zrobiłoby na tym, z podtrzymywania prądu to zostało stworzone.

JEANNE DE SALZMANN

Life is real only then, when "I am"

PROLOGUE

Jestem...? Ale co stać się z tego full-sensing z mojej całości, niegdyś zawsze we mnie w sprawiedliwy takie przypadki z self- przesłuchując podczas procesu z self-remembering.... Można ta tak wewnętrzna umiejętność została osiągnięta przeze mnie dzięki wszystkim rodzajom wyrzeczenia i częsty self-goading jedyny aby teraz, kiedy jego wpływ dla mój będąc jest niezbędniejszy nawet niż powietrze, to powinno znikać bez śladu? Nie! To nie może być!... Coś tu nie ma racji!

Jeśli to jest precyzyjnie, wtedy wszystko w sferze rozsądku jest niedorzeczny. Ale we mnie jest możliwość urzeczywistniania zamierzonej pracy i zamierzonych cierpień jeszcze nie spowodowaną atrofię!... Zgodnie z wszystkimi wcześniejszymi wydarzeniami wciąż muszę być. Chcę!... i być!! Ponadto, mój będąc jest niezbędny nie tylko dla mojego osobistego egoizmu lecz także dla pospolitego dobra ze wszystkich ludzkość. Mój będąc jest niezbędny do wszystkich ludzi rzeczywiście; jeszcze niezbędniejszy do nich niż ich trafność i ich szczęście z dziś. Chcę wciąż być... Wciąż jestem!

Przez niezrozumiałe prawa skojarzenia ludzkich myśli, teraz, wcześniej zaczynając pisać tę książkę, która będzie mój trzeci — to jest, mój pouczający — cykl pisań, i w ogólności moja ostatnia książka, przez którą chcę dzielić z innymi istotami żywymi naszego Zwykłego księdza podobnego do siebie prawie wszystko poprzednio nieznane tajemnice wewnętrznego świata człowieka, którego mam przypadkowo nauczyły się, tam ponownie nastąpił do mnie wyżej wymieniony self-reasoning który kontynuować we mnie podczas prawie majaczącego stanu dokładnie siedem lata temu dziś, i nawet, najwyraźniej do mnie, w tej samej godzinie. Ten fantastyczny monolog kontynuował we mnie 6. listopada 1927, z samego rana w jednym z Montmartre noc cafes w Paryżu kiedy, zmęczony już do wyczerpania z mó "czarny" myśli, zdecydowałem się pójść do domu i tam jeszcze raz do próby czy może mogę zdołać spać przynajmniej trochę. Pomimo że moje zdrowie było, wtedy też, na ogół zły — już na dziś rano poczułem się szczególnie nieszczęśliwy. Mój żałosny stan podczas tego poranka był również dalszy pogorszony przez fakt, że podczas ostatniego dwa albo trzech tygodni spałem nie więcej niż jeden albo dwie godziny w dwadzieścia cztery, i to wczoraj wieczorem nie mogłem spać wcale. Fundamentalna podstawa takiej bezsenności i powszechnego nieładu, w tamtych czasach już nadmierny, z niemal wszystkie ważne funkcje mojego organizmu, był nieprzerwanym płynięciem w mojej świadomości z "ciężki" myśli o pozornie nierozwiązalnej sytuacji, która miała wtedy niespodziewanie powstały dla mnie.

W rozkazie móc wyjaśnić, co najmniej około, co ta nierozwiązalna sytuacja dla mnie była, najpierw muszę mówić następowanie: dla więcej niż trzy lata w górę kasy sklepowej w takim razie pisałem, prawie w dzień i w nocy, z elementem stałym self-driving, książki, z którymi miałem postanowiły wydać. Mówię z elementem stałym self-driving ponieważ, z powodu konsekwencji samochodu wypadek, który zdarzył się mi tuż przed zaczynaniem pisać te książki, byłem bardzo chory i słaby, i dlatego, oczywiście, nie mieć toru możliwości jakiekolwiek czynne działanie. Mimo to nie oszczędziłem sobie, i pracować bardzo mocno w takim stanie, głównie dzięki czynnikom to utworzyło się w mojej świadomości, od samego początku, następowanie idee fixe pojęcie: Odkąd miałem nie, kiedy w całości siła i zdrowie, zdołać przedstawiać w praktyce do życia ludzi zbawienne prawdy objaśniły dla nich przeze mnie, w takim razie muszę przynajmniej, w jakimkolwiek koszcie, zdołać robić to teoretycznie, wobec mojej śmierci. Chwila pisząca na zewnątrz ramowo, że podczas pierwszy roku inne fragmenty przeznaczały na publikację, zdecydowałem się napisać trzy cykle książek. Zdecydowałem się z zawartością pierwszego cyklu książek osiągnąć zniszczenie, w świadomości i uczuciach ludzi, z deeprooted przekonania, które moim zdaniem są błędne i całkiem sprzeczne do rzeczywistości. Z zawartością drugiego cyklu książek dowieść tego tam istnieć inne drogi zauważania rzeczywistości, i wskazać ich kierunek.

Z zawartością trzeciego cyklu książek do części możliwości, które miałem odkryły z dotykania rzeczywistości a jeśli tak zapragnąć, równym łączeniem z tym. Z takimi zamiarami zacząłem od drugi roku sporządzać ten materiał w określonych książkach, w formie teraz dla powszechnego rozumienia. I tuż przed wydarzeniami teraz opisuję, skończyłem pisać wszystkie książki pierwszej serii i już pracować nad książkami drugiej serii. Ponieważ miałem zamiar wydawania pierwszego cyklu moich pisań w następnym roku, dlatego zdecydowałem się, podobieństwo z pracowaniem nad książkami drugiej serii, trzymać częste publiczne czytania pierwszej serii. Zdecydowałem się robić to w porządku, wcześniej w końcu wysyłając ich by naciskać, przeanalizować ich jeszcze raz ale tym razem zgodny

z wrażeniami, z którymi inne fragmenty zostały otrzymane przez ludzi z inny typicalities i inne stopnie umysłowego rozwoju. I wobec tego celu, zacząłem od tego czasu zapraszać na swoje mieszkanie miasta inne osoby mojego znajomego odpowiedniej indywidualności usłyszeć, jak rozdział zaproponowany dla korekty, która była przeczytał na głos przez kogoś w ich obecności. W tym czasie miałem swoje pierwsze miejsce zamieszkania dla swojej całej rodziny też jeśli chodzi o siebie przy Fontainebleau ale przez swoich częstych wizyt u Paryża zostałem zobowiązany również do dostania mieszkania tam. Podczas tych wspólnych czytań, w obecności wielu słuchaczy inny typicalities, chwila jednocześnie zauważając publiczność i słuchając mojego pisania, teraz gotowy do publikacji, ja po raz pierwszy bardzo z pewnością o ustalonej pozycji i wyraźnie, na zewnątrz którykolwiek wątpi, zrozumiany następowanie: Forma przedstawienia moich myśli w tych pismach mogła być zrozumiana wyłącznie przez tych czytelników kto, w taki lub inny sposób, były obeznane już z dziwną formą mojego myślenia. Ale co drugi czytelnik dla kogo, ściśle mówiąc, sprowokowałem siebie prawie w dzień i w nocy w tym czasie, zrozumieć niemal nic. Podczas tego wspólnego czytania, a propos, oświeciłem siebie po raz pierwszy w związku ze szczególną formą, w której trzeba byłoby wpisać porządek że to może być dostępne dla każdego rozumienia. Kiedy więc wyjaśniłem wszystko to wyłącznie dla mnie, tam w tym momencie stawić się przede mną, w całej jego wspaniałości i pełnej majestatyczności, pytanie mojego zdrowia.

Ponad wszystkim jeszcze, tam wtedy płynąć w mojej świadomości następujące myśli: jeśli cały ten, który zostać napisać podczas trzy albo czterech lat prawie nieustannego dnia i pracy nocnej, miały zostać przepisanym od początku w innym formularzu przystępniejszym dla rozumienia każdego czytelnika, przynajmniej tak samo długość czasu byłaby wymagana.... Ale czas jest potrzebowany dla przedstawienia sekundy i trzeciej serii; i czas będzie również niezbędny dla wprowadzania do praktycznego życia istota tych moich pisań.... Ale gdzie tak dużo czasu może być uzyskane?... Gdyby mój czas zależał wyłącznie na mnie, oczywiście, mogłem przepisać wszystko tak jeszcze raz. Ponadto, od samego początku tego nowego pisania, nabyłbym pewność spokojnego końca, dla teraz, wiedząc jak napisać, w pełni mogłem spodziewać się, że przynajmniej po mojej śmierci główne cele mojego życia na pewno zostaną uświadomione sobie.

Ale, z powodu wszystkich rodzajów zebranych znaczeń mojego minionego życia, tak się składa , że przed chwilą mój czas zależy nie na mnie ale wyłącznie na "uparty" Archangel Gabriel. I rzeczywiście tam pozostałości do mnie ale jednego albo dwa albo może, maksimum, trzy lata więcej z życia. Dotycząc tego, to jest że muszę niedługo umrzeć, żaden jedno ze sto z physician-specialists znanie mnie teraz mogą potwierdzać. Oprócz tego, ja sam w mojej przeszłości życie miało nie na próżno wiadomo było jak dobry, powyżej przeciętnej, diagnosta. Nie na darmo mieć ja podczas mojego życia trzymać wiele rozmów z tysiącami kandydatów na szybkie odejście od ziemskiego padołu.

To by, ściśle mówiąc, równy być nienaturalnym jeśli to były nie tak... Ze względu na procesy zaniku mojego zdrowia podczas mojej przeszłości życie kontynuowało wiele razy szybciej i intensywnie niż procesy swojej ewolucji. Faktycznie, wszystkie funkcje mojego organizmu, który wcześniej był, ponieważ moi przyjaciele powiedzieli, "steel-cast," stopniowo zdegenerować się, aby w chwili obecnej z powodu elementu stałego przepracowującego się nie jeden z nich był, równy stosunkowo, funkcjonując jak należy. To ma wcale nie być zachwycanym się.... Równy bez uważania wielu innych wydarzeń za niezwykłe w ludzkim doświadczeniu, które objęło miejsce przypadkowo dziwny krój mojego minionego życia, to miałoby dość przypomnieć sobie, jak ten dziwny i niewytłumaczalny los ścigał mnie, który polegać mój po byciu ranny po trzykroć w całkiem innych okolicznościach, za każdym razem prawie śmiertelnie i za każdym razem przez zbłąkaną kulę.

Jeśli pełne znaczenie z jedyny te trzy incydenty zostały pojęte, który nieuchronnie wsadzić nieusuwalne rezultaty w moim ciele, jeden mógł zrozumieć, że oni w sobie wystarczyły spowodować mój ostatni cel dawno temu. Pierwszy z te trzy niezrozumiałe wydarzenia brzemienne w skutki zdarzyły się w 1896, na wysepce Krety, jeden rok wcześniej Greco-Turkish War. Stamtąd, chwila nieruchoma nieświadomość, zostałem zabrany, nie wiem dlaczego, przez jakichś nieznanych Greków do Jerozolimy. Szybko, ze świadomością zwrócony, pomimo że z moim zdrowiem jeszcze nie całkiem przywrócić, ja w towarzystwie z inny — sprawiedliwy taki jak siebie — "poszukiwacze pereł w nawozie naturalnym" postanowią z Jeru-salem dla Rosji nie drogą wodną, jak zazwyczaj ludzie zwykle robią, ale drogą lądową, pieszo. Z takiego przechadzania się, kontynuując około cztery miesiące niemal zawsze przez miejsca prawie nieprzejezdny, z moim zdrowiem nieruchomy w niepewnej kondycji, tam, oczywiście, musiał być wszczepiony mojemu organizmowi co do reszty z mojego życia jakiś "chronicznie okazując" czynniki szkodliwego wpływu na moim zdrowiu. Oprócz wszystkiego jeszcze, podczas tej głupiej podróży, tam odwiedzić mnie i znaleźć radość w moim ciele, dla całkiem długi pobyt, jakiś konkretny "delikatności" z znanej postaci, wśród który, a propos, były uhonorowany i sławny "Kurdystan tzinga" [szkorbut], nie mniej sławny "armeńska czerwonka" i, oczywiście, ten pospolity i wszechobecny ulubieniec wielu imion: grypa, albo grypa.

  Potem, chcąc nie chcąc, musiałem żyć jakieś miesiące, bez opuszczania, w domu na Zakaukaziu, a następnie jeszcze raz zaczął, ożywiony oczywiście jak zawsze przez idee fixe z mojego wewnętrznego świata, różnych podróży przez wszystkie rodzaje krzaka i dżungli. I tym razem w swoim niefortunnym ciele fizycznym jeszcze raz gościłem, podczas ich długich wizyt, do wielu innych konkretnych delikatności znanej postaci. Wśród takich nowych gości były uhonorowany "Ashkhabadian bedinka," "Bokharian malaria," "tybetański obrzęk," "Belu-chistan czerwonka" i wielu innych kto również zostawić ich wizytówki na stałe kiedykolwiek zadzwonili. Za następujące lata mój organizm, pomimo że to miało już odporność nabyta z wszystkich takich lokalnych delikatności, jednak mógł nie, oczywiście, z powodu jego zwiększającego się napięcia, wykorzeniać konsekwencje tych starych delikatności.

Poniżej takie warunki lat napięcia minęły; wtedy, dla tego niefortunnego mojego ciała fizycznego, przebył inny rok losu, 1902, gdy zostałem przebity przez drugą zbłąkaną kulę. To nastąpiło w majestatycznych górach Tybetu jeden rok wcześniej Anglo-Tibetan War. O tej drugiej okazji, moje niefortunne ciało fizyczne mogło uniknąć losu ponieważ obok mnie tam były pięcioma dobrymi lekarzami — trzech z europejskiej edukacji i dwóch specjalistów tybetańskiej medycyny, cały pięć bardzo szczerze oddany mi. Po trzy albo czterech miesiącach nieprzytomnego życia, dla mnie tam płynąć wciąż inny rok stałego fizycznego napięcia i niezwykłego paranormalnego urządzenia — a następnie przebył mój trzeci rok brzemienny w skutki. To było pod koniec 1904 w zakaukaskim regionie w dzielnicy Chiatura Tunel. Mówiąc o tej trzeciej zbłąkanej kuli, ja nie móc tu odmawiać sobie okazji, dla przyjemności z jakiś i dla innych niezadowolenia z moich znajomych teraźniejszości, z skoro mówienie otwarcie o tej trzeciej kuli, że to było rzuciło do mnie, oczywiście nieświadomie, przez jakiś "czarująca osoba" spomiędzy te dwie grupy ludzi, kto, spadły na jedną stronę poniżej wpływu rewolucyjnej psychozy i na drugim poniżej kołysania władczych przełożony/przełożonych, przypadkowi nowobogaccy, razem położyć wtedy, również oczywiście nieświadomie, podstawowe kamienie węgielne prac przygotowawczych z, co najmniej dziś, rzeczywiście "wielka Rosja." tam wtedy kontynuować wystrzelając między tak zwanym rosyjskim wojskiem, głównie Kozacy, i tak zwany Gourians. Wobec faktu, że pewne wydarzenia w moim życiu, począwszy od tej trzeciej niemal śmiertelnej rany i do teraźniejszości, mieć między nimi, ponieważ ostatnio zauważyłem, sam dziwny, a zarazem bardzo określony, związek pod względem jednego naukowego prawa, dlatego opiszę jakieś z tych wydarzeń z jako dużo detalu jak możliwy. Trzeba przed pójściem dalej wspomnieć tu również, że na wieczorze 6 listopada 1927, kiedy, potem dobry sen, zacząłem myśleć, że z sytuacji to powstało dla mnie, wtedy do mojej świadomości machnąć jednym pomysłem, między innymi, który wtedy pojawić się do mnie całkowicie absurd; ale teraz, potem mając constated niespodziewanie i objaśniwszy podczas zeszłych siedmiu lat różne fakty wcześniej nieznany mi, stałem się zdeklarowany bez jakiejkolwiek wątpliwości że to musi być prawdziwe. Zatem, w czasach tej trzeciej kuli, obok mnie tam jedyny był człowiekiem, i przy tym leciutki. Ponieważ nauczyłem się później, on, domyślanie się, że sytuacja i otaczanie okoliczności były takimi tak samymi niepożądanymi konsekwencjami móc powstawać dla mnie, szybko gdzieś znaleźć osła i, stawiając mnie, całkowicie nieprzytomny, na tym, w pośpiechu zawiózł to daleko do gór. Tam wysłał mnie do jakiejś jaskini, i siebie poszedł do spojrzenia dla pomocy. Znalazł jakiś rodzaj z "barber-physician" i niezbędne bandaże i zwrócony z nimi późno wieczorem. Nie znaleźli nikogo w jaskini i zdumiały się, ponieważ żaden nie mógł wyszedłem samemu ani mógł nikt jeszcze przyjść tam, i tak daleki jak dzikie zwierzęta były zainteresowane, wiedzieli dobrze, że w tym regionie, poza jeleniem i kozą i owcą, tam nie były żadnymi zwierzętami. Zauważyli ślady krwi ale nie można było podążyć za nimi ponieważ noc już spadła

Jedyny następnego ranka, gdy to zaczęło wstawać, potem spędzanie całej nocy w niepokoju i bezowocnych poszukiwaniach w lesie zrobiło oni znajdują mnie między jakimiś kamieniami, nieruchomy żywy i pozornie mocny we śnie. Fryzjer męski natychmiast znalazł jakieś korzenie, i z te zrobił tymczasową opaskę uciskową, i po poleceniu mojemu słabemu przyjacielowi co robić, on od razu wyruszać gdzieś. Późno wieczorem wrócił towarzyszyć przez dwu z jego przyjaciół, zadzwonić "Khevsurs," z dwukołowym wozem do który były wykorzystanym dwa muły. Ten wieczór zawieźli mnie wciąż wyżej do gór i jeszcze raz postawić mnie w jaskini, ale tym razem duży, przyległy do innej ogromnej jaskini w który, jak później pojawić się, posadzony i oparty, może rozważając ludzką egzystencję przeszłości i przyszłych wieków, kilka wynik Khevsurian zmarły, "zmumifikowany" przez rozrzedzone górskie powietrze tego wysokiego miejsca.

W tej jaskini gdzie postawili mnie, przez dwa tygodnie, w obecności wyżej wymienionego słabego człowieka, fryzjera męskiego i jednego młodego Khevsur, tam kontynuować we mnie walka między życiem a śmiercią. Po tym moje zdrowie zaczęło poprawiać się przy takim tempie, które za jeden tydzień więcej moja świadomość całkowicie zwróciła, i już mogłem przeprowadzić się z pomocą kogoś i patyk, i parę razy stała wizyta "tajemne spotkanie" z mój "nieśmiertelni sąsiedzi." w tym momencie to zostało ustalone tak poniżej, przy okazji z wojny domowej, górna ręka, ponieważ to jest powiedziane, być zajętym przez rosyjskie wojsko i to już wszędzie Kozacy grzebali i aresztowali każdy "podejrzliwy" mieszkaniec, który nie pochodził. Ponieważ nie pochodziłem, i wiedział również proces myślenia ludzi wpadnięto "rewolucyjna psychoza," zdecydowałem się umknąć z tych części jak najszybciej. Biorąc pod uwagę okoliczne warunki zakaukaskiego regionu w całości, i moje osobiste perspektywy na przyszłość, zdecydowałem się wejść do Transcaspian region. Wystawiony na niewiarygodne cierpienia fizyczne, postanowię w przedsiębiorstwie wyżej wspomnianego słabego człowieka. Doświadczyłem niewiarygodnych cierpień głównie ponieważ musiałem wszędzie po drodze zachować unsuspicious zewnętrzna strona. Zewnętrzna strona nie wzbudzająca podejrzenia była niezbędna żeby nie stać się ofiarą też z tego "polityczna psychoza" albo z tak zwany "krajowa psychoza." Istnienie sprawy jest tak, miejscami gdzie kolej oceniła pozytywnie, tam mieć tylko ostatnio być skończony tak zwany "realizacja wyższego stopniowania" z "krajowa psychoza," w tym przypadku między Ormianami a Tatarami, i jakieś szczególne cechy tego ludzkiego bicza wciąż kontynuowały płynięcie przez rozmach. Moje nieszczęście w tym przypadku polegać na fakcie, że, mając "uniwersalny wygląd," reprezentowałem do Ormian pure-blooded Tatar i do Tatarów pure-blooded Ormianin. Czynić długą historię krótką, ja, takim czy innym sposobem, w towarzystwie tego słabego mojego znajomego, i z pomocą z "harmonijka ustna ust," przybyć do Transcaspian region. Ta harmonijka ustna ust, którą znalazłem w kieszeni swojego płaszcza oddała nas świetna usługa.

Na tym oryginalnym instrumencie wtedy zagrałem, przyznaję się, możliwie — pomimo że zagrałem jedyne dwie melodie: "Godziny szczytu Mandżuria" i "Valse Ozhidanie." przybywając do Transcaspian region zdecydowaliśmy się na razie urządzić się w mieście Ashkhabad. Wynajęliśmy dwa dobre pokoje w domu prywatnym z czarującym ogrodem, i w końcu mogłem oprzeć. Już, podczas pierwszego poranka kiedy moja tylko bliska osoba tam został zlecony aptece przynieść mi niezbędne medykamenty, nie wrócił od dłuższego czasu. Godziny minęły ale jednak nie przyszedł... nie przyszedł. Zacząłem być pełnym niepokoju, głównie ponieważ wiedziałem, że jest tu po raz pierwszy i zrobiłem jeszcze nie nie znać nikogo. Noc spada i mam już więcej cierpliwości.... Poszukam go. Ale gdzie? Po pierwsze idę do apteki. Tam oni nie wiedzą nic na temat. ... Nagle, słuchając moich pytań, chłopiec aptekarza mówi, że zobaczył, że ten taki sam młodzieniec, który był tam rano aresztuje przez policję na ulicy niedaleko stamtąd, i zabrany gdzieś. Co należy zrobić? Gdzie pójść? Nie znam nikogo tu, i ponadto władam ledwie ponieważ podczas paru ostatnich dni stałem się całkowicie wyczerpany. Gdy wychodzę z apteki, to jest niemal w całości ciemność na ulicy. Przez przypadek niezamieszkany powóz mija. Proszę by został zabrany centrum miasta, gdzieś obok bazaru gdzie potem sklepy zamykają się tam jest martwą naturą.

Decyduję się pójść do takiego miejsca w nadziei na spotkanie, może w jednym z cafes albo chaikhanas, ktoś z mojego znajomego. Ledwie przestawiam na wskroś wąskie ulice, i być jasnym tylko mały ashkhanas, gdzie jedyny Tekinians siadać. Osłabiam coraz więcej, i w moich myślach już macha podejrzeniem, że mogę tracić przytomność. Siadam na tarasie z przodu z pierwszy chaikhana mijam, i prosić o jakąś zieloną herbatę. Chwila pijąca herbatę, ocknę się — dzięki Bogu!! — i oglądać się na przestrzeni słabo oświetlony przez latarnię uliczną. Widzę wysokiego człowieka z długą brodą, w europejskiej odzieży, przechodzić chaikhana. Jego twarz wygląda na znajomą. Wpatruję się w niego chwila on, już przychodząc blisko, również patrząc na mnie bardzo uważnie, przechodzi. Kontynuując dalej, on odwraca się kilkakrotnie i patrzy jeszcze raz mnie. Podejmę ryzyko i wołam za nim w Ormianinie: "albo znam cię albo znasz mnie!" on zatrzymuje się, i patrząc na mnie, nagle wykrzykuje, "ach! Czarny przyprawiać na ostro! "i spacery popierają. To miało dość dla mnie słyszeć swój głos, i już wiedziałem kim był. Był nie poza moim dalekim krewnym, dawny tłumacz policyjny sądowy. Już wiedziałem, że kilka przed laty został zesłany do jakiegoś miejsca w Transcaspian region, ale aby gdzie nie wiedziałem I również wiedziałem, że powód jego emigranta jest że ukradł sympatie lubego komendanta. Możesz wyobrażać sobie moją wewnętrzną radość na takim spotkaniu? Nie opiszę jak i około o co rozmawialiśmy, chwila siadająca na tym tarasie z mały chaikhana i kontynuując picie zielonej herbaty. Tylko powiem, że na następnego ranka ten mój daleki krewny, dawny urzędnik policyjny, przeszedł na mnie towarzyszyć przez jego przyjaciela, lejtnant policyjny. Od nich nauczyłem się, najpierw, że nic poważnego nie zagroziło mojemu towarzyszowi. Został zaaresztowany tylko ponieważ był tu po raz pierwszy i nikt tu kiedykolwiek zobaczyć go wcześniej. I jak tam były teraz wieloma niebezpiecznymi rewolucjonistami wszędzie, został zaaresztowany żeby tylko zakładać jego tożsamość.

To, oni mówią, nie jest skomplikowaną rzeczą. Oni napiszą do miejsca gdzie jego paszport został wydany i zarządzać zapytanie w sprawie jego politycznej solidności; jeśli jednak on, w międzyczasie, musi zabawiać się z pchłami i wszami, i co z tego? Na doświadczenie to jest bardzo dobra rzecz jako wstępna edukacja dla przyszłego życia. I po drugie, dodać mojego dalekiego krewnego, obniżanie jego głosu, twoje imię pojawia się na liście źródeł zakłócających dla pokoju gości aby "Montmartre," miejsca niepoważnej rozrywki. Z tego powodu, a także z powodu jakichś innych rozważań, ja, nieruchomy w bardzo niesmacznym warunku, przekonany by zostawić to umieść również jak najszybciej. Dla nic nie mogłem zrobić by pomóc mojemu przyjacielowi. Teraz całkowicie sam, a co więcej z bardzo ograniczonymi funduszami, postanowię w kierunku Azji Środkowej. Po pokonywaniu z niewyobrażalnymi trudnościami każdy rodzaj wielkiej i małej przeszkody, przyszedłem do miasta Yangihissar w dawnym chińskim Turkestan, skąd moi starzy znajomi, dostarczałem sobie pieniądze a następnie znalazłem się w tym takim samym miejscu gdzie żyłem kilka przed laty, chwila odzyskująca moje zdrowie gdy to zostało roztrzaskane z powodu zbłąkanej kuli zastępca. To miejsce znajduje się na southwestern skraj Pustynia Gobi i reprezentuje moim zdaniem najpłodniejszy ze wszystkich części powierzchni naszej ziemi. I dotycząc powietrza tego miejsca i jego pożytecznego wpływu na każdego wdychającego to, powiem, że to jest naprawdę czyśćcowe.

Jeśli w rzeczywistości tam istnieć raj i piekło, a jeśli od nich powstaje jakiekolwiek promieniowanie, wtedy powietrze w przestrzeni pośrodku te dwa źródła na pewno musiałyby być podobnymi do tego. Dla na jednym strona jest glebą który prawie dosłownie wylewa się z tego, począwszy od rogu obfitości, wszystkie rodzaje flory ziemskiego, fauna i phoscalia, i prawo obok tej dobrej ziemi jest obszarem wielu tysięcy kilometrów kwadratowych reprezentujących dosłownie piekło, gdzie nie tylko nic nie pojawia się ale nic zapoczątkowującego gdzie indziej temu zdarza się wnieść jego środek, jest zniszczony w bardzo krótkim czasie, nie zostawiając żadnego śladu. Mianowicie, tu na tym małym pojedynczym kawałku twardej powierzchni naszej Ziemi który powietrze, to jest, nasze drugie jedzenie, zapoczątkowuje i jest odmieniony między siłami raju a piekłem, we mnie tam kontynuować pod koniec mojej pierwszej wizyty tam, wtedy również w prawie delirycznym warunku, po prostu tak taki sam selfreasoning odnośnie który, w mojej świadomości, na wieczorze 6 listopada., ponieważ wspomniałem wyżej, tam przesłać pomysł, który pojawił się do mnie wtedy całkowicie absurd. Pierwszy raz, moi przyjaciele zabrali mnie tu w nieświadomym warunku, wkrótce potem zostałem zraniony przez drugą zbłąkaną kulę. Na początku, obok mnie wielu przyjaźnił się wśród kogo były również pięcioma lekarzami wspomniano. A kiedy, po powrocie świadomości, zacząłem poprawiać, wszyscy z nich stopniowo wyjechali, i pozostałem tam z jedynym Tybetańczyk i jeden młodziutki Kara-Kirghiz. Żyjąc tam, daleko od ludzi ze wszystkich rodzaje, być obecnym przez te dwóch pełnych współczucia ludzi, którzy potraktowali mnie prawie po matczynemu, wszystko razem czas odżywił przez wyżej wspomniany "zmywając powietrze," ja, w ciągu sześciu tygodni, odzyskany tak że już chciałem i mógł w każdej chwili wyjść to pożyteczne miejsce. Wszystko już zostało zebrane i zapakowało i czekaliśmy na przybycie z młody Kara-Kirghiz' ojciec, z jego trzy wielbłądy, w rozkazie kontynuowania o podróży. Ponieważ dostałem informacje że w jednej z dolin góry, wtedy zadzwonić "godziny szczytu Alexander III," tam były w tym czasie kilku rosyjskich urzędników, topografowie Turkestan Topograficzne Zarządzanie, wśród kogo był jednym z moich samych dobrych przyjaciół, miałem zamiar po raz pierwszy pójść do nich, i stamtąd wsiąść do jakiejś dużej przyczepy turystycznej i podróżować po raz pierwszy do Andijan, wtedy do zakaukaskiego regionu zobaczyć moich krewnych. Byłem przed tym czasem, jednak jeszcze nie całkowicie, jak to jest powiedziane "silny na moich stopach," i już czując nieźle.

To była noc; pełnia została wyeliminowana. Myśląc wzdłuż dróg obecnych związków, unnoticeably moje myśli minięte jeszcze raz do pytania który do tego czasu stać się w końcu odmieniony do idee fixe z mojego wewnętrznego świata. Kontynuując myślenie o tym poniżej wpływu, z jednej strony, z dalekiego pustego harmideru utworzonego z dźwięków miliardów żyć ze wszystkich możliwe zewnętrzne formy i, z innej strony, z robiącej wrażenie ciszy, we mnie stopniowo wzrósł w stosunku do siebie umysł krytyczny niespotykanej siły. Na początku tam zostały przypomniane sobie we mnie wszystkie moje błędy w moich dawnych poszukiwaniach. Chwila z jednej strony ja constated moje błędy i na ogół niedoskonałości metod wcześniej zastosowały przeze mnie, z innej strony to stało się oczywisty jak powinienem działać w przypadku takim czy owakim.

Pamiętam bardzo dobrze jak moja siła zmalała z tych napiętych myśli i, podczas tego, jakaś moja część czas i jeszcze raz rozkazać mi wstać szybko i budzić siebie w rozkazie zatrzymania takich myśli, ale to nie mogłem zrobić, tak mocno brałem udział w tych takich samych myślach. Nie wiem co to skończyłoby się jeśli w tej chwili gdy instynktownie zacząłem czuć, że muszę tracić przytomność, trzy wielbłądy obok mnie nie usiadły. Przy tym podszedłem do siebie i wstałem. Do tego czasu dzień już wstawał. Budzić również moi młodzi towarzysze, którzy byli już pracowali ze zwykłymi środkami na poranne życie w pustyni. Po rozmawianiu ze starcem, zdecydowaliśmy się skorzystać ze światła księżyca i wyruszyć w wieczorach. Ponadto, wielbłądy mogły oprzeć dobrze w ciągu dnia.

Zamiast układać się do snu przez chwilę wziąłem ze mną strzelba i poruszające się wiadro zrobione z płótna, i poszedł do znajdującego się w pobliżu wiosny bardzo zimnej wody na samiutkiej krawędzi z pustyni. Rozbierając się, zacząłem wolniutko lać tę zimną wodę na mnie. Potem, chociaż poczułem nieźle psychicznie, fizycznie stałem się tak słaby że za opatrunkiem mnie zmusili by kłamać na dole koło wiosny. A następnie, mając taki słaby charakter fizycznie i bardzo dobrze postawiony na nogi psychicznie, tam kontynuować we mnie tak taki sam self-reasoning, który istota stała się zrobiony wycisk w mojej świadomości wiecznie i odnośnie który, na wieczorze 6 listopada., 1927, machnąć pomysłem wspomniano. Z powodu jego oddalenia, nie pamiętam tego dokładnych słów po raz pierwszy self-reasoning tak niezgodny z moim zwykłym powszechnym stanem. Ale, zachowawszy we sobie, że tak powiem "smak" z tego, mogę przypominać sobie to dokładnie, jednak w innych słowach. To składało się z następowania: osądzając przez moją sprawność fizyczną podczas paru ostatnich dni, najwyraźniej jeszcze raz mam odzyskiwać przytomność i chcąc nie chcąc być musieć ciągnąć się i być tyrać jak przedtem. Mój Boże! To jest możliwe że będę musieć doświadczyć jeszcze raz aż tak przeżyłem podczas okresów swojego stanu aktywnego w pełni zebranego, dla pół roku obrachunkowego wcześniej ostatnie moje nieszczęście? Nie tylko doświadczyć uczuć zamieniając się, prawie regularnie, pośrodku wyrzuty sumienia dla wewnętrznych i najdalszych oznak mojego zwykłego stanu czuwania stan, i samotność, rozczarowanie, przesyt, i reszta, ale głównie być wszędzie nawiedzonym przez strach przed "wewnętrzną pustką"? Co również mieć ja nie zrobiony, co zasobów nie wyeksploatowałem w swojej determinacji by dojść do stanu gdzie funkcjonowania mojej psychiki w moim zwykłym budzącym stanie płynęłyby zgodnie z poprzednią instrukcją mojej czynnej świadomości, ale wszystko na próżno! W moim minionym życiu, będąc wiecznie bezlitosny dla moich wrodzonych słabości, i prawie przez cały czas zazdrośnie pilnując siebie, mogłem osiągnąć prawie nic w zakresach możliwości człowieka, i w jakichś polach osiągniętych nawet do takiego stopnia mocy jak nie jeden człowiek, może nie równy za jakąkolwiek minioną epokę, kiedykolwiek osiągnąć.

Na przykład, rozwój mocy moich myśli został przyniesiony takiemu poziomowi że przez jedyny kilka godzin z self-preparation mogłem z daleka z dziesięć mil zabijać jak; albo, za dwadzieścia cztery godziny, móc zgromadzić siły witalne takiej zwartości że mogłem za pięć uśpionych minut słoń. W tym samym czasie, pomimo wszystko moje ochoty i dążenia, nie mogłem osiągnąć cel w "opamiętać się przy okazji z mojego powszechnego wspólnego życia z innymi żeby móc objawić się, nie zgodnie z moją naturą ale zgodnie z poprzednią instrukcją z mój" zebrana świadomość. "

Nie mogłem osiągnąć stanu z "opamiętać się nawet wystarczająco by utrudnić związków płynących we mnie automatycznie z pewnych niepożądanych dziedzicznych czynników mojej natury. Gdy tylko nagromadzenie się energii, która umożliwiła mi bycie w stanie aktywnym było wyczerpane, od razu skojarzenia zarówno myśli jak i uczuć zaczęły się płynąć w kierunku przedmiotów dia- metrażowo coś przeciwnego ideałów mojej świadomości. Gdy znalazłem się w stanie kompletnego niezadowolenia z jedzenia i seksu, główny czynnik tych moich związków wydał się być pierwotnie mściwość i, w stanie pełnego zadowolenia, kontynuowali na temacie nadchodzącej przyjemności posiłku i seksu albo z zaspokojenia dbałości o siebie, próżności, duma, zazdrość i inne namiętności. Pomyślałem głęboko siebie i spróbować dowiedzieć się od innych o powodach takiej strasznej sytuacji w obrębie mojego wewnętrznego świata, ale nie móc wyjaśnić czegokolwiek. Z jednej strony to jest wolnym że to jest niezbędne aby "opamiętać się" podczas przebiegu zwykłego życia również, i z innej strony tak tam jest niezbędny dla obecności uwagi, która może łączyć, w razie kontaktu, z innymi. Chociaż w swoim minionym życiu spróbowałem wszystkiego, nawet nosić przypominanie wszelkiego pokroju czynników na moją osobę, nic nie pomogło. Może te zrobił pomagać niedługo niosłem ich na mnie ale skoro tak to było jedyne na początku, gdy tylko przestałem nieść ich albo przywyknąłem do nich, za chwilę to było jakby wcześniej. Tam nie jest żadnym wyjściem absolutnie.... Jakkolwiek, tam jest; tam jedno wyjście jest jedyne — mieć poza sobą, że tak powiem, "never-sleeping-regulating-factor." mianowicie, czynnik, który przypominałby mnie zawsze, w mój każdy pospolity stan, aby "opamiętać się." ale co jest tym!!! To może być naprawdę tak??!! Nowa myśl!!! Dlaczego dotychczas mógł tam nie przejść na moją głowę taka prosta myśl?

Musiałem cierpieć i traciłem nadzieję tak bardzo w porządku dopiero teraz myśleć o takiej możliwości?... Dlaczego mógł ja nie, w tym przypadku również, wyglądać "uniwersalna analogia"? I tu również jest Bogiem!!! Jeszcze raz Bóg!... Tylko on jest wszędzie i z nim wszystko jest pokrewne. Jestem człowiekiem, i jak taki jestem, w odróżnieniu od wszystkich innych zewnętrznych form świata zwierząt, stworzony przez niego w jego obrazie!!! Dla on jest Bogiem i dlatego również mam we sobie wszystkie możliwości i niemożliwości, które on ma.

Różnica pomiędzy nim a moim własnym ja? musieć kłamać tylko w skali. Dla on jest Bogiem ze wszystkich obecności we wszechświecie! To następuje że również muszę być Bogiem jakiegoś rodzaju, z obecności na mojej skali. On jest Bogiem i jestem Bogiem! Jakiekolwiek możliwości, że on ma w stosunku do obecności wszechświata, takich możliwości i niemożliwości również powinienem mieć w stosunku do podwładnego światowego do mnie. On jest Bogiem ze wszystkich świat, a także z mojego innego świata. Jestem Bogiem również, pomimo że jedyny z mojego wewnętrznego świata. On jest Bogiem i jestem Bogiem! Dla wszystkiego i we wszystkim, co mamy tak samo możliwości i niemożliwości! Cokolwiek jest możliwy albo niemożliwy w sferze jego wielkiego świata powinien Cokolwiek jest możliwy albo niemożliwy w sferze jego wielkiego świata powinien być możliwy albo niemożliwy w sferze mojego małego świata. To jest tak czyste jak to po tym jak noc nieuchronnie musi przebywać dzień. Ale jak nie mogłem zauważyć taką zaskakującą analogię? Pomyślałem tak bardzo o tworzeniu światowym i utrzymaniu ...