Twardowski Jan ks_ Nie przyszedlem pana nawracać.pdf

Jan Twardowski

nie przyszedłem

pana nawracać

wiersze 1945—1985

suplikacje

Boże, po stokroć święty, mocny i uśmiechnięty —

Iżeś stworzył papugę, zaskrońca, zebrę pręgowaną

kazałeś żyć wiewiórce i hipopotamom —

teologów łaskoczesz chrabąszcza wąsami —

dzisiaj, gdy mi tak smutno i duszno, i ciemno —

uśmiechnij się nade mną

1945–1959

z tomu

wiersze

[1959]

o wróblu

Nie umiem o kościele pisać

o namiotach modlitwy znad mszy i ołtarzy

o zegarze co nas toczy —

o świętym przystrzyżonym jak trawa

o oknach które rzucają do wnętrza

motyle jak małe kolorowe okręty

o ćmach co smolą świece jak czarne oddechy

o oku Opatrzności

które widzi orzechy trudne do zgryzienia

o włosach Matki Bożej całych z ciepłego wiatru

o tych co nawet żałują zanim zgrzeszą

lecz o kimś

skrytym w cieniu

co nagle od łez lekki gorący jak lipiec

odchodzi przemieniony w czułe serce skrzypiec

i o tobie niesforny wróblu

co łaską zdumiony —

wpadłeś na zbitą głowę

do święconej wody