Kurs-EMIO_2009-cisnienie.pdf

Pomiary ciśnień, wilgotności

i prędkości gazów

Krzysztof KUBAS

Pomiary ciśnień:

I.Określenia definicyjne

II.Skala i jednostki ciśnienia

III.Pomiar ciśnienia płynu znajdującego się w ruchu

IV.Przyrządy do pomiaru ciśnienia

Gaz doskonały

– zwany gazem idealnym jest to abstrakcyjny, matematyczny

model gazu, spełniający następujące warunki:

• brak oddziaływań międzycząsteczkowych z wyjątkiem

odpychania w momencie zderzeń cząsteczek

• objętość cząsteczek jest znikoma w stosunku do objętości

gazu

• derzenia cząsteczek są doskonale sprężyste

•cząsteczki znajdują się w ciągłym chaotycznym ruchu

Klasyczny gaz doskonały

Gaz taki w mechanice klasycznej opisuje r ó wnanie Clapeyrona

(r ó wnanie stanu gazu doskonałego),

przedstawiające zależność między:

-ciśnieniem gazu (p),

- jego objętością (V),

- temperaturą (T),

- licznością (n) wyrażoną w molach :

pV = n RT

gdzie: R jest stałą gazową

Gaz doskonały to model, słuszny w pełni jedynie dla bardzo

rozrzedzonych gaz ó w.

Wzrost ciśnienia powoduje, że zmniejszają się odległości między

cząsteczkami oraz powoduje pojawianie się oddziaływań

międzycząsteczkowych.

Oddziaływania te występują też blisko temperatury skraplania.

W bardzo wysokich temperaturach zderzenia przestają być sprężyste.

Model ten może być jednak stosowany w praktyce do niemalże wszystkich

gaz ó w w warunkach normalnych.

Dla gaz ó w rzeczywistych przy dużych gęstościach i ciśnieniach

niezbędne jest stosowanie r ó wnań uwzględniających te efekty.